Nýja dagblaðið - 20.09.1935, Síða 3

NtJA DAGBLAÐIÐ
8
„Luxusflakkarar<6
íhaldsins
Stó? brag'g'unarstöd
NÝJA DAGBLAÐIÐ
Útgefandi: .Blaðaútgáfan h.f.‘
Ritstjóri:
Sigfús Halldórs frá Höfnum.
Ritstjómarskrifstofumar:
Laugv. 10. Símar 4373 og 2353.
Afgr. og auglýsingaskrifstofa
Austurstr. 12. Simi 2323.
Áskriftargjald kr. 2,00 á mán.
í lausastölu 10 aura eint.
Prentsmiðjan Acta.
swa .....———
LaadnámsmOgu-
lelkar Itala
Höfuðtilgangur Mussolini
með því að stofna til árásar-
stríðs í Afríku, er sá, að skapa
möguleika fyrir ítalskt land-
nám þar syðra, jafnframt því
sem hann vill sýna styrkleika
fasistahersins og hefna fyrir
ófarirnar við Adua, 1896.
Fólksfjöldi Italíu er of mik-
ill í hlutfalli við stærð lands-
ins. Síðastl. ár var íbúatalan
43,2 milj. og árleg fólksfjölgun
hefir verið til jafnaðar sein-
ustu árin 400—450 þús. Áður
en kreppan skall á, fluttust um
200 þús. manna árlega úr landi,
en þann straumj útflytjanda
hefir kreppan stöðvað.
Þessvegna er vel skiljanlegt,
að Italía sækist eftir meira
landrými til þess að beina
þangað fólksfjölguninni.
En hefir Abessinia þau skil-
yrði að bjóða, að hún geti upp-
fyllt slíkar þarfir Itala?
Mikill hluti Abessiníu er ó-
girnilegur til nýlendustofnunar
— ræktunarskilyrði erfið og
landið víða hálfgerð eyðimörk.
Á hásléttunum eru skilyrði góð
til ræktunar, en þær eru ekki
nema 150 þús. ferkm., en Ab-
essinia öll er 1 miljón ferkm.
En á hásléttunum býr líka
meginþorri íbúanna, sem eru
um 10 millj. Er það ætlun
Mussolini að reka þá úr land-
inu? Sé það ekki, verða land-
námsörðugleikar Itala æði-
miklir.
Abessiníumenn myndu sætta
sig við erfiðari lífskjör og
lægra kaupgjald en ítalir gætu
gert. Þeir myndu bjóða kaup-
gjaldið niður fyrir þeim að-
fluttu. Samskonar hætta stafar
líka utan frá. I Nílárdalnum
skammt í burtu vinna blökku-
menn á bómullarekrum Eng-
lendinga fyrir mjög lágt kaup-
gjald. Haldi Italir kaupgjald-
inu innan Abessiníu nægilega
háu, eiga þeir á hættu, að
framleiða vöruna of dýrt til
þess að hún verði samkeppnis-
fær á erlendum mörkuðum.
Og enn er eitt: Verða flutn-
ingamir til Abessiníu nokkum
tímia vinsælir í Italíu? Útflytj-
endur sækja naumast nema
þangað, sem þeir vonast eftir,
að kjör þeirra geti orðið betri.
Geta þeir gert sér slíkar vonir
um Abessiníu?
örðugleikamir við fyrirhug-
að landnám ítala í Abessiníu
eru margvíslegir og torunnir.
Þó þeim takist að vinna styrj-
öld við Abessiníumenn, er eng-
an veginn tryggt, að hinar stór-
Morgunblaðið er sjaldan orð-
heppið. En í eitt skipti bregð-
ur nú út af þessari venju, því
að í gær hefir blaðið fundið
upp hið ágætasta snjallyrði,
sem líklegt er að muni lengi
uppi vera og festast við vissa
tegund af mannflokki þeim, er
Morgunblaðið styður. Það er
orðið ,,luxus-flakkari“!
Því að ekki þurfa moðhaus
arnir, þótt einfaldir séu, að
ímynda sér, að slíkt viðumefni !
sé hægt að tengja við mann ]
eins og Jónas Jónsson. Til þess
þekkir þjóðin þann mann of
vel. Jafnvel andstæðingar vita
og viðurkenna, að J. J. er eng-
inn óhófsmaður og hefir aldrei
verið, og yfirleitt ekki gefinn
fyrir skemintanir eða annan
„luxus“. Og þó að hann hafi
dvalið erlendis í sumar um
hríð nokkru lengur en nefnd-
arstörf hans þar útheim'ta —
vegna veikinda í fjölskyldu
sinni — er ekki líklegt, að
neinir, að fráteknum þeim
Mbl.-piltum, verði til þess að
álasa honum af þeim ástæð-
um*).
En snjallyrðið „luxus-flakk-
ari“, sem þama hefir á undur-
samlegan hátt barizt út úr sljó
um kvörnum moðhausanna, er
skemmtilega ljóslifandi lýsing
á þeim annálaða „flottræfla“-
og landeyðulýð, sem alla tíð,
síðan á blómaöld Islandsbanka
hefir verið að flækjast milli
landa, með hverri einustu
skipsferð, býr á dýrustu er-
lendum hótelum, slær um sig
méð brjálæðisfullu yfirlæti með
lánstrausti fátækrar þjóðar,
og þykist vera að „gera for-
retningar“, til að verða ríkir
ménn. Þessir „luxusflakkarar",
semi rétt að segja undantekn-
ingarlaust hafa verið úr liði
Mbl., hafa sett smánarblett á
þjóðina í augum erlendra
manna.
Og því miður er það auð-
sætt, þótt ekki sé annað gert
en líta yfir farþegalista. milli-
landaskipanna, að „luxusflakk“
„forretningsmannanna" í Mbl.-
liðinu er hvergi nærri úr sög-
unni ennþá, þrátt fyrir gjald-
eyrishoftin. Og það er ekki nóg
með það, að þetta fólk eyði
peningum í „flakk“ sitt. Sumt
af því stórskaðai’ þjóðina, einn-
ig á annan hátt með því að
koma á hinum og öðrum „sam-
böndum“ með algerlega ónauð-
synlegan varning og búa jafn-
framt til „utan frá“ „pressu“
*) Mbl. segir í sömu grein, að
Eysteinn Jónsson ráðherra hafi
siglt með íjölskyldu sína til út-
landa. þetta er alveg tilhæfulaust,
og hefðu Mbl.-mennirnir vafalaust
getað fengið að vita það, ef þeir
hefðu birt um að spyrjast fyrir, í
stað þess að láta kæruleysið og ó-
ráðvendnina hlaupa með sig í
gönur.
íelldu ráðgerðir þeirra geti
ekki beðið skipsbrot.
á gjaldeyrisnefndina, ag leyfa
innflutning, sem hægara hefði
verið að standa á móti, ef
„luxus-flakkararnir“ hefðu ekki
verið á ferðinni.
Síðar vinnst e. t. v. tækifæri
til að gera nánari grein fyrir
vinnubrögðum og forfrömun
einstakra „luxusflakkara" nú
upp á síðkastið. Það gæti ver-
ið Mbl. til umþeinkingar nokkra
daga, og vel verðskuldað end-
urgjald fyrir að hafa fundið
upp „brandarann“!
Vegna Magnúsar?
Umsögn próf. ólafs Lárus-
sonar um umsækjendur dóm-
araembættanna í hæstarétti,
hefir að vonum vakið mikla
athygli. Og menn leiða, ýmsum]
getum að því, hvemig á því
standi, að prófessorinn skuli
ekki geta sagt álit sitt um þá
Gissur Bergsteinsson og Magn-
ús Guðmundsson, og telur að
hann þekki þessa menn ekki
nægilega til þess, enda þótt
annar þeirra hafi verið læri-
sveinn hans og samverkamáð-
ur, og hinn — á vissan hátt —
þjóðkunnur maður, — tvívegis
yfirmaður dómstóla og réttar-
fars í landinu.
Skýringuna telja sumir þá,
að ólafur Lárusson sé brjóst-
góður maður. Og það var ó-
neitanlega dálítið hart aðgöngu
fyrir fyrverandi dómsmalaráð-
herra, að vera settur skör neð-
ar en menn, sem eru 20 árum
yngri, og því gegnt minna áber-
andi stöðum. Það var varla
hægt að komast hjá því, að
mæla með Þórði Eyjólfssyni,
því að prófessorinn hefir sjálf-
ur átt þátt í að veita honum
doktorsnafnbót. Hinsvegar hafi
ó. L. ekki kunnað við að mæla
méð Magnúsi. Og þá var að-
eins sú leiðin, sem farin var:
Að „þekkja“ hvorki Gissur né
Magnús! Af brjóstgæðum hefir
þá prófessorinn fómað Gissuri
vegna Magnúsar.
En flokksmenn M. G„' Einar
og Bjarni komust það langt til
þjónustu við flokkinn að gera
Gissur og Magnús jafna. Meira
gátu þeir ekki.
Díwanarfrá kr.35,00
Mest ■ Urval
Lægst B Verð
At ▼ Nýtízku
STOFPUÐUM
HUS6ÖONUM
Húsgagnav. Kristjáns
Siggeirssonar.
Framh. af 1. síðu.
ég óðar á stað þangáð, og fór
Hannes Vilhjálmsson með okk-
ur, því að hann kvaðst eiga
það, sem hefði fundizt.
Að sunnanverðu við Fitjá er
svokallað Skíðafell, og var þar
jarðhús mikið óyfirbyggt, og
í því tvær ámur, er taka 560
lítra, ennfremur 40 1. suðu-
brúsi með tveimur eimingar-
pípum, kælivatnsstampur méð
tveimur kælipípum, tvíhausað-
ur prímus, trekt og fleiri áhöld
tilheyrandi bruggunarstöðinni.
Eftir að búið var að ná áhöld-
um þessum, var það af þeim,
sem ekki var flutningsfært,
eyðilagt,
Þegar komið var að Efstabæv
aftur, var tekin skýrsla af
Hannesi Vilhjálmssyni, og
sagðist hann hafa byrjað að
brugga þarna sumrið 1933 og
haldið því síðan áfram á sum-
rin, en ekkert gert að bruggun
á veturna. Hann neitaði því,
að Þorsteinn bróðir sinn ætti
neitt í stöðinni, en hinsvegar
hefði honum verið kunnugt um,
að bruggun færi þama fram,
og kvaðst hann oft hafa gefið
Þorsteini af áfengi því, sem
þarna var framleitt.
Þorsteinn neitaði þessu fyrst
í stað, en þegar honum var
bent á ósamræmið í framburði
þeirra bræðra, og að afleiðing
þess væri sú, að taka yrði
hann með til viðkomandi sýslu-
manns, breytti hann framburði
sínum þannig, að hann hefði
grunað, að bróðir sinn fengist
þarna við bruggun, og hann
hefði fengið hjá honum áfengi,
sem hann vissi ekki, hvaðan
væri fengið.
Að þessu loknu var lagt af
stað frá Efstabæ. I leiðinni var
komið við á símstöðinni á Fitj-
um og 'spurst fyrir um áður-
Bandarikln unni
skákkeppnina
I Varsjá
FRÁ FRÉTTARITARA
NÝJA DAGBLAÐSINS.
Kaupm.höfn í sept.
Tuttugu þjóðir tóku þátt í
landakeppni í skák, sem fór
fram í Varsjá. Var þetta ein
skarpasta og kappfyllsta skák-
keppni, sem háð hefir verið,
því að lengi vel var fullt útlit
fyrir, að Svíþjóð myndi vinna
alþjóðamótið en ekki Banda-
ríkin. Eftir að Svíar höfðu unn-
ið Rúmena með 4:0 höfðu þeir
alltaf flesta vinninga þar til
síðast í keppninni að Banda-
ríkjamenn fengu flesta vinn-
inga og má um kenna að Svíar
töpuðu óvænt nokkrum síðustu
skákunum. Alls unnu Svíar 14
þjóðir, jafntefli við 3 og töp-
uðu fyrir 2. Þeir sigruðu
Bandaríkjamenn með 2%: IV2.
Úrslit á skákþinginu: Banda-
ríkin 54 vinninga, Svíþjóð 52V2,
Pólland 52, Ungverjaland 51,
Tékkoslovakia 49, Jugoslavia
nefnt skeyti. Var skeytið þar
enn, ósent. Þetta var kl. 10 um
morguninn, en stöðin hafði
móttekið það kl. 15.10 daginn
áður. Hlutum við af þessari
sleifarlegu afgreiðslu mikil ó-
þægindi og mikla töf, eins og
áður hefir verið sagt.
— Það er víst æðimiklum
eifiðleikum bundið að klófesta
bruggarana?
— Það eru ýmsar krókaleið-
ir, sem maður þarf að fara til
þess. Ég stend í sambandi við
marga trúnaðarmenn, sem ég
hefi orðið að afla mér úti um
landið, til þess að geta fengið
áreiðanlegar upplýsingar. En
það, sem verst er og hefir
stundum komið bruggurum
undan handtöku, er það, að
þurfa að fá húsrannsóknarúr-
skurði hjá viðkomandi sýslu-
mönnum. Þess vegna vill
reyndin stundum verða sú, að
bruggurunum hafa verið komn-
ar fréttir af því, að ég væri á
ferðinni.
Björn Blöndal framkvæmdi
rannsókn að Efstabæ 10. júlí í
íyrra og fann m. a. tvo pela
með vínlögg á. Var öllu vín-
inu helt á annan pelann, hann
innsiglaður og ^sendur |sýsílu-
manninum í Borgarnes. Játaði
Hannes, að vera eigandi þessa
áfengis og sendi Björn sýslu-
manninum skýrslu um yfir-
heyrsluna.
En sýslumaður hefir, sam-
kvæmt frásögn þeirra bræðra,
látið sig þessar upplýsingar
engu skipta og ekkert gert til
að framkvæma frekari rann-
sókn í málinu. Brugguninni
hafði því verið haldið áfram ó-
hindrað.
Er þetta í samræmi við
fleira í embættisfærslu þessa
sýslumanns.
45V2, Austurríki 43V2, Argen-
tina 42, Lettland 40%, Frakk-
land 38, Eistland 87%, Eng-
land 37, Finnland 35, Lithauen
34, Palestina 32, Danmörk 31%,
Rúmenia 27%, Italía 24, Sviss
21 og írland 12 vinninga.
Fyrir hönd Bandaríkjanna
tefldu: Marshall, Kaskdan,
Dake og Fine. En fyrir hönd
Svíþjóðar: Lundin, Stáhlberg,
Stoltz og Danielsson.
Skákkeppni kvenna um
heimsmeistaratitilinn fór sam-
tímis fram í Varsjá og varð
frú Vera Mensjik frá Tékko-
slovakiu hlutskörpust. Eins og
á tveim fyrri mótum vann hún
allar skákirnar. B.
H.F. LAKJKRlSGERÐ
REYKJAVlKUR.
Sími 2870.
E a n p i d