Nýja dagblaðið - 11.08.1937, Qupperneq 4

reykjavik, ii. ágost i937 ]VYJA DAGBLAÐIÐ
5. ÁRGANGUR — 183. BLAÐ
Húsakol - Skipakol
I Reykjavík hafa nær eíngöngu verið seldar mísmunandi tegund-
ir ai enskum skipakolum (steamcoal), vegna pess að pau hita betur
en ensku húsakolín, sem aðallega eru ætluð til að kynda opna ofna
(kamínur).
Yorkshire screened steamcoal eru hörpuð úrvals kolategund,
sem hita og brenna vel. Kaupfélag Eyfirðinga hefir mestmegnis selt
pessa og svipaðar kolategundir.
Vér erum ekki háðir ákveðinni kolategund, og ef félagsmenn
óska fremur að fá ensk húsakol, gétum vér pantað pau fyrir sama verð
kr. 54,00 hvor 1000 kg.
(Q)kau
pfélaq i
ilHBBBBGamla BíóBHH
Þrjú líí
íyrír eítt
afar spannandi talmænd gerð
eftir skáldsögu
Peter B. KYne
Aðalhlutverkin eru snildar-
lega leikin af
CHESTER MORIS
og
LEWIS STONE
Böm fá ekki aðgang.
Alþýðusýning kl. 5
Böm fá ekki aðgang.
Síðasta sinn.
Umf er ðin
í b æ n u m
(Sjá mynd á 1. síðu).
Það mun vera álit lögreglunn-
ar og margra bæjarbúa að um-
ferð gangandi fólks sé einna
mest ábótavant; kemur það
einkum fram í því að fólk gæt-
ir þess ekki að ganga á gang-
stéttunum en gengur í þess
stað á akveginum og það óreglu
lega. Það er því eitt af aðal-
skilyrðunum fyrir því að hægt
sé að koma á skipulegri um-
ferð, að hægt sé að fá gang-
andi vegfarendur til þess að
ganga á gangstéttunum.
Það hefir komið í 'ljós við
rannsókn á fjölda ökuslysa að
mörg af þeim verða vegna þess
að gangandi fólk gengur óreglu-
Jega eftir akveginum og stjórn-
endur ökutækja geta ekki gert
sér grein fyrir því hvert fólkið
ætlar að fara. Þegar ökutækið
nálgast hleypur svo fólkið
íram og aftur og lendir fyrir
ökutækið.
Nú verða við fyrstu hentug-
leika markaðar brautir fyrir
gangandi fólk yfir akvegi við
krossgötur og eiga þær að
beina fólkinu til skipulegrar um
ferðar, og þar sem þessar
brautir verða markaðar má
fólk alls ekki vanrækja að fara
eftir þeim.
Að hafa þessar gangbrautir
við krossgötur er álitið heppi-
legast af því fyrst og fremst,
að þar er mest eftirlit lögregl-
unnar þegar umferð er mikil
og samkvæmt lögreglusamþykkt
Reykjavíkur er öllum farartækj
um fyrirskipað að aka hægt
við gatnamót og eykur það á
oryggið.
Meðfylgjandi mynd sýnir
hvernig umferðin á að vera,
bæði á gangstéttum og gang-
brautum yfir akveginn og einn-
ig- hvernig ökutæki eiga að fai*a
um krossgötur.
Þeir sem ekki hafa hirðu á
að kynna sér umferðareglur
og fara eftir þeim eru ekki
undir það búnir að lifa í stór-
um bæjum.
Ef vel gengur að koma skipu-
lagi á umferðina eftir þessum
reglum sem sagt hefir veriö;
frá undanfarið hér í blaðinu,
verður sennilega gerð tilraun
með að koma á hljóðlausri um-
ferð.
SteSán Guðmundsson
Framh. aí 1. síðu.
skín sól“, þrungin angurværð og
hlíöu, og aríur úr frægum og stór-
hrotnum verkum, Rigoletto eða
W'erther.
pað er áreiðanlega innileg ósk
fjölmargra Reykvíkinga, bæði
þeirra, sem ekki gátu komið því
. ið að hlýða á söng Stefáns að
þessu sinni, og ekki siður hinna,
er á hann hlustuðu, að hann leggi
leið sína að nýju til höfuðborgar-
mnar og haldi hér söngskemmt-
anir aftur áður en hann heldur af
:andi burt. pví Stefán Guðmunds-
fon er söngvari, sem fólkið vill
hlýða á.
Nýja Bló
í sólskíní
Unaðsfögur og skemmtileg
austurríslc söngvamynd.
Aðalhlutverkið leikur og
syngur eftirlætissöngvari
allra kvikmyndahúsgesta
JAN KIEPURA
Aðrir leíkarar eru:
FRIEDL CZEPA,
THEO LINGEU o. fl.
„Goðafoss"
fer á fimmtudagskvöld (12.
ág.) vestur og norður.
Farseðlar óskast sóttir fyrir
hádegi á morgun.
„Brúarfoss“
sem fer héðan 2 4. á g ú s t til
Leith og Kaupm.hafnai, kem-
ur við á N o r ð f i r ð i og í
G r i m s b y, vegna útflutnings
á hraðfrystum fisti.
Skaítfellíngur
hleður til Víkur og Skaftáróss
n. k. fimmtudag. Verður þetta
síðasta ferð bátsins til Skaftár-
óss á þessu sumri.
ÖRLAGAFJÖTRAR 17
nis Courtney stóð eftir og strauk vangann. Hann var
reiður og sár. Litlu síðar bað hann þjóninn um hatt
sinn og frakka og fór heim til sín.
Billiardspilaramir skemmtu sér vel. Klukkan var
orðin eitt, og enn var ekkert hlé á veitingunum og
hnettimir flugu yfir klæðið. Þá kom inn þjónn og
tilkynnti Luke að hr. Jacobs væri kominn og þyrfti
að sjá hann samstundis.
Það var blátt áfram hlægilegt, fannst Luke, að
hr. Jacobs skyldi ætla að fara að ónáða hann núna,
en þjónninn sat við sinn keip svo Luke þóttist sjá
að ekki yrði hægt að losna við Jiacobs með öðrum
hætti. Þegar hann kom inn í skrifstofuna, gekk Ja-
cobs um gólf og var mikið niðri fyrir.
Hendur Lukes hristust er hann tók við skeytinu
heimsókna, mælti Luke, argur á svip. Jacobs, sem
var lítill maður dökkhærður, kvikur í hreifingum, —
snérist á hæli og mælti:
— Ég hefi verið að reyna að ná í þig í síma í allt
kvöld, en þú hefir hann ekki í sambandi. Ég leit
inn á skrifstofuna seinnipartinn í dag, og fann
þetta. Hann rétti símskeyti að Luke.
Hendur Lukes hristust er hann t.ó við skeyinu
og hann fölnaði í framan er hann hafði lesið það.
— Guð minn góður. Þetta á sér engan stað.
— Því miður er ég hræddur um að það eigi sér
stað, mælti Jacobs.
Luke las skeytið aftur:
— Hefi fundið órækar sannanir, Frank Farfax
eftirlét erfðaskrá, í nafni Kit Carew. Carew fór frá
Alaska átjánda. Er að spyrjast fyrir um ferðir í
New York, til Englands. Nánara næstu daga.
Griggs.
— Ég trúi þessu ekki. Þetta hljóta að vera ein-
hver misgrip.
Jacobs hristi höfuðið.
— Griggs er ekld vanur að gera nein glappaskot.
Þarna er ástæðan fyrir því að ég fékk aldrei aftur
bréfið, sem ég skrifaði Farfax. Hann hefir fengið
það rétt áður en hann dó, — og gert þennan mann
að erfingja sínum.
Nú var runnið af Luke, og hann fékk sér sæti.
— Hvað er hægt að gera?
— Ég get ekki séð að neitt verði gert, ef erfða-
skráin er lögleg.
— Jú Jacobs, hann kemur til þín fyrst, og þú
getur ---------
Hann hætti er hann sá svipbrigðin á andliti Jac-
obs.
— Ég bið þig að afsaka. En þetta er voðalegt. Að
eiga að láta þetta allt af hendi til einhvers bráðó-
kunnugs manns, — það er alveg ómögulegt. Ég geri
það aldrei. Það hlýtur að vera einhver leið til út úr
þessu.
— Ég vona að svo sé, en ég sé það ekki, því mið-
ur. Mér þykir þetta mjög leiðinlegt hr. Cavandish,
— ákaflega leiðinlegt.
Luke strauk með hendinni yfir ennið. Hávaðinn
frá danzsalnum barst inn til þeirra, en Luke heyrði
það ekki. Hann stóð á fætur og honum lá við falM.
Þessi óvænti atburður hafði hitt hann eins og reið-
arslag, — og í huga hans var algjört myrkur og von-
leysi.
1 VI. KAFLI.
Árásin.
Kit Carew sá England fyrst á þokufullum septem-
bermorgni. Skipið hafnaði í Liverpool, og hinar
stóru skipakvíar, ásamt krönum og samanþjöppuð-
um vöruhúsum, — er allt var hálfhulið þoku —,
virtist Kit mjög fjarri því að vera nokkuð vin-
gjarnlegt.
Ferðin frá Alaska hafði verið að flestu leyti mjög
óþægileg. I byrjun ferðarinnar hafði hann orðið að
ferðast langa leið um óbyggðir, þar eð hann hafði
ekki fé til að borga aftur fyrir fargjald með skipi til
Seattle. Svo þegar hann kom til New York, voru
peningar hans af svo skomum skamti, að hann gat
aðeins keypt sér far á þriðja farrými hægfara
flutningaskips. Var öll aðbúð þar mjög ógeðfeld Kit,
sér í lagi óhreinindi og sóðaskapur margra farþeg-
anna, — því Kit var að eðlisfari hreinlátur. Ekki
bætti það úr, að Gyp var tekinn frá honum í byrjun
ferðarinnar og fékk hann ekki að sjá hann — fyr
en þennan morgun, að skipið var að koma til hafn-
ar. Voru lífsleiðindi hans orðin svo mikil síðustu
dagana, að heita mátti að Kit sá er steig á land í
Liverpool, væri ekki nema úthverfan af hinum rétta
og venjulega Kit Carew. Ekki bætti það heldur úr að