Nýja dagblaðið - 24.10.1937, Blaðsíða 4

REYKJAVÍK, 24. OKT. 1937.
NYJA DAGBLAÐIÐ
5. ÁRGANGUR — 247. BLAÐ
|Gamla Bió|
Sýnir kl. 9:
í nefi
lögreglunnar
Afar spennandi og vel
leikin amerísk leynilög-
reglumynd.
Aðalhlutverkin leika hinir
ágætu leikarar
MYRNA LOY og
SPENCER TRACY.
Börn fá ekki aðgang.
Alþýðusýning kl. 7:
Dansandi gegnum
líffð!
Hin skemmtilega dans- og
söngmynd með
Eleanor Powell.
Alþýðusýning kl. 4 y2:
B EN HUR
og verður þetta allra síð-
asta tækifæri til að sjá
þessa heimsfrægu kvik-
mynd.
Kennsla
LEKNELit EETEJITÍUK
„þorlAkiir
ÞREYTT I!“
Skopleikur í 3 þáttum
Aðalhlutverkið leikið af
hr. Haraldi Á. Sigurðssyni.
Sýning í kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðar
seldir eftir kl. 1 í dag.
Sími 3191.
Orgelkensla. Kristinn Ing-
varsson, Skólavörðustíg 28. —
Sími 4395.
Kenni í vetur íslenzku,
dönsku, ensku og þýzku. —
Garðar Svavarsson. Upplýsingar
í síma 3726, kl. 12—2 og 8—9.
HLUT A-
V E L T A
Iþrúttafílags Reykjavikur
hefst i dag kl. 5 e. h. í K. R.-húsinu.
Sjáíð vörusýníngar I. R. hjá Jóní Björnssyní
og í Skemmuglugga Haraldar.
I dag verður íólksstraumurinn í K.R.-húsið.
Dynjandi musik allan dagfinn.
Aðgangur 50 aura fyrír fullordna.
en 25 aura fyrir
Nýja Bió
Intermezzo
Afburðagóð sænsk kvik-
mynd samin og gerð und-
ir stjórn kvikmyndameist-
arans
GUSTAF
MOLANDER
Aðalhlutverkin ieika 4
frægustu leikarar Svía:
Ingrid Bergman,
Gösta Ekman,
Inga Tidblad og
Erik Berglund.
Sýnd kl. 7 og 9:
Fósturdóttfr
vftavarðarms
Hin skemmtilega mynd,
leikin af undrabarninu
Shirley Temple, verður
sýnd á barnasýningum 1
dag kl. 3 og 5.
Síðasta sinn.
Fluttur
í Garðattræt! 19.
Guðm. V. Kristjánss.
úrsmiður.
UTBREIÐIÐ
NÝJA DAGBLAÐIÐ
ÖRLAGAFJÖTRAR 67
— Já, og ég ætla að drepa þig, hrópaði hún með rödd
er var hás af geðshræringu.
Hann stóð við arininn, og hvíldi annan handlegginn
á arinhyllunni. Hann horfði gagntekinn og undrandi
á andlit hennar. Hún, sem að hans áliti var köld eins
og steinn og gjörsneidd öllum tilfinningum, stóð
frammi fyrir honum, auðsjáanlega algjörlega á valdi
hinna óstjórnlegustu tilfinninga. Brjóst hennar hóf-
ust með andardrætti hennar, og svipurinn var trylltur,
augnaráðið var villt og heitt og líkami hennar titraði.
Hún svifti frá sér kápunni og hendi hennar kom í
ljós. Hún hélt á skammbyssu. Án þess að hika við,
þá lyfti hún byssunni og þrýsti á gikkinn. Hann
heyrði ekki neinn hvell, — en hræðilegur sársauki
fór um höfuð hans, og hinn stóri skrautlegi spegill
yfir arninum brotnaði í þúsund mola. í gegn um
reykinn sá Kit hvítt andlit, er horfði á hann með
skelfingu, og svo varð hann þess var, að eitthvað
volgt rann niður eftir andliti hans, — og hann fann
til skjálfta í hnjánum.
í gegnum blóðrauða þoku sá hann skammbyssuna
falla úr hendi hennar og hún greip fyrri andlitið,
rak upp lágt óp, og hljóp svo út um dyrnar. Hann
steig fram á gólfið og beygði sig niður eftir byss-
unni, en steyptist á höfuðið um leið. Hann fann
skammbyssuna, og er þjónar hans komu til, þá hélt
hann á byssunni.
— Það er allt í lagi, mælti Kit veikri röddu.
— Hvert fór hún, herra minn?
— Hún, hver? Ó, þú hélzt — — — þú hélzt að
hún hefði gert----------nei, nei. Ég var að hreinsa
byssuna. Heyrirðu það. Ég var---------
Kit kom til sjálfs sín tveimur stundum síðar, og
fann að höfuð hans var reifað, og ókunnugur lækn-
ir stóð yfir honum.
— Ert þú læknir?
— Já. Hvernig líður þér?
— Mér líður vel. Ég var víst rétt að segja búinn
að drepa mig.
Læknirinn setti totu á varirnar og svaraði ekki.
Hann skýrði Kit frá því að höfuðkúpan hefði
sprungið, en kúlan rifið upp skinnið og holdið.
Sagðist hann mundu koma aftur næsta dag, til að
sjá hvernig henum liði. Hann kom daginn eftir og
fann sjúklinginn klæddan og ferðbúinn.
— Minn góöi herra------—
— Því miður verð ég að ná í skipsferð frá Liver-
pool, og hefi því engan tíma til að liggja hér. Ég
hugsa að ég sé að verða góður.
— Ég banna þér algjörlega að fara úr rúminu. Þú
hefir tapað miklu blóði, — og auk þess er það afar-
áríðandi að þú mætir engu misjöfnu meðan höfuð-
kúpan er að styrkjast aftur. Þú ert ekki ....
Kit lyfti annari hendinni til að þagga niður í
lækninum. Höfuðið var eins og gömul vekjara-
klukka sem er að hringja.
— Það er þýðingarlaust, læknir góður. Eg ætla að
ná í þetta skip. Þetta er ekki í fyrsta sinn sem mér
hefir verið tekið blóð, — og verður varla í síðasta
sinn heldur.
Hinum sárgrama lækni var hálfýtt út úr stofunni,
og að kveldi sama dags hafði skip Kits létt akker-
um.
Sárið á höfði hans olli honum mikils sársauka, en
þó var það ekkert hjá öðrum sárum er hann bar.
Og þau sár gat enginn venjulegur læknir bætt.
XVIII. KAPLI.
Tveimur árum síðar.
Sólin skín á smáþorpið Eagle, og það er I fyrstu
snjóunum. Þrátt fyrir að þetta þorp hafði aðeins
nokkur hundruð íbúa, þá var það þó allþýðingar-
mikið, þar eð þorpið lá á landamærum Kanada og
Alaska, og var bæði tolleftirlitsstöð, og aðalviðskipta-
stöð þeirra er áttu heima norður í Yukon-dalnum.
Þetta litla þorp var ekki ósnoturt í sínum nýju
vetrarklæðum. Mjöllin lá á grenitrjánum og víði-
breiðunum er umluktu þorpið. Það hafði verið farið
með snjóplógi eftir einu götunni, er lá i gegnum
þorpið og á báðar hliðar voru himinháir snjóskaflar.
Eftir þessari einu götu var umferðin, og það voru
mest menn með hundasleða, eða á skíðum.
Þennan morgun var óvenjumikið um að vera í
Eagle. Rétt áður en byrjaði að snjóa hafði fundizt