Nýja dagblaðið - 10.12.1937, Blaðsíða 2

2
NÝJA DAGBLAÐIÐ
NÝ BÓK:
H. C. ANÐERSEN:
Æfintýrí og Sögur I.
Snilldar pýðing Steingr. Thorst-
einsen fæst nú hjá öllum
bóksölnm.
BókaverzL Guðm. Gamalíelssonar.
Aðalútsaia:
Bókaverzlunín Mímír h.L
Austurstræti 1. — Sími 1336.
NÝ BÓK:
Sögur af Snæíellsnesí III
Eru pá komin öll 3 heiti 1. bíndis, og
fást pau einnig í einu lagi hjá bóksölum
Bókaverzlunín Mímír h.í.
Austurstrætí 1 — Sími 1336.
Kjarnar — (Essensar)
Höium birgðir ai ýmiskonar kjörnum til iðnaðar
Áfengisverzlun ríkísíns.
> 38WATT 4*
OS RAM
, D ^
%> voy
'Júláb
e&tix i
I
h 36 wa I T
OSRAM
JD
Stimpilliiin á Ijóskúlmmi
er trygging fyrlr ljós-
magninii og straumeyðsl-
unni. Biðjið ávalt nm inn-
an-mattar OSRAM-D-ljós-
kúlur; þær gefa mesta
birtn í hlutfalli við
stranmeyðsluna. Þá fáið
þér ódýrt Ijós.
OSRAM-
Dehalumen-ljóskúlur eru trygging fyrir
IttiIIi straumeyðslu.
Úibreiðid Bfýja dagfblaðið.
Hvað veldur hinni algerðu
stefnubreyting hjá Mussolini á
fundi hlutleysisnefndarinar fyr-
ir nokkrum dögum.
Upphaflega vildi Mussolini
ekki einu sinni ræða um brott-
flutning hinna erlendu svo-
nefndu sjálfboðaliða á Spáni, ef
Frakklandi og England viður-
kenndu ekki Franco tafarlaust
sem styrjaldaraðila. Honum
hlaut að vera ljóst, að hvorugt
ríkjanna gat gengið að þvílíkum
skilmálum. Þessvegna verður
maður einungis að líta á það,
sem bragð til þess að draga úr-
slit málsins á langinn.
Síðan breytti hann óvænt um
stefnu. Hann kvað sig reiðubú-
inn til þess að rita undir samn-
inga um brottflutning sjálf-
boðaliðanna, gegn því, að Fran-
co yrði veitt stríðsréttindi, er
heimflutningur þeirra væri vel
á veg kominn.
Þetta gerist á tveim dögum.
Enginn hafði búizt við þessum
umskiptum. Þau eru heldur ekki
auðskýrð. Það, sem síðan hefir
gerzt, sýnir líka einungis, að
hinar hvarflandi málalengingar
Grandís greifa bentu ekki til
breytts hugarfars í Róm.
Hver var þá skýringin?
Styrfnin á þriðjudag, ljúf-
lyndið og sáttfýsin á miðviku-
dag og þrákelknin á fimmtudag
er allt saman af sama toga
spunnið. Þeir sem kynnzt hafa
skaphöfn og háttum Mussolinis,
eiga ekki erfitt með að skilja
þessi mismundandi vinnubrögð
LLOYD GEORGE:
Hver verða úrslítín
hans. Hann er hinn mikli raun-
sæismaður meðal stjórnmála-
mannanna.
Allan erindrekstur skoðar
hann sem nokkurskonar her-
stjórnarlist og öll herkænska
stefni að vissu lokamarki.
Hvert er þá takmark hans?
Að ná Spáni í jafn náið sam-
band við Ítalíu og Austurríkis-
menn voru við Þjóðverja fyrir
heimsstyrjöldina. Með öðrum
orðum bandalag, þar sem
spánska stjórnin nyti svipaðs
stuðnings frá ítölum og austur-
ríska keisaradæmið frá þýzka
hernum.
Mussolini verður að ná yfir-
ráðum yfir spönskum eyjum,
sundum og höfnum, ef draumar
hans um að drottna yfir Mið-
jarðarhafinu eiga að geta rætzt
og honum að verða unnt að
skapa sér hernaðarlega aðstöðu,
sem ofurselji stærstu lýðræðis-
löndin, England og Frakkland,
náð hans og miskunnsemd.
Þessu verður vart í kring kom-
ið, nema til sögunnar komi
spönsk ríkisstjórn, sem er ítöl-
um ærið vinveitt, ekki einungis
þakklát fyrir þáða hjálp við að
ná völdunum, heldur og vinveitt
af knýjandi nauðsyn, vegna þess
LLOYD GEORGE
að á hverju augnabliki geti
blossað upp uppreisn, sem fá
þyrfti áframhaldandi aðstoð til
að bæla niður.
Chamberlain skýrði svo frá,
að stjórnin hefði fullnægjandi
tryggingu fyrir því, að ítalir
myndu ekki leggja undir sig
spánska jörð, hvorki á eyjunum
né meginlandinu. En Mussolini
þarfnast ekki formlegra yfirráða
yfir spánsku landi, til þess að ná
marki sínu. Þýzkaland fékk ekki
neinn skika af löndum Austur-
ríkis að launum fyrir þá vernd,
sem það veitti veldi Habsborgar-
á Spáni?
ættarinnar. Engu að síður væru
Austurríkismenn að öllu leyti
undir Þjóðverja gefnir, frá
hernaðarlegu sjónarmiði séð.
En tvennt er það, sem Musso-
lini þarf að hafa tök á. Annað
er það, að Franco vinni fullnað-
arsigur. Hitt er það, að þessi
sigur sé unninn með hjálp ítala,
bæði hvað snertir herlið og her-
gögn.
Um þetta hefir stefna Musso-
linis í utanríkismálunum snúizt
og hann hefir haldið fast á sín-
um málum.
Sú afstaða, sem Mussolini hef-
ir tekið dag hvern, og þær breyt-
ingar, sem á þeirri afstöðu hafa
orðið, eru þar ekki aðalatriðið,
heldur markmiðið, sem alltaf
hefir verið hið sama.
Og markmið hans er fasistiskt
Miðjarðarhaf, Miðjarðarhaf, er
með allar sínar siglingaleiðir, trá
Atlantshafinu til Suezskurðar-
ins, frá Marseille til Marokko,
frá Toulon til Algier og Tunis,
yrði innan skotmáls frá fall-
byssum, kafbátum og flugvélum,
sem stjórnað sé af honum sjálf-
um. Hann gæti ógnað öllum
skipum, sem þarna eiga leið um,
og sökkt þeim, ef svo bæri undir.
Spánsk rikisstjórn, sem væri
honum undirgefin, mundi veita
honum þá aðstöðu, sem hann
fýsir að ná i vestanverðu At-
lantshafi.
En hvernig fellur svo fram-
koma ítala í hinu umrædda máli
inn í þennan ramma? Ef maður
vill fá gagnvert svar við þeirri
spurningu, veröur maður að gera
sér ljósa grein fyrir hinu hern-
aðarlega viðhorfi á Spáni.
Vesturhéruð Spánar lentu í
höndum Francos þegar í upphafi
hafi borgarastyrjaldarinnar.
Sókn hans til Madrid mistókst
og viðleitní hans síðan til þess
að einangra höfuðborgina hefir
líka farið i handaskolum.
En annarsstaðar hefir blásið
byrlegar fyrir honum og heppn-
ast að vinna mikilsverða sigra.
Hann tók herskildi hina mikil-
vægu hafnarborg Malaga. Hon-
um hafa heppnast fyrirætlanir
sínar við norðurströndina og
hefir kolanámur í Asturíu á sinu
valdi. Hann getur því notað all-
an sinn liðstyrk til þess að hefja
sókn í því skyni að brjótast í
gegnum varnarlínur stjórnar-
hersins á austurvígstöðvunum.
Ef honum tækist að loka leið-
um á milli Kataloniu og Madrid,
væri stjórnarhernum erfið að-
staða sköpuð og mætti með
nokkurnveginn fullri vissu gera
ráð fyrir, að viðureigninni lyki
með sigri uppreisnarmanna.
Framh.