Nýja dagblaðið - 03.04.1938, Blaðsíða 4
REYKJAVÍK, 3. APRÍL 1938.
NYJA DAGBLAÐIÐ
6. ÁRGANGUR — 78. BLAÐ
Xív:íí'Camla BÍÓÍSíSÍ
jj Við kynntumst
í í París
í Afar fjörug og skemmti-
íj leg amerísk gamanmynd.
í Aðalhlutverkin leika
•; Claudette Colbert ;■
;! Robert Young og ""
;> Melvyn Douglas.
;• Sýnd í kvöld kl. 9 !;
■; f
;• og á alpýdusýníngu ■;
5 kl. 7.
í
í
Barnasýning kl. 5:
Nýtt
smámyndasafn
í
í
SKIPPER SKRÆK o. fl. £
V.V.V.V.VAVAW.V/.V.V.V
LEULNEIIK UTUITÚUK
„SKfRlV,
SEM SEGIR SEX!“
Gamanleikur í 3 þáttum,
eftir OSKAR BRAATEN.
Sýning I kvöld kl. 8.
AÐGÖNGUMIÐAR
seldir í Iðnó eftir kl. 1.
- Kaup og sala -
MJÖG hæg, góð bújörð til sölu
og ábúðar í vor í Árnessýslu.
Áveituengjar að mestu véltæk-
ar. Gras bregst ekki. Verð örlítið
yfir fasteignamat. Hugsanleg
skipti á húseign í Reykjavík.
Nákvæínar upplýsingar gefur
Jón Magnússon, Njálsgötu 13 B.
Heima eftir kl. 6 síðdegis. Sími
2252.
Dregíð fyrir glugga
(Frh. af 3. síðti.)
en þar sem engin list var til á
þeim tíma. Hann verður skjótt
föður- og móðurlaus. Hann lærir
sjómennsku og fær í sig hörku-
þrótt á grýttri lífsbraut æsku-
áranna. Hann fer rúmlega
fermdur í fjarlægt land með sjó-
mannskunnáttu sína og dreym-
andi listhneigð. Og í brennandi
hita sumarsins í Vesturheimi
bjargar sjómaðurinn ísfirzki
listamannsefninu inn i lista-
skóla heimsborgarinnar. En mál-
arinn gleymir ekki landinu né
litum þess. Víkingaferð hans
vestur um haf er öll til þess
gerð, að fá þar þá kunnáttu, sem
ekki varð fengin heima til að
geta túlkað I glæsilegum litum
fegurð þessa kalda lands, sem
hann gleymdi ekki hvorki í vöku
eða svefni.
Heima byrjar baráttan, kuldi
frá mönnunum meira en í sjálf-
um vetrarsnjónum. En frá suðri
blása hlýir vindar yfir íslenzka
listamanninn eins og yfir land-
ið hans sjálft.
En nú er þessari baráttu lokið.
Ung kona hefir staðið við hlið
hans í þessari baráttu. Hún og
nokkrir vinir geyma minninguna
um listamanninn, sem hinir
hlýju, suðlægu vindar höfðu ekki
brotið af klakaböndin heima
fyrir. En málverk hans munu
lifa lengi, bæði á fslandi og í
fjarlægum löndum. í heimí ís-
lenzkrar listar er Kristján
Magnússon ungur víkingur, sem
féll eftir hina fyrstu sigra.
J. J.
Stuðningur
(Frh. af 3. síOu.)
þar sem er fjölþætt samvinna,
og þar sem mjög mikið af fram-
kvæmdastjórn landsins gerist,
á þann hátt sem samvinnu-
menn telja bezt henta landi og
þjóð. J. J.
Frú Ásthíldur Thorsteinsson
andaðist á Landsspítalanum 1. p. m.
Aðstandendur.
Karlakórinn Fóstbræður
Söngsijóri: Jón Halldórsson.
balda samsöngva í Gamla Bíó þriðju-
daginn 5. apríl og fimmtudaginn 7. apríl
kl. 7,15 e. h.
Einsöngvarar:
Arnór Halldórsson og Einar B. Sigurðss.
Aðgöngumiðar seldir hjá Bókaverzl. Sigiúsar
Eymundssonar og Katrínu Viðar.
Aðgöngumiðar að priðjudagssöngnum uppseldir
Grænmetisverzlunin
(Frh. af 1. síðu.)
langtum minna en verðlag á
öðrum matvælum. Að meðal-
verð ársins 1936 er ofurlítið
hærra en 1937, stafar eingöngu
af því, hve kartöflur voru dýr-
ar 3 fyrstu mánuði ársins 1936,
áður en Grænmetisverzlun rík-
isins tók til starfa.
Þá bið ég menn að bera sam-
an verðlagið 4 fyrstu mán. árs-
ins 1936, þegar verzlunin var
„frjáls“, og verðlagið 4 fyrstu
mánuði ársins 1937, eftir að
Grænmetlsverzlun ríkisins var
tekin til starfa. Gefur ekki sá
mikli verðmunur, sem þar kem-
ur fram, nokkurn grun, og
hann allsterkan, um það, að
verðlag á kartöflum hefði
hækkað ríflega 1936 og 1937,
eins og allt annað vöruverð, ef
Grænmetisverzlun rikisins
hefði ekki starfað og hindrað
hækkunina. Tölurnar sanna
blátt áfram, að það er svo
fjarri því að rekstur Grænmet-
isverzlunar ríkisins hafi verið
neytendum í Reykjavík til ó-
þægðar og skaða, að hann
hefir þvert á móti spar-
að þeim mikla peninga. Sézt
það bezt ef þess er gætt, að í
ársbyrjun 1936 hækkaði tollur
af kartöflum til mikilla muna.
Af þeirri ástæðu einni hefði
mátt búast við að verðið til
neytenda hefði verið mikið
hærra 1937 en það var 1935.
Grænmetisverzlunin hefir spar-
að neytendum útgjöld, sem
nema tollhækkuninni og meira
en það. Þetta hefir tekizt án
þess að þrengja hag framleið-
enda, því verð það sem þeir
hafa fengið fyrir kartöflufram-
leiðslu sína 1936 og 1937 hefir
verið jafnara, öruggara og
hærra en áður var.
Fleiri fróðlegar ályktanir
mætti draga af töflunni, en ég
læt þetta nægja.
Reykjavík, 27. marz 1938.
Árni G. Eylands.
SSSSSÍ Nýja Bíó
:■ Hin ákærða í
% Spennandi og áhrifamikil
;! amerísk kvikmynd frá
;• Uneted Artists félaginu.
V — Aðalhlutverkin leika af
;! mikilli snilld hinir fögru
;■ og vinsælu leikarar:
Dolored del Rio og
Douglas Fairbanks, yngri
;■ AUKAMYND: S
!; MICKEY DREYMIR ILLA í
;! Mickey Mouse teiknimynd. í
/ Sýnd kl. 7 (lækkað verð)
■; og kl. 9.
!; Leynifarpcgínn
;■ leikin af undrabarninu
í
SHIRLEY TEMPLE
vcröur sýnd á
barnasýningu
kl. 5.
SÍÐASTA SINN.
í
V.V.V.W.V.V.V.V/.V/.V.'.V
í
Húseígnir tíl sölu.
HEFI margar húseignir til
sölu í bænum og utan við bæinn.
Væntanlegir kaupendur geri svo
vel að tala við mig. Jón Magn-
ússon, Njálsgötu 13 B.
Lerida á valdi
stjórnarinnar
(Frh. af 1. siðu.)
aðalaðstoðarmaður Miaja við Madrid,
látinn taka við af Posa.
Stjórnin segir, að hin stórfelda sókn,
sem hersveitir hennar hófu i grennd
við Guadalajara á fimmtudaginn hafi
tekizt mjög vel, en tilgangurinn með
henni var að neyða uppreisnarmenn
til þess að flytja þangað lið frá austur-
vigstöðvunum.
Franska ráðuneytið kom saman á
fund síðdegis i fyrradag til þess að
ræða um það, hvernig sjá skuli fyrir
þeim mikla fjölda flóttamanna frá
nörðausturhéruðum Spánar, sem nú
leita inn yfir frönsku landamærin. FÚ.
FESTARMEY FORSTJÓRANS 54
— þá valt hann af stað ánægður á milli okkar og tal-
aði óaflátanlega alla leiðina.
„Ekki er neitt, sem jafnast á við ilm og kaffi og
rifjasteik að morgni dags, ha?
„Lyktin er meira að segja betri en bragðið, eða svo
er sagt. Það minnir mig á unga stúlku eins og yður,
Nancy — sá var bara munurinn, að hún var grófgerð
og ekki nærri eins falleg og þér —“.
„Þér eruð stúlka, sem segir sex. Ég get ekki lýst
því, hve ég er glaður. Það er líka þess vegna, að ég
ætla að taka yður með á morgun — já, þig líka, dreng-
ur minn. Maður skyldi aldrei aðskilja tvær turtildúf-
ur. — Ég ætla að taka ykkur bæði með út, ef mamma
leyfir, að þið slleppið við kirkjuna. Ég ætla að aka
ykkur í bílnum — ekki langt og sýna ykkur nokkuð
— a — ha, nokkuð, sem ég hugsa að ykkur lítist vel
á eins og mér.“
„Drottinn minn dýri, hvaða ógnir bíða okkar nú,“
hugsaði ég, og ég las sömu spurningu í augum for-
stjórans. Við gengum inn í borðstofuna, þar sem fjöl-
skyldan, að Cariad meðtöldum, sat þegar að morgun-
verði. r—
Við vorum varla sezt, að steikinni og kaffinu, þegar
Albert frændi byrjaði: „Heyrðu, Mary. Ég var einmitt
að nefna það við unga fólkið, að þau komi út með
mér á morgun í góða veðrið og líta á nokkuð, sem ég
vildi sýna þeim. Þið megið geta þrisvar sinnum, hvað
það er. — Nei, ég ætla annars----“
(Hér greip Theo fram í. Hún þaut upp af stólnum
og æpti: „Brúðargjafir. Málverkið")
heldur að segja ykkur það sjálfur. Málverkið?
Nei, barnið gott. Eitthvað til að hengja málverkið í —
eitthvað, þar sem maður getur sjálfur gert eins og á
málverkinu. Hó, hó. Með öðrum orðum, hús, sem er
til lleigu.“
„Hús“, muldraði Blanche og skellti saman lófunum.
Hún sá víst sjálfa sig í anda vera að koma fyrir blóm-
um þar inni.
„Skínandi fallegt hús, aðeins fimmtán mílur 1
burtu. Elnmitt staður til að reisa bú fyrir Nancy og
Billy“, hélt karlskriflið áfram. „Ég er viss um, að
strax og þau sjá það, þá aka þau af stað til þess að
fá leyfisbréfið.“
Nei, þetta dugði ekki. Ég leit til frú Waters, eins og
til að biðja hana um að breyta umræðuefninu. Hún
kinkaði kolli, brosandi, og sagði lágt: „En hve þessi
blússa er falleg, sem þú ert í, Nancy — hvítuT klæðn-
aður og kniplingar klæða þig svo vel.“
En það þýddi ekkert að reyna að stöðva Albert-
frænda; hann hélt áfram:
„í vikunni, sem leið fór ég til að skoða staðinn. Þar
er rósagarður, vina iþín, hérumbil eins fallegur og
þessi hérna, þar sem þið genguð áðan í ástarhugleið-
ingum. Og prýðilegur matjurtagarður til að fullnægja
þörfum munns og maga. Beint á móti suðri. — Þetta
er ágætt karrý hjá þér, Mary. — Yndisleg og rúmgóð
svefnherbergi. Og „— hann varð mjög íbygginn, er
hann sagði þessi orð — „nú, hvað haldið þið? Lítill,
hvítur grindahleri fyrri endanum á stiganum upp á
þakið. Hvernig líst ykkur á? Hámarkinu náð, ha?“
Já — sannarlega.
„Ég varð mest hrifinn af því. Ég sagði strax við
sjálfan mig-----“
Nú fann ég að fyrir hvern mun varð að hindra Al-
bert frænda í að endurtaka það, sem hann hafði sagt
við.sjálfan sig.
„á — en Waters“, greip ég fram í í örvæntingu
minni, „en ég er hrædd um, að okkur falli ekki þetta
hús i geð.“
„Hvað er að heyra. Hvers vegna ekki? Þegar þið
sjáið það, þá segið þið alveg eins og ég--“
„Já, það er afar indælt, það efa ég ekki“, tók ég
fram í, „en því er nefnilega þannig varið, að við höf-
um orðið ásátt um að búa í London — „og alltaf sitt
í hvoru húsinu“, hefði ég getað bætt við. Ég flýtti mér
að halda áfram og skáldaði: „Sjáið til, við ætlum að
hafa heimili í borginni mestan hluta ársins, og á
sumrin höfum við hugsað okkur að búa á nokkurs-
konar hjáleigu niður við sjó — suður í Anglesey, held
ég. Mér fellur svo vel við það hérað, svo — já, svona
höfum við hugsað okkur það, er það ekki?“ Ég lauk
máli mínu og leit örvæntingaraugnaráði á forstjór-
ann: Segið eitthvað, maður.
„Já, þannig höfum við hugsað okkur það“, svaraði
hann, og leit á mig þakklátum augum.
Og hann hafði sannarlega ástæðu til að vera þakk-