Tíminn Sunnudagsblað - 25.03.1962, Síða 2

t

Sakalín
- eyja
sæbjarn-
anna
Eyjan Sakalín við austur-
strönd Síberíu, norður af jap-
öaisku eyjunum, er ekki stórt
land, nálega fjórðungi miima
en ísland. Hún er líka strjál-
býi', þótt hún sé á svipuðu
breiddars'tigi' og Frakkland. En
eigi að síður eru þar marg-
vísleg nátúruauðæfi, sem ráð-
stjórnin rússneska hefur á síð-
ari áratugum lagt kapp á að'
nýta.
Stór flæmi á eynni eru þakin
barrskógum, og í jörðu niðri
eru bæði kol og olía. Umihverf-
is hana eru auðug fiskimið.
Skip sigla sneð olíu, kol, við og
pappír frá SakaMn til Kína,
Indlands og alla leið til Kúbu,
en farþegaflutningur fer mjög
fram loftleiðis.
Nyrzti bærinn á Sakalín
heitir Óha. Það er olíubær, sem
reistur var samkvæmt fimm ára
áætluninni fyrstu og hefur
vaxið mjög ört. í nýjasta hverf-
iinu þar eru átján stórbygging-
ar með þúsunduim íbúða.
Skammt utan við bæinn eru
auðugar ölíulindir, sem nú eru
nytjaðar með fullkominni
tækni.
Meðal nýrra iðnaðarbæja á
Sakalín má nefna Tungor, er
reistur var í óbyggðum nú á
allra síðustu árum. Hann var
frá öndverðu skipulagður á
þann hátt, að þar skyldu ein-
ungis gerð mannvirki, sem
væru til frambúðar, í stað þess
að notast f’yrst við bráðabirgða
byggingar.
Skógarnir é Sakalín þekja
óraflæmi. Þar er imeira skóg-
lendi en í Englandi, Belgíu,
Portúgal og Sviss samanlagt.
Þetta eru auðvitað villiskógar,
en náttúruskilyrðin eru með
þeim hætti, að í þeim er mjög
góður nytjaviður. Skógarhögg
er stundað víða um eyna, og
úr trjánum er unnið timbur og
pappír.
Við ströndína eru fiskimanna
bæir með mikla útgerð. Á
Framhald á 116. síðu.
98
T t M I N N
SUNNUDÆ-GSBLAÐ