Tíminn Sunnudagsblað - 08.07.1962, Side 20

ÖRÆFAFERÐIR
Nú er kominn sá tími sumars-
ins, þegar fólk streymir hvað
flesf app á öræfi landsins. Sú
var tíði- að þau voru ókönnuð
0o landsfólkinu stóð hinn mesti
stuggur af þeim. Það þótti bí-
ræfni hin mesta að hætta sér
þangað, þótt um hásumar væri,
og menn, sem tókust á hendur
ferðir yfir hálendið landsfj irð-
unga á ndlli, töldust hinir mestu
-garpar og urðu af því nafnkunn
ir, svo að jafnvel mynduðust um
þá ýmiss konar furðusögur.Fjall
göngur Eggerts Ólafssonar og
Sveins Pálssonar voru taldar
furðuleg fífldirfska.
Einar Brynjólfsson reið norð
ur vopnaður skammbyssu, þótt
hann hefði flokk manna sér til
fylgdar, og fann í þeirri för
fylgsni Fjalla-Eyvindar. Eirík-
ur á Tungufelli og Kolbeinn
Rangæingur gátu sér hið mesta
frægðarorð fyrir dirfsku sína,
og það er ekki svo ýkialangt
síðan Páll Jökull, Guðmundur
Snæfellsfari og Suðurgöiu-
Hjalti voru á hvers manns vör-
um fyrir öræfaferðir sínar og
jökulgöngur.
Nú er öldin önnur. Nú er
farið á jökla á hvaða tíma árs
sem er, þótt sumarið sé eðli-
lega sá tími, þegar almenning-
ur leggur leið sína upp á ör-
æfi landsins.
Myndin hér að ofan er frá
Veiðivötnum, tekin af Páli Jóns-
syni.
452
T í M I N N
SUNNUDAGSBLAÐ