Tíminn Sunnudagsblað - 27.10.1968, Blaðsíða 21
orðinn honum fráhverf — nems
þegar það passaði mér — varf
hann óður. Hann hrópaði: Til hver>
heidurðu að ég hafi borgað í þig
loetalykkju dækjan þín. Finnst þér
það ekki fyndið? Pabbi selti undii
hann tvö fyrirtæki og borgaði ó
reiðuskuldirnar — hann bar svo
fínt nafn, pabbi hans var prófessor
Ég hló svo mikið að hann átti
allskostar við mig í það sinnið. Ég
ætla að sýna bílstjóranum hring-
inn. Sérðu'— steinarnir eru diúp-
rauðir, þetta er eiginlega stein-
blóm — fvrir meyblómið sem Núrí
Alí fékk í París. Þú skalt ekki vera
svona hátíðlegur og afundinn
gamli minn. Nýjustu tilgátur
stjörnufræðinga fullyrða að við
höfum kviknað upp af úrgangsefn-
um frá verum sem voru að kanna
geiminn fvrir biljónum ára. einni
biljón og þremur árum nákvæm-
lega. Við uxum ekki einu sinni
upp úr heiðarlegu slýinu á henni
jörð. Guð hvað þú hefur skemmti-
ieg stálspangargleraugu. Ertu pró-
fessor? Þú ert annars grunsamiega
kui-teis. Það býr eitfchvað undir þvi
að það skuli hvorki detta af þér
né drjúpa undir þessum vaðli.
Jæja — þú mátt hugsa flátt, þú
hefur augnsvipinn hans Núrí Ali,
hann hataði mig af því að ég var
hvíí og vai við Sorbonne — en
hann var glamrari á næturklúbb
á Pigaiie, ég var í bókmenntunum
skilurðu, ég er næstum því mag-
ister, hann var skepna og Arabi
— en hann kunni að beygja hvita
konu. Af hverju stoppar bílstjór-
inn. Ég vil hann keyri í alla nótt.
Er það hér? Hverfið er almyrkvað
nema ljósin á bílabrautinni — eins
og búizt sé við loftárás. Nei — ég
fer ekki með þér. Ég skal borga
bilinn. Ég er með tvö tékkhefti.
Jæja. Eins og þú vilt. Mikið ertu
riddaralegur.
Sérðu, það liggur við að bíllinn
spóli, honum liggur svo á að kom-
ast buii- Ég hefði heldur átt að
fara með bílstjóranum. Stundum
langar mig í karla, Berðu mig yfir
poliana.
Er ekki hægt að kveikja ijós í
þessum stiga? Ég mundi stinga af
ef þú ætlaðir ekki að halda mér
veizlu- Ég er svöng. Þú ert kannski
sadisti — Jack the ripper. Þú ert
með svarta hanzka. Ef þú myrðir
mig viltu þá passa að skemma ekki
andiitið á mér, ég heid svo upp á
það, Uss hvað? Getur fólkið niðri
TllllNN - SUNNUDAGSBLAÐ
ekki soíið á daginn eins og al-
mennilegt fólk?
Kveiktu, ég vil að þú kveikir.
Neí — kveiktu ekki. Þú ert frurn-
iegur — og vöflulaus. Var þetta
hælkrókur? Ég hélt ekki að þú
værir svona þungur, ég vil hafa
karlmenn þunga. Ég gagnast þér
betur ef þú setur koddann undir
mig. Ef þú getur fullnægt mér
skai ég gefa þér rúbínhring sem
ég á heima.
Hættu þessu! Rífðu kjólinn, ég
vil þú rifir hann, rífðu allt! Brúk-
aðu mig! Vei'tu grimmur! Láttu
mig finna að ég sé kona — djöfull-
inn þinn — Núrí Alí! — — —
Réttu mér kápuna og hringdu
á bíl. Við förum heim og ég fer
í annan kjól og þú færð hring-
inn. Svo förum við í Valheima til
konu sem stripptísar fyrir okkur,
hún er stórkostleg, þú verður him-
inlifandi. Hringdu. —
Fugl á kvisti.
Nóttin er á glugganum — og
apgu þeirra eru opin undir súð-
inni. Fugl fcístir á kvistinum, hann
þagnar — og hún kemur hvíslandi
til hans undir ábreiðunni, ofurvar-
Iega: Ég vii að þú gefir mér barn.
Þögn.
Ég veit að þú vakir.
Við höfum talað um þetfca áður.
Þú ert nízkur.
Ég er forsjáll.
Ég er bráðum þrítug.
Hefurðu séð hringekju?
Já — neí.
Hún er ærslafulit spilverk —
hún snældast og snýst Kristín —
en stendur þó eilíflega kyrr.
Stefnumark hennar er hringur.
Núll. En gaman. Hver á liking-
una?
Framhald af 849. síðu.
ar, ruðzt vestur á bóginn. Þeir
höfðu margt hesta, og jókst
þá mjög notkun hesta í Vestur-
Asíu.
í Mesópótamíu voru uxar
fyrst notaðir til dráttar, seinna
voru notaðir ónagar. Loks tók
svo hesturinn við. Til Egyptalands
kom hesturinn með Hyksos-þjóð
flokknum, sem þar var um skeið
mjög voldugur.
Heimurinn þinn.
Ekki þinn.
Neí — ég villtist. Mér hefur
liðið illa á þessum bölvaða hala-
klepp — svo ég fer ekki að marg-
falda mig hér.
Þú’ert bölsýnn.
Ég er upplýstur — og ég er for-
sjáll. Ég vil hafa frið í eilífðinni.
Ætlarðu að hvíla á lárviði —
langt í burtu.
Fjærst í vetrarbrautinni.
Það er hvergi friður.
Ég vil ekki þurfa að vera á þrot-
lausum þeytingi að fylgjast með af-
kvæmi mínu berjast við óvígan her
fábjána — á þessu hvíta víti.
Þú drekkur of mikið.
Það er afleiðing, ekki orsök:
rnér leiðist.
Veiztu hvað?
Kannski — ef þú nefnir það.
Lífsviðhorf eru mestan part
heilsufarsatriði: svo ertu slæmur i
fæti.
Það er lán. Líkamleg óþægindi
lina huglæga agnúa. Annars var ég
við prýðilega heilsu fram undir
þrítugt: horfin voru samt mikið til
þau sömu. Bjartsýni er aðferð,
ekki mælistika.
Þögn.
En ég skil þig. Ég hef ekkert
við það að athuga að.annar gefi
þér barn. Ég þarf ekki einu sinni
að vera með í ráðum um valið
Þú ert smekkmanneskja. Góða
nótt
Þú grætir mig.
Þú átt gott. Grátur er óbrigðult
meðal — og ódýrt, Ég er að sofna.
Fuglinn hefst upp af kvistinum
vængjatakið er fíngert og undra-
hratt, honum liggur einhver býsn
á.
Stríðsaxarþjóðflokkar þeir, sem
komu með hestinn til Norður-
Evrópu, þekktu hvorki vagna
né kerrur. Það er hugsanlegt, að
þeir hafi riðið hestum sínum
beizlislausum. Skýþar munu hafa
átt meiri þátt í því að útbreiða
notkun hesta en talið hefur ver
ið til skamms tíma.
í Kína voru villihestar tamd
ir, og munu þar hafa komið
til tengsl norður og vestur á
HÚSDÝR OG BÚPENINGUR —
861