Íslendingaþættir Tímans - 31.05.1969, Síða 21

Ihlelfiuir niú dwaödið í Bomgannesi í 37
éir. — Vonir mianmiaminia bretg®ast
fiemilð oft — kammski oftast, — em
situmidlutm rætast þær, og þær von-
ár sema menm gerðu séir umi búsetu
og stJÖmf ÞórSar Páttimasonar 1 Bomg
amíöirðli, rættust vel og hialmimgju-
saimBtega.
Þegar rif jaðir eru upp eimstalk-
Jir þættir urni kymmim við Þórð
Plállimasom, dvöl hans og starf í
Borgamnesi, þá kiemuir Kaupfélag
Botrgfirðimga jaifmiam í hugamm sarni-
ttíimlils. Saga félaigsims og starf hams
©nu svo fast ofim saiman. Það var
eims og félagið bæri svipmót af
Þetrsónuleika kau pf éiagsstj órans,
hiamm setiti sámm svip á félaigið, það
EtÓð umdár vernid hiams og hamm
fórmaði þvl beztu árurni ævi sinm-
ar.
Ekíki er hœigt að seigja að að-
kioimiam að Kaupféiagi Borgfirðiniga
Væri ailllslkiostar góð, er Þórð
Bálllmason bar þar að dyrum. Eft-
iir 1920 hafði félagið í raiuninni
næmi riðað tdl ftalls fjárhagslega.
^eltta oQHi þó emigri uppgjöf. Það
hiV'arifllaði ekfci að neinum — og
sízt þeim sem mestu réðu — að
lálta undiam síga. Em næstu árim var
fédagið^sem í sáirum, em var nú far-
ið að þokast nokkuð upp úr öfdu-
öaöinum, er hér var komið sögu. —
En seigjia miá, að fölest væri þá ó-
0ert, lcaninslki aööt ógert, ef iitið er
á það nneð auigum nútimans. Eitt
áititá féölaigáJð þó, eimhuga og kjark-
miMa samvdminumemm, sem öi'ðug-
Œeitoair harðán'da'áranna höfðu þj'álf-
®ð og hiert Með þe'im gekk nú
fcaupiféOlagisistj'órimn til vertoa og það
samisltarf vatr mikið og gott.
Hiinm nýi kaupfiéliagsstjóri fór
öklkii að mieð neimum asa fyrstu ár-
íin, Það hiemitaði elkiki aðsbæðunum,
siilns og þær þá voru, emda bíður
sérhivað síns támia. Síðar var-ð það
hlainis hlutskipti, að vimma að upp-
byggimigu Kaupféöiaigs Borgfirðimga
frá ödflium hliðum, láta það stækka
°(g eflast og verða eiltt með traust-
nisttu samviinniufélögum Hamd'sims.
Em hfliðstæð uppbyiggimg áttá sér
eimmig stað á gönvöfllu félagssvæði
KlaupféHagsiinis. Eimistalkllnigarmir
iögðu í framflovæm'dir með mikiöli
fjárfeistin.gu, og firóteitt gena miemm
^ér þeisis fuöflla grein, hverm þá'tt
Eaiupf. Borgfiðimiga og forstj. þess
áflJti í þeissum fnaimlkivæmdiuim, sem
^vo mijög stuðluðu að því, að gera
Kaupf. Borgfirðiimga og f'onstij. þess
félagsstjórimm varð a® gera hvort
^veiggja, lálta féflagið sýrna, við hver
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
nelikniniglsslkill náðunstöðu sem hœgt
var að umia við, og inima þó af
hieudi þá þjónusibu við fófllkdð, sem
eíkyfllt er í féflaigsslkap, sem grumd-
valllaður er á hugsumimmi um sam-
hijáfllp. Verða atihiaifnamaiimáinum,
sem oflt á 1 tiímabumdmum erfið-
lleilk'um, hjálpanhellla og bjargvætt-
ulr miargna, er hiart varð í ári og
efeakkaiföflllám biðu á næsba lleátd.
Þetlta twíþætta Mutverk leysiti
Þórður Pálllmiasom af hemdi með
miilkilfld prýði.
Þórður Páilmasom fékk ftbeiri
stönf í hiemdlur, eftiir að hanm kom
í Bongarnies, en framkvæmda-
stjórastarfið eiitt. Hanm hefur vetr-
ið í hirieppsnefind hót/t á þriðj'a tug
ána og oddviti hlemmar fró 1958.
Hamm hefur gegmt mörgum nefmd
anstörfum og verið í sbjórnum ým-
issa féfliaga og fynkitælkija og verð-
ur það ékflri iakið hér. Hamm hief-
ur veriið í sfjórm Sambands ísfl.
samviinnuiféílaiga í þrjátíu ár, og
jafmam emldiutrtkosimm þar mieð ó-
skiptu fyfllgi.
Hiamin var sæmdiur himmi Mienzku
fádlkaorðu 1964, og þess sóma var
hamm miaflrilegulr. Uim hitt er þó
miiflriu meiina vert, að vertkim lofla
h'öfuind sámm, og hvers er þá fram-
ar þörf?
Á aðafllfumdi Kaupféflaigs Bong-
firðiinga, fýrir tæpu ári, var Þórð-
ur kivadidiuir m'örguim þaldkiarorð-
um. í önsltulttu máli þakkaði hamn
fyrár liðin ár og góð orð í sámn
gairð og sagði síðan orðrétf: „Það
sem ég hief gerf hefur eáinunigáis
verið það, sem mér vair slkylt að
gera“. Þessi orð varpa björtu ljósi
yfir mammimm og störf hans, mann
sem þeödriá tál Mábair skyfl.dur sÉa-
ar og gerði sér aöflit far um að
ræfcja þær. Ám þessa hefði hanm
heMulr ekkd orðið sá lteiðtogi í hópi
Saimviinniumianma, siem hamn er.
Þórtður Fáöimasom er kvæmfur
Gteiröiaugu Jónisdóttur hreppstjóna
Konmáðssanar á Bæ á Höfðasbrömd.
Frú Geirlaug er tápmálkil gerðalr-
kona. Hefur húm ummið aflJlmikið að
féfllaigsmálum, og hún mum eiga
öðrum fneimur þátt í uppbyggingu
hims fagra skrúðigarðs Borgnesiniga
sem er mikil prýði hins vel hirtba
bauptúms. He-imili þeiirtna hjóna er
mifcið nausnar og mymdarthteimifll
og frábært um snyirtimienmsku. —
Þau eiiga þrjú hönn, sem öl eru
horfim úir forefldirahúsum og haifa
myndað eiigim heiimili.
Þau hjón dveflja enm í Borgar-
mesi og það er eitt, mieðal margs
aminans, sem Borgfirðingar eru
þeim þallririá’tir fyrir, og minnast
nú, er þeir árma Þórði Pálmaisyni
og fjöfliskýldu hams ailllra heiló. Þaiu
eiga sér sfkjóflsæian stað uppi í
Hneðavabnshraumi, sflcammt flrá Bif
rösf og þar dvefllja þau, þagar frið-
ur gefst till þess. Það hús er sór-
bemmileigt og faigurt og ekki í vain-
hirðu. — Em Þórður hefur emm
stönfum að gegma í Borgarinesi.
Hanm er nú fnamkvæmdas'tjóri við
byggtogu dvaíliarheimiflis fyrir aLdir
að fóflk, sem þar er að rísa af
grummi.
Þórður Póflmason er seimtelrinm
og fálóbuir við fyrstu kynni. Harnrn
er allvörumiaður, em þó gæddiur
l'éttri og góðflótl'egri kímni, geðrík-
ur og getur orðið hvass og harð-
ur á brúm, og þolir ila þau varn-
sflril, sem sbafa af sikertingaril'eysii,
en er raungóður og mildur þeiim
sem enfilbt eiiga. — Hamm er kapps-
maður till vertka og öðrum fremur
árri9ufll. Hamrn gerir jatfman fjósa
og góða greim fy-rir máli sínu, endia
er bamm vilbulr maður og vel máli
farámm. Með nóvist simmi og kynm-
imgu, vetour hamm traust og öryggi,
og sammfærimigu um það, að hamm
muni afldrei vega aftan að neimuim,
og aldrei níðast á þvi sem honum
er til trúað.
Þórður Pálímiason kom í Borgar-
fjörð umigur maðuir og glæsil'egur.
Hanm ber nú aldurimm fles'tuim
möninum beitur. Þrábt fyrir mitoið
sltaní og þrotfliauisf heldur hamm
Stoöruingsslk'ap sínum og gl'æsi'briaig
sjöitugur höfð'iinigsmað'ur.
Siguiður Snorrason.
21