Íslendingaþættir Tímans - 27.01.1978, Blaðsíða 6

Þórður Andrésson
Þór&ur Andrésson andabist um há-
degisbil miövikudaginn 28. þ.m. eftir
erfiöa og þungbæra legu. Hann æBraB-
ist aldrei en var ákfalega þakklátur
þeim, sem gerBu honum banaleguna
léttbærari og átti þarhlut aB máli bæBi
hjúkrunarliB og eiginkona og dætur.
Eiginkona hans sat hjá honum og hélt
mjúkri hendi um hönd hans er hann
tók siBustu andvörpin. Þannig má
segjaaö þaufylgdustaBilifiog dauBa,
samhent og góBviljuö, en vildu hvers
manns vanda leysa.
Þóröur Adrésson var fæddur á Þór-
isstööum i'Gufudalssveit A-Barö. hinn
25. sept. áriB 1903. Foreldrar hans voru
hjónin Andrés Sigurösson Jónssonar i
MUlakoti. Hans kona var Jóhanna
MagnUsdóttir Andréssonar i Veiöi-
leysu á Ströndum, og GuBrún Sigriöur
frá KleifastöBum Jónsdóttir Jóns-
sonar Guönasonar og ValgerBur Haf-
liöadóttir dótturdóttir ÞórBarMagnUs-
sonar á Laugabóli viö Djúp.
Þóröur stundaöi sjómennsku 1916-34
bóndi aB Hjöllum i Gufudalssveit 1934-
47, verkamaöur i Reykjavik og viöar
1947-50 og 54-56. Sjúklingur aB Vifils-
stööum 1950-54. Bóndi á ÞórisstöB-
um i' Gufudalshreppi frá 1956-65 aö
hann fluttist til Reykjavikur. Hann sat
ihreppsnefnd 1932-47 þar af 13 ár odd-
viti. Aftur oddviti 1956-62. 1 skatta-
nefnd 1932-47 og frá 1956-65. Foröa-
gæzlum. og fóBurbirgBamaöur frá
1930-47. FormaBur brunabótafélags
Gufudalshrepps 1960-62. Bréfhirö-
ingarmaöur 1944-47 og frá 1956-65.
Fyrri kona hans var Þórey Jónina
25. nóv. 1916, Stefánsdóttir bónda aB
ArnórSstöBum Jónssonar og SigriBur
Hjálmarsdóttir frá BrandstöBum. Þau
skildu. SfBari kona hans frá 17. des.
1955 Helga GuBriöur VesturliBadóttir
bónda f Vatnadal i Súgandafiröi
GuBnasonar.
Af úpptalningu embætta i þágu
sveitar sinnar má ráBa hviliks trúnaö-
ar ÞórBur heitinn naut og aldrei hefur
annaö heyrzt en honum hafi farizt öll
störf vel úr hendi. Þar fór saman geB-
prýBi og réttlætiskennd, sáttfýsi og
velvild til granna sinna.
Eins og fram kemur hér aö ofan átti
ÞórBur mjög viB vanheilsu aö striöa,
sem þó aftraöi honum ekki hjá aB
stunda störf sin er kraftar leyföu og
alltaf tók hann upp þráöinn aö nýju er
upp var staBiB úr þungbærri legu.
Fljótlega eftir aö hann fluttist til
Reykjavikur hóf hann störf hjá OlgerB
Egils Skallagrimssonar h.f. og naut
hann þar velvildar og trausts jafnt
vinnuveitanda og samstarfsfólks og
veit ég, aö hann mundi þakka sem
vert er þeim öllum ef i hann imætti
mala.
Þóröurvar meB afbrigöum glæsileg-
ur maBur, hávaxinn og beinvaxinn,
þrekinn og samsvaraöi sér vel. Hann
hafBi mjúktog frittandlit, vel limaöur,
hægur I allri framkomu, svo aö manni
fannst hann stundum feiminn sem þó
ekki var.heldureölislæg hlédrægni þvi
aö engan vildi hann skyggja á. Er
hann hóf mals á einhverju var frá-
sögnin skýr og málfariB skörulegt og
óspillt af nútima oröskripum. Hann
fylgdist vel meB hræringum þjóölifs-
ins las og tileinkaöi sér hiö bezta úr nú-
tima bókmenntum og oft var þaö svo,
aö manni fannst maöur sitja viö vizku-
brunn er setiö var hjá Þóröi og hlýtt á
hann rekja efnisþráö nyútkominna
bóka. Bækur voru Þóröi sem háskóla-
nám litt skólagengnum alþýöumanni.
MeB fyrri konu sinni átti Þóröur
þrjár dætur: Hjálmfrlöi sem gift er
undirrituBum, Jónu Rut sem gift er
Högna Jónssyni innheimtumanni og
Sigriöi sem er ógift. Þau Þóröur og
Helga eignuBust ekki börn — og þó.
Fljótlega eftir aö suöur kom settu þau
á stofn heimili fyrir börn meö sérþarf-
ir, sem útheimtir bæöi þolinmæöi og
umhyggjusemi. ÞaB var sannarlega
gaman aö koma til þeirra hjóna og
fylgjast meö framförum barnanna, og
sjá ogfinna kurteisi þeirra og viröingu
fyrir hinum nýju foreldrum sinum.
Framkoma þeirra var óaBfinnanleg og
bæri eitthvaö út af var skilningi aB
mæta og þau hjón leystu, samhent aö
vanda, úr öllum hnútum sem hlaupa
vildu á þráöinn.
A Helgu mæddi mest er maöur henn-
ar var aö heiman vegna vinnu sinnar,
og á sinn hljóöláta hátt fregnaöi hann
hvort nokkuö heföi fariö úrskeiöis
þann daginn. Raunar þurftihann ekki
aB spyrja, alltlá svo ljóst fyrir. Börnin
fögnuöu honum sem fööur og drógu
niöur i hljómflutningstækjunum svo aö
fósturfaöir þeirra gæti lagt sig og
hvllzt I næöi eftir vel unninn starfsdag.
í þvi var tillitssemi þeirra og viröing
fólgin. Eftir aB vinnugeta þeirra var
komin á þaö stig aö þau voru oröin
gjaldgeng á vinnumarkaBnum, sum
heima hjá þeim en önnur farin, leituöu
þau alltaf heim til ÞórBar og Helgu,
bæBi til aö gleöjast meö þeim eöa
þiggja góö ráö og leiöbeiningar ef lifiö
reyndist eim andsnúiB. Þar var alltaf
hlýtthúsog vinum aö mæta eins og sá
sem kom v einn úr fjölskyldunni, sem
og var.
Nú er fjölskyldan harmi lostin. Ast-
kær vinurer kvaddur. Eiginkonan ber
harm sinn i hljóöi og hefur hún þó mest
misst. Hjónaband þeirra var ástrikt og
birtist I gagnkvæmri viröingu. Fátæk-
leg orB segja litiö en fyrirheit uppris-
unnar lofa miklu. Meö þeim oröum
kveö ég drengskaparmanninn ÞórB
Andrésson- Blessuö sé minning hans.
llalkiór Stefánsson.
t
Ég er á langferB um lifsins haf
og löngum breytinga kenni.
Mér stefnu frelsarinn góöur gaf,
ég glaöur fer eftir henni.
Mig ber aö dýrölegum ljósum löndum
þar llfsins tré gróa á fögrum ströndum
viB sumaryl og sólardýrö.
6
islendingaþættir