Íslendingaþættir Tímans - 27.01.1978, Blaðsíða 12

Benedikt S. Sölvason
Hinn 26. júni s.l. andaöist I
Fjóröungssjúkrahilsinu á Akureyri
Benedikt Sveins Sölvason frá Hvammi
I Þristilfiröi. Benedikt heitinn var
fæddur aö Núpi i öxarfiröi 14. nóv.
1931. Foreldrar hans voru hjónin
Steinfrlöur Tryggvadóttir og Sölvi
Ólason. Var Sölvi einn fyrsti maöur
hér i sýslu, sem lagöi fyrir sig akstur
bifreiöa og geröi aö atvinnu sinni.
Barn aö aldri misstiBenedikt fööur
sinn, en ólst upp meö móöur sinni og
siöar stjúpa Hólmgeiri Halldórssyni.
Meö þeim fluttist hann til Þórshafnar
um sex ára aldur. Ungur aö árum fór
Benedikt að vinna fyrir sér, og eins og
aö likum lætur meö dreng i sjávar-
þorpi, var þaö mest viö ýmsu störf er
aö sjömennsku lúta, gera aö fiski,
beita linu og hvaö sem til féllst.
Snemma kom i ljós verkhæfni hans og
vandvirkni. Viö linubeitningu náöi
hann slikri leikni, aö sagt hafa mér
þeir er skil kunnu á, aö fáir muni hafa
jafnast á viö hann i því verki. Siöar
réöist Benedikt sem sildarmatsmaöur
hjá Sildarmati Rikisins og starfaöi viö
þaö I mörg ár. Var þaö aöallega á
Austfjöröum. Mun hann þá oft hafa
kringum hana. Hún var hljóölát og al-
vara skein úr augum hennar, en engin
orö, engin tár, sama jafnaöargeöiö og
skapfestan, en nærri má geta, hvernig
henni hefur liöiö.
Börn þeirra hjóna uröu 10 á 11 árum,
einu sinni tviburar, þaö út af fyrir sig
segir, hversu mikil störf hlóöust á hina
ungu konu og reyndi á þrek hennar. 011
eru börnin hiö gjörvulegasta mann-
dómsfólk, sem erft hafa kosti foreldra
sinna, en þau eru: Rútur, bifreiöar-
stjóri, giftur Bryndlsi Gunnarsdóttur,
búsettur I Kópavogi, Sigrlöur, ógift, I
Reykjavik, Guöbjörg, gift Arna Hall-
dórssyni bónda I Garöi I Mývatnssveit,
Ólafur múrari, giftur Þorbjörgu Vig-
fúsdóttur, búsettur á Selfossi, Anna,
gift Bergi Guömundssyni, iönaöar-
manni, Reykjavik, Skæringur, bif-
vélavirki, giftur Ósk Jóhannsdóttur,
búsett I Kópavogi, Valgerður býr meö
Guöfinni Þorgeirssyni, skipstjóra,
Vestmannaeyjum, Þorsteinn rafvirki,
giftur Jónu Þóröardóttur, búsettur I
Mosfellssveit, Guöný, gift Sveini
12
komist I nokkra raun í vetrarferöum
um fjallvegi austanlands. Viö slldar-
matiö komu eöliskostir Benedikts vel I
ljós, glöggskyggni sanngirni og vand-
virkni. Enda mun hann fljótt hafa
áunniö sér traust sildarkaupenda jafnt
sem sildarsaltenda. Þegar slldin
hvarf, fór Benedikt aö vinna hvaö sem
Þórarinssyni, bifvélavirkja, búsett á
Selfossi, Magnús Borgar, bóndi,
Hrútafelli, giftur Svölii óskarsdóttur.
Helga var gæfumanneskja, henni
auönaöist aö sjá sinn stóra barnahóp
vaxa upp I aö veröa nýtir þjóöfélags-
þegnar. Allt sitt llf undi hún glöö viö
sitt, hún var lengst af heilsugóö þar til
fyrir þremur árum, aö hún kenndi þess
sjúkdóms, er aö lokum dró hana til
bana. Þann tlma dvaldi hún ööru
hverju á sjúkrahúsum, en alltaf var
hugurinn heima, og aö slöustu fékk
hún aö loka augum slnum þar, eftir aö
hafa notiö frábærrar umönnunar
yngsta sonar sins, Magnúsar, og konu
hans, Svölu óskarsdóttur, sem Helga
dáöi alla tiö.
Meö Helgu er gengin mæt og væn
kona, sem ávann sér viröingu sam-
félagsins. 1 mlnum huga er heiörlkja
yfir minningunni um Helgu frá
Skaröshliö.
Guös náö veri meö henni.
Gissur Gissurarson
Selkoti.
til féllst, siöustu árin sem verzlunar-
maöur hjá Kaupfélagi Langnesinga á
Þórshöfn. Jafnframt ók hann mjólk-
inni héöan af bæjunum til Þórshafnar.
Taldi hann ekki eftir sér aö vera búinn
aö losa mjólkina út I mjólkurstöö kl. 9
á morgnana, þegar hann þurfti aö
hefja störf I verzluninni og skila síöan
brúsunum á kvöldin aö afloknum
vinnudegi. Þótt Benedikt heitinn ynni
þannigólik og margvisleg störf, mátti
af kunnugum þekkja allt er hann fór
höndum um. Þaö var sama hvort þaö
var aö fletja fisk, salta hann i stakk,
eöa skrifa innleggs- eöa úttektarnótu,
alltaf var sama snilldar handbragöiö á
öllu sem hann geröi.
Sitt mesta gæfuspor I lifinu steig
Benedikt heitinn, þegar hann gekk aö
eiga eftirlifandi eiginkonu sina Aöal-
björgu Jónu Sigfúsdóttur frá Hvammi.
Reistuþau sér Ibúöarhús I Hvammi og
bjuggu þar siðan. Mun þaö I upphafi
hafa verið ætlunin aö hef ja búskap, þó
ekki yröi af þvi ýmissa orsaka vegna.
Þessi ár voru hafis og kalár, atvinna
nóg viö sjávarslöuna og hann eftirsótt-
ur til annarra starfa. Mjög var sam-
búö þeirra hjóna til fyrirmyndar og
þau samhent um allt. Enda bar heim-
ilið þess órækan vott. Var þar jafnan
gott aö koma. Þau Aöalbjörg og Bene-
dikt eignuöust þrjár dætur. Þær eru:
Anna Sigrún, faedd 30. marz 1958, nemi
i Verzlunarskóla Islands, Elfa, fædd
17. sept. 1965 og Silvía, fædd 7. aprll
1973.
Auk þessólu þau upp aö nokkru leyti
systurson Benedikts, Helga ólason.
Eins og fyrrsegir var Benedikt heitinn
mikill og góöur heimilisfaðir. Ég sem
þessar llnur rita átti þess oft kost aö
fylgjast meö Benedikt þegar hann var
að birgja heimili sitt af haustmat. Var
næstum unun aö sjá hvernig þar var
frá öllum hlutum gengiö.
Ekki veröur Benedikts heitins svo
minnzt, aö gengiö sé fram hjá þvi, sem
hvað rikast var I f ari hans. En þaö var,
aö hann mátti aldrei heyra þeim hall-
rhælt, sem f jarstaddir voru. Reis hann
þá ævinlega upp til andmæla. Var
sama hver eða hverjir I hlut áttu. Gat
hann fundið flestum eitthvaö til máls-
bóta. Einkanlega þeim er minna
máttu sin.
Fyrir tveimur árum fór Benedjkt
islendingaþættir