Íslendingaþættir Tímans

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

Íslendingaþættir Tímans - 21.07.1979, Qupperneq 2

Íslendingaþættir Tímans - 21.07.1979, Qupperneq 2
Amma mín er látin og mig langar að minnast hennar I fáum oröum. 1 minum augum var hún alltaf eins i Ut- liti, og eins og hiin áttu allar ömmur að vera, með siðar fléttur og klædd Islenskum bUningi á mannamótum og umfram allt, búa i sveit. AmmaogafihófubUskapá Seljabrekku 1 Mosfellssveit fyrir tæpum 50 árum og höfðu þvi bUið þar u.þ.b. 25 ár, þegar ég fæddist en þá hefur amma verið 58 ára. Það þykir ef til vill einkennilegt að mér hafiþótthUn veraeins þá oghUn var siðari ár. Að sjálfsögðu eltist hUn, það gerum við öll, en aldursmunurinn var alltafsá samiogþess vegnaþótti mér hUn ekkert breytast. HUn var falleg kona og alltaf i' góðu skapi. Amma var ákaflega barngóð, börn löðuðust að henni, enda var barnahópur- inn umhverfis hana stór, börnin eru 6, barnabörnin urðu 25 og 16. barnabarna- barniðfæddist fyrir stuttu. Auk þess voru fósturbörnin mörg. Allir voru velkomnir að Seljabrekku, hvort sem var i stutta heimsókn eða til langrar dvalar. Ekkert skorti á gestrisni, að gömlum islenskum sið var alltaf hlaðið borð af kræsingum, hvort sem gesti bar óvænt að garði eða - ekki. Enginn bakaði eins góðar pönnu- kökur, jólakökur eða flatkökur eins og amma og oft var leitað aðstoðar hennar I þeim efnum. Frá þvi ég man eftir mér var mikið sungið við mannamót á Selja- brekku. Einsog öli hennar fjölskylda var amma mjög söngelsk og söng oft. 1 mörg ár var hUn i kirkjukór sveitarinnar og kunni heil ósköp af lögum. Oft bað hUn mig að leika fyrir sig á orgelið þegar ég kom i heimsókn og var erfitt að neita henni um það þótt mérfyndist, eins og svo mörgum, sem eitthvað hafa lært til slíkra hluta, að ég kynni ekki mikið. Ég getekkilokið þessum orðum án þess að geta þess, hve stórkostlegt viljaþrek hUn sýndi fram undir siðasta dag. Þótt alvarlegur sjúkdómur drægi hana til dauða á stuttum tima, lét hUn aldrei bil- bug á sér finna, hún var alltaf eins til þess dags, er hUn lagðist á sjUkrahús fyrir rUmum mánuðisiðan. AðhUn skyldi eiga svona stutt eftir, hvarflaði aldrei að nokkrum manni. Þótt við öll eigum eftir að mæta dauðanum einhvern tima sættum við okkur ekki við nálægð hans. ömmu minni, Bjarnveigu, þakka ég allar dýrmætar samverustundir og bið Guð aö styrkja afa, sem mest hefur misst, en mikiðá til að minnast, þvi að 19. jUni, voru 60 ár liðin slðan hjUskapur þeirra hófst. Að siðustu flyt ég ástkærar kveðjur frá systkinum minum Kristbjörgu og - Gunnari. Blessuð sé minning hennar. Bjarnveig Ingvarsdóttir. 2 Ormur Grímsson Bóndans mörg er bUmannsraunin, bitur frost og nepjuhrið. Oft og tiðum lítil launin langrar vinnu ár og sið. Þetta reynsia þin var, Ormur, þrekið margoft reyndi á, þegar æddi striður stormur, stórhriðar um land og sjá. Bóndinn veröur bUi að sinna bæöi sumar, vor og haust. Ekki má hans umsjá linna, Uti þótt sé bylsins raust. Seinna koma sumardagar, sólskin, blíða, mildur blær, grænkar tUnið, gróa hagar, glampar Breiöafjarðar sær. Oft var lesin bókin besta biblfan og siðan kennt börnum þaö, sem best má henta, bænir, vers, er þeim var hent. Hætt er vinnuhöndin lUin, holdiö hvilist striti frá. Sálin lifir, segir trUin, sælu nýtur Guði hjá. Þinir niöjar þakkir færa, þér og lika sakna þin. En þin lifir minning mæra mörgum hjá, uns ævin dvin. Kveðj a f rá a ðstandendum S.G.J. Nokkur kveðjuorð til tengdamóður minnar Bjarnveigar Guðjónsdóttur i Seljabrekku sem lést 14. jUni 1979. Ég veit hUn fyrirgefur mér þessi fátæklegu orð sem eru aðeins brot Ur minningum um órofa vináttu og hlýhug tii min frá fyrstu tið. Enda fór það svo þegar kallið kom — og þrátt fyrir háan aldur — að það þarf langan tima til aö átta sig á þvi og sætta sig við, að hUn Bjarnveig sé ekki lengur á meðal okkar og taki ekki á móti okkur I Seljabrekku með glaöværð og hlýju eins og það var ævinlega. Skipti þá ekki máli hvort nokkrir tugir hefðu þegið þar góö- gjörðir þann daginn. Þannig hefur þetta verið i þau þrjátiu og þrjU ár, sem ég hefi átt þvi láni að fagna að eiga samleið með þessari einstæðu konu. Þvi er það, þegar hugurinn reikar til baka, að manni verður hugsað til þess sem hUn fékk áorkað, bæði við uppeldi barna sinna og ekki siður barna annarra, ásamt bUskaparstörfum, að ekki sé talað um óvandabundið fólk, er dvaldi þar I lengri eða skemmri tima og allt fram á siðasta ár. Var með óllkindum hvað þau hjónin gátu tekið marga á heimili sitt gegnum árin, og það sem meira var, aö þeim fórst það Ur hendi á þann hátt að þaö vareins og hlutirnir geröu sig sjálfir. Ein- att var afgangs timi, ef svo bar undir hvort heldur það voru gestir og gangandi eða hUn skrapp á kvenfélagsfund eða þá söngæfingu með kirkjukórnum, svona var heimilið, glaðværð og léttleiki yfir öllu. En Bjarnveig var ekki ein, þvi að hUn átti góðan mann — þaö duldist engum — og sist henni sjálfri. Samheldnari hjón var ekki hægt að hugsa sér. Þau báru gagn- kvæma virðingu hvort fyrir öðru svo eftir var tekið. Þaö eru þungir dagar þegar eiginkona er kvödd eftir sextiu ára sam- bUð sem aldrei bar skugga á. En þaö er ekki öllum gefiö að sýna þá rósemi og karlmennsku sem Guðmundi tengdaföður minum er einum lagiö, og honum fataðist ekki heldur i þetta sinn. Hann stýrði Utför konu sinnar I þeim anda sem heimilið ein- kenndist af alla tiö. Kveöjustundin I Mos- fellskirkju var afar fjölmenn, enda ^tti hUn allan þann heiður skilinn sem sam- ferðamenn og sveitungar gátu sýnt henni. Það var táknrænt, er komiö var Ur kirkju að athöfn lokinni, og okkur hjónum var ósjálfrátt litiö til heiöarinnar i átt að Seljabrekku, aðsól skein þar á afmörkuðu svæði yfir bænum. Kannski var það til- viljun, — ég held ekki. Með þessum orðum kveð ég og kona min tengdamóöur og móöur, ásamt börnum okkar og barna- börnum, sem kveðja ömmu og lang- ömmu, og biðjum góöan Guö að blessa hana um alla framtið. Ingvar Axelsson. islendingaþættir

x

Íslendingaþættir Tímans

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.