NT

Ulloq

NT - 30.03.1985, Qupperneq 9

NT - 30.03.1985, Qupperneq 9
Laugardagur 30. mars 1985 9 Spenna og sálarköfun - fundin bók eftir Graham Greene ■ Það er kannski ekkert óvenjulegt þótt ofurhvers- dagslegu fólki líði úr minni sendibréf sem það hefur skrifað endur fyrir löngu, gamlar skólaritgerðir og sitthvað sem látið er á blað í dagsins önn. En að glevma því að hafa skrifað heila bók, það er sannarlega óvenjulegt og hefði máski getað hent fáa aðra en hinn feikn afkastamikla rithöfund Graham Greene. Fyrir tveimur árum bárust Greene, sem nú er áttræður, fregnir um það að óbirt verk eftir hann hefði fundist í skjalaskápum kvikmyndafélagsins Metro-Goldwyn- Mayer. Greene rak minni til þess að árið 1944 hefði hann verið samningsbundinn MGM og þá skrifað lítið sögu- korn, eins konar frumdrög að kvikmynd. En þegar honum barst handritið í hendur var hann furðu lostinn; „Þetta var ekki tveggja síðna sögugrind,“ segir hann, „heldur stutt skáldsaga, um það bil 30 þúsund orð. Það sem kom mér mest á óvart var að mér fannst þessi gleymda saga ágætlega læsileg.“ Nú er sagan komin á prent og ber titilinn „The Tenth Man“ eða Tíundi maðurinn. Pað er ekki líklegt að aðdáend- ur Greenes greini á við meist- arann um að bókin sé „ágæt- lega læsileg". Hún er skrifuð á þeim tíma er Grámann Græni var hvað sterkastur á ritvellin- um, á árunum milli þess að „Brighton Rock“ kom út árið 1938 og „The Third Man“ árið 1950. Á þessum árum komu meðal annars út tvær helstu bækur hans, „The Power and the Glory" 1940 og „The Heart of the Matter" 1948. Tíundi maðurinn er kannski fullrýr til að lenda í þessum glæsilega bókaskáp, en höfundarbragðið leynir sér þó ekki, einstök blanda Greenes af spennusögu og sálarköfun, þar sem er í brennidepli maður sem ekki þarf einvörðungu að berjast fyrir lífi sínu heldur einnig sálarheillsinni. Söguhetjan, Jean-Louis Chavel, er í hópi þrjátíu franskra fanga sem þýski inn- rásarherinn geyrnir í sérstakri fangelsisdeild. Chavel, sem er lögfræðingur, og samfangar hans vita mæta vel hvers vegna þeir fá forréttindameðferð í fangelsinu; þeir eru gíslar, sem nasistar vona að muni letja andspyrnuhreyfinguna til stríðsaðgerða. En það er nátt- úrlega borin von. Tveir Pjóð- verjar eru felldir og fangelsis- stjórinn fyrirskipar að einn af hverjum tíu gíslum skuli líf- látnir í dögun. Fangarnir eiga sjálfir að velja fórnarlömbin. Þeir varpa hlutkesti og Chavel reynist vera einn af hinurn þremur óheppnu. Við þetta sættir hann sig ekki. Hann er sá eini meðal fanganna sem kemur úr áhrifastöðu og auk þess er hann vel stöndugur efnalega. Því finnst honum þessi niðurstaða óréttlát, auk þess sem hann getur hreinlega ekki fellt sig við þá tilhugsun að láta lífið. Hann býður þeim sem vilji leysa hann af hólmi lausafé og allar eignir sínar, þar á meðal ættaróðal sitt. Það óvænta gerist, ungur maður býður sig fram í því augnamiði að geta séð systur sinni og aldraðri móður farborða að sér látnum. Þeir sem eitthvað þekkja til í hugarheimi Grahams Green- es renna kannski grun í það sem gerist næst. Þjóðverjar eru reknir frá Frakklandi, Cha- vel losnar úr fangelsi og heitir nú Jean-Louis Charlot. Hann hefur glatað öllu nema lífinu og finnur sig knúinn til að leita þess heimilis sem er ekki leng- ur hans. Þar finnur hann gamla konu sem veit ekkert um örlög sonar síns og systurina sem getur um fátt annað hugsað. Teresa heitir hún og veitir flökkumanninum skjól og segir honum frá þrjótnum sem atti bróður hennar út í dauðann. „Ég segi við sjálfa mig að hann muni ekki geta staðist þá freist- ingu að koma aftur til að sjá hvað varð urn fallega húsið hans." Og hvað gerist þá? spyr Chavel. „Þá hræki ég í andlit hans," svarar Teresa. Og Greene heldur áfram, sjálfum sér líkur. Chavel kemst að því að stúlkan er ein af þeim „ólánsömu sem trúa". Hún segist vera Guði glötuð og týnd, hún getur ekki leitað til almættisins vegna þess að hún getur ekki fyrirgefið óvini sínum. „Það er hatrið sem stendur í veginum" játar hún fyrir Chavel. „Sumt fólk getur skilið hatrið eftir við kirkju- dyrnar í smástund. Ég get það ekki, þótt ég vildi gjarna." Chavel ílengist á setrinu sem vinnumaður, verður náttúr- lega ástfanginn í Teresu og gerir sér þær grillur að með því móti geti hann hvort tveggja bjargað henni frá hatrinu og fengið afbötun sektar sinnar. Elski hún manninn sem kallar sig Charlot mun hatrið í garð Chavels gufa upp. En málið er ekki svona einfalt, Greene á ýmislegt óvænt í pokahorninu handa þessari sögupersónu sinni og að lokum neyðist hann til að horfast í augu við þá skuld sem hann þarf að rogast með um aldir alda. Þetta er stutt saga og greini- lega skrifuð í því augnamiði að hún yrði kvikmynduð. Samt eru þræðir hennar fínlega sam- ofnir og frásögnin skýr. Þreyt- an og dapurleikinn sern greip Evrópu eftir undanhald Hitl- ersherjanna marar undir yfir- borði sögunnar, það eru ekki til neinar einfaldar undan- kontuleiðir, engar hreinar og afdráttarlausar tilfinningar. Fá- brotinn sveitaprestur segir í stólræðu:,.Allar mannlegar til- finningar eiga eitthvað sammerkt. Fólk skynjar sorg- ina sem alltaf býr í lostanum, en skynjar kannski ekki lost- ann sem býr í sorginni." Bréfberar kvörtuðu ekki viðyfir- menn sína ■ í tilefni af opnu bréfi til Póst- og símamálastjóra frá nokkrum bréfberum í Reykja- vík, sem birtist í Morgunblað- inu miðvikudaginn 27. mars sl. og í NT í dag, þar sem annars vegar er fjallað um útburðar- hverfi bréfbera og spurt eftir hvaða reglum þau séu ákveðin og hins vegar urn að misbrestur sé á að farið sé eftir gildandi reglum um bréfakassa og bréfarifur, merkingar þeirra o.s.frv. skal eftirfarandi tekið fram: Útburðarhverfi brétbera miðast við að þeir geti innt af hendi starf sitt á venjulegum vinnutíma. Sé póstur óvenju ntikill eða aðrar óeðlilegar að- stæður skapist, ber bréfberum að snúa sér til yfirmanna á póststöð sinni, sem gerir þá viðeigandi ráðstafanir í sam- ráði og í samvinnu við þá. Sama gildir að sjálfsögðu ef bréfberi verður var við, að ekki er fylgt settum reglum varðandi uppsetningu einka- póstkassa, merkingar þeirra o.s.frv. Er honurn þá skylt að láta yfirmenn sína vita svo að unnt sé að gera viðeigandi ráðstafanir, sbr. reglugerðar- grein þá, sem vitnað er til í bréfinu (10.4.7.) Ekki er vitað o! að höfundur bréfsins hafi komið ábending- um varðandi þessi atriði á framfæri meðframangreindum hætti. Reykjavík 28.03. 1985 Amað heilla 90 ára Benedikt Sigurður Krist jánsson Níræður verður á mánud. 1. apríl Benedikt Sigurður Kristjánsson fyrr- verandi bóndi að Stóra-Múla í Dala- sýslu. Hann er sonur hjónanna Hólm- fríðar Benjamínsdóttur Hjálmars- sonar Jónssonar frá Bólu og Kristjáns Benjamínssonar frá Hrófbergi í Hnappadalssýslu. Foreldrar Bene- dikts hófu búskap að Lambanesi í Saurbæjarhreppi og þar fæddist Benedikt. Vorið 1904 keyptu þau Hólmfríður og Kristján jörðina Stóra-Múla af bændafrömuðinum Torfa í Ólafsdal. Þau eignuðust sex börn og var Benedikt elstur þeirra og eini sonurinn. Af systrahópnum er nú aðeins ein á lífi, en það er Karólína Bríet Friðbjörg, sem dvelur nú í Stykkishólmi. Þegar Benedikt óx fiskur um hrygg var hans aðalstarf á vorin að rækta og slétta túnið kringum bæinn. Það var bæði seinlegt og erfitt verk, þar sem eingöngu varð að notast við handaflið og handverkfærin. Seinna var svo farið að beita hestum fyrir plóga og herfi. Á sínum æskuárum fór Bene- dikt nokkrar vertíðir til sjós og var bæði á teinæringum og skútum, sem voru aðal fiskiskip þess tíma. Auk þeirrar barnafræðslu sem veitt var, stundaði Benedikt nám við unglinga- skólann í Hjarðarholti í tvo vetur, en þann skóla hélt prófasturinn þar á staðnum, séra Ólafur Ólafsson um 20 ára skeið. Þetta nám nýttist honum vel ásamt góðum gáfum, til að taka að sér ýmis trúnaðarstörf fyrir sveit sína. Benedikt var tvíkvæntur. Fyrri kona hans var Gíslína Ólöf Ólafsdótt- ir frá Þórustöðum í Óspakseyrar- hreppi. Þau gengu í hjónaband árið 1921 og tóku við búsforráðum að Stóra-Múla sama ár. Þau eignuðust fimm börn. Eitt þeirra, drengur, fæddist andvana, en hin eru: Kristján framkvæmdastjóri og borgarfulltrúi í Reykjavík, Anna María húsfreyja í Hafnarfirði, Ellert Ingiberg bóndi að Stóra-Múla og Benedikt kennari í Reykjavík. Hjónaband þeirra Bene- dikts og Gíslínu Ólafar var farsælt og þeim búnaðist vel. Samvera þeirra varð allt of skammvinn, því að Gísl- ína Ólöf andaðist árið 1931. Seinni kona Benedikts var Vigfúsína Krist- rún Jónsdóttir frá Þóroddstöðum í Ölfusi, dugnaðar og myndar kona. Hún lést fyrir nokkrum árum. Auk þess að sinna bústörfum tók Benedikt virkan þátt í félagslífi sveit- arinnar. Hann var um árabil formað- ur Kaupfélags Saurbæinga og í hreppsnefnd. Ennfremur var hann um skeið formaður búnaðarfélagsins og sjúkrasamlagsins og í stjórn sókn- arnefndar Staðarhólskirkju. Á sínum yngri árum tók Benedikt einnig mik- inn þátt í starfsemi ungmennafélags- ins. Árlega voru færð upp leikrit og lék Benedikt í flestum þeirra. Meðal annars lék hann Sigurð í Dal í leikritinu Skugga-Sveini. Var á orði haft, að þrír leikendur hefðu borið þar af, en það voru þeir Benedikt, Markús Torfason frá Ólafsdal, sem lék Skugga-Svein og Rögnvaldur Guðmundsson í hlutverki Grasa- Guddu. Það má með sanni segja að þeir, sem fæddir eru um eða fyrir síðustu aldamót og eru meðal okkar enn í dag, hafi lifað mesta byltingarskeið í atvinnuháttum, sem orðið hefur í sögu þjóðarinnar. Þegar hinar stór- virku jarðvinnsluvélar komu til sögu- nnar, fylgdist Benedikt vel með þeim breytingum og þurrkaði og ræktaði stórar spildur af landi sínu. Má segja, að síðustu árin, sem hann bjó, hafi allur heyfengur verið tekinn á rækt- uðu landi. Benedikt brá búi árið 1959 og seldi jörð og bústofn í hendur syni sínum og tengdadóttur. Hann vildi samt ekki yfirgefa sveitina sína að sinni. Byggði hann þá lítið en snoturt hús á landareigninni yfir sig og konu sína, Vigfúsínu og dvöldu þau þar í allmörg ár. Benedikt hefur alltaf haft ákveðnar stjórnmálaskoðanir. Hann var á sinni tíð traustur fylgismaður stjórnmála- foringjans Tryggva Þórhallssonar og síðar framfara og hugsjónamannsins Jónasar frá Hriflu. Benedikt er enn vel hress og fylgist með þjóðmálum. Hann er minnugur og fróður og á gott með að halda uppi samræðum við fólk. . Það gefur auga leið að á svo löngu lífshlaupi, sem æviskeið Benedikts er orðið, hljóta að skiptast á skin og skuggar. Þó hygg ég að Benedikt sé á margan hátt sáttur við lífið, þegar hann lítur yfir farinn veg. Barnabörn- in eru nokkuð mörg og barnabarna- börnin þegar farin að vaxa úr grasi. Benedikt dvelur á morgun, sunnu- dag, á heimili dóttur sinnar og tengda- sonar að Miðvangi 55 í Hafnarfirði og tekur á móti ættingjum og vinum, sem vilja heilsa upp á hann á þessum tímamótum í lífi hans. Baldur Kristjánsson íEhoward Keðjudreifari fyrir tað og seigfljótandi mykju. Aratuga reynsla á Islandi. Tvær stærðir Spr 3,0m3 verð kr. 75.000.- Til afgreiðslu strax Spr 4,2m3 verð kr. 95.000.- Til afgreiðslu nú þegar. Hafið samband við sölumenn okkar, sem veita allar nánari upplýsingar Gfobusi LAGMOLI 5. SlMI 815SS

x

NT

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: NT
https://timarit.is/publication/305

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.