NT - 24.07.1985, Blaðsíða 8
•y. ' t ■>
ÞoriÁteinshöfði
■
Skarójt
Ém
mt/éBar
, v-
KHstíiwrtíndíir
/*s?y
TLt^tr'^nOur
•" sfcóíjiírS^ .
Krossgty,
SKEIÐARARJÖKULL
ffellfshunVi /
Sjéystrsker
SkxfbJW %
e.-Ví'
pnwtí
p[m«.ún
WW/KjPÍ
irdiiiut
canij
'tumí-
'*v SkerhóU
ut/ Srrnate 11 shfJAi
jf'SóinafeU
^y^ásM-
5 kllíjmetror
ÚtsýnúsaUiduT. Vieupoint
Akveyur, Main road
Gönguleíé. PootpaOi
Kort. Landmælingar íslands hafa gefið út þessi kort af
þjóðgarðinum, nærsveitum og landshlutanum:
Aðalkort, blað 9, 1:250.000. Kortið sýnir nær
allt þjóðgarðslandið og Austur-Skaftafellssýslu
að meginhluta til.
Uppdrátt íslands, blað 87, Öræfajökull, 1:100.
000. Það kort sýnir meginhluta þjóðgarðslands-
ins og Öraefajökul ásamt hluta af Breiðamerkur-
sandi.
Sérkort af Skaftafelli, 1:100.000, tekur yfir
sama svæoi og Diao" 87, auk svæðisins þar
suður af, allt til sjávar. Á bakhlið er sérkort,
1:25.000, af miöhluta þjóðgarðsins xnilli Skafta-
fellsjökuls og Skeiðarárjökuls.
* • - Jf < ■ ?f Í ! ♦ *'■ '•» Miðvikudagur 24. júlí 1985 8
LlL Ferðir o g frístundir
Horft frá upptökuni Skeiöarár yfir til Skaftafells og eftir eystri farvegi Skeiðarár.
Að hoppa upp á jökulinn
og láta taka af sér mynd
Sagt frá gönguleiðum við Skaftafell
■ Þjóðgaröurinn í Skaftafelli var
stofnaður 1968 og náði þá yfir um 500
km2 að flatarmáli. í fyrra var hann
síðan stækkaður oj> nær svæði hans
nú yfir um 1600 knr. Lætur nú nærri
að hann nái yfir allt ákomusvæði
skriðjökla hans. En á jöklana er
annars mest lítið gengið. Að sögn
Gunnbjörns Berndsen, landvarðar,
eru þeir mjög sprungnir og hættulegir
og gerir fólk því tæpast meir en að
hoppa aðeins upp á jaðar þeirra og
láta taka mynd af sér.
Gönguleiðir í þjóðgarðinum erui
mestmegnis upp á Skaftafellsheiðina.
Af styttri leiðunum er helst að nefna
gönguna um Bæjargil að Svartafossi,
en hún tekur um eina og hálfa
klukkustund fram og til baka.
Ganga á Sjónarsker er einnig
vinsæl og er þar um að ræða um
tveggja tíma göngu.
Að rótum Skaftafellsjökuls er um
1-1 '/2 tíma ganga og er þá gengið
undir Skaftafellinu til austurs.
Kristínartindar eru í um 1100 m
hæð og er þaðan geysifallegt útsýni.
Gangan þangað og niðureftir aftur
tekur um 5 'A til 6 Vi tíma og er gengið
sem leið liggur upp Skaftafellið. Mik-^
ið af leiðinni er þó utan í brekkum og
benti Gunnbjörn á að þegar blautt
væri yrðu sú leið erfið og varasöm.
Morsárjökull þykir vera allsérstæð-
ur. Hann er ekki tengdur við aðal-
jökulinn beint, heldur dettur ís fram
af klettabelti með þrumum og hávaða
og myndast Morsárjökull þannig við
rætur klettanna. Þetta á sér stað
stöðugt, allan ársins hring.
Lengri göngur eru úr Skaftafelli í
Bæjarstaðaskóg, Kjósárbotn og að
upptökum Skeiðarár. Hins vegar er
það vandamál, að sögn Gunnbjörns,
að brú sem var yfir Morsá og var farin
á þessum leiðum, fór í vatnavöxtum
fyrir tveim árum. Ef fólk vildi því fara
á fyrrnefnda staði þyrfti að vaða ána,
en það er talið varasamt. Hún er
mjög breytileg, er um frostmark og
auk þess er botn hennar slæmur til
göngu.
En ef fólk vill láta af verða að fara
á þessa staði má það reikna með
a.m.k. sjö tímum fram og til baka
að upptökum Skeiðarár, sex tímum í
ferðina í Bæjarstaðaskóg og 11-12
tímum til Kjósaárbotns og til baka.
Oræfajökull og Hvannadalshnjúk-
ur, hæsti tindur landsins freista eflaust
margra en Gunnbjörn sagði að eigi
væri skynsamlegt að fara þangað upp
nema í fylgd einhvers sem þekkti
leiðina vel. I góðu veðri væri þetta þó
ekfýi erfið ganga, tæki um 14-15 tíma
upp og niður.
Gunnbjörn bætti við að á vegum
Náttúruverndarráðs væru í sumar
farnar stuttar 2-3 tíma göngur um
Skaftafellið með vönum leiðsögu-
manni. Farið er m.a. að Skaftafells-
jökli og að gömlu bæjunum og segir
leiðsögumaðurinn frá sögu og náttúru
staðanna. Þetta var reynt í fyrsta sinn
í fyrra og þótti gefast vel.