Sunnudagsblaðið - 23.04.1961, Qupperneq 8

PETER FREUCHEN heim-
skautafarinn víðkunni var
einu sinni settur við hliðina
á ■forvitinni konu í sam-
kvæmi. Hún spurði hann í
þaula um sjálfan hann.-Eink-
um var hún áfjáð í-að vitá.
hvers vegna hann yar með
tréfót, hvað hefði orðið af fæt
inum á honum, hvort hákarl
hefði étið hann af honum.
— Nei, svaraði Freuchen,
ég át hann sjálfur.
— Átuð hann sjálfur? át
konan eftir honum öldungis
hlessa.
— Já, það var einu sinni í
Grænlandi. Við fenntum í
kaf tveir, algerlega matarlaus
ir. Innyflin í oikkur gauluðu
af hungri. Loks sá ég enga
aðra leið en að éta annan fót-
inn á mér.
— En félagi yðar? spurði
konan.
— Já, aumingja maðurinn.
Það var nú verra með hann.
Hann gætti sín ekki, át sjálfan
sig upp til agna.
★
UMFERÐASALI, sem fór
um landið og seldi bækur um
Irumál á vegum sérstaks trú-
flok'ks, jafnframt því sem
hann reyndi að telja fólki
hughvarf meðal annars með
því að brýna það á því að það
yrði að vera búið að iðrast áð-
ur en dómsdagur kæmi, hitti
bónda einn í Húnavatnssýslu,
þar sem hann var þurrkleys-
isdag einn að slá.
Umferðarsalinn gekk í
slægjuna til bónda og ávarp-
aði hann og sýndi honum
bækur sínar. Kvað hann von-
lítið að bóndi slyppi hjá tor-
tímingu á dómsdegi ef hann
iðraðist ekki, og til þess að
iðrast væri ráðlegt að lesa
bækurnar. Þetta væri aðkali-
andi, því að dómsdagur gæti
komið á morgun, jafnvel í
dag, eins og hann orðaði það.
— Já. þá er þetta allt þýð-
ingarlaust, svaraði bóndi.
Trúboðinn spurði hvers
vegna.
Ég verð ekki einu sinni
búinn að lesa bækurnar, svaí
aði bóndi.
★
DANSKUR prófastur. H.
M. Fenger (dáinn 1930) sagði
eftirfarandi sögu úr húsvitj-
un:
Hann var að húsvitja fátæk
an verkamann, sem var mikiii
diykkjumaður.
— Hugsið þér yður ekki að
byrja nýtt og betra líf ein-
hvern tímann? spurði prest-
ur.
— Nei, það er víst of seint
fyrir mig, svaraði hinn.
— Það er aldrei of seint,
vinur.
— Ekki það, nú þá er næg-
ur timi til stefnu.
★
CAL'VIN COOLIDGE, sem
var forseti Bandaríkjanna
1923—’29, hafði frá yngri ár-
um þekkt menn úr ýmsum
stéttum þjóðfélagsins. Eftir
kosningasigur sinn bauð hann
hópi slíkra manna í sam-
kvæmi í Hvíta húsinu.
Flestir gestanna voru held-
ur utan við sig og óframfærn
ir og vissu ekki hvernig þeir
skyldu hafa sig að mat, héldu
borðsiði sína klunnalega og
vildu því sjá hvernig sjálfur
forsetinn hagaði sér.
Þetta gekk allt slysalaust
meðan á sjálfu borðhaldinu
stóð. Á eftir var svo framreitt
kaffi í öðrum sal þar, sem sí-
amskettir forsetans biðu hans.
Forsetinn tók nú sykurmola
með töng, það gerðu gestirnir
líka, síðan hellti hann rjóma
í kafíið. Það gerðu gestirnir
líka. Svo hellti hann kaffinu
á undirskálina, og gestirnir
sömuleiðis, þótt sennileg'a hafi
sumum ekki litizt á blikuna,
því að svo rétti forsetinn kött
unum undirs'kálina.
Fyigirit Alþýðubiaðsins
Ritstjóri:
Sigvaldi Hjálmarsson.
Prentun:
Premsrniðja Alþýðublaðsins
Lausn á
krossgátu
nr. 14
VERÐLAUN fyrir rétta
lausn á krossgátu nr. 14 hlýt
ur Signý Jóhannesdóttir,
Hraunbrekku 13, Hafnar
ífirði. Getur . hún vitjað
verðlaunanna til Sunnudags
blaðsins.
+ co <4 W o s <4
+ :0 «3 < O w o &H &H
CD o Q + :0 + CO w
co w ,-r1 +' CO pH 04 < +
+ w Q < O CO Eh o P4
CO < o Q < + s + s O
Q o w < + Q 1—1 - H3" C-—l o Q
PQ w i—l ö i-4 w 1—1 w Q
< + co Þ4 M + P4 + S
Q D4 o cb + W P4 :0 o
i+l cr; + Þ4 + W o s
W + Þh 1-4 O W ih Q + +
+ P4 + + PZ CO s <4 P4 <3i
cb i—i P4 « + co + o
W yg Q + + i-4 <t) Q E <
Q <4 Q -=4 i-4 h4 + 04 Q Eh
Q co < t-4 i—i + Ph < s
'y?' + i—i + CO :0 P4 s
Q < Ph i—1 Q + S n 1—1
cb W Q i—1 + + + +
+ + P4 + + + + +
Nr. 18. — Frestur til að skila lausnum er til 14.
maí. Dregið verður þá úr réttum lausnum, ef
fleiri en ein berast, og sá heppni hlýtur 100 kr.
S Sunnudagsblaðið