Sunnudagsblaðið - 08.10.1961, Side 1

ÞÉR komið náttúrlega til
að heyra vísdómsorð.. Það
kemur hingað fjöldi fólks í
von um að heyra vísdóms-
orð og bíður efíir því að
heyra perlumar falla. En
þetta fólk verður fyrir sárum
vonþrigðum. Ég hef ekkert
að segja. . . .
Með þessum orðum hleypti
skáldið okkur inn fyrir dyrn-
ar á Gljúfrasteini og vísaði
veginn í áttina að skrifstof-
unni.
Þegar talað er um „Skáld-
ið“ á íslandi, án frekari út-
skýringa, taka það flestir
sem átt sé við Halldór Kiljan
Laxness. Svo er og hér.
Það ætti í rauninni einn-
ig að vera óþarfi að útskýra
af hvaða orsökum var leitazt
eftir viðtali við þennan mann.
Kannski finnst sumum það
eðlilegt vegna þess að frum-
sýna eigi Strompleik innan
tíðar, aðrir álíta það skiljan-
legt vegna þess að hann beri
höfuð og herðar yfir öll ís-
tenzk skáld, enn aðrir kunna
að setja það í samband við
eitthvað annað. Þar má hver
hafa fyrir satt það, sem hon-
um sjálfum finnst líklegast.
Hitt er annað, að skáldið
sjálft taldi það sama og fara
í geitarhús að leita sér ullar
að spyrja har.n út í lífið og
tilveruna, — það væri nær
að spyrja einhvern annan að
þessu, sem hefði svör á reið-
um höndum um hugtök eins
og „ást“, „sál“, og fleiri slík
orð. . . En þá er á það að líta,
að ef til vill kann enginn
full svör við spurningum um
þau orð né önnur viðlíka, ■—
og þeir, sem hvað vissastir
eru. um svörin hérna megin,
verða kannski fyrir þeim
hnekk hinum megin eða ein-
hvers slaðar, að uppgötva,
að þeir hafi í rauninni mis-
skilið^etia allt saman. . .
— Um hvað ætluðuð þér
að spyrja?
— Eg ætlaði ekki að spyrja
um Strompleikinn.
— Þér getið þó spurt um
hann mín vegna, þótt ég á
hinn bóginn geti ekki gefið
neitt upp um efni leiksins.þar
eð mér skilst, að þjóðleikhús-
stjóri kjósi að halda því
leyndu, þar til leikurinn
verður sýndur. Eg hef það
líka fyrir venju að segja
aldrei sögur verka minna,
áður en þau koma út. Sumir
hafa ánægju af að segja frá
verkum sínum, áður en þeir
skrifa þau, en ég hef ekki
gaman af slíku fyrr en þau
eru búin, þá get ég tekið
þátt í samræðum um þau.
— Eg hef heyrt, að þér
ætlið utan í haust og dvelja
erlendis í vetur. Finnst yður
betra að vera annars staðar
en hér heima, og þó sögðuð
þér einu sinni;
„í útlöndum er ekkert skjól,
eilífur stormbeljandi.“
-----Já, já, ég sagði það.
En það er svo langt síðan
það var ort. Það tilheyrir
annarri öld. Það er ekki
lengur hægt að finna frið til
að vinna hér heima, a. m. k.
ekki fyrir mig, - en það er allt
af hægt að finna slaði utan-
lands, þar sem hægt er að
vinna í friði.
— Þér létuð orð falla í
blöðunum um daginn í þá
átt. að það væri smáborgara
bragur á Reykjavík. Ekki
getur Reykjavík gert að
því, þótt hún sé ekki stærri
0g þótt íslendingar séu fá-
menn þjóð. • ■ • •
— Nei, það er satt. Hún
getur ekki gert að því. En
Reykjavík vill vera stór stað-
ur. Hún er höfuðborg. Þess
vegna hnykkir henni við, þeg-
ar hún uppgötvar sig sem
smástað. Þar viðgengst svona
smásálarskapur eins og að
gagnrýna menn • fyrir það
hvernig þeir ganga á götun-
um, og hræða þá í blöðun-
VI. ARG. — 8. OKTÓBER 1961 — 37. TBL,
um eða taka familíur í bæn-
um og kasta að þeim hnút-
um og sneiðum, blásaklausu
fólki, sem á sér einskis ills
von.
Mér er sagt, að þelta sé
svona líka í norskum smá-
kaupstaða- og sveitablöðum.
Það sagði mér maður, sem
hafði verið í Noregi. Eg þori
ekki að fara með það, því að
sjálfur hef ég aldrei dvahzt
í Noregi.
Nú það má kannski til
sanns vegar færa, að Reykja-
vík sé norskur smábær.
Norðmenn myndu fallast á
það. ..
—— Það er sífellt verið að
lala um ys og þys aldarinn-
ar. — Fólk leitar að sál-
arró út um allar trissur
og kvartar um taugaveiklun.
Um daginn heyrði ég um
mann, sem fann sálarróna,
þegar hann var að horfa á
tunglið. Hvar haldið þér, að
hana sé að fínna?
— Sálarró. .. Eg skal
segja yður, að ég er ákaf-
lega óklókur á því sviði. Allfc
það fólk, sem ég þekki hefur
fremur normalt jafnvægi. Eg
er kannski bara svona hepp-
inn að þekkja mestmegni^
heilbrigt fótk. Já, ég man
ekki annað. Fólk, sem ég
umgengst, er yfirleitt heilt á
geðsmunum, nerna fylliraft-
arnir kannski, sem vaða hér
uppi. Þeir eru þeir einu, sem
Framhald á 2. síðu.
— Nei, ég veit ekkert hvað er „þroski.“