Morgunblaðið - 19.12.2004, Side 32

32 | 19.12.2004
SMÁMUNIR...
Það getur verið þrautin þyngri
að búa til girnilega eftirrétti
sem eiga að vera með bráðinni
sykurskorpu þegar réttu tækin
til eldamennskunnar vantar.
Þá er gasbrennari á
borð við þennan lausnin
en með full-
tingi hans
verður
leikur einn
að töfra
fram hnossgæti á borð
við Crème brûlé heima
í eldhúsi. Þarna er á
ferðinni hálfgert log-
suðutæki, lítill brenn-
ari sem hentugur er til
að bræða sykur eða
ost eða þá brúna
kjöt svo eitthvað
sé nefnt. Tækið
gengur fyrir
venjulegu kveikjara-
gasi og er með rafrænni
kveikju. Loginn er stillanlegur
og mögulegt er að beina honum
í hvaða átt sem er við notkun.
Gasbrennarinn fæst í Bús-
áhöldum og gjafavörum í
Kringlunni og kostar 3.425
krónur.
Jólagjöf fyrir
matgæðinginn
Flestir leggja sig í líma við að skarta sínu feg-
ursta um jólin. Þegar búið er að dressa sig upp
í jakkaföt og bindi er lítill glamúr í því að vera
í gömlu, slitnu brókinni innanundir glæsi-
fatnaðinum. Í Hagkaupum fást þessar sér-
deilis glaðlegu jólanærbuxur sem ættu að
hæfa tilefninu. Þær eru frá Joe Boxer, eru
úr 100% bómull og kosta 2.499 krónur.
Jólalegur yst sem innst
Ilmsölumaðurinn og það sem hann
stóð fyrir í hugum fólks í Suður-
Frakklandi fyrr á öldum er jólaþema
L’Occitane í ár. Ilmsölumaðurinn
boðaði komu jólanna, þegar hann,
stuttu fyrir jól, fór um Provence-hér-
aðið með körfur sínar fullar af ilm-
andi blómum, jurtum og ýmsum ilm-
andi varningi. Hann gekk á milli bæja
og borga og kallaði með syngjandi
rómi þegar hann nálgaðist bæjar-
mörkin: „Hér kemur ilmsölumaður-
inn, komið og sjáið það sem ég færi
ykkur nú. Komið börnin góð og heyrið
sögur ilmsins…“
Börnin biðu komu ilmsölumannsins
með eftirvæntingu, hann sagði þeim
sögur og ævintýri og foreldrarnir keyptu svo af honum vörur til að
skreyta heimilin og gæða þau ilmi jólanna. Olivier Baussan, stofnandi
L’Occitane, segir að í sínum huga standi ilmsölumaðurinn fyrir tveim-
ur störfum, annars vegar grasafræðinginn, sem sé heillaður af lækn-
ingarmætti og fagurfræðilegum gildum plantna og hins vegar ilm-
gerðarmanninn, sem með örlæti konungs og reynslu „nefsins“ fangar
ilm hina ævinlega göfugu blóma.
Ilmsölumaðurinn hefur ýmislegt fram að færa þessi jólin og fást t.d.
vanillu-, appelsínublóma-, rósa-, magnolíu- og mímósuilmur í öllum
mögulegum formum og útfærslum; ilmvötn, sápur, freyðiböð, líkams-
krem, kerti o.fl. í verslun L’Occitane, Laugavegi 76.
Þá hefur ilmsölumaðurinn útbúið gjafakassa með mismunandi inni-
haldi, sem kosta frá 1.500–10.000 kr. Einnig gefst viðskiptavinum
kostur að velja úr góssi hans og raða sjálfir í slíka kassa.
20 ml. ilmvatnsglös eru á 1.380 kr. og 125 ml. á 3.325 kr. Á umbúð-
unum er nafn ilmsins skrifað með blindraletri.
Ilmsölumaðurinn boðaði komu jólanna
Þeir eru ófáir
sem geta illa
verið án kaffis,
hvort sem er
hversdags eða
á hátíðum.
Þessa síðustu
daga fyrir jól
þegar drjúgur
tími fer í búða-
rölt og útrétt-
ingar er fátt
meira hress-
andi en að
skella í sig góð-
um bolla af
bragðmiklu
kaffi og hvað er
þá betra en að skerpa á jólastemningunni í leiðinni.
Í Te og kaffi er hægt að fá sérstakt Jólakaffi sem
ætti að henta vel í slíkum tilfellum. Jólakaffið er
malað úr Arabica-kaffibaunum og er bragðbætt
með súkkulaði, heslihnetu og kanil í þeim tilgangi
að töfra fram ilm jólahátíðarinnar upp úr kaffi-
bollanum. Þeir sem eru lítið gefnir fyrir bragðbætt
kaffi geta hins vegar fengið sér Hátíðarkaffi sem er
úr blöndu sérvalinna úrvalskaffibauna. Hið bragð-
bætta Jólakaffi er selt í 125 gramma umbúðum og
kostar 398 krónur en Hátíðarkaffið er selt í 250
gramma umbúðum og kostar 545 krónur. Og þegar
boðið er upp á jólasmákökurnar í fjölskylduboð-
unum um jólin verður ekki bara bakkelsið spari
heldur kaffið líka.
Ilmur af jólum úr kaffibollanum
Hundar grafa bein, íkornar safna hnetum fyrir veturinn og kameldýr koma sér upp vatns- og
matarbirgðum fyrir margra daga ferðalag um eyðimörkina. Þótt grísir hvorki grafi, safni né
birgi sig upp af einu né neinu, hafa þeir engu að síður orðið tákn fyrir sparnað. Til eru sparigrís-
ir í öllum stærðum og gerðum, þeir eru í auglýsingum og víða í framlínu þegar sparnaður er
annars vegar. Nærtækt er að nefna eitt slíkt, mjög svo bleikt, sem fer með stórt hlutverk hjá
matvörukeðju hér á landi.
Grísir urðu andlit söfnunar og sparsemi fyrir tóman misskilning, sem á rætur að rekja til mið-
alda að því hermt er á vefnum www.ideafinder.com. Þar segir að á fimmtándu öld hafi málmur
verið munaður og því sjaldan notaður í búsáhöld alþýðunnar. Diskar, pottar og þvíumlíkt voru úr
leirtegund, sem nefndist pygg, en enska orðið yfir
grís er pig. Ef fólk gat sparað smápening var vaninn
að láta hann í slíkt leirílát; pygg-bankann eða piggy-
bankann eins og þau voru stundum kölluð.
Næstu tvær til þrjár aldirnar gleymdist að „pygg“
stóð fyrir ákveðna leirtegund. Svo á nítjándu öld
þegar breskir leirkerasmiðir voru beðnir um að
framleiða piggy-bauka, hvarflaði ekki annað að
þeim en að búa til bauka í líki grísa. Þaðan í frá urðu
grísir táknmynd sparnaðar, enda féllu þeir vel í
kramið hjá börnum sem fullorðnum.
Sparigrís fyrir misskilning