Sunnudagsblaðið - 12.01.1964, Blaðsíða 3
Það væri óskemmtilegt
AÐ MISSA
RÖDDINA
NÖTURLEGAN rigningardag é
miðju hausti geng ég upp stigahn
í fjölb’ýlishúsinu Bogahllð 7 í
Reykjavík. Ég drep á dyr einnar
íbúðarinnar og húrðinni er lokið
upp eftir skamma stund. Sús-
freyjan, Sigríður Sigurðardóttir,
lýkur upp fyrir mér og býður mér
inn. Hún leiðir mig til stofu, þar
sem húsbóndinn situr og lætur
íara vel urh sig. Hann situr í djúp-
um hægindastói, hægra megin við
hann stendur viðamikill útvarps-
grammófónn, vinstra megin lampi.
— Velkóminn, segir kunnugleg
rödd og hlýleg hönd þrýstir mína.
Þú afsakar að ég gat ekki tálað við
þig fyrr en þetta. En ég er alveg
nýkominn neðan úr útvarpi. Ég
var að lauma dálitlum íþrótta-
áróðri inn í laugardagsþáttinn
hans Jónásar Jónassonar. Pinnst
þér það nokkuð vitlaus liugmynd?
Ég er'staddur á hehniii Sigurð-
ar Sigurðssonar innheimtus’tjóra
óg iþrötíaffétTamanns þeirra cr-
indar að_ minna hann á gamalt lof-
orð, sem hanh gaf inér á dögun-
iim, Hann var nefnilcga búinn að
lofa því.hátiðlega.að spjalla ofur-
litíð við mig um. íþróttirnar og
einkalíf sitt.
— Ég er fjölskyi'dumaður cins
og þú sérð, segir SigurðUr og bros
ir. Konan mín heitjr Sigríður Sig-
urðardóttir. VÍð Cigurh -.þrjú börn,
tvær dætur þg 'einn son. Sonurinn
heftir Sigúrður Sígurðssou. Það ér
snáðinn, sem vár i þoltaicik á
gánginuní, þegar þú komst.
— Líklcga íþróttamaður cins og
pábbinn?
Ertu að hæða mig?.
— Hvar og hvenær crtu fædd-
úr' Sigurður?
— Ég cr fæddur 'í Hafnarfirði
27. janúár 1020,. sonúr hjónanna
Sigurðar Sigurðssonar og EÍísá-
betat ÐÖðvársdóttur en alinn upþ
bjá Þórði Gún.nlaúgssyni og
Óiáfíu Þoriáksdóttuí/ á Framnes-
vcgi 3 hér í Röykjavík.
— Svo að þú hefur vcrið KR-
ingur?
— Já, rcyndar.
— Féfckstu iþróttaáhugann
snemma?
— Já, það má ségja það. Ég var
þó orðiun scxtán ára gamail, >cg-
ar cg kepptd t fyrsta sinn á iþrót'ta-
ieíkv#ngi. 5>að v» á t>rengjanieti
ALM’ÐU£LAÐIt> =■ SUNTWPA&SELAI) 3