Frjáls þjóð - 01.10.1955, Page 4

FRJALS hóð
Laugardaginn 1. október 105»
FRJALS ÞJÖÐ
Útgefandi: Þjóðvarnarfiokkur fslanda j
Ritstjórí: Jón Helgason, sími 6169.
Afgreiösla: Skólavörðustóg 17. Rvík. Sími 8-29-85. Pósthólf 561.
Aakriftargjald kr. 6,00 á mánuði. — Verð í lausasölu kr. 2,00.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Átökin í Kópavogi
Sunnudaginn 2. október er
kosningadagur í Kópavogi. Þar
fara þá fram þriðju sveitar-
istjórnarkosningarnar á tvæp-
um tveimur árum.
Orsök þessara tíð'u kosninga
er sú, að stjórnarvöldin í land-
inu hafa hvað eftir annað
fundið sér átyllu til þess að
hrinda þar af stað nýjum
kosningum — af þvi að löglega
kosinn meirihluti sveitarstjórn-
ar á þessum stað hefur ekki
verið að geði þeiira, er á ráð-
herrastólunum sitja. Hámark
þessara ótilhlýðilegu kúgunar-
aðgerða var það, er sjálíi al-
þingi var látið samþykkja
kaupstaðarlögin, án þess að
Jeitað væri álits Kópavogsbúa
á lögformlegan hátt, í því skyni
einu að knýja fram nýjar kosn-
ingar, og síðan örskömmum
tíma eftir að alþingi fjallaði
nm málið, gefin út bráðabirgða-
Jög, þar sem fyrirskipað var,
áð kjörskrá við hinar fyrstu
bæjarstjórnarkosningar í
Kópavogi skyldi samin eftir
öðrum aðferðum en almemi
sveitarstjórnarlög kveða á um.
Með þessum bráðabirgðalögum
var með'al annars hópur fólks
sviptur kosningarrétti sínum í
Kópavogi, án þess að það fái
hliðsíæð réttindi annars staðar
fjTr en seint og síðar. Þannig
hefúr einn ráðherra gengið svo
langt í vaídniðsíu og hlut-
tirægni, að haiin svipti nokkra
tugi manna hluta mannréttinda
einna með bráðabirgðalögum.
Þegar svo er komið, aft
alþLngi er farið að sam-
þykkja hý lög vegna þéss, að
einhver hreppsnefnd er
meirihluta bess vanþóknan-
leg, þá mun mörgnm þykja
komin ískyggileg slagsíða á
lýðrreði og löggjafarstarf í
landinu. En hálfu meiri
háski er þó á ferðum, þegar
ráðherra fer að gefa út
bráðabirgðalög uni það,
hverjir skuli hafa atkvæðis-
rétt í einu sveitarfélagi og
hverjir skuli sviptir honum.
Þá á bað skammt í land, að
óhiutvandir ráðherrar fari
með braðabirgðalögum að
ákveða möimuni atkvæðis-
rétt í einstökum kjÖrdæm-
um og sveitarfélögum að
vild sinni, eftir því seni
fylgishorfur eru á hverjum
stað í það og bað skipti. Svo
alvarlegí cr það skrcf, sem
stigið var með bráðabirgða-
lögununi um breytingu á
kosningarrétti fólks £ Kópa-
vogi.
Þegar það bætist svo við, að
frambjóðendur þeirra flokka,
sem að þessum háskaverknaði
standa, reka kosningaáróður
sinn með opinskáum og óduld-
um yfirlýsingum um það, að
þeir misbeiti og munj misbeita
i. fl^kksþágu, yaldi- yfiy yíki|j-
eignum og trúnaðaraðstöðu við
almannastofnanir, þá er mæl-
irinn sannarlega fullur.
Á almennum fundi í Kópa-
vogi á sunnudaginn var lét
einn af frambjóðendum Sjálf-
stæðisflokksins, Sveinn Einars-
son, svo ummælt, að hann og
hans flokksmenn myndu
beita af-li Sjálfstæðisflokksins,
sem ræður yfir þeim stofn-
umuu, sem helzt þarf til
að Ieitre — Það var glöggt,
hvað hann átti við.
Af þessu öllu má Ijóst vera,
hvað er að gerast í Kópavogi.
Þar eru spillt öfl að þreifa fyrir
sér um það, hvort þau geti
ekki brotið fólk til hlýðni við
sig með valdníðslu og mis-
notkun trúnaðar og aðstöðu.
Þegar svo er að farið, ber
mönnum að víkja til hliðar
flokkaágremíngi og samein-
ast til varnar lýðrreði,
niannréttindum og maima-
siðum í stjómmálabaráttu,
Það er ekki aðeins teflt um
það, hverjir fara skuli með
umboð í Kópavogsbyggð,
heldur einnig hitt, sem
skiptir svo miklu meira
máli, hvort valdníðsla og
misbeiting trúnaðar á að
hrósa sigri og verða ríkj-
andi í pólitískiun viðskipt-
unt á íslandi.
Fréttaföisun
Morgunbiaðsins
Ein sú aðferð, sem Morgun-
blaðið hefur tileinkað sér til
framdráttar málstað sínum, er
fréttafölsun. Erlendum frétta-
skeytum er gefið það inntak,
sem Morgunblaðinu þykir
þjóna málstað sínum, og það
fellt úr, er því þykir óþægilegt.
Allir numa, begar það
re.yn.di eftir megni að fela
fregnina um það, að Rússar
hefðu ákveðið að flytja her
sinn frá Porkkala, a£
því að slík ákvörð-
tm hlaut að minna Is-
lendinga rækilega á það, að
nú væri ekki seirma væmta
fyrir þá að senda Banda-
ríkjaher heim.
A föstudaginn í síðnstu
viku flutti Morgimblaðið
fregn um ræðtf, er John
Foster Dulles flutti, er alls-
herjarþing S.Þ. kom sainan.
En það sleppti úr skeytinu
þeún ummælum utanríkis-
ráðherra Bandaríkjanna, að
nú væri runnið upp áratuga
tímabili friðar í heiminum.
Þannig mætti lengi telja.
Svona fréttaflutningur er
ekki nein nýjung hjá Morgun-
blaðinu. Slík fréttafölsmi er
rekin með skipulegum hætti á
því heimili. Grundvalíarsjón-
armiðið er að blekkja og villa
um fyxir fólki,
*4»
• v Ifr vííðri reröidl
i « •
:•:•;<• X-MvJsvvtvX-jvK'Xvtvr.vi'KvK''"
Himalajaleiðangur fyrir 20 þúsund krónur
pYRIR nokkrum ártmi gengu sögur um það, að óþekktur Daní
liefði verið kominn nær þrí upp á hæsta tind Himalaja-
fjalla, en orðið frá að hverfa, er hann átti örskanunt eftir.
Þessi saga var að vísu dálítið færð í stílinn, því að þessi maður
komst í 6800 metra hæð og átti imi 2000 metra ófarna. En eigi
að síður var þetta vel af sér vikið, því að leiðangur siim gerði
hann út á cigin spýtur.
Þessi danski maður heitir
Klavs Becker-Larsen og er
bóndasonur af Sjálandi. Hann
er nú 28 ára gamall og hinn
mesti ævintýramaður, -þótt ung-
ur sé, því að Himalajaleiðangur-
inn var aðeins eitt ævintýri af
mörgum. Nú er Beckér-Larsen
kominn heim og vinnur 'á bú-
garði feðra sinna við Köge. En
við heimkomuna hafa ævintýri
hans orðið eftirsótt frásagnar
efni blaða í Danmörku.
L'pphaf ævmtýrauna.
1/lavs Becker-Larsen. fór fyrst
* að heiman, er hann var
seytján ára gamall. Það var
seint á árum þýzka hemáms-
ins í Danmörku. Hann gekk í
mótspymuhreyfinguna og
strauk síðar yfir til Svíþjóðar,
þar sem hann hóf mennta-
skólanám í danska skólanum í
Lundi. Þegar hann átti aftur-
kvæmt til Danmerkur, gekk
hann í heriim, en undi ekki
lífinu þar og sneri sér á ný að
menntaskólanámi.
Haustið 1947 axlaði hann svo
skinn sín og hélt til Lundúna.
Hann hafði þá þegar tekið þá
ákvörðun að ganga á Himalaja,
enda hafði það frá baraæsku
verið óskadraumur þessa sonar
hins fjalllausa lands. Frá Eng-
landi fór hann til Höfðaborgar
í Suður-Afríku. Hafði hann bif-
hjól meðferðis, og á þvi ætlaði
hann að aka norður til Kenýa,
þar sem hann hafði tryggt sér
vinnu hjá sænskum ræðis-
manni, er átti þar land og rækt-
aði hamp.
Boðið góðan daginn
með skammbyssu.
Ckipið, sem Becker-Larsen fór
á til Höfðaborgar, átti að
halda -til Ástralíu. Á því hafði
hann kynnzt ungri stúlku, og
þegar hann var kominn á land
í Afríku, greip hann áköf löng-
un til þess að ná aftur fundum
stúlkunnar. Nú stóð svo á, að
skipiö átti að koma við
í Beira í portúgölsku ný-
lendunni Mósambíku í Aust-
ur-Afríku, og þess vegna ákvað
hann að aka se'm hraðast þvert
í gegnmn Suðaustur-Afríku til
Beira'.
Til Durban voru 1500 kiló-
metrar, og á þeirri leið bar fátt
til tíðinda. En svo eyðilagðist.
bifhjólið, og eftir það hafði
hann ekki á annað að treysta
en heppni félauss manns. En
mörgum þótti þessi útlendíngur
tortryggilegur, enda lá leiðin nú
um héruð, þar sem ófriöar
mátti vænta á þjóðvegum.
Ræningjar úr þorpunum á há-
sléttunni norðan við Natal áttu
það til að stöðva bíla á vegum
úti og ráðast á bílstjórana. Og
það bar iðulega við, að svip-
þungir bílstjórar miðuðu
skammbyssu á Danann, þegar
hann bauð góðan dag.
En. til Beira komst hann í
tæka tíð og hitti þar stúlkuna,
sem -hatm vildi kveðja tetur.
!■ i'U
Á flrekingi i Afríku.
Pkki flýtti Becker-Larsen sér
“neitt í vinnuna norður í
Kenýa, því að nú fór hann
aftur til Durban í Suður-Afríku
með sama hætti og fyrr og það-
an norður álf una. Margar vikur
voru liðnar, er hann koni á bu-
garð sænska ræöismannsins,
enda likaði honum ekki vinnan
við hampræktina betur en svo,
að hann hélt fljótlega suður-i
Tanganíku, þar sem hann fékk
um sinn húsaskjól hjá dönskum
trúboða í bænum Tabóra. Þar
gof hann sig að dýraveiðum, en
loftslag er ekki hollt í nágrenhi
Vlktoriuvatnsins, encia fékk
hann bæði svefnsýki og malaríu.
Hann var enn sjúkur maður, er
honn kvaddi trúboðamx landa
sinn, og hélt í vesturátt, inn. í
Kóngó. Þar naut hann gistivín-
áttu belgísks manns, sem átti
námur á hinu hálenda eldfjalla-
svæðí við Kívúvatn, inni í miðrr
álfu. Þar safnaðí hann kröftum
við fíla- og flóðhestaveiðar.
Meðal svartrar
dvergþjóðar.
T oks réðst hann í vinnu hjá
Belga, sem hafði á leigu víð-
lenda skóga og hjó þar eik og
rauðavið. Á þessum slóðum bjó
dvergaþjóð, er hann kom sér í
kynni við. Með þessuni dverg-
um fór hann á veiðar og fékk
sér að túlkum blökkumenn, er
unnu við skógarhöggið og töluðu
swahili, sem er mjög útbreidd
tunga í Austur-Afríku. Þessir
dvergar höfðu litla boga að
vopni og skutu ai þeim eitur-
örvum. Tré felldu þeir á þann
hátt, að þeir gerðu bái við ræt-
ur þeirra. Þá kom glóð i stofn-
inn. Hann Iogaði ekki upp, en
að nokkrum vikum iiðnum féll
Klavs Becker-Larsea,
ævintýramaðurirxn danski.
tréð. Slóðir dýra voru þeir ó-
trúlega naskir að rekja.
Á þessum slóðum bjó líka
kynþáttur, sem kallaður vai-
leóparðamenn. Þeir hafa sér-
stök trúarbrögð. og- ástunda.
mannfómir. Þeir klæddust
leóparðaskinnum og létu séx~
vaxa langar klær á fingrum.
Þarna fékk Becker-Larsen þá
hugmynd að veiða hfandi dýr
og selja dýragarðinum í Kaup-
mannahöfn. Honum útvegaði.
hann talsvert af slöngum og;
öpum. >
Vísað úr landi i SúAait.
og Mið-Afríku.
jar kom þó, að haxm undi ekki
lengur lífinu í Kóngó, og eitfc.
FraitvhaM á 7. síðu.
( »
Svaladrykkir
ís
Ávextir :
SöíuturnÍBn við Araarhól.
VWWWWVVNWl^WV^WW

Frá og með 1. október n.k.
hækka iðgjöld meðlima samlagsins upp í 30.00
kr. á mánuði.
Stjórn Sjúkra&amlags Kópavogsbrepps.
^^WWWVWtyuVJVWWWkWWkWA'S.V/C.'VVWW'JVW.'
Matráðskona
Aðstoðarmatráðskonu vantar í • Kleppsspítalann. nú
þegar. — Laun samkvæmt launalögum. Upplýsingar um
stöðu þessa verða gefnar í skrifstofu ríkisspítalanna, Ing-
ólfsstræti 12, sími 1765.
Skrifstofa ríkisspítalaKiiia
‘i ‘lli' íi'i.íjK;1! í.i" Kí‘'iS
iiSfl