Mánudagsblaðið - 02.01.1950, Qupperneq 4

MÁNUDAGSBLAÐIÐ
Mánudagur 2. janúar 1950.
iiiiHmiiiinmmiHHimmiiiHiiDwttwHHatiimmiiiöHMiwimHttwmmiDHHHinwmHHMmiinmmMHtttJflwimwtiJ*
MÁNUDAGSBLAÐIÐ
BLAÐ FYRIR AILA
Ritstj óri og ábyrgðarmaöur: Agnsr Bogason
Blaðið kemur út á mánudögum. — Verð 1 króna í lausa-
sölu, en árgangurinn, 52 blöð, 48 krónur
Aígreiðsla: Kirkjuhvoli, 2. haeð, opin á mánudögum.
Sími ritstjóra: 3975.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
<ÆuiHBumraniHiiiiiiinimiiiiiiiii:iHiiiiiiiiiinimiiiimi:jiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiHM»iHiimminmiimiiiinHHiiHiHiniimimHi&í>
Hið illa læKr en drottins íangiuntfar-
geð er ntikið
Bæjarstjórnarkosningarnar
u
M
r
Nú er Reykvíkingum íarið að
Jvetöa tíðrætt um bæjarstjórnar-
'kosningarnar, sem fram eiga að
fara í lok janúarmánaðar n. k.
Og alls staðar heyrist sama
spurningin: „Tekst Sjálfstarðis-
flokknum að halda meirihluta
aínum í bæjarstjórn?“ Ef dæma
íkal eftir úrslitum Alþingiskosn-
ánganna síðustu, virðist það hæp-
ið. Þá hafði 5. maður á lista
kommúnista þremur atkvæðum
meira en 8. maður á lista Sjálf-
stæðisflokksins. Kosninginj
verður því áreiðanlega ákaflega
spennandi. Að vísu er þaðfyrir-
framvitað, að Framsóknarflokk-
urinn fær einn fulltrúa kjörinn og
Alþyðuflokkurinn tvo, en bar-
attan milli 8. manns Sjálfstæðis-
tnanna og 5. manns kommún-
ista verður geypihörð. Sumir
halda, að allmargir Þjóðvarnar-!
menn og vinstri Framsóknar-'
menn, sem kusu Rannveigu síð-|
ast, muni nú kjósa kommúnista
til að reyna að hnekkja meiri-
hluta Sjálfstæðismanna. Á hinn
bóginn er það ekki óhugsandi,
að eitthyað af Eysteinsmönnum
kjósi Sjálfstæðisflokkinn, einkan-
lega cf Framsóknarlistinn verður
mjög rauður. Að sumu leyti
hefur Sjálfstæðisflokkurinn betri
aðstöðu við bæjarstjórnarkosn-
ingarnar en við Alþingiskosn-
ingar. Að vísu hefur Sjálf-
.stæðismeiriblutinn í bæjarstjórn
Reykjavíkur márgar syndir og
miklar á samvizkunni, og nægir
hér áð benda á ófremdarástandið
tf húsnæðismálum og sjúkrahús-
málum bæjarins. Það væri synd
að segja, að reykvískir skattgreið-
'endur hefðu fengið mikið í aðra
hönd fyrir hin ofsaháu útsvör,|
aem þeir hafa orðið að greiða á
undanförnum árum. En Sjálf-!
stæðismenn hafa eitt tromp á!
flrendjnni í bæjarstjórnarkosning-:
unum í Reykjavík. Þeir segja:i
,,Ef við missum meirihlutann íi
bæjarstjórn, verður upplausn og
ringulreið, því að andstæðingar
Sjálfstæðisflokksins geta ekki
unnið saman“. Og sennilega er
þietta alv.eg rétt. Engar líkur virð-
ast á því, að kommúnistar, Al-
þýðuflokksmenn og Framsóknar-
menn geti komið sér saman um
að stjórna Reykjavíkurbæ. Að,
vísu eru Jil sterk öfl í Framsókn,
sem mundu vilja vinna með
jtommúnistum, en andstaða gegn
slíkri samvinnu yrði líka mikil
í flokknum. Enn ólíklegra virð-
ist, að nokkur samvinna geti
tekizt með Alþýðuflokksmönn-
um og kommúnistum. Á hinn
bóginn munu Alþýðuflokks-
menn ekki þora að ganga til
samvinnu við Sjálfstæðismenn
um bæjarmálin vegna hræðslu
við fylgistap tii kommúnista. Ef
Sjálfstæðisflokkurinn missir meiri
hlutann, verður því að öllum lík-
indum enginn starfhæfur meiri-
hluti í bæjarstjórn Reykjavíkur.
Yrði þá annaðbvort að kjósa á'
ný eða ráða ópólitískan borgar-
stjóra, en það yrði varla eftirsókn-
arvert embætti. Þessar staðreynd-
ir munu ieiða til þess, að Sjálf-
stæðisflokkurinn fær atkvæði
fjölda kjósenda, sem annars eru
sáróánægðir með stefnu hans í
bæjarmálunum. Þeir vilja held-
ur lélega stjórn á bænum en alls
enga stjórn.
Bæjarstjórnarkosningarnar cru
einnig spennandi víða utan
Reykjavíkur. Sennilegast er, að
Alþýðuflokkurinn missi meiri-
hluta sinn í Hafnarfirði. Vinna
Sjálfstæðismen þar að öllum lík-
indum eitt sæti frá Albvðu-
flokknum, og verður bæjarstjórn
Hafnarfjarðar þá skipuð 4 Sjálf-
stæðismönnum, 4 Alþýðuflokks-
mönnum og 1 kommúnista.
Líklega verður erfitt að koma
þar á samvinnu um bæjarmálin,
því að Hermann Guðmundsson,
hinn þrautreyndi meðalgangari
og sáttasemjari Sjálfstæðismanna
og kommúnista, er nú oltinn út
úr pólitíkinni. í Vestmannaeyj-
um hefur verið samvinna milli
Alþýðuflokksins og komipén-
ista á síðasta kjörtímabili. Nú er
talið, að annaðhvort vinni Sjálf
stæðisflokkurinn meirihlutann á
ný eða Framsókn fái oddaað-
stöðu. A Akranesi óttast Sjálf-
stæðismenn mjög um meirihluta
sinn. A ísafirði verður kosning-
in mjög spennandi. Að líkindum
missa kommúnistar sinn eina
bæjarfulltrúa, en það veltur
sennilega á örfáum atkvæðum,
hvort Alþýðuflokkurinn eða
Sjálfstæðisflokkurinn fær hrein-
an meirihluta á ísafirði. í Nes-
kaupstað hafa kommúnistar
hreinan meirihluta í bæjarstjórn,
en margir ætla að fylgi þeirra sé
í rénun. T0!ir er óhugsandi að(
I fyrri daga var góður og
vingjarnlegur maður. Hann j
átti gnótt af þessa heimsi
gæðum og hafði marga^
þræla í þjónustu sinni. Og
þrælarnir voru hreyknir af
húsbónda sínum og sögðu:
„Það er ekki til betri hús-
bóndi en okkar undir sól-
unni. Hann fæðir okkur vel
og klæðir, og hann veitir
okkur þá vinnu, sem bezt
hæfir kröftum okkar. Hann
erfir aldrei neitt við okkur
og talar aldrei styggðaryrði
við neinn okkar. Hann er ekki
eins og aðrir húsbændur,
sem fara með þrælana eins
og búfé, og refsa þeim hvort
sem þeir eiga það skilið eða
ekki, og segja aldrei eitt vin-
gjarnlegt orð við þá. Hann
vill okkur vel og talar vin-
gjarnlega við okkur. Við
æskjum ekki betri ævi.“
Þannig lofuðu þrælarnir
húsbónda sinn. En djöfuil-
inn sá þetta og gramdist
stórum, að þrælarnir skyldu
lífa í slíkri ást og eindrægni
við húsbóndann. Hann fékk
því Abel, einn af þrælunum,
á sitt vald og skipaði honum
að freista hinna þrælanna.
Og einn dag, þegar þeir sátu
saman og voru að hvíla sig
og tala um gæzku húsbónda
síns, hóf Aleb upp raust sína
og sagði:
„Það er fávislegt að gera
svona mikið veður út af
gæzku húsbónda okkar.
Fjandinn sjálfur mundi vera
góður við ykkur, ef þið gerð-
uð það, sem hann vildi. Við
þjónum húsbónda okkar vel
og gerun ailt sem hann vill.
Jafnskjótt sem honum hug-
kvæmist eitthvað, þá gerum
við það. Við sjáum fyrir
fram allt, sem hann óskar.
Hvað annað getur hann gert
en vera góður við okkur.
Reynið þið bara, hvernig fer,
ef við gerum honum illt í
stað þess að láta allt eftir
honum. Þá fer honum eins
og öllum öðrum, og geldur
illt með illu, eins og verstu
húsbændumir gera.“
Hinir þrælarnir tóku að
neita því, sem Aleb sagði og
að lokum veðjuðu þeir við
hann. Aleb íofaði að geraj
Sjálfstæðismenn fái hreinan meiri
hluta í Keflavík og á Sauðarkro'ki, I
en á Siglufirði, Ólafsfirði, Akur-|
eyri og. Seyðisfirði getur enginn
einn flokkur gert sér vonir uni
meirihlutaaðstöðu. A HusávSt
fara nú fram bæjarstjórnarkosn-
ingar í fyrsta sinn. Þar er náin
samvinna með Sjálfstæðismönn-
um og Framsóknarmönnum
undir forystu Karls Kristjánsson-
ar, sem hefur stjórnað Húsavík
eins og einræðisherra undanfar-
inn áratug, enda í gamni nefnd-
ur „Hitler Húsavíkur“.
'Ajax.
húsbónda þeirra reiðan. Ef
honum mistækist það, átti
hann að missa heigidagaföt
sín. Þar að auki lofuðu þeir
að verja hann fyrir hús-
bóndanum, og leysa hann, ef
'hann yrði lagður í bönd eða
settur í fangelsi. Þegar öllu
þessu hafði verið ráðið til
lykta, féllst Aleb á að gera
húsbóndann reiðan morgun-
inn eftir.
Aleb var fjárhirðir, og
átti að sjá um fjölda dýr-
mætra kinda af frábæru
kyni, og þótti húsbónda hans
mjög vænt um þetta fé.
Morguninn eftir, þegar hús-
bóndinn kom meðð nokkra
gesti að girðingunni til þess
að sýna þeim þessar dýr-
mætu kyndur, drap Aleb
titlinga framan í félaga sína,
eins og hann vildi segja:
„Sjáið þið nú, hve reiðan
ég geri hann“.
Allir hinir þrælamir komu
og litu inn um hliðið eða
yfir girðinguna, og fjandinn
klifraði upp í tré rétt hjá
til þess að sjá hvernig þjónn
hans ynni verkið. Húsbónd-
inn gekk í kring um girð-
inguna og sýndi gestunum
ærnar og lömbin, og brátt
langaði haim til þess að sýna
þeim fegursta hrútinn sinn.
Allir hrútarnir eru dýr-
mætir, sagði hann, en ég á
einn með snarsnúnum ’horn-
um, sem er ómetandi. Harm
er augasteinninn minn.
Kindurnar styggðust af ó-
kunnu mönnunum og hlupu
um girðinguna, svo að gest-
irnnir gátu ekki séð hrútinn
vel. Þegar hann stanzaði, þá
kom Aleb kindunum af stað
eins og af tilviljun, og þær
fóru allar á ringulreið aft-
ur. Loks leiddist húsbónd-
anum þetta.
„Aleb minn, góði vinur,
sagði hann, blessaður náðu
í bezta hrútinn fyrir mig,
þann með snarsnúnu hornin.
Náðu í hann, en farðu var-
lega og haltu honum litJa
hríð.“
Húsbóndinn hafði varla
sleppt orðinu, þegar Aleb
hljóp inn á milli kindanna
eins og Ijón, og greip ómet-
anlega hrútinn. Hann hélt í
ullina á 'honum, greip vinstra
afturfótinn annarri hendi og
fyrir augum húsbónda síns
lyfti hann honum og
hnykkti svo að hann brotn-
aði eins og þurr kvistur.
Hann hafði brötið fót hrúts-
ins, og skepnan datt á hné
jarmandi. Svo greip Aleb
hægra afturfótinn, en hinn
hægri snerist og hékk mátt-
laus.
Gestir og þrælar æptu upp
hræddir, cg djöfullinn sat
uppi í trénu og fagnaði,
hversu vel Aleb hafði tekizt
verkið. Það sortnaði yfir
húsbóndanum, hann hleypti
brúnum, laut höfði og sagði
ekki eitt orð. Gestir og þræl-
ar þögðu 'iíka og biðu þess,
er verða vildi. Þegar hús-
bóndinn hafði þagað um
stund, hristi hann sig eins
og til þess að varpa af sér
einhverri byrgði. Þá leit
hann upp. Hann horfði til
himna um stund. Svo hurfu
hrukkurnar af andliti hans
og hann-Ieit á Aieb og sagði
brosandi:
„Aleb, Aleb! Húsbóndi þinn
skipaði þér að reyta mig til
reiði, en húsbóndi minn er
sterkari en. þinn. Eg er ekk-
ert reiður við þig, en ég ætla
að gera húsbónda þinn reiö-
an. Þú ert hræddur um, að
ég muni refsa. þér, og þú
hefur verið að óska þér
frelsis. Vit þú þá fyrir víst,
að ég ætla ekki að refsa þér,
en úr því þú vilt verða
frjáls, þá gef ég þér hér,
fvrir augum gesta mihna,
frelsi. Farðu hvert, er þú
vilt, og hafðu helgidagaföt
þín með þér!“
Og húsbóndinn góði sneri
heim með gestum sínum. En
djöfullinn gnísti tönnum,
datt niður úr trénu og sökk
í jörðu niður.
Myndin er af fráfarandi borgarstjóra London Sir George
Alwen t. b. og nýkjörna borgarstjóranum Sir Frederick Raw-
land t. v. Þeir eru í viðhafnarklæðum þelm er notuð eru v»ð
opínber tsekiíæri.