Mánudagsblaðið - 27.03.1950, Blaðsíða 7

Mánudagurinn 27. marz 1950.
MÁNUDAGÖBLAÐIÐ
7

ag fiskimannsdæfrunmn fveim.
Endursögn effir frönsku kvíkmyndinni
BLONDIKE
Ævinfýri þeffa er meö 25 gulífaflegimi
heilsíðu myndum.
★
Þeífa hugnæma og skemmfiEega æv-
infýrr æffu öil börn og ungííngar
að íesa og skoöa sér fif skemmfunar.
Kvikmyndin verður sýnd bráðlega
í Austurbæjarbíó.
ASKO
til meðlima
VerzlunaiTaðs
Gimsfeinaþjófnaður
Framh. af 6. síðu.
mcstu rcttl rtisreiði, og fer út með
alvcg óflekkuðu mannorSi. Fakska
hálsbandiS, sem þau HöfSu aflaS
sér haíSi veriS faliS
frönsku stúlkunnar þennan morg
un, af herbergisþernunni
snilldarbragS!"
Oc til Iivers fórstu til Lund-
?“
Vér leyfurn oss að vekja athygii meðlima Verzlun-
arráðsins á tilkynningu ríkisstjómarinnar um bann
við hækkun á vörum, sem þegar hafa verið verðlagð-
ar, og áskorun ríkisstjómaiinnar til verzlana og iðn-
fyrirtækja, um að dreifa fyrirliggjandi vörum sem
jafnast til neytenda.
Verzlunarráðið vill alvarlgga skora á meðlimi sína
og aðra kaupsýslumenn, að verða við tilmæium ríkis-
stjórnarinnar, og sýna með því þann þegnskap, sem
sjálfsagður er, og sem þjóðinni er nú nauðsynlegri
en nokkru sinni fyrr.
kosti þrjátíu og sex sinnum, aðj „Og ég hef fengið perlurnar
..... ... t .......................... ■ • ...................................... . - •
unar
„Manstu eftir spjaldinu?"
..]á, auSvitað. Eg skil þaS
ckki, skil þaS ekki ennþá. Eg
hugsaSi, aS —“
„Eg hikaSi og leit á Opalsen.
Poirot hló hjartanjega.
„PragS og ekkert annaS, til
góSs þjóninum. SpjaldiS vat meS
sérstaklega gerSu yfirborSi fyrir
fingramerki. Eg fór beint til
Scotland Yard, spurSi eftir gamla
vini okkar, ]app umsjónarmanni,
02 lagSi máliS f.yrir hann. Eins
og mig grunaði reyndust fingra-
merkin vcra af tveim altæmdum
gimstc naþjóium, sem lýst hafSi
'.eriÖ éft’r lcngi. Japp fúr meS
mér, og þjófarniir voru teknir
fastir, og hálsfestin fundin á þjón
inunr. Slungin vöru þcssi hjii. cp
aS erSm bilaði. Hcf cg ckki sagt
án réttrar aðferSar er
„Þu heftu' sagt mér þaS, að
minnsta kosti þrjátíu og sex sinn-
um,“ greip ég fram í. „En hvar
brást þeim bogalistin?“
„Vinur minn, bað er gott ráð,
1111111 að fá sér vist sem herbergisþerna
og þjónn, en þau mega ekki van-
rækja starf sitt. Þau létu autt
herbergi ódiistáð. Og því var það,
að þegar maðurinn setti frá sér
skrínið, varð far á borðinu eftir
það.“
,,]á, ég man það',“ sagði cg.
„ÁSur var ég óvjss, en nu
ssi ég, hvað gerzt hafði!“
Það var augnabliks þögn.
mínar,“ sagði frú Opalsen.
,,Jæja,“ sagði ég. „ÞaS er víst
bezt, að ég fái mér að borða.“
Poirot kom með mér.
„Þú ættir að fá ærið lof fyrir
þetta,“ sagði ég.
„Alls ekki, “ svaraði Poirot ró-
lega. „Japp og sá lögregluþjónn,
sem kom með honum, skipta
sæmdinni milli sín. En,“ — og
hann barði á brjóstvasann. —
,,ég hef hét ávísun frá Opalsen.
Og hvað segir þú nú vinur? Þessi
belgi gekk ekki eins og ætlað var.
Eigum við að korna hingað um
O O
næstu helgi
að?“
• upp á minn kostn-
ENDIR.
'.VkVWVVVVV
I
I
i
I
e%VAVAW.W.%V.%V.V.V%VA%WAVl
!• ■:

. þér það; Hast:ngs,- að, minnsni' ... _________.......
Tónlistarblaðið Musica,
2. tbl. 3. árg. er komiö út.
Viðtal við Guðm. Jónsson Bláa Kápan
Grein eftir Björgvin Guðm. Víðsjá
Saga Tónlistarinnar Salóme eftir
Heimsókn Henryk Sztompka Rich. Strauss.
Lag á nótum: Draumvinur fagri. Lag: Steplian
Foster. Texti: Steindór Sigurösson.
Munið
að blaðið kostar aðeins kr. 3,20 hvert eintak
til áskrifenda.
Tónlistarbláðið Musica,
Afgreiösla Laugavsg 58. Símar 3322 og 3896.