Mánudagsblaðið - 04.09.1950, Blaðsíða 4
MÁNUDAGSBLAÐIÐ
Mánudagur 4. september 1950
MÁNUDAGSBLAÐIÐ
BLAD FYRIR ALLA
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Agnar Bogason
Blaðið kemur út á mánudögum. — Verð kr. 1,50 í lausa-
sölu, en árgangurinn, 52 blöð, 48 krónur
Afgreiðsla: Tjarnargötu 39.
Sími ritstjóra: 3975.
Prentst ðja Þjóðviljans h.f.
Miðaldamenning í Kjósinni
Svo er sagt, að á miðöldum
hafi aðalsmenn sett varðmenn
við brýr og vegi, er þeir réðu
yfir, og heimtað toll af hverj-
um vegfaranda, sem um veg-
inn eða brúna fór. Þótti þetta
ærið hvimleiður. siður og varð
til þess, að torvelda geysilega
allar samgöngur og verzlun í
þann tíð. Með vaxandi menn-
ingu hvarf þessi skrælingja-
bragur alls staðar úr sögunni
og mun ekki hafa þekkzt í
neinu siðuðu landi á 19. eða
20 öld.
Það hlýtur því að valda
mönnum nokkurri furðu að
þessi siður skuli hafa verið
tekinn upp á ný á Islandi á
því herrans ári 1950. En þetta
hefur verið gert.
I Kjósinni sunnanverðri er
jörð, sem Sandur heitir. —
Þurfa menn að aka yfir lítinn
skika af landi þessarar jarð-
ar til að komast í berjaland
annarra jarða þar um slóðir.
Sandsbóndanum fannst ekki
nóg að græða á því að selja
rétt til berjatínslu í sínu eigin
landi. Hann vildi einnig hafa
tekjur af því fólki,. sem tíndi
ber í landi annarra jarða. Tók
hann það þá til bragðs að
setja varðmenn við þennan
vegarspotta, sem liggur um
land hans og heimta 10 krónu
vegargjald af hverjum bíl,
sem um veginn færi. Fyrir-
mynd hans eru auðsjáanlega
ránriddarar miðalda. Svo virð
ist sem margt fólk hafi í ein-
feldni isinni borgað þennan
skatt, sem bóndanum er auð-i
vitað algerlega óheimilt að
kref ja inn. Fyrir slíku er eng-
in heimild í íslenzkum lögum
fyrir nú utan það, að þetta
ber vott um ótrúlegan lubba-
hátt, fégræðgi og ómenning-
arbrag. Réttast væri fyrir þá,
sem í fljótfærni hafa greitt
gjald þetta, að fara með málið
til dómstólanna ogheimta féð
endurgreitt. Ef ekkert er gert
í þessu máli, er viðbúið, að
bændur með sama innræti og
Sandsbóndinn taki - upp á
þessu víða um land. Allir sjá,
hverjar afleiðingar þetta
mundi hafa. Hvernig færi, ef
hver bóndi á leiðinni milli
Reykjavíkur og Akureyrar
færi að heimta afgjald af
sérhverjum bíl, sem um land
hans færi. Það gæti þá orð-
ið tafsamt að komast norður
og lika talsvert dýrt, ef borga
þyrfti hverjum bónda á leið-
inni tíkall. — En í rauninni
hafa bændur á þeirri leið al-
veg sama rétt til að heimta
vegatoll eins og Sandsbónd-
inn.
Hitt er annað mál, að sem
betur fer, munu fáir íslenzkir
bændur hafa slíkan hugsunar-
hátt til að bera. Það hefur
löngum verið mál manna, að
Framhald á -8. síðu.
Dóttirin: Ég og Helgi höfum
verið að rífast í allan da^. Hann
heldur fram sinni skoðun o<z éz
minni, hvort okkar á að láta
undan?
A'lóðirin: Þú þangað til þið gift-
ist, en hann eftir það.
*
Læknirinn: Þér hafið vatn í hnjá-
liðnum, maður minn.
Sjiíklingurinn: Vatn! YSur hlýt-
ur að skjátlast læknir. Eg drekk
aldrei vatn, en haldið þér ekki að
það geti verið brennivín?
*
4
Vtnnumaóurinn: Dýralæknirinn
er kominn til að skoða nautið.
Bóndinn: Já, ég kem strax.
*
Anna: Ég er að fara til lækn-
isins.
Sigga: Blessuð komstu að hvaða
sjúkdómur er móðins í ár.
*
Kári: Heldurðu að þú vildir eiga
mig, ef ég missti annan fótinn?
Stína: Já, ég vildi þúsund sinn-
um heldur eiga þig á einum fæti,
en nokkurn annan, þó hann hefði
fjóra fætur.
*
S'imskcyti: Af því að ekki er leyft
að flytja svín með hraðlestinni,
get ég ekki kontið fyrr en á morg-
un.
*
Hans: Ég er nú kominn hérná
til yðar til þes að biðja yður að
lýsa með mér og henni Stínu.
Presturinn: Ætlarðu að 'uiftasc
O
Stínu? Um daginn ætlaðir þú að
biðja hennar Gunnu.
*
Konan: Ég ætla að kaupa tvo
farseðla, annan fyrir barn en
‘hinn fyrir fullorðinn.
Afgreiðslumaðurinn: Á barna-
farseðillinn að vera fyrir langa
drenginn þarna? Hann er í síðum
buxum; það er ekki að tala um
að hann geti fengið barnafarseðil
íyrir hálft verð.
Móðirin: Það eru líklega ekki bux
urnar, sem ákveða fargjaldið, c£
svo væri ætti ég að fá farseðil fyrir
bálft verð. «
Kona (sem stendur á bak við)’
gellur þá við og segir: Og ég far-
seðil fyrir ekki neitt.
MANUDAGSBLABID
BLAÐ FYRIR ALLA
Lesenðum blaða hér á landi er nú Jiegar kunnugt, að hér er aðeins eitt
blað, sem fjallar jafnt um þjóðmál sem önnur mál og heldur hlutleysi sínu.
Öll þau mál, sem skipta hag almennings, eru rædd í Mánudagsblaðinu, og
okkur er jafnan Ijúft að birta allar hliðar þeirra mála, sem mest eru rædd.
Fastir dálkar í blaðinu hafa náð miklum vinsældum. Dálkar Jóns Reykvík-
ings, sem birtir eru í nær hverju blaði, Kvennadálkur Clíós og greinaflokkur
eftir Ajax um ýmis málefni hafa vakið umræður meðal Iesenda.
Fyrir þá Iesendur, sem ekki fylgjast með stjórnmálum eða öðrum þjóðmai-
um að staðaldri, er líka nóg efni. Nægir þar að bencia a KviKmynaagagnrym.
spennanði sögur, fréttir og upplýsingar á sérstökum sviðum, og nú í haust heri-
ast á ný leikarafréttir, sem áttu miklum vinsældum að fagna meðal yngri lescnaa.
Mánudagsblaðið getur því sannarlega kallazt BLAÐ FYRIR ALLA.
Nokkur eintök eru enn til af síðasta árgangi Mánudagsblaðsins, og verða þau
send ykkur, ef þið óskið þess.
Árgangurinn kostar 48 krónur.
8
Ef þið viljið verða áskrifendur blaðsins, þá gerið eitt af tvennu: Hringið
í síma 3975 og gefið upp nafn og heimilisfang eða fyllið út eftirfarandi áskriftar-
Kynnizt staðreyndunum