Mánudagsblaðið - 27.01.1952, Blaðsíða 5

Mánudagur 27. janúar 1951.
MÁNUD AGSBL AÐIÐ
5
yf i rná ttú rlega
Um hið
Þegar við tölum um hið yf-
irnáttúrlega, þá meinum við
hið óskiljanlega — þessi fá-
gætu atvik, sem rjúfa þekkt
lög vísindanna.
Slíkir atburðir ske vissu-
iega, — ef til vill oftar en við
höldum.
Því miður eru mikil svik I
þessu. Og svikunum trúir
fjóldi fólks. Og það er svo
markt kviklynt fólk, sem verð
ur fyrir áhrifum, að flestir
„draugar“ verða, þegar rann-
sakað er. aðeins ímyndanir.
„Eg, hefi séð draug — vofu
dauðrar persónu á gömlu
prestsetri. En ég tek það ekki
til greina. Það hefði svo auð-
veldlega getað - verið sjón-
skekkja, eða Ijós draumur.
Og ég hef heyrt í draug. Um
miðja yetrarnóttu var ég á-
samt 40—50 manns í rústum
Lodow-kastalans og heyrði
ójarðneskar stunur, sem við
flest héldum að væru úr
draug. En ég tek það heldur
ekki til greina, því að það
hefði vel getað verið ugluvæl.
Vísindaleg rannsókn krefst
tveggja hluta. Ábyggilegra
vitna og vissuna fyrir því að
engin svik eða venjuleg skýr-
ing komi til greina.
Það er þess vegna, að at-
burður, sem skeði í Bombay
fyrir nokkrum árum, skýrir
betur hið óskiljanlega en öll
andleg sönnunargögn, sem ég
hef rannsakað, eða drauga-
sögur, sem ég hef athugað.
Gamall fakír frá Burma-
fyllti kassa af viðarbútum og
kveikti í þeim. Því næst, fyrir
framan 500 vitni, gekk hann
berfættur hægt yfir glóðirn-
ar.
Sýnilega ómeiddur lýsti
hann yfir því, að hann hefði
vald til þess að vernda aðra
frá hinum logandi eldi, og
bauð þeim að fylgja sér.
Viðstaddir voru 40—50 Ev-
rópumenn, þ. á m. yfirmaður
lögreglunnar í Bombay, Sir
Patrick Kelly, kona hans og
nokkrir vinir.
Nokkrir Indverjar tóku
hann á orðinu og þegar aðrir
sáu að þeir brenndust ekki,
fóru þeir líka. Þá bauð gamli
fakírinn þeim að fara úr skón
um og vaða eldinn á sokka-
lestunum. Margir gerðu svo.
Aðeins einn þeirra brenndi
dálítið sokkinn sinn vegna
þess að neisti féll ekki af fæti
hans,, þegar hann steig af
glóðunum. Konur á silkisokk-
um óðu eldinn óskemmdar.
Meðal þeirra, sem óðu eld-
inn, var H. C. Quin, forstjóri í
Bombay og kona hans. Frú
Quin óð eldinn og þá stóðst
maður hennar ekki mátið. En
þegar hann var kominn hálfa
leið yfir eldinn kallaði fakír-
inn „stoppaðu — stoppaðu"
vald mitt er að dvína. Á sama
augnabliki fann Quin til
brunaverkjar og stökk úr eld-
inum. Brunablöðrur komu
á fót hans.
Gamli fakírinn skýrði svo
frá, að ef margir væðu eldinn
í einu, hefði hann ekki nóg
vald til að vernda þá alla.
Þessu næst lét hann einn fara
í einu og það gekk að óskum.
Quin var talinn á að fara aft-
ur og þá fór allt vel.
Helmingurinn af Evrópu-
búunum, sem þarna voru hafa
staðfest þetta' með eiði. Eg
hef séð bréf þeirra, sem eru
nú í verzlum sálarrannsókn-
arfélagsins.
„Kraftaverk“
Eg hef rætt við Sir Patrick,
sem nú er hætur störfum.
„Það var kraftaverk,“ sagði
hann mér. „Eg hef aldrei hugs
að neitt um dulspeki né haft
áhuga á þeim málum. Eg er
ekki hjátrúarfullur.“
„En ég var þarna, sá allan
atburðinn, fann hitann og ég
get ekki fundið neina skýr-
inu á því, sem skeði.“
Hér var átburður, sem tók
út yf ir vísindapróf in.
„Eg held, að þetta sama
eða líkt vald sé svarið við öllu
því, sem við köllum „yfirnátt-
úrlegt“ og heyrum svo oft um
en aldrei eða sjaldan fáum
sannanir fyrir.“
Boi’ðið, sem líuður í loftinu,
vofan, sem hverfur, hin ein-
kennilega gáfa sumra, að
þeir geta lesið hugsanir
manna eða sent hugskeyti sín
til annarra. Allt þetta gæti
verið satt.
Brögð
Er það, þessvegna, óheppn-
in ein, að ekkert hefur hent
mig, galdrar eða annað?
Hvað eftir annað hafa rann
sóknarar rekizt á fólk, sem
kallar sig miðla, og fremja
hina furðulegustu hluti i illa
lýstum herbergjum. Hvað eft-
ir annað hefur komizt upp
um þá og sýnt hefur verið
fram á svik þeirra — eða þeir
hafa neitað að ganga undir
próf.
Nú eru rannsóknararnir með
tæki í vörzlum sínum, sem í
raun og veru sjá í myrkri —
infra-rauði sjónaukinn.
Með þessu tæki hafa lang-
slingustu miðlarnir orðið upp-
vísir, þótt þeir hefðu ekki hug
mynd um að þeir væru próf-
aðir.
En þrátt fyrir þetta vex trú-
in á hið yfirnáttúrlega. Há-
skólar enx fai’nir að veita
mönnum gráður fyrir í’ann-
sóknir í sálfræði. Það er þegar
á allt er litið, ekki óhugsandi,
að atvik eins og þetta í^Bom-
bay geti átt sér stað hér
heima. Einhverntíma getur
skýringin á þessu fyrirbæri
orðið fullnægjandi. Þegar er
mikið af því, sem einu sinni
var óskiljanlegt, orðið skilj-
anlegt og skýrt.
Allir sálfræðingar segja
manni, að álfatrú sé merki
einveru. Það gei’ir hugleysing-
inn er hann leitar í sögur þær,
sem hann heyrði í æsku og all-
ar enduðu vel.
Framhald á S. sxðu.
BORGARBÍLSTÖÐIN
HAFNAKSTKÆTI 21. — SÍMI g|99|
BEINT SAMBAND VIÐ BlLASÍMA
Austurbær: við Blönduhlíð 2, sími 6727
Vesturbær : við lxornið á Bræðraborgar-
stíg og Hringbratít, sími 5449
J0f220*0*0*0#0*0*0#0í0tc*0*0*0«0#Q»0*0*0*0»0«C»0«0*0«0*0*Of<
o#o#ð#o#o#otofo# ■*a*cmoéö*o*a»o»o<ioécmcfo*Q*omc**omo*G*c+o»c<
>»o*o*o«o«o*o<
SSSSSSSSSSSS SSS£SSSS?SSSSSSS?!S8SSSSSSSgSSSSSSSSSSS8SSSSSSSSSSSSSS28S?S*£S£S£SSS£!?SSSSsSSSSSSSí SSSSSSSSSSSSSSSSSSSÍSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSfS!
I0»0*0»0»0«0«0'
o«o*o*o*c«o»o«o«o«o#g
•caosoaocovoaovoooaoi
hagnýtur, traustur og handhœgur
-s . ./’
fyrir rafmagn$~ gas- og koksvélar
öiTggisventiJl
tGkwr 6 litr*
rafmagn
fíma
fé og
fyrirhöfn
iim á hvert heimili ;er það, sem koma skal
Verksmiðjuverð, kr. 220.00.
EFTIKLEIÐIS SELJUM VÉR 6 1. HRAQSUÐUPOTTA
I VERKSMIÐJU VORKI
Málmiðjan h. f,
Þverholti 5 — Sími 7779-
s
a >
S3
’•
32
M
O*
>:
88
I
I
88
82
§
I
1
38
83
83
83
o«
*2
.*
1