Morgunblaðið - 03.03.2005, Síða 32
32 FIMMTUDAGUR 3. MARS 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Hersteinn JensPálsson fæddist í
Reykjavík 31. októ-
ber 1916. Hann lést á
heimili sínu 21. febr-
úar síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Guðrún Sigríður
Indriðadóttir leik-
kona, f. í Reykjavík
3. júní 1882, d. 19.
febrúar 1968, og Páll
Jónatan Steingríms-
son ritstjóri, f. í
Flögu í Vatnsdal 25.
mars 1879, d. 21.
ágúst 1947. Systir
Hersteins var Katla, f. 17. desem-
ber 1914, d. 18. nóvember 2000.
Hennar maður var Hörður Bjarna-
son, húsameistari ríkisins. Þeirra
börn eru Áslaug Guðrún og Hörð-
ur Bjarnason Harðarson.
Hersteinn Jens kvæntist 27. jan-
úar 1945 Margréti Ásgeirsdóttur,
f. 27. janúar 1920 í Reykjavík.
Börn þeirra eru: 1) Inga, verk-
fræðingur, f. 8. janúar 1947, gift
Kornelíusi Sigmundssyni. Þau
International 1942–1963 og New
York Times 1944–1963. Hann
réðst til starfa við Upplýsinga-
þjónustu Bandaríkjanna árið 1963
en árið 1966 gerðist hann yfirmað-
ur þýðinga við Ríkissjónvarpið
sem þá var að taka til starfa. Árið
1967 stofnaði hann Ritverk, fyrsta
fyrirtækið á Íslandi sem bauð al-
mannatengslaþjónustu, og starf-
aði við það fram undir áttrætt.
Hann var afkastamikill þýðandi og
eftir hann liggja meira en 300
bókaþýðingar og þýðingar á text-
um þúsunda kvikmynda og sjón-
varpsmynda. Hann skráði endur-
minningar móðursystur sinnar
Evfemíu Waage, Sigurðar Jóns-
sonar flugmanns og Gunnars Frið-
rikssonar, formanns Slysavarna-
félags Íslands. Einnig ritstýrði
hann nokkrum minningabókum,
þar á meðal um séra Friðrik Frið-
riksson og Jón Pálmason á Akri.
Hersteinn var einn þriggja stofn-
enda Lionshreyfingarinnar á Ís-
landi árið 1951. Hann var sæmdur
riddarakrossi Hinnar íslensku
fálkaorðu árið 1988 og viðurkenn-
ingu MMFR fyrir aðstoð við útgáfu
Málaratals 1988 og útgáfu Málar-
ans um langt skeið.
Útför Hersteins Jens fer fram
frá Seltjarnarneskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
skildu. Þeirra börn
eru Anna Margrét, f.
7. ágúst 1976, og Sig-
mundur, f. 6. apríl
1983. 2) Páll, líffræð-
ingur og prófessor, f.
22. mars 1951, kvænt-
ur Ástríði Pálsdóttur
sameindalíffræðingi.
Þeirra synir eru Her-
steinn, f. 13. ágúst
1978, og Páll Ragnar,
f. 19. júní 1980.
Hersteinn ólst upp í
miðbæ Reykjavíkur
og átti heima í Reykja-
vík til ársins 1966 þeg-
ar hann fluttist með fjölskyldu
sinni út á Seltjarnarnes. Hann lauk
stúdentsprófi frá Menntaskólan-
um í Reykjavík 1935 og stundaði
síðan nám við Háskóla Íslands í
eitt ár áður hann gerðist blaða-
maður við dagblaðið Vísi. Árið
1942 varð hann ritstjóri Vísis og
gegndi því starfi til ársins 1963.
Hersteinn var formaður Blaða-
mannafélags Íslands 1946–1947.
Hann var fréttaritari United Press
Nú er uppáhalds frændi minn flog-
inn til fegurri landa, að lokinni langri
og afkastamikilli ævi. Það verður
tómlegt að honum gengnum. Her-
steinn var einn af frumkvöðlum nú-
tíma blaðamennsku á Íslandi, en hann
var blaðamaður á Vísi 1936 til 1942 og
ritstjóri blaðsins frá þeim tíma fram
til 1963. Hann var formaður Blaða-
mannafélagsins 1946–1947 og hafði
brennandi áhuga á að gera íslenska
fjölmiðla jafn góða þeim bestu í
grannríkjum okkar. Hersteinn var af-
kastamikill í blaðamennskunni og
einu sinni fékk ég þá lýsingu á honum
að hann gæti samtímis skrifað leið-
ara, talað í síma og gefið starfsliði
blaðsins fyrirmæli um verkefni. Hann
hló ætíð þegar ég spurði hvort þetta
væri satt.
Blaðamennskuna átti Hersteinn
ekki langt að sækja. Faðir hans, Páll
Steingrímsson, var bæði rithöfundur
og ritstjóri. Afi hans í móðurætt var
Indriði Einarsson, landsþekktur rit-
höfundur og skáld.
Frændi minn var sístarfandi og
ekki styttist vinnudagurinn þegar
hann hætti blaðamennskunni, en þá
tóku við þýðingar á bókum og kvik-
myndatextum og margs konar rit-
störf. Það eru fáein ár síðan hann
lagði frá sér síðasta verkið. Hans stoð
og stytta á því sviði og raunar öllum
sviðum var hans eftirlifandi eigin-
kona, Margrét Ásgeirsdóttir, sem er
einstaklega elskuleg manneskja.
Fyrstu minningar mínar af þessum
góða frænda eru frá því þegar hann
sem ungur nýkvæntur maður gætti
okkar systkinanna í fjarveru foreldr-
anna. Hann var óskaplega stríðinn og
fékk misjafnlega góðar undirtektir,
en merkilegast þótti okkur þegar
hann blakaði eyrunum samkvæmt
ósk. Þá var allt fyrirgefið. Best var að
heimsækja Möggu og Herstein á
bolludaginn því við fengum fullt af
peningum þegar búið var að grípa
þau í rúminu og segja í síbylju bolla
bolla. Þessar stundir gleymast aldrei.
Á þessu augnabliki vil ég þakka
Hersteini og Möggu fyrir áratuga
frændsemi og góðan vinskap sem
aldrei bar skugga á. Innilegar sam-
úðarkveðjur frá mér og minni fjöl-
skyldu til Möggu og fjölskyldu. Ég vil
að lokum gera orð Páls Skúlasonar að
mínum: „Kannski er höfuðeinkenni á
farsælu fólki, að það stuðlar að ham-
ingju annarra.“
Far þú í friði, frændi minn.
Áslaug G. Harðardóttir.
Hersteinn Pálsson, fyrrverandi rit-
stjóri og þýðandi, er látinn.
Hersteinn vinur minn, maðurinn
hennar Möggu móðursystur minnar,
maðurinn með tvíræða brosið, prakk-
arasvipinn og einstakan húmorinn.
Maðurinn sem ég hef virt hvað
mest á lífsleiðinni og mér þótti inni-
lega vænt um er nú horfinn okkur.
Minningabrotin hrannast upp, það
er svo margs að minnast.
Þau hjónin hafa verið mér og son-
um mínum einstaklega kær, enda
hafa þau reynst okkur betur en marg-
ir foreldrar, afar og ömmur.
Á fallegu heimili þeirra höfum við
átt einar okkar bestu stundir. Það var
ávallt tekið á móti okkur opnum örm-
um. Gestrisnin var einstök og kær-
leikurinn umvafði okkur. Magga
frænka bar kræsingarnar á borðið,
Hersteinn sagði okkur skondnar sög-
ur, gerði grín að sjálfum sér og öðrum
og það var hlegið, það var mikið hleg-
ið. Svo var skrifað í gestabókina …
gestabækurnar. Nöfnin okkar standa
þar óteljandi sinnum þegar við reynd-
um að tjá með fátæklegum orðum
þakkir okkar fyrir yndislegar stundir.
Þegar ég var ung móðir með tvo
litla syni var það Hersteinn sem kom
mér til bjargar og bað mig fyrir
fyrstu þýðinguna. Hann leiðbeindi
mér, studdi mig fyrstu skrefin, hvatti
mig og gagnrýndi eins og góðum læri-
föður bar.
Hersteinn var viskubrunnur, les-
inn og fróður. Maður kom aldrei að
tómum kofunum hjá honum. Hann
þýddi svo margar bækur að ég hef
ekki tölu á þeim. Hann var jafnframt
frumkvöðull í kvikmynda- og skjá-
textaþýðingum, fyrirmyndin mín.
Hann var einstaklega pennafær og
orðheppinn.
En ég minnist hans fyrst og fremst
sem vinar míns sem mér þótti afar
vænt um, prakkarans með stríðnis-
brosið og hlýja hjartað.
Við vorum svo heppin, fjölskyldan,
að eiga með Hersteini, Möggu, börn-
unum og barnabörnunum yndislega
stund á afmæli Möggu frænku og á 60
ára brúðkaupsafmæli þeirra hjóna nú
nýlega.
Þau sátu í sófanum á heimili sínu,
héldust í hendur og horfðu hvort á
annað eins og hjón sem hafa gengið
saman í gegnum súrt og sætt á langri
lífsleið en búa enn yfir ást og kærleik.
Sú mynd mun ávallt verða mér afar
kær.
Megi kær vinur hvíla í friði.
Þökk fyrir allt og allt.
Ingunn Anna Ingólfsdóttir.
Þegar eitthvað bjátar á reynir á
sanna vini og þegar á reyndi var Her-
steinn Pálsson traustur vinur. HP var
ekki bara frændi, hinn helmingur
Margrétar ömmusystur, heldur mað-
ur sem veitti skjól þegar á þurfti að
halda. Hann lét ekki lætin í litlum
frændum gera sig vitlausan heldur
þraukaði og sýndi aðalsmerki sitt:
svartan húmor.
Þau eru ófá myndbrotin í minning-
unni um Herstein að segja nánast
ósvífna brandara eins og honum ein-
um var lagið. Í árlegum jólaboðum
þeirra hjóna, Margrétar og Her-
steins, voru borðin drekkhlaðin kræs-
ingum og gestrisnin var einstök. Góð-
ar stundir á Vallarbraut og konfektát
þar til maginn gaf eftir eru ljóslifandi
í barnsminningunni. Það er sú mynd
sem lifir í huga okkar frændanna um
HP, gráglettna og eiturskarpa húm-
oristann á Nesinu.
Hersteinn Pálsson var hafsjór fróð-
leiks um menn og málefni líðandi
stundar, fylgdist grannt með eins og
blaðamanni sæmir og það eru forrétt-
indi að hafa fengið tækifæri til að
kynnast manni sem fletta mátti upp í
eins og alfræðiorðabók. Það var fyrst
sem fullorðnir menn sem við áttuðum
okkur á því hversu mikið Hersteinn
hafði lagt til málanna og gerði enn og
vissulega væru einn vindill í viðbót og
viskítár í hans nærveru vel þegin.
Við göngum að því sem gefnu að
HP hristi upp í englahjörðinni eins og
hann hristi upp í samfélaginu og jóla-
boðunum í bland. Það er einum grall-
aranum fleira á himnum og hérna
niðri verður hans sárt saknað, vinar,
frænda og húmorista.
Ingólfur Ásgeirsson,
Árni Ólafur Ásgeirsson,
Ingólfur Bjarni Sigfússon,
Ásgeir Sigfússon.
HERSTEINN JENS
PÁLSSON
Skemmuvegi 48, Kópavogi.
Simi 5576677
www.steinsmidjan.is
Innilegar þakkir sendi ég öllum þeim sem
sýndu mér samúð og umhyggju við andlát og
útför ástkærs eiginmanns míns,
FRIÐRIKS ANDRÉSSONAR
múrarameistara,
Kirkjusandi 1,
Reykjavík.
Sigurveig Valdimarsdóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
MARÍA SIGURSTEINSDÓTTIR,
Langholtsvegi 65,
verður jarðsungin frá Áskirkju föstudaginn
4. mars kl. 15.00.
Sveinhildur Vilhjálmsdóttir, Einar Jónsson,
Hulda Vilhjálmsdóttir, Valgarður Bragason,
Ásmundur Vilhjálmsson, Svanhildur Fjóla Jónasdóttir
og barnabörn.
Ástkær faðir okkar, afi og langafi,
GUÐMUNDUR ÁRNI ÓLAFSSON
THORLACIUS,
sem lést föstudaginn 18. febrúar, verður
jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Reykjavík föstu-
daginn 4. mars kl. 15.00.
Sigríður Thorlacius,
Guðmundur Thorlacius, Anný Dóra Hálfdánardóttir,
Dagný G. Thorlacius,
Ragnhildur Ragnarsdóttir, Jón Yngvi Gylfason,
Guðríður Thorlacius, Hannes Árnason,
Guðmundur Árni Hannesson.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna
andláts móður okkar, tengdamóður og
ömmu,
UNNAR GUÐBJARTSDÓTTUR,
Sólvangi,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir sendum við til starfsfólks á
þriðju hæð á Sólvangi fyrir góða umönnun.
Brynjar Brjánsson,
Jónas Brjánsson,
Svala Brjánsdóttir
og fjölskyldur.
Innilegar þakkir fyrir vinsemd og hlýhug við
andlát og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
BJARGAR EBENESERDÓTTUR
frá Harrastöðum.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk á deild G-3 á
Hrafnistu fyrir góða umönnun á liðnum árum.
Valgerður Þorbjarnardóttir, Júlíus Eiðsson,
Guðmundur Þorbjarnarson,
Jóel Þorbjarnarson, Sigríður Skarphéðinsdóttir,
Elínbjörg Þorbjarnardóttir, Hörður Elíasson,
barnabörn og langömmubörn.
Ástkær eiginmaður minn og faðir,
ÞORSTEINN ÞORSTEINSSON,
Klettaborg 10,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju föstu-
daginn 4. mars kl 13:30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Lands-
samtök hjartasjúklinga og Krabbameinsfélag
Akureyrar og nágrennis.
Fyrir hönd vandamanna,
Margrét Þórhallsdóttir,
Hafsteinn Ómar Þorsteinsson.