Mánudagsblaðið - 09.09.1957, Blaðsíða 4

»
MÁNUDAGSBLAÐIÐ
Mánudagur 9. sept. 1957
Bl&éfyrir atla
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Agnar Bogason.
Blaðið kemur út á mánudögum. — Verð 2 kr. í lausasölu.
Afgreiðsla: Tjarnarg. 39 — Sími ritstj. 13496.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
ÁÍSalverklakar sakaðir om smygl..
Framhald af 1. siðu.
eins og aimannarómur herm-
jx.
Varhugaverf
Það er nokkuð varhugavert
fyrir þetta fyrirtæki að
forjóta þannig trúnað og
hygla vinafólki sínu á þennan
íiátt. Verktakarnir kafna
ekki í vinsældum nú fremur
en áður og mega þessir piltar
vara sig mjög, svo ekki sé
trangar að orði kveðið.
Hér er um lögbrot að ræða
— misnotkun verðmæta af
frekasta tagi. Yfirvöldin ættu
nú þegar að grípa í taumana
og rannsaka þetta mál til
hlýtar.
Jónas Jónsson, írá Hriílu:
„Þegar býður þjóðarsómi
n
Haustkjóll.
. i

*«

ORLOF!
ÍTV EKT EANGAB YÐlIIt?
I
Fet ðabóh ORLOFS
FINNH) ÞÉR FERÐ
VIÐ YÍ) AK HÆFI
BOKIN ER ÓKEYPIS, !
skrifið, hringið eða komið. 1 |"
ORLOF H.F. T
Alþjóffleg ferffaskrifstofa
Simi 82265-6-7
AUGLÝSIÐ I MANUDAGSBLAÐINU
Tveim sinnum í lífstíð
þeirra manna, sem byggja
höfuðstaðinn hafa öll blöð og
svo að segja allir menn stað-
ið hlið við hlið eins og þeir
væru gæddir einni sál. Það
var vorið 1944 þegar borgar-
búar gengu að kjörborði og
leystu sjö alda kúgunarhelsi
af þjóðinni. Næst gerðist and
leg sambræðsla með öllum
dagblöðum Reykjaviicur og
nálega öllum sæmilegum
mönnum í bænum um eitt til-
tekið atriði, að fáeinir van-
þroskaðir sjálfsbyrgingar
hefðu gert sér sjáifum og þó
einkum þjóðinni allri varan-
lega skömm með því að befja
óundirbúnir og lítilsmegandi
einskonar stríð við tvær vold-
ugustu þjóðir heimins. Og í
ofanálag þessa óvirðulegu og
þjóðskemmandi framkomu
höfðu l>es3i andlegu undir-
máísfiskar harðneitað að
þiggja þá einu hjálp sem unt
var að veita þeim, ef hugsan-
legt væri að skera þá niður úr
þeirri snöru sem þeir höfðu
vafið að hálsi sér og allri þjóð
inni. Þegar hinir seku leyfðu
sér að segja undir vitni að Al-
bert Guðmundsson væri ekki
hæfur til að taka þátt í kapp-
rauninni við erlendu leikmenn
ina fyrir hönd þjóðar sinnar
var þolinmæði Reykvíkinga
þrotin. Inn á skrifstofur allra
blaðanna og úr fjölmörgum
vinnustöðum streymdu mót-
mæli gegn hinum yfirlætis-
miklu en lítils megandi knatt-
spyrnuforkólfum. Menn
heimtuðu að allir færustu
menn bæjarins væru kvaddir
í leikinn til að freista að
bjarga sæmd landsins og
fyrstan kvaddi Reykvíkingur
inn sinn nobelmann í knatt-
spyrnu, Albert Guðmundsson.
Þessari kröfu fylgdu harðorð
ar yfirlýsingar um að knatt-
spyma sem væri undirbúin
með þessum hætti skyldi ekki
vera sótt. Menn sögðust ekki
kæra sig um að kaupa háðung
lands og þjóðar dýrum dóm-
um. Kunnugir telja að mót-
mæli og gremja fólksins hafi
svift knattspyrnumennina fé
sem nemur tugum þúsunda.
Viðvaningar
Hin óafmáanlega synd
þeirra Islendinga er að hafa
beðið um íþróttastríð milli Is-
lands og tveggja mestu stór-
velda heimsins. I báðum þess
um löndum er við hendina
mjög fjölmennt lið sem er
fyrsta úrval í sínu landi og
þar næst þjálfað dag eftir dag
Auglýsrð í
Mánudagsbiaðinu
sem raunverulegir atvinnu-
menn við hin fullkomnustu
skilyrði. Móti þessu þaulæfða
stórþjóðaliði átti að kasta
önnum köfnum og lítið æfð-
um starfsmönnum íslenzkra
atvinnuvega. Stríðsyfirlýsing
íslenzku knattspymuforkólf-
anna vakti þegar í stað spott
og hlátur erlendis hjá öllum
sem til þekktu. Eftir ósigr-
an fyrir Frökkum, Rússum
og Belgíumönnum varð spott-
ið og háðsglósurnar sem
dundu yfir íslenzku þjóðina
enn háværari. Sigurvegaram-
ir sögðu okkar mönnum opin-
berloga að það væri ekki að-
eins óhjákvæmilegt að ger-
| sigra þá, heldur væri úrvalið
! íslenzka svo miklir viðvaning-
! ar að það væri leiðinlegt nð
spila við þá.
Wffl
erf
Eg er einn af fleiri mönnum
| sem hef í sumar unnið að því
að rita dálitla bók um knatt-
! spyrnuferil Alberts Guð-
‘ mundssonar. Hann var eins
og flestir drengir í bænum
| himin hrifinn af knattspyrnu.
Hann kemur í KFUM og verð
ur þar fyrir djúpum og var-
anlegum áhrifum frá sr. Frið-
rik. Albert fer til náms í Skot
landi og er þar uppgötvaður
af knattspyrnuleiðtog'um.
Þar fær hann heiðurssess í
bezta félagi Skota. Þaðan.
liggur leiðin til Lundúna og í
framröð frægustu kappa.
Breta í Arsenal. Næst er
hann fenginn til að ala upp
knattspyrnulið í Nancy 1
Frakklandi. Albert tekst að
koma því í mikið álit úr nið-
urlægingu. Þar næst gengur
hann í úi’valslið Itala í Milano
en það félag var fremst í sínu
landi. Þaðan biður höfuðfélag
Frakka Albert að koma til
Parísar. Þar er hann raun-
verulegur nobelmaður vest-
rænnar knattspyrnu í nokkur
misseri. Þaðan fær Arsenal
í Lonþon Albert, einan út-
lendinga, til að fara með Bret
um í herferð móti Brasilíu-
mönnum, sem voru þá harð-
snúin toppþjóð í knattspymu.
1 Parísarfélaginu kom upp
öfund og minnimáttarkennd
hjá innbornum manni móti
rnjög dáðum og sigursælum
útlendingi. Albert Iét þá leika.
I eina um stund, en um leið og
Parísarfélagið liafði misst
•sinn íslending, missti það for-
’ otu.aos cóouna.
Almungi manns í Reykja-
vík hefur upphafið mótmæla-
rödd *gegn heimskupörum lít-
ilsigldra og nálega ómennt-
aðra viðvaninga í knatt-
spyrnumálum. Maðurinn á
verkstæðinu, á skútunni eða
að baki sláttuvélinni hafa
byrjað réttmætar uppeldisað-
gei'ðir í hinu máttvana en
drembna íþróttalífi landsins.
Oft er það sannmæli að rödd
íþjóðarínnar er rödd giiðs.
(Innifyrirsagnir eru
blaðsins. Ritstj.).

NÆSTUM ALLAR
VILJA ÞÆR
bujM'dii
t
lízku- og handavinnublaðið frálæra
með lifprenfuðu sniðaörkinni!
Fæsf hjá ðllum bóksöluml