Mánudagsblaðið - 16.06.1958, Side 1

BlaSfyrir alla
11. árgangur
Mánudagur 16. júní 1958
21. tölublað
lenzkur sjámaður pynfaður í Höfn
Danska lögreglan bestir svivirSilegum
ofbeldisaSferÖum
Fyrir sköminu birtust hér í blöðmn fregnir þess efnis
að skipsmenu af Gullfossi liefðu verið handteknir fyrir smygl
í Kaupmannahöfn og hlotið refsingu fyrir. Danska dag-
blaðið „Extrabladet“ reit um þennan atburð heldur kald-
ranalega grein, þó eflaust megi fullyrða, að slíkir atburðir,
sem þessi, séu algengir í liöfnum ytra hjá sjómöimum allra
landa.
Þótt segja megi, af mikilli
vandlætingu, að svona atburð
ir séu til vansa og leiðinda,
(slíkt er tóm hræsni) verður
ekki hjá komizt að geta lítil-
lega þeirrar meðferðar, sem
íslenzkir sjómenn hlutu í
höndum lagavarða Kaup-
mannahafnar.
Bað um lí-kali
Forsaga málsins er sú, að
Gullfoss lá í höfn í K-höfn.
Einn danskur tollþjónn var
á vakt um kvöldið og var allt
með kyrrum kjörum. Toll-
þjónn þessi vék sér að einum
starfsmanna í vél og spurði
íbygginn hvort hann hefði í
hug að koma einhverju smá-
ræði í land. Viðkomandi sagði
að svo gæti orðið, en tollvörð-
urinn gaf í skyn, að hann yrði
að fá eittlivað fyrir ,,hjálp“
sína og nuddaði saman fing-
urgómunum, sem þýddi að
peningar kæmu sér bezt. Véla
maður dró upp tíu krónur
danskar og spurði tollvörð
hvort hann gerði sig ánægð-
an með það. Kvað tollari svo
vera og sagði að litlu skipti
þótt sjómenn færðu dájitinn
varning í land.
Sjómenn fara í land
Sjómaðurinn fór nú niður
var þá lögregla fyrir og tók
þá fasta á bryggju og voru
þeir félagar fluttir á lögreglu-
stöðina, og var annar læstur
inni, en hinn tekinn til yfir-
heyrslu.
Sá, sem tekinn var til yfir-
heyrslu, var sá sami og rétti toll-
verði kr. tíu og hófu nú þrír lög-
reglumenn að yfirheyra hann.
Báru þeir á hann það, að hann
hefði slegið til tollvarðarins •—
lagt hendur á hann.
Pynfingar
Gekk i þófi lengi, en sjómaður-
inn neitaði eindregið að játa á
sig logna sök. Þá greip danska
lögreglan til þess fantabragðs,
sem óvíða þekkist nema hjá
amerísku lögreglunni — svoköll-
uð „þriðju gráðu" yfirheyrsla,
sem brúkuð er vestra gagnvart
forhertustu glæpamönnum.
ískai bað
Var sjómaðurinn rifinn úr íöt-
um sínum en síðan settur í ís-
kalt sturtubað. Var þessi aðferð
endurtekin og aðrar verri í
nokkra klukkutíma. Sjómaðurinn
neitaði stöðugt að játa upplognar
sakir. þrátt fyrir „umtölur“ lög-
reglunnar, en krafðist þess að fá
lögfræðing og samband við ís-
lenzka sendiráðlð. Þessu var al-
ingar lögreglunnar, en náði sér
brátt.
Sendiráðið æfli að
mótmæla
Það er svo sem ekkert við því
að segja þótt danska lögreglan
handtaki íslenzka lögbrjóta í Dan
mörku; það er skylda hennar,
enda sjálfsagt. En þegar danska
lögreglan eða leppar hennar ætla
að beita íslenzka þegna Gestapo-
aðferðum og knýja út úr þeim
játningar með þessum hætti, er
tími til kominn að íslenzka sendi
ráðið mótmæli kröftuglega.
Mánudagsblaðið telur enga á-
stæðu til að halda að sjómaður
þessi fari með rangt mál. Fréttin
um þetta hefur verið á sveimi og
við athugun og viðtal við rétta að
ila var hún staðfest. Sú einfalda
staðreynd að bæði sjómenn og
farþegar allra landa smygla að
meiru eða minna leyti kastar
engri rýrð á sögumann. Það má
taka slíka menn fasta og sekta
þá — en allt annað er hrein sví-
virðing og lögleysa.
% &
* i
iliil
■
„Kokk-teil“ kjólar eru ekki alltaf nauðsynlegir í slíkar veizlur. Þeg-
ar um smáheimsókn er ,að ræða, má bregða sér í faUeg-a tvílita peysu.
og' fá sér létta liressingu — eins og myndin sýnir.
Russneskir hjólbarðar
stórhæftulegir
Dekkin tætast sundur á stuttum tíma
Um nokkurt skeið hefur það verið altalað meðal bif-
reiðastjóra á langferðabifreiðum, að hin rússnesku dekk •—
hjólbarðar, — sem Mars Trading Co. flytur inn, séu ekki
einmigis endingarlítil úr hófi fram, heldur einnig stórhættu-
leg.
geflega neitað, og er ekki fékkst; Er það satt, að Margeir J. Magn-
í skipið og sagði félögum sín- játning var honum sleppt næsta , ússon við' Stýrimannastíg, sé að
um að óhætt myndi að fara niorgun gegn tryggingu. Var! íá sömu gerð af bifreið og Vil-
með lítilræði í land ef þess hann-allmjög þrekaður eftir pynt ’ hjáimur Þór.
væri ókkað. Varð úr að þrír
sjómenn fóru upp með
sigarettur hver.
600
Er upp í hafnar-„portið“
kom mættu þeir nokkrum toll-
vöpðum — en þá hafði sá
hringt í þá, sem tíkallinn
fékk. Tveir sjómanna tóku til
fótanna óg misstu tollverðir
af þeim í laiid, en einn varð
handtekinn.
IHandfaka - yfirheyrslur
Eftir langa dvöl í landi

jargrá$m“ í framkvæmd -
hækkanir om helgina
stór-
„B jargráð“ „brjálaða inannsins“ eru nú í algleymingi.
I argjöld hækka nú um 55% bæði hjá skipa- og flugfélögum.
Eimskipafélagið hælckaði nýlega farg.jöld sín og búið
við að nú um helgina liækki flugfargjöld að sama skapi.
Neyzluvörur liækka nú óðimi; hreinlætisvörur hækka
nú á næstunni, mjöl og hveiti hafa þegar hældcað og búizt
við að margar fleiri tegundir liækld innaii skamms.
3?að er gott, að ahnen.niirgur veit hvaða afleiöingar
komu hinir tveir um borð og i hnuistefrui- Eysteins hef ujr á pjTagju alþýðumaiuisins.
Sprungnir og rifnir
Mánudagsbla'ðið brá sér til eins
af sérleyfishöfunum og spurðist
fyrir um sannleika þessa máls.
Svo hittist á, að kvöldið áður
liafði einn vagnanna komið að
norðan, svo hægt var um heima-
tökin. Dekkin á afturhjólum voru
gauðrifin — heilar flyksur, sem
stinga mátti þrem fingrum í voru
rifnar úr dekkjunum, en stórar
sprungur víða annarsstaðar.
Jafnframt var leikmanni augljóst
að almennt s’it dekkjanna var
næsta óverulegt, en rifrildi þessi
stórhættulegt öryggi bifreiðarinn-
ar.
Endingðrlífil
Þær sta'ðreyndir, sem einn af
bifreiðastjórunum ásamt fram-
kvæmdastjóra lét blaðinu í ié
eru eftirfarandi: Þessi rússnesku
dekk, eftir reynslu okkar, eru
mjög lítils virði, og geta verið
stórhættuleg öryggi bílanna og
farþega. Þau endast lítið, að með
altali fjórar til fimm ferðir milli
Akureyrar og Reykjavíkur, eða
4,500 — 5.000 km. Má þar benda
á að aðrar tegundir dekkja, sem
við höfum reynslu fyrir duga allt
að 40—50 þús. km. Ef fullur
vagn farþega á þjóðvegi verður
fyrir því óhappi, að dekk hvell-
springur á framhjóli, er útilokað
fyrir bílstjóra að haida þeirn
vagni, og sjá allir hvernig getur
farið undir slíkum kringumstæð-
um.
Sfórhæffuleg
Við viljum ekki leggja það á
farþega og bifreiðastjóra okkar,
að verða fyrir slíku óhappi, sem
getur kostað fleiri manns lifið.
Það er ekki launungarmál, að
við höfum orðið' að snapa upp,
góð og örugg dekk undir íram-
vagna ferðabílanna, því að öryggi
farþegans er okkur fyrir öllu.
Okkur er algjörlega óskiljanlegt,
að haldið skuli áfram innflutn-
ingi svona dekkja, eftir þá
reynslu, sem þeg'ar er . íengin.
Þessi dekk eru stórhættuleg, en
kostnaðurinn, útgjöldin, fyrir
,,-einum g'angi“ — átta dekkjuni
Fi'tunhald á' 7. síðu