Mánudagsblaðið - 12.12.1960, Page 8

OR EINU I ANNAD
*
1 Lidó — Eins og Xongébúar — Eriingur og Grefíir
Úr samkvæmisiífinu — Vegamál — Öræfasiðir
i
T
J

r
P
Þ
)
}
J*
!♦
„Hvern tekur hún í kvöld?“ — er spurning, sem
gestir Lidos velta fyrir sér þegar Brenda Rowe kippir
■einum þeirra með sér út á dansgólfið og lætur þá
dansa Cha-Cha-Cha etc. Hingað til hefur henni orðið
prýðilega ágengt, næt sér í barnaskólakennara, ung-
þjón, útgerðarmenn, sveitamann og enn fleiri. Að því
loknu kemur svo „fallegi kroppurinn" Chiquita Lopez,
og heillar gesti með dansi og limaburði, fáklædd. Þess-
ar tvær stúlkur eru um þessar mundi í Lido og hafa
vakið óhemju kátinu og klapp meðan á sýningu stend-
ur.
Þrír útgerðarmenn og tveir heildsalar voru fyrir
skömmu að kætast í Kaupmannahöfn og létu
þá auðvitað eins og Islendingum þar einum er lagið.
Hrópuðu þeir á kvenfólk, ruddust um, drukku dýr-
ustu vín og skipuðu þjónum af mikilli hörku. Höfðu
ýmjsir útlendir gestir aðrir, sem þarna voru, vart frið
fyrir látunum í þessum mönnum, en út yfir tók þegar
þeir fóru að ráfa á milli borða og „bjóða upp“. Eftir
miklar kvartanir gekk þjónakapteinninn til þeirra og
bað þá láta aðra gesti í friði. Rauk þá heildsalinn
annar upp og spurði hvort hann vissi að „ég er Is-
lendingur og við erum frjáls þjóð“, (eins og það kæmi
málinu nokkuð við). Þjónakapteinninn var enn hinn
kurteisasti erx þegar ekkert dugði gekk hann hljóðlega
á brott en sagði um leið:
,,Já, það er eins með ykkur og Kongóbúa — þið
fenguð frelsið heldur fljótt.“
•---------------------------
Erlingur Pálsson, yfirlögregluþjónn, er manna kur-
teisastur en þó ekki laus við að vanda til við menn
og vísar þá jafnan til atburða úr íslendingasögunum,
helzt Grettlu. Erlingur stóð einu sinni utan Sundlaug-
anna stöðvaði bifreið, sem honum fannst vera að
brjóta umferðarreglur og byrjaði að lesa yfir bílstjór-
anum. Þegar færi gafst, skaut bílstjórinn því að Er-
lingi, að ekki einungis hafi hann verið í rétti, heldur
stæði bifreið Erlings, sem var skammt frá, ramm-
vitlaust á götunni. Erlingi brá heldur vi.ð þetta, en
um leið og bílstjórinn ók burtu mælti hann:
„Það er ekki aðeins líkt með ykkur Gretti heitnum,
að báðir svömluðu úr Drangey — heldur vitið þið
nákvæmlega elns mikið í umferðarreglum.“
•—--------------------------
Úr heimi samkvæmislífsins er það helzt að frétta,
að nú eru pöntuð borð í gríð og erg fyrir nýársdags-
kvöld í Leikhóskjanaranum og Lido, en þessi kvöld
hafa undanfarin ár verið með prúðustu skemmtunum
bæjarins. Þeii- sitja fyrir, sem síðast heimsóttu þessa
staði, en alltaf geta þó gestir bætzt við. I „Kjallar-
anum“ mun nú Þorvaldur sjálfur ganga um beina
með fólki sínu og veita gestum sína heimsfrægu
„Crepes Suzettes,“ sem er hin mesta mungát.
•---------------------------
Dýrasti liðurinn í vegamála-„útgerðinni“ er ævin-
týri Vegagerðarinnar á Mýrdalssandi, en þar eltu þeir
fljót eitt um állan sandinn og reyndu að fá það til
að renna undir rándýra brú; sem byggð var yfir það
meðan það rann um skeið í gömlum farvegi. Það væri
nær að eyða einhverju fé í að lagfæra aðalþjóðvegi
landsins' í stað þess að reyna að géra samning við
náttúruöflin, eða halda þeir enn, að það takizt.
Bjarni Benediktsson frá Hofteigi, öræfapiltur ekki
ógreindur, ræðir í heimilisblaði sínu Útsýn, að menn
eigi ekki að standa á fætur þegar forseti Islands
gengur í samkomusal. Bezta sönnun þess, telur Bjarni,
að nokkrir gapuxar gegn-her-í-landi hafi óvirt forset-
ann þannig. „Þeir eru mínir menn“ segir spekingurinn
af Öræfum. Það er gott þegar svona „alþýðumenn"
fara aftan að siðunum en kommum væri þó þarfara
að senda þessa pilta í siglingu, jafnvel austur fyrir
járntjald, því þar ekki einungis standa þeir upp fyrir
leiðtogum, heldur klappa lika. Annars er það embætt-
ið, en ekki persóna forseta, em staðið er upp fyrir,
Bjarni sæll.
Mánudagsþankðr
Framhald af 3. síðu
önnur Evrópulönd, og það er
ýmisiegt hægt að sjá og
finna þar sem er gerólíkt því,
sem annarstaðar er í Evrópu.
Þá er þess að geta, að á
seinustu árum liafa komið út
stórar og glæsilegar mynda-
bækur um ísland, sem náð
hafa þó nokkurri útbreiðslu
erlendis. Sýna þær ljóslega
fegurð íslenzkrar náttúru, og
þykir útlendingum all ævin-
týralegt á að líta. Þegar á
allt er litið, er ekki vafi á,
að ísland á eftir að verða
ferðamannaland og ef til vill
í miklu meiri mæli en menn
órar i'yrir nú þegar ferða-
menn einu sinni hafa upp-
götvað ísland fyrir alvöru,
koma fleiri og fleiri á eftir,
og við megum búast við því,
aö alltaf fari mpð hverju
sumrl fjölgandi, þeim ferða-
mönnum, sem til landsins
koma.
Við þessu verðum við að
vera búnir, og þurfum við
vafalaust margt að gera til
þess að geta búið útlendum
ferðamönnum sæmilega að-
komu. Aður hefur verið
minnzt á hótelskortinn, sem
sérstaklega hefur borið á í
Reykjavík, en vel má vera,
að hótelið, sem er að rísa nú
vestur í bænum, bæti þar
nokkuð úr, þá þarf einnig
margt að gera uti á landi í
þessu efni til þess að erlend-
ir menn geti fengið sæmi-
legan aðbúnað.
Hér er vafalaust til mik-
ils að vinna, og þeir pening-
ar, sem lagðir eru í þann til-
kostnað, sem af því hlýzt að
veita öllum ferðamönnum
sæmilegan aðbúnað, þeir
koma aftur, þeir skila sér
í auknum, gjaldeyristekjum.
Hér er í uppsiglingu ný at-
vinnugrein fyrir íslendinga,
og er sízt vanþörf á, að at-
vinnuhættir landsins verði
fjölbreytlari nú en verið
hefur. Má vel vera, að ferða-
mannastraumurinn eigi eftir
að færa okkur drýgri tekjur
en nokkurn órar fyrir nú og
að ekki sé þess langt að bíöa
að svo verði, dæmið frá í
sumar gefur nokkra bend-
ingu, en það mun sannast, að
á næstu árum kemur þetta
enn betur í ljós.
fflaJfynr aila
Mátnidagur 12. desember 1960.
ísiancfssaqa fyrir yngstu
Ríkisútgáfa námsbóka
hefur nýlega gefið út nýst-
árlega kennslubók, er nefn-
ist Sagan okkar — Myndir
óg frásagnir úr Islandssögu,
— Vilbergur
Júliusson
skólastjóri sá um efnisval.
Bjarni Jónsson listmálari
teiknaði myndir og litfleti,
sem eru í fimm mismunandi
litum. Texta samdi Ólafur Þ.
Kristjánsson skólastjóri. —
Bókin er 80 bls. í stóru broti
og í marglitri kápu. — Prent
smiðja Hafnarfjarðar annað-
ist setningu, en Litbrá h.f.
prentaði.
Hér er ekki um að ræða
venjulega kennslubók í Is-
landssögu, enda er þar að-
eins stiklað á nokkrum höf-
uðatriðum sögunnar. Öðrum
þræði er bókin atvinnusaga,
þar sem með myndum og
stuttri frásögn er getið um
störf, tæki og tækni og kom-
ið víða við. Þessum merka
þætti þjóðsögunnar er í bók-
inni gerð meiri skil, en yfir-
leitt hefur verið gert í
kennslubókum.
„Sagan okkar“ er fyrst og
fremst myndabók, texti
mjög stuttur, þar sem með
efni myndarinnar. Hins veg-
ar gefa margar myndirnar,
sem eru um 215, tilefni til
ótal spurninga nemandanfe
og gefur kennaranum tæki-
færi til frásagnar og fræðslu
um þjóðlíf og sögu.
Það er líka höfuðtilgang-
urinn með útgáfu bókarinn-
ar, að hún verði notuð til
að auðvelda átthagafræði-
kennslu í sögu, einkum í 9
ára bekkjum barnaskólanna.
— Mörgum foreldrum mun
líka þykja hentugt að fá bók-
ina til heimanotkunar fyrir
börn sín. — Bókinni er ætl-
að að vekja áhuga og for-
vitni nemandans og veita
honum fræðslu, sem væri
1 líeppilegur grundvöllur að
j hinu kerfisbundna sögunámi,
I þegar það hefst í 10 ára
I bekkjum skólanna. Ekki er
! því ætlazt til, að notkun
þássarar bókar miðist við
kennslu til prófs, heldur sem
allra frjálsast nám.
Útgáfa bókarinnar er
kostuð af Skólavörubúð rík-
isútgáfunnar. Hún verður
því ekki meðal hinna föstu
ýilíeypis bóka, er útgáfan
lætur til nemanda við skyldu
nám.
Vatnslitamyndir Guðmundar Þorsteinssonar
á jólakortum *
Jólakortin eru nú sem óðast
að koma á markaðinn, bæði inn-
lend og erlend. Guðmundur Þor-
steinsson listmálari send:r nú
frá sér sex jólakort, vatnslita-
myndir eftir sjálfan hann. Mynd
ir þessar eru einkar fallegar,
gefa hugmynd um gamla tímann
á íslandi, litirnir eru fallegir og
frágangur allur prýðdegur.
GuðmundUr nam hjá Birni
heitnum Björnssyni árin 1931—
33 en hefur ferðazt víða og sýnt
oft hér heima, auk þess sem
hann hefur sýnt í Kanada. Segir
Guðmundur sjálfur, að hann
sæki fyrirmyndir sínar aðallega
í fortíðina, en lítið til þess, sem
nýrri málarar leggja sig eftir.
Jólakort Guðmundar eru til hjá
Ferðaskrifstofu ríkisins í sér-
stökum umbúðum og hentugt að
senda þær til kunningja erlend-
is. Þá ber að geta þess að þýzk
blöð hafa getið verka Guðmund-
ar lofsamlega.