Mánudagsblaðið


Mánudagsblaðið - 23.01.1961, Síða 3

Mánudagsblaðið - 23.01.1961, Síða 3
Mánudagur 23. janúar 1961 MANUDAGSBLAÐIÐ 3 HÁNUDAGSÞANKAR Jóns liet§hvíhin gs Hæffur borgarlífsins j. I»að vakti að vonum mikla athygli nú á dögun- um, þegar hroðaleg líkams I árás var gerð á 12 ára j telpu. Er augljóst, að litlu liefur munað, að gert hafi verið útaf við telpuna. Nú ! er eftir að vita, hvort sá, 1 sem afbrotið framdi, er heill á geðsnumum. Reyn- I ist svo, liggur í augum ! uppi, að hann lilýtur að fá mjög þungan dóm. t Reykja\ík hefur verið að verða að borg smátt og smátt, og því hefur fylgt borgarlíf með öllum þess kostum og göllum. Á þessu hafa Reykvíkingar ekki I áttað sig til fulls. He'r eru siðir á margan liátt aðr- 1 en gerist erlendis, í sam- ! bærilegum bæjum, hvað I þá ef um stærri borgir er j að ræða, en Reykvíkingar 1 þurfa að átta sig á, að j borgin er orðin stór, og j ýmsar hættur á veginum, f einkum fyrir ungviði. Er eldti neinn vafi á því, að I bæjarbúar þurfa að breyta í um háttu í þessu efni al- j veg gagngert, Eitt stærsta atriðið í því sambandi eru börnin. Hing I að til hefur bað verið látið ! viðgangast, að börn væru ein síns liðs á gangi úti, í jafnvel seint á kvöldin, í j einum og öðrum erinda- gerðum. Þetta verður ger I samlega að hverfa. Sér- ! staklega er þetta hættu- I legt í skammdegi, og' á I þeim tíma ættu börn aldrei i að vera úti fylgdarlaust i eftir kl. 8 á kvöldin. Það j er t. d. algengur siður, hjá bæjarbúum, að senda börn í sjoppur eftir kl. 8, eða aðrar sendiferðir lengra til, en betta á algerlega að hverfa úr sögunni. Börnin eiga að vera lieima hjá sér eftir svo sem kl. 8 á kvöldin eða þá að fara út eingöngu í fylgd með öðr- um og j)á fullorðnum mönnum. Atvikið, sem skeði um daginn, er lær- dómsríkt, og ætti að verða til þess að vekja bæjar- búa til umhugsunar um börn sín og öryggi þeirra að kvöldlagi. Það er sagt, að það sé misjafn sauður í mörgu fé, oa í Reykjavík eru margir sauðir, og margur misjafn sauður. Þessum inisjöfnu sauðum fer alltaf fjölg- andi, og til þess ber að taka tillit. Ekki eru til neinar hagfræðilegar töl- ur, svo vitað sé, uin af- brot í Reykjavík eða á landinu ýfirleitt, þanníg að ekki er hægt að bera þær saman við það sem annarsstaðar er, og þá t. d. í nágrannalöndum okk- ar. En það er óliætt að fullyrða, að Iiættaii á glæp um, og það stórglæpum,. fer sífellt í vöxt hér í Reykjavík. Líkamsárásir verða sífellt tíðari og eins ög kunnugt er eru þjófn- áðir mjög í'algengir. Að þessu leyti hefur Reykja- yík teldð á sig 'svip borg- arlífsins eins og það ger- jist erlendis, en íbúarnir verða þá líka að taka af- leiðingunuin af því, og ineðal annars að vernda börn sín og ungviði betur » u þorrablótið ’ % ’W er hafió i Opið affa daga„ en verið hefur og ástæða var til meðan Reykjavík var minni. I þdssu sambandi má nefna einn sið, sem hefur orðið algengur hér í Reykjavík, en ætti að hverfa úr sögunni. Erlend is er það svo, að ungar stúlkur fara aldrei á veit- ingahús nema í fylgd með fuilorðnum, og þá helzt fullorðnum karlmanni. Hér er þetta þannig, að tvær stúlkur eða fleiri, setjast inn á veitingastaði, og er það þá oft svo, að þær eru að leita sér að ffclagsskap, og svo eru ungu piltamir að hinu leyt inu, sem em að leita að ungum stúlkum til fylgi- lags. Þessi siður á alger- iega að hverfa. Ungar stúlkur t. d. ilnnan 18 eða 19 ára aldurs ættu aldrei að fara á veitingahús öðruvísi heldur en í fylgd með fullorðnum karlmanni eins og annarsstaðar ger- ist í siðuðmn löndum. Er- lendis er það svo, að sjá- ist ein eða tvær slíkar stúlkur sitja við borð ein- ar saman á veitingahúsi, er titið á þær sem vafasam ar persónur og þá oftast með róttu. Þá er eiít, sem alger- lega ætti að hverfa úr sög unni, og það er göturölt ungs fólks á kvöldin, liér í bænum. Þegar líður á kvöldin má sjá liópa af úngum stúlkum og piltum, í Austurstræti, Lækjar- götu, Pósthússtræti, Aðal- stræti og svo framvegis, sem rölta um, með ein- hverskonar auðnuleysis- svip, og tilgangurinn er vitaskuld sá, að finna sér félagsskap, en hvað þar á eftjr skeður, er misjafnt. Það er ekki meiim vafi á, að hér þurfa foreldrar að taka fastar í taumana, og ef borgarlífið I Reykjavík á ekki að verða til vanza fyrir bæinn og til hættu fyrir ungdóminn, veröur hér að gerast stórkostleg breyting og hún verður að koma frá heimilunum sjálfum. Húsbændurnir þar verða með góðu cða illu að taka í taumana og sjá ungviði sínu borgið. þætti, og það er það, að hver seni talar í það og }>að sinni á að hafa frið til þess að tala, án þess að það sé verið að grípa fram í fyrir honum í tíma og | ótíma, og spilla þannig um ræðunum. Á þessu bar injög mikið í rabbinu um bjórinn um daginn, og var J)að sérstaklega Freymóð- ur Jóhannsson, sem þar áttj sök á. I raun ré'ttri liefði Sigurður Magnús- son átt að víkja Freymóði úr þættinum, og varna lionum framar máls, úr því að hann gat ekkL hald- ið eðlileg þingsköp á þessu þingi. Eins og áður er vikið að eru þættir Sigurðar Magn- ússonar vinsæiir og eiga fullan rétt á sér. Það eru mörg viðfangsefni, sem |)annig má taka til með- ferðar, en þá fyrst er vel að þeim búið að þeir, sem taka þátt í slíkum umræð- um og hafa búið sig skap- lega undir þær, fái frið til J>ess að tala máli sínu, hver fyrir sig. Annars verður úr þessu öngjiveiti, sem setur ruglingslegan svip á umræðurnar. Að öðru leyti skal ekki farið út í það liér, hvort rétt sé að leyfa bruggun sterkara öls liér, en verið hefur, Jiað er mál, sem hægt er að ræða um langi. Einu má skjóta hér áð, en það er að með öllu er tilgangslaust að reyna að koma útlendiingiun í skiln- ing um, h\emig áfengis- málum okkar er varið. Þeir skilja Jiað ekki með nokkru móti að hér sé sterkt brennivíii, og jafn- vel Vodka á boðstólum, auk alls annars sem hægt er að fá af sterkum drykkjum, en bjór sé' bann aður, nema þá mjög veik- ur. Þetta skilja erlendir menn, sem vanir eru bjór, ekki með neinu móti og er alveg gersamlega þýðing- arlaust, að koma þeiim í skilning um að slílí og önn ur eins vitleysa og Jæssi, geti átt sér stað. Áuglýsið J Mánudagsblaðinu HÚSNÆÐI ÓSKAST Póststofan óskar eftir að taka á leigu húsnæðí á jarðhæð í Austurbænum — á svæðinu frá Frakkastíg' að Rauðarárstíg, við Laugaveginn eða sem næst honum. Upplýsingar þessu viðkomandi verða veittar I skrifstofu minni í Pósthússtræti 5 næstu daga. — Símar 11000 eða 12820. Pósfmeislarinn í Reykjavík Ófvarpsumr^ðtirnar m bjórinn Sigurður Magnússon, heldur ennjiá áfram sín- um vinsæla þætti í út\arp- inu, og núna um daginn var að bjórinn, sem var á dagskrá. Er ekki að því að spyrja, að ekki voru menn á einu máli, og verð- ur ekki farið út í Jmð lengra liér, Jiví mest allur hluti bæjarbúa nnm hafa hlustað á þessar umræður. En eitt er Jiað, sem mætti benda Sigurðj Magn ússyni á, og raunar öllum, sem taka þátt. í Jiessmn SauðfjárböSun Samkvæmt fyrirmælum laga ber að framkvæma þrifaböðun á öllu sauðfé hér í lögsagnarumdæm- inu. Út af þessu ber öllum sauðfjáreigendum hér í bænum aö snúa sér níi Jægar til eftirlitsmannsins með sauðfjárböðunum, Stefáns Thorarensen lög- reglujojóns, sími 15374, eða til Gunnars Daníels- sonar, sími 34643. Skriísfofa borgafsfjórans í Reykjavík V j 11. jan. 1961. . „ ..................................4

x

Mánudagsblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Mánudagsblaðið
https://timarit.is/publication/313

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.