Mánudagsblaðið


Mánudagsblaðið - 03.09.1962, Blaðsíða 4

Mánudagsblaðið - 03.09.1962, Blaðsíða 4
MÁNUDAGSBLAÐIÐ Mánudagur 3. september 1962 m Blaé fyrtr a/U Blaðlð kemur út á mánudögum. — Verð 4 kr. í lausasölu. Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Agnar Bogason. Afgreiðsla: Tjarnargötu 39. — Sími ritstj.: 13496. Prentsmiðja Þjóðviljans h.f. ■miimiiiiiHiiiiiiiiiiiiiimimiiimiiiimimiiiiiiiimiiiimiiiiiiiimiimii •i I Sjóslys og trassaskapur Friaaríhald gf 1. síðu. herast kvartanir um galla á bátum, biluð tæki, og slælegt eítirlit. Þjóðin sjálf vill búa sem bezt að þeim, sem sjóinn sækja, cg telur sig skylda að sjá sjó- mönnum fyr.ir fullkomnu örygg- iskerfi bæði frá landi og á sjó, Keppzt er.um að fá hingað beztu björgunartæki, kalltæki p.s.frv. Hvursu má þá verða, að of oft eru tækin ónýt og skipin sjáif liðast sundur úti á flóunum? Hundaheppni látin ráða, hvort menn fara í sjóinn eða ekki. Skipaeftirlit ríkisins verður und ir smásjá þjóðarinnar unz búið verður að kippa þessu ástandi f Jag. Sparnaður eða kænileysi Auglýsið ** W f Mánudagsblaðinu Það er skylda ríkisstjórnarinnar að herða eftirlitið, svo og fá nákvæma skýrslu um störf þeirra manna, sem þar vinna. Það þarf hvorki sjómenn né skipafræðing tii að segja al- þýðu, að allir þessir skipstapar séu „eðlilegir“. Ef svo vært, þá mundi enginn lá sjómönnum fyrir að fara aldrei á þcssa drápsboila. Hér er um vitavert eftir- litsleysi að ræða, sem kost- að gæti margan sjómann Iíf- ið, ef ekki hefði hamingja fylgt. Þjóðin krefst þess, að nú þegar verði g'erðar ráð- stafanir til þess að bátar verði athugaðir i sambandi við þessi slys. ' >að verða ckki alltaf bátar á næstu grösum, þegar óhappið hendir, og vissulega hafa björgunartæk- in bilad_ Sjómenn eigg heimt- ingu á því, að vinnutæki þeirra og ailur öryggisútbún . .i “ »"■, aður sé alltaf undir eftirliti og alltaf í iagi. Söngskemmtun MUNTRA MUS'KANTER Ævar R. Kvaran: íi Síðastliðinn þriðjudag héldu „Muntra Musikanter“_ virðuleg- asti karlakór Finnlands, samsöng í iHáskólabíói. Þetta er voldugur sextíu manna kór, sem ánægju- legt var að kynnast. Kórinn er afburða þjálfaður, enda á hann rætur í gamalli menningarhefð, því hann er stofnaður árið 1878, cg hlaut t.d. gullorðu Heimssýningarinnar í París árið 1889 fyrir frábæran söng. Söngstjórinn, tónskáldið Erik Bergman, lék á þetta lifandi hljóðfæri eins og orgelmeistari. 1 þessum kór heyrist ekki klemmd rödd, enda munu kór- menn vel menntaðir í musik. Ekki eru þó allar raddir jafngóð- ar i þessum kór fremur en flest- um öðrum. Bassinn voldugur og þróttmiki-11, en tenórinn fullveik- ur. Söngstjóranum virðist það fullljóst, og leggur því mikla áherzlu á veikan söng með hár- fínum styrkleikabreytingum, svo unaðslegt er að heyra. Eftirtekt- arvert er það hve söngstjórinn notar mikið; þagnir á áhrifaríkan hátt.'Hikar hann stundum ekki við að rjúfa það, sem manni kann að finnast eðlilegt frarh- ístreymi lags, í þessum tilgangi. Hann beitir.'höndum mjög spar- 'samlega við taktstjóm, en gefur. -„innsatsa" mjög ákveðið. Berg- man, sem er eitt af fremstu tón- skáldum Finnlands, er greinilega fyrsta flokks söngstjóri. Verkefnavalið á þessari söng- skemmtun minnti lítið á hið glaðlega nafn kórsins (Muntra Musikanter), því heldur, var það þunglamalegt og alvarlegt að yf- irbragði. En innan þess ramma ya;r það með menningarblaé og að ýmsu leyti fróðlegt. Hér fengum við t.d. að heyra íjögur verk eft- ir tónskáld frá 16. og 17. öld. Hans Leo Hassler (1564—16Í2), Monteverdi (1567—1643), Orlando Gibbons (1583—1625) og hinn merlcilega fyrirrennara Bachs, enska tónskáldið og organistann Henry Purcell, sem dó aðeins 36 ára árið 1695. Kórinn gerði verkum þessara tónskálda ágæt skil, að því und- anskildu, að textaframburðurinn í lögurri ensku tónskáldanna var ekki góður, át-ti ítalskan í can- sorvettu Monteverdis og þýzkan í „Tanzen und Springen“ Hasslers betu.r við þá. Þá söng kórinn sérstaklega vel „Die Rose stand im Tau“, hið gullfagra lag Schumanhs. Þá verður mér einn- j.g ógleymanlegt hið sérkennilega ljóðræna lag finnska tónskáldsins Vagns Holmbo.e „Hemlangtan'*, en í því söng einsöng tenorinn Kurt Klockars ákaflega fallega. Minnir þessi ágæti söngvari mig á írska tenora, kannski sjálfan John Mc Cormack. — Ekki fannst mér kórinn almennilega ráða við hina bráðsnjöllu útsetn- ingu Rágnars söngstjóra B.jörns- sonar á „Gimbillinn mæ.lti“, enda hafa Fóstbræður sungið það lag þannig að betur verðui' tæpast gert. En íslénzkur ' framburður Fipnanna var hér sem endvanær með ágætum. — Ekki var ónýtt að fá að heyra lög eftir Strav- inskji su.ngin af kór. Sérstök hrynjandi verka þessa aldraða brautryðjanda býr yfir einhverj- um töfru.m, sem erfitt er að út- lista, en svo mikið er víst að at- hyglinni er haldið óskiftri. Eftir hlé komu svo tónskáld- in Sibelíus (sem lengi hefur hefur heillað okkur Islendinga) Aksel Törnudd (d. 1923) og Selim Palmgren (d. 1951). Lög tveggja fyrrneindu tónskáldanna voru suungin á finnsku, sem mér virð- ist hrífandi söngmál. Lag- Si- belíusar „Söngur hjarta míns“ (Sydámeni' laulu) býr yfir hinum fornu töfrum gamla meistarans, yndisþýtt og fagurt. Lag Törn- udds „Loitsu" er eins konar sær- ingarþula, sem var feiknlega á- hrifamikil í meðferð kórsins, þar bjuggu gáidrar í máli og söng. Enda vakti lagið ákafa hrifningu áheyrenda og varð kórinn að endu.rtaka það „Sáv, sáv, susa“ eftir Palmgren er fagurt lag og var vel sungið. 1 „Paimenen ilo“ eftir sama höfund brá fyrir dá- litlum humer. Muntra Musikant- er gægðust þar fram og- var það vel _þegin tilbreyting." Eftirtekt- arvert og fagurt var lagið „Natt- lig madonna“ eftir tónskáldið Nils-Eric Fougstedt, sem lézt í fyrra, aðeins rúmlega fimmtugur. Lauk söngskemmtuninni méð lögum eftir hinn ágæta söng- stjóra sjáfan, Erik Bergman. Yoru þau nýtízkuleg í byggingu og eftirtektárverð, ekki sízt þjóð- vísan frá Suðausturbotnum, sem virtist á köflum fremur hrópuð og töluð en sungin; þar var seið-j ur á ferð, enda viríist kórinn n hafa gaman af að syngja hana og varð fyrir kröfu okkar áheyrenda að endurtaka. Svipað má segja um „Ur Drei Galgenlieder“ slð- asta lagið,' sem var mjög hríf- andi. Var hrifning áheyrenda orðin mjög mikil í lok skemmtunar- innar og varð kórinn að syngja nokkur ankalög. Að lokum reis úr sæti hinn ágæti listvinur og menningarfrömuður Ragnar í Smára og íhyllti kórinn með ræðu bað menn þakka honum rheð fer- földu húrrahrópi og var það gert ósvikið. Héðan fylgja þessum ágætiskór hlýjar kveðjur og þakkir fyrir komuna til Islands, sem seint mun fyrnast úr hugum þeirra, sem á hlýddu. ‘Væri ánægjulegt, ef þessir frændur okkar og vinir gætu gefið fleiri Reykvíkingum tækifæri til þess að njóta söng- listar slnnar síðar. Skal hér og notað tækifærið til að þakka „Fóstbraeðrum“ fyrir þátt þeirra í hingaðkomu söng- bræðranna frá Finnlandi. Þessi ágæta söngskemmtun sannar ■okkur einnig; að við eigum sjálf- ir karlakóra, sern vel standast samanburð við það, sem bezt er til í þeim efnum r öðrum lönd- um. Sfórauknir flutningar Flug- félags Islands í sumar hafa flugvélar Flug- félags -fslands flutt fleiri farþega innan lands og millj landa en nokkru sinni fyrr. Flugvélar félagsins fljúga tólf sinnum á viku áætlunarflug frá fslandi til Bretlands, Noregs, Dammerkur o.g Þýzkalands og hafa viðkomu á sex stöðum í þessum löndum. Innan lands er flogið reglu- bundið óætlunarflug milli fjórt- ón staða. Innanlandsflug Síðastliðið vör leigði Fiugfé- lag íslands flugvé. af Skymaster- gerð af bandarísku fyrirtæki, til innanlandsflugs sérstaklega. Jafnframt voru sett' á sérstök sumarfargjöld milli þeirra staða, sem Skymasterflugvélin , Snæ- faxi“ flýgur til. Þá sefti Flug- félag íslands upp svonefnd fram- háldsfargjöld milli staða innan- lands, sem ekki hafa beinar flugsamgöngur sín á milli eins og t.d. ef fanþegi jrarf að fara frá Vestmannaeyjum til Þórs- hafnar eða frá ísafirði til Horna- fjarðar. ' Aukning á farþegaflutningum innanlands frá 1. apr,l til 31. júií í ár hefur orðið mjög góð. eða. rúmlega 84% rhiðað við saraa tíma í fyrra. Þess ber þó að geta.að sökum verkfalls, lá innanlandsflug að mestu niðri í júní 1961. Farþegar fluttir með flugvél- um félagsins innanlands frá 1. apríl til 31. júlí voru 30.663, en vorn 16.639 á sama tima ár- ið áður. Vörufltitningar námu 372 lest- um 1962 en voru 256,5 ári$ 1961, og.er aukning 45%. Innanlandsflugið hefur, eins» og þessar tölur -, bera með sér, gengið mjög vel það sem af er sumri. Flugtök og lendin.gar á viku hverri í innanlandsflugi'. eru 240. MiUilandaflug Með tilkomu sumaráætlunar millilandaflugsin^ s.l. vor bætt- íst nýr viðkomustaður, Björg- vin í Noregi við áningarstaði ,.Faxanna“ erlendis. Sú ‘breyt- ing var einnig ákveðin að í stað tíu ferða á viku yfir sum- arið, skyldu nú flognar tólf ferðir. Á t'ímabilinu frá 1. apríl til 31. júlií hafa flutningar aukist um nær 16%. í samanburði við innanlandsflugið ber þess að geta, að enda þótt nokkrar truflapir vrðu á millilandaflugí vegna verkfalla í júní 1961, lagð- ist flugið ekki niður og er prósenttala millilandaflugs því ekki eins há o», jnnanlandsflugs. Á tímabilinu frá 1. apríl .til 31. júlí 1962 voru fluttir [ áætl- unarflugi milli landá 1.2.004 far- þegar en 10.389 á sama tíma í fyrra. Vöruflutningar námu 97 lest- um nú, en 78, 5 lestum árið áð- ur og er aukning þeirra 23,5%. Þess má geta, að jafnhliða. því, að ferðalög íslendinga til' útlanda ihafa nokkuð dregist saman, ihafa þeim mun fleiri út- lendingar tekið : sér far með f’ugvélum Flugfélagsins og láta Mánudagsblaðið 2. sp. ____ F. í. mun nærri að útlendir farþegar

x

Mánudagsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Mánudagsblaðið
https://timarit.is/publication/313

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.