Mánudagsblaðið - 13.05.1968, Blaðsíða 1
f
Blaé jyrir alla
20. árgangup
Mánudagur 13. maí 1968
11. tölublað
Ekkert eftirlit með eyðslu og
úttektum þurfalinga Rvíkur
ÞaS er kominn tími til, að borgaryfirvöldin hafi nánari gæzlu
með því hverjir njóta styrks og fríðinda hjá borginni. Dæmin
eru mýmörg um það, að vafasamir þurfalingar og ræflar, sem
sagt hafa sig til sveitar hér í borg, taki út úr búðum allskyns
varning með leyfi framfærslunnar og ýmist selji það eða gefi,
einkum selji. Fólk þetta, sem er á framfæri, hefur og leyfi til
að taka út dýrasta varning, og spara borgaryfirvöldin sýni-
lega ekkert við þessa ræfla. sem ýmist eru drykkjusjúklingar
eða eiturlyfjaneytendur. Sum hús borgarinnar eru alræmd fyrir
sukk og bilífi, og legst þetta óorð á saklaust fólk, sem vegna
veikinda eða annarra skiljanlegra aðstæðna verður að þiggja
styrki. '
Þá er og ekkert eftirlit meS því
hvaða lýður flækist hingað utan
af landi. Dæmin eru þar mýmörg.
Mætti t.d. spyrja: Hvaða leyfi hef
ur Reykjavíkurborg til að taka
heila fjölskyldu sem hingað
hraktist norðan af Sauðárkróki
og halda henni uppi. Fólk þetta
tók heila hæð á leigu, greiddi
fyrstu tvo mánuðina en sagði sig
síðan á bæinn og hefur borgar-
sjóður síðan greitt húsaleiguna,
Fólk þetta er viðskiptaillt, illa
þokkað og stendur af því alls-
kyns óþokki. Má dæmi nefna, að
auðvitað þurftu þessir þurfaling-
ar bílskúr, sem þau leigðu með
íbúðinni, en er bílskúrshurðin
féll af lömunum, var hún látin
liggja en ekið yfir hana út og
inn úr skúrnum. Borgaryfirvöld-
in virðast ekki hafa neitt við
þetta að athuga en ausa samt sem
áður stórfé í það.
Þetta er ekki eina dæmið. Hver
aumingi sem grætur framan í
borgaryfirvaldið fær allskyns ó-
verðskuldaða úrlausn á kostnað
heiðarlegra borgara, sem nægi-
lega eru skattpýndir samt. Geir
borgarstjóri, en ábyrgðin hvílir
endanlega á honum sjálfum, virð
ist vera að gerast einskonar al-
Brosandi land
faðir allra þeirra ræfla sem hing
að rekast. Máske heldur hann, að
þetta séu væntanleg atkvæði í
borgarstjórnarkosningunum, en
þar skjátlast honum herfilega.
Má vera að betri borgarar snúi
við honum bakinu, þegar þeim er
ljóst, að borginni er ekki stjórn-
að heldur sveigt eftir því hversu
vindur blæs hverju sinni. End-
anlega kemur að skuldadögum
og væntanlega gerir borgarstjóri
sér ljóst," að illt er ag treysta
þeim auðnuleysingjum, sem und-
irmenn hans nú halda uppi á
okkar kostnað.
Óperan Brosandi land var fnunsýnd í Þjóðleikhúsinu s.l. föstudags-
kvöld. Með aðalhlutverk fara, Stína Britta Melander og Ólafur Þ.
Jónsson, en leikstjóri er Sven Áge Larsen. Önnur sýning er á
sunnudag kl. 20. Myndin er af Stínu Brittu í hlutverki sínu.
Nýr flokkur?
Óánægja almennings varðandi
ástandið gerir æ meira vart við
sig. Nýlega komu saman nokkrir
háttsettir Sjálfstæðismenn með
þá einstæðu, þó ekbi alveg ó-
þekktu hugmynd, að stofna nýj-
an flokk. Xöidu þeir, að núver-
andi stefna Sjálfstæðisflokksins
væri of reikul og of upp á aðra
flokka komin að ekki væri un-
andi við slíkt lengur.
Menn þessir segja réttilega, að
Sjálfstæðisflokkurinn í dag sé
mun áhrifaminni en vera ætti ef
borið er saman við stærð annara
flokka. Þá töldu þeir og, að krat-
ar væru alltof valdamikiir í
stjórninni og mikil hætta á að
flokkurinn væri að missa allt álit
því kratar þökkuðu sér öll fram-
faramál og vinsæl málefni, en í-
haidið hlyti aldrei annað en
skömm og hin óvinsælli mál.
Oft hefur verið reynt að stofna
flokka, en síðasta tilraunin í þá
átt var lýðveldisflokkurinn sæli,
sem beinlínis var stofnaður
vegna megnrar óánægju með
Sjálfstæðisforustuna.
Strætisvapar
og barnavagnar
Það má heita furðulegt ef
strætisvagnastjórar hafa leyfi
til að banna mæðrum að koma
litlum barnavögnum í strætis-
vagnana. Sá atburður skeði sl.
föstudag, að strætisvagnastjóri
í Árbæjarhverfi rak unga
konu út úr vagni sínum, eða
réttar sagt, skellti hurð á hana
er hún hugðist taka sér far
í borgina.
Það er ekki hægt að ætlast
til þess, að mæður í úthverf-
um aki bömum sínum í vögn-
um alla leið í miðborgina og
ættu strætisvagnastjórar að
skilja það manna bezt.
Fækkað í varnarliðinu hér
Spónn úr aski ríkiskassans
Allar líkur benda til þess, að Bandaríkjamenn dragi mjög úr
varnarliði því, sem staðsett er á Keflavíkurflugvelli. Mun það vera
liður í sparnaðaráætlun vestra, en eins og kunnugt er hafa Banda-
ríkjamenn mjög hvatt til almenns sparnaðar erlendis og draga
allstaðar úr herútgjöldum sem auðið er.
Ef svo fer, að Bandaríkjamenn
fækka her sínum hér má ætla,
að ekki líti bjart út fyrir ýmsum
aðilum og fyrirtækjum, sem starf
að hafa í þágu liðsins og vinna
ýrriis verk fyrir það. Ríkið sjálft
hefur stórtekjur af veru liðsins
og myndi það verða ærið erfitt
fyrir þjóðina að missa þann spón
úr askinum nú, þegar verulega
bjátar á í fjármálalífi þjóðarinn-
ar.
Fækkun í herjum Bandaríkj-
anna á erlendri grund er afar
vinsælt umræðuefni innan sjálfra
Bandaríkjanna og vissulega mun
á það drepið nú í kosningunum
vestra. íslendingar hafa aldrei af
einhverjum misskilningi kunnað
að notfæra sér þau sambönd, sem
herinn bauð upp á og nú sitjum
við máske uppi vegalausir ý' stað
þess, að geta haft þriggja ak-
reina þjóðvegi um landið þvert
og endilangt. (H. Ss.).
/rd fudtUfrnÍAJcó
H E RRA D EILD
Leikféiagi Mánudsgsblaðsins nr. 7
Ung amerisk stúlka, nýgift, var að segja beztu vinkonu sinni frá
æfintýrum fyrstu næturinnar í rúminu hjá eiginmanni sínum. Var
hún ákaflega hrifin og la-ik lýsingu sinni á dásemdum næturinnar
með eftirfarandi orðum:
„Og aldrei datí mér í hug, að ég myndi geta skemmt mér svóna
agalega vel, án þess að hlæja.“ J
Spánskir dansarar
á Hátel Sögu
Dans- og listsýning frá Mallorca — MikiS um dýrðir.
Þeir Guðni Þórðarson, forstjóri
ferðaskrifstofunnar SXJNNU og
Konráð Guðmundsson, hótelstjóri
SÖGU, boðuðu blaðamenn á sinn
fund sl. fimmtudag. Tilefnið var,
að um þessa helgi og næstu 8—10
daga munu spánskir dansarar og
tízkustúlkur hafa sýningar á
Hótel Sögu og víðar út um land.
Dansflokkur þessi — 9 manns —
mun sýna hér dansa frá fjalla-
héruðum Mallckca, ekki hina
kunnu Flamingo-dansa, heldur
Nýr bi/l í atmælisgjöf
Ekki er höfðingsskapur enn útdauður á íslandi. Verzlunar-
skólanemi einn átti nýlega afmæli og í tilefni dagsins og
vegna þess að drengurinn „vildi“ læra og verða að manni,
gaf pabbi hans honum 350 þúsund króna bíl til að skokka
um á. Ekki er pabbinn talinn sérlega vel settur, því hann
er nýfarinn á hausinn í einu stærsta útgerðarplássi hér
sunnanlands.
Strákur er hinn brattasti og ekur nú eins og Ijón um
borgina á þessu nýja essi sínu.
aðra tegund, f jör, gleði og tilfinn
ingar, eins og Konráð komst aö
orði angurvær á svip. Þá sýna
þær tízkuklæði úr leðri, sem þeg-
er eru heimsfræg, svo og hinar
kunnu spönsku perlur — perla
mallorica — og einkar fagra skart
gripi. Meðal dansara eru tvö fræg
þjóðdansapör, sem mikla viður-
kénningu hafa fengið, en hina
upprunalegu dansa má rekja til
fjallabúa þar á eyjunni. Hvert
kvöld sem dansararnir sýna
verða happdrættiskvöld og hlýtur
sá sem vinnur ferð og dvöl á
Mallorca í 17 daga.
Hvorki Guðni né Konráð hafa
séð hinar ungu dömur sem sýna,
og þótt báðir séu heimsmenn
mátti glöggt sjá, að þeir töldu
stúlkurnar mikið augnagaman, cf
að venju léti, en karlmennina
snjalla listamenn.
Það verður ekki efað, að fjöl-
mennt verður á Sögu þau kvöld-
in í vikunni sem þetta fólk kem-
ur fram, en aðgangur er öllum
frjáls meðan húsrúm leyfir end-
urgjaldslaust.