Mánudagsblaðið - 13.05.1968, Síða 7

Mánudagnr 13. maí 1968
Mánudagsblaðið
Gyðingar heimtuðu stríð—og fengu!
Framhald af 8. síðu.
sem. sMikri útnefinángu hiýtur að
fylgja. Eánna auðfundiniust og
seigust hesfiir framitaiksseimii Gyð-
inga jafnan þótt við öflliun fjár-
rnuna, helzt peninga, og út-
sjónarsemi þeirra við þá iðju,
sem alls eikiki ber að lítiilsmeta,
hefor verið við brugðið og ó-
sjaldain talin nóiligast gaidra og
geminiga. En það hiyggiilega er,
að framtaikssiemii sína, sem vitan-
lega hefiir notið sín á fHiðiri svið-
tsm, hafa Gyðingar oft orðið að
gjaHda dýru verði, bæði með
réttu og röngu. Gyðingaofslólknir
hafa sannarlega tiðkast á öllum
ölduim í öllium lömdum, þarsem
þeár hafa feomið við sögu. Þær
voru m.a. hafnar löngu áður en
krisitin kirkja tók að skipulegigja
þær og framtovaeima — löngu áð-
ur en ísraeilslýður hrópaði í toór
að boðbeira ljóss otg lausnar: „Burt
mieð haon! Krossfestið hamn!“
Afflir fraeðimetnn, siem miairik er
takandi á, eru á eimu málli um
það, að aldirei hafi noktour á-
skorun leitt meira ólán yfirfiledra
fóillk um lemgri tíma en einmitt
þetta ákailil.
Þrjár staðreyndir
En Gyðdmgar hafa verið fram-
takssamir við flLeira etn að ávaxta
penioga og hlaupa undir bagga
rrieð þeim, sem vonu fjár þurfi
i svipinu, gegn másjafnlega háu
endurgjaildi, eáns og áður er drep-
iið á. Mér er t.d. elski tounnuigtum
máJsmíétairidi ledðitoiga neinnar
annairrar þjóðar, sem opimskátt
oig án aiflláts og af heifitmögnuð-
um tilfinniinigalhita þrábáðu um
strið, kröfðust sitríðs, hieimtuðu
sitríð, árum saman áður en Heims-
styrjöldm II brauzt út. Og allir
vita, að m.a. sú flrafntakssemi
kostaði m'arga, mjög marga, sair-
lausa og flátætoa Gyðimga, líf,
heilsu og eigmár, við hörmulegar
og simánarlegar aðstæður, sem
engum róttsýnum monni kemrnr
tál hugar að réttlæta. Saimtsem
áður miega menn etotoi umdir
nednium krdmgumstæðum glleyma
þaú, að miargar aðrar þjóðiir og
þjóðabrot guldu svipað, ef etaki
mieira aflhroð í og eftir Heims-
styrjöld II, en Gyðingar — og
var þó fyrinhugað að verra (Kauf-
man-áætlundn, Morgenthau-áæti-
un, lafltárásarfjöldiamorð lýðræð*-
isrilkjanna, mffljónamorðin í
Amstur- oig Mið-Evrópu, .Jireims-
animar“, o.s.flrv., o.s.frv.). Enn-
framur er etóki ósanngjamt að
geta þess, að Bandamenn bók-
staflega þurftu að margfailda tjón
Gyðinga í auguim umiheimsins og
útþenija lanigt fram úr öl'lu 'skyn-
saimJegu ’ samihengi. Þessi knýj-
andi þörtf þeirra byggðist einkum
a þremur staðreyndum, þ.e.a.s.:
1) Nauðsjminnd á að fella ó-
hæfuverto sjálfra sín svo sem
flramast væri unmt,
2) Nauðsyninni á að skapa
„stailning“ á áformuðum níðings-
sfeaþ' sínium, og
3) Nauðsyininni á að breiða yf-
ir svik sín við Gyðiniga, sem
þeir harðneituðu hvað eftir amnað
að rétta svo mikdð sem litla fing-
urinn till hjálpar, þó að mögu-
leitoar þeirra til þess væru né-
lega ótatomiarikaðir.
Orð Hitlers
þeirra
túlkun
Orð og stríðshvatningar
Gyðinga
„Ef hinum alþjóðlega pen-.
ingagyðingdómi, í og utan
Evrópu^ skyldi enn á ný tak-
ast að hrinda þjóðunum út í
heimsstyrjöld, þá mun útkom-
am ekki vérða kommúnistísk-
ur heimur, og þar með sigur
Gyðingdómsins, heidur tor-
tíming hins gyðinglega kyn-
stofns í Evrópu“.
(Adolf Hitler (1889-1945),
ríkisledðtogi Þýzkalands (1933-
1945) í ræðu í Rfklsdieginum,
Berlín, 30. Jamúar 1939).
Þessa tilvitnun hafa lýðræðis-
sinnar oft reynt áð motfæra sér
til þess að sanna að Hiitler hafi
vfsviitamdi stefnt að útrýminigu.
allra Gyðinga. Hún sannar hins
vegar ek.ke.rt í þá átt. Hana
verður að skilja í samhengd við
heildarinnitak ræðuinnar og sér-
staklega þó firaimhald hennar.
Hitler bætti nefnilega við:
„Því að tími varnarleysis
hinna ekki-gyðingiegu þjóðaá
sviði upplýsingastarfsemi er
liðinn. Hið þjóðernissósíalist-
íska Þýzkaland og hin fasist-
íska Italía ráða nú yfir þeim
stofnunum, sem gera fært, ef
nauðsyn krefur, að opna augu
heimsins fyrir vandamáli,
sem mörgum þjóðum er að
vísu 1 jóst af eðlisávísun, en er
aðeins óljós í vísindalegu tii-
liti".
Síðan fylgdu áskóranár til rík-
isstjóirna Evrópuáanda úm að
leysa (Jyðingavandamálið eftir
sitjómmálaiegufm leiðum í sam-
eininigu. Þessi\ ræðu.partur, og
ræðan í haild, samnar þannig
það" eitt, að Hdfller vildi al,ls ekk-
ert stríð. Hvers vegna hefðdhann
ammars varað svona eindregiðvið
sitrídteœsingamönnum og lagt á-
hierzlu á áróður fyrir pólitískri
lausn? Af þessu er ljóst, aðHitl-
or steflndi ekki að stríði til þess
að tprtíma Gyðinigum, heldur
hótaði hann tortíimingu þeirratil
þess að hræða amdstæðinga sína
frá sitríðsbröiti, þvi að ef tál-
ganigurinn hefðd verið annar, þá
var hótunin ednlber meiningar-
leysa.
Hvað melnti hann?
En þá hlýtur sú eðilfflega
spuming að vakmia: Hvaða ásflæð-
ur hafði Hifller tál þess að ótitast
að „hinum alþjóðlega penimga-
gyðingdómd, í og utap Bvrópu,
sikyMi takast á ný að hrinda
þjóðumum út í heimsstyrjöild?“.
Hamn hefir efllaust ekltoi haft
nedna ástæðu til þess að aatla að
þeám tækisit það einumi enda þótt
honum sem og öfflum öðrumhafi
vefið það flullljóst, að áhrifGyð-
inga voru gífurleg í öiUumi lýð-
ræðisríkjum. Og það voru edn-
mitt áhrif og völd Gyðdnga yfir
blöðum og útvarpi, svo og mörg-
um lýðræðiisfllötókum, sem ollu á-
hyggjum Hitlers. Ennfremur hef-
ir honum sjál&aigt verið kunn-
ugt um það, sem enda lá í aug-
um uppi, að Gyðimigar höfðu enga
séristaka ástæðu að láta sér amnt
um velferð hans og Þriðja rík-
isins. Síður en svo. Það höfðu
Gyðimgar heldur ekki farið dult
með.
,,Hinn alþjóðlegi Gyðingdóm-
ur hefir þvingað Evrópu út í
þetta stríð, ekki aðeins til
þess að hrúga upp ógrynni
fjár, heldur til þess að geta
hafið nýtt gyðinglegt heims-
stríðíkrafti þessa fjármagns“.
„THE JEWISH WORLD“,
New York, 16. Janúar 1919,
um Hedmsstyrjöld I.
Og leiðtogar Gyðinga femgu
sitt fram. Þeir sýndu dirfsku
sína úr fjarska, án þe<ss aðskeyta
hið mdnnsta um að afledðingarn-
ar hlýtu að bitna á saklausuim
þjóðsystkinum sínum. Hér á eft-
ir birti ég nokkr&r tilvitnamir,
sem sanna ótvírætt, að miSdils-
metndr Gyðinigaforingjar voru
alls ófeimnir við að láta skoðan-
ir síniar í Ijós:
,,Það ætti að skera hið brúna
kraftarkýli burt, umkringja
hið nýja herveldi, svelta það
í hel, útskúfa því, eyða því.
Frakkar ættu að hefja her-
hlaup! Refsiaðgerðir! Refsiað-
gerðir! Að öllum líkindum
hefði það verið skynsamlegt
af Frökkum, að .hefja stríðs-
aðgerðir!“. — (J. Budzislawski
í „Die NEUE WELTBtlHNE'*
Prag, Apríl 1934).
„Eftir hundrað ár mnnt þú,
Gyðingurinn, ganga niður
Einsteinstrasse, einn góðan
veðurdag, niður í miðborg
Berlínar, þangað sem hin há-
tignarlega stytta hins mikla
heimsspekings Gyðinga gnæf-
ir upp úr umhverfinu. Ein,
steinstrasse var nefnd svo, af
því að við hana bjó Einstein
fyrrum; hið yfirlætislausa
hús þar sem ha^n bjó, verður
þjóðlegur helgidómur, og ein-
keimisklæddur leiðsögumaður
mun segja þér, að Einstein
hafi verið dýrlegasta gjöf
Drottins til handa Þýzkalandi
... Eftir hundrað ár frá I
dag, munt þú Gyðinguirinn,
ráfa um götur Berlínar og í
auga þér mun þyrlast rykögn
af gröf Hitlers.
Það er allt og sumt, sem orð-
ið er eftir af honum...
Sama daginn munu Gyðing-
arnir í Berlín halda helztu
fagnaðarhátíð ársins hátíðlega.
Hátíðin mun nefnast Hitlers-
lausnargleði, og í öllumbæna-
húsum Gyðinga munu Hitlers-
píslir verða lesnar, og æðsti
presturinn mun halda hátíðar-
ræðuna. Því næst munu Gyð-
ingamir flýta sér heim og
snæða Hitlers-kökurnar sín-
ar“.
(„THE JEWISH EXAMIN-
ER’’, Los Angelos, 20. Sept-
ember 1935).
„Við heimtum byltingu gegn
Hitler og hindrunarstríð gegn
Þýzkalandi;**. — (Paul Lévy í
„REMPART”, París 13.. Nóv-
emlber 1935).
„Eftir næsta stríð mun ekk-
ert Þýzkaland framar verða
til. Eftir bendingu frá París
munu Frakkland og Belgía,
svo og þjóðir Tékkóslóvakíu,
hefjast handa og kyrkja hinn
þýzka risa I drepandi tangar-
sókn. Þau munu skilja Bay-
em og Prússland' að og
Fjórtán miijónir Gyðinga
standa saman sem einn mað-
ur um stríðsyfirlýsingu á
hendur Þýzkalandi.
Hinn gyðinglegi heildsali
mun yfirgefa fyrirtæki sitt,
bankastjórinn kauphöllina,
kaupmaðurinn verzlunina og
betlarinn eymdarskýli sitt, til
þess að sameinast í heilögu
stríði gegn liðssveitum Hitl-
ers“. — („THE DAILY EX-
PRESS“, London, 24. Marz
1933).
Þetta er alveg ótvíræður boð-
skapur, sem því aðeins væri
hægit að ledða hjá sér, ef ööl
leiðandi Gyðinigasiamtök í heiim-
inium hiefðu ekiki fyligit hpnum
í vertoi. En svo er þvi miður
eyða öliu iifi í þessum ríkj-
um“. („THE YOUNGSTOWN
JEWISH TIMES’’, Youngs-
town, Ohio, 16. Apríl 1936).
„Það er sannarlega ánægju-
legt að Frakkland skuli hafa
gyðinglegan forsætisráðherra.
Þannig stendur Hitier nú á
milli tveggja Gyðinga, annan
sér hann auglitis til anglitis:
Léon Blum, hinn hefur hann
fyrir aftan sig: Litwinow.
Honum mun reynast ómögu-
Iegt, að gleypa báða þessa
risa, hann mun verða kæfð-
ur“. — („THE JEWISH WEEK-
LY“, London, Nr. 7/1936).
„Ef ég hefði verið í spomm
Léon Blum, myndi ég tafar-
laust hafa sett Hitler úrslita-
kosti eftir valdatöku hans, og
heimta að hann rýmdi Rín- 'etokd, eins og frarmangreimdar til-
arlöndin þegar í stað, og ég
myndi hafa sent hersveitir
mínar þangað á stundinni**. —
(Jacob Goldchimidt áFlotóks-
þimgi franisikra Jafnaðarmamna
sumarið 1936).
„Ef land ókkar getur ekki
gert meira heldur en að minna
vitnamár m.a. bera með sér. Og
le-iðtogar Gyðinga feragu sdfltsitríð
— mieð þeám afleiðingum fyri-r
allan heiminn, og þá etoki sízt
þjóðsysitkdnd sœn, sem voru hiásik-
anum oflurseld flrá upphafi, er
þegar hefir verið drepið á.
Nú þyfcir mér að lofeum rétt
núverandi valdhafa í Þýzka- ; að taka það fram, þó að sHílkt
iandi á hina glæstu tíma fé- agflti raiuinar að vera óþamflt, að
iagslegrar velferðar, eins og i ég aðhyllást ekfci þá lýðiræðis-
Bénai Bérith benti á, þá mun i legiu sfcoðun, flremur. en aðrar
samvizka menningarþjóðanna ■ skoðaindr sömu æfltar, að aðgerð-
brátt taka að segja til sín. jr eða aðgerðarfleysi, afiglöp eða
Þær munu þá komast að þeirri ( yfirsjónir einsflakra manna eða
óhjákvæmilegu niðurstöðu, að hópa, eigi að bitna á óviðkom-
ar.di fólki, þóflt svo viljd táil að
það sé af sama þjóðemi, kyn-
þæfltá eða jáiti sömu trúarbrögð.
Því fer víðs fjairri. Ég hieifii held-
ur aldred verið sérstatoHega gin-
keyptur fyrir toenmfagum, .sem
e.t.v. á síðustu stundu að kom- ganga út á að allar hraarinigar
ast hjá stríði, sem gæti riðið eigi ræflur sínar að retoja til
honum að fullu, þá mun hann „samblástra’* eða „samsæra**
samt sem áður verðá þving- meira og mfana duiarfullra afila:
aður út í stríð“. Emii Lud- C-yðinga, frímúrara, kaþólskra
Nazista-Þýzkaland verðskuidi
að verða þurrkað út úr fjöl-
skyldu þjóðanna.** — („THE
AMERICIAN HEBREW”, New
York, 30. Apríl 1937).
,,Því að enda þótt Hitlerreyni
wig: „DIE NEUE HEILIGE
ALLIANZ", Strassburi, 1938).
„Þannig getur þetta ekki geng-
i'ð lengur. Skelli ekki ný
heimsstyrjöid á bráðlega, þá
yrðu 150-200.000 Gyðingar á
ný að leggja af stað í útiegð-
argöngu**. — (Geoi-g Biem-
hard í „WELTBUHNE", Parfs,
1. septetmber 1938).
„Baráttuna gegn Þýzkalandi
verður að heyja til ítrustu
möguleika. Hafin hefir verið
árás á ísrael. Verjnm því Isra-
el! Vöknuðu Þýzkalandi mæt-
um við með vöfcnuðu Isræl.
Og heimurinn mun verja okk-
ur.“ — (Pierre Créa'nge: ,,ÉP-
ITRES AUX JUIFS”, París,
1938) .
„Það er hlutverk okkar að
skipuieggja hina siðgæðisíegu
og menningarlegu einangrun
Þýzkalands ... Það er okkar
hlutverk, að koma nú loks-
ins af stað STRÍÐI AN
ðílSKUNNAR**. — (Bemard
Lecache-Lipschitz í „LEDRO-
IT DE VIVRE”, Paris, 18.
Desamber 1938).
„Fjórum mánuðum eftir
Miinchen er þegar orðið ljóst,
að stríðið er óhjákvæmilegt**
(„VENCOV". Prag, Janúar
1939) .
Qg svo að ldkium fyrsfla stríðs-
yfiriýsdinigin, bdit 52 dögium efltir
að Hiflier kcm til vailda í Þýzka-
landd — og 6% ári áður en
stríðsaðgerðir hófust:
„Hin ísraelska þjóð um allan
heim lýsir yfír efnahagslegn
og f jármálalegu stríði á hend-
ur Þýzkalandi.
„Hakakrossinn, sem tákn hins
nýja Þýzkalands hefír drepið
hið gamla baráttutákn Júda
úr dróma og gætt það nýju
lífi.
eða kommúnista. Mér er t.d. á-
-Mi.ip' m,
kaflega vel kunnuigt um það, áð
Gyðingar eru og hafia ávafflflver-
ið fjarskalega sundurieitur og ó-
samstæður söflnuður, sem ekfci
á eða hefir átt í blíðari erjum
og iffldeilum sfa á miffli en aðr-
ar þjóðir — raerna flremur sé.
En enda þótt það sé óivizka
hin mesta, að ætla sér að halda
fram kenningurand um eirihuiga
ásetning afflra ísraelsbatma um
saimeigiinllegt lokaitaikmairk, þá
væri það hins vegar etotoi ísam-
ræmi við áþreiflanlegar sflaðreynd-
ir, ef maður léti sér sjást yfir
það — eáns og blékþursar lýð-
ræðásins eru_ samtaka um — að
afflir heimsins Gyðingar, sem
noktouð áttu unddr sér, rátou heiffl-
úðugt strið gegn .Þýzkalandd —
og að af þeirra hálfu hófst Heilms-
styrjöld II þé|ar árið 1933. Þeitfla
hafa ledðtogar Gyðinga margsitað-
fest, og m.a. Dr. Clhadm Weiz-
mann, ledðtogd Alþjóðasambands
Ziondsta, siðar forseti Israels,
með svohljóðandi bréfí til Nev-
iffle Chamberiain, forsætisráð-
hesnra Bratlands, dagsefltu 29. ág-
úst 1939:
„Ég óska að staðfesta þá yf-
írlýsingu á afdráttariausan
hátt, að við Gyðingar stöndum
við hlið Stóra-Bretlands og
munum bérjast fyrir lýðræð-
inu. Af þessum ástæðum segj-
upi við okkur í hinu smæsta
sem hinu stærsta undir heild-
aryfirstjóm brezku ríkisstjóm-
arinnar. Forustumenn Gyð-
inga em reiðubúnir, að ganga
þegar i stað frá samningum
um að virkja allt veraldlegt
afl og orku Gyðinga, tækni
þeirra, hjálparmeðöl og hæfi-
leika til nota, sem að gagni
mega koma“.
J. Þ. A