Mánudagsblaðið - 30.07.1973, Side 8

ÚR HEIMS
PRESSUNNI
„Hrein” ánægja
Reyktur
Laxness
Hinn kunni danski biaða-
maður Bro Brille kom hingað
til Iands þagar Margrét Dana-
drottning sótti okkur heim.
Skrifaði hann síðan frásagnir
í Extrablaðið um það sem hann
sá og heyrði hérlendis. Á ein-
um stað minnist hann á hve
vatnið sé hreint og tært úr
krönunum hjá okkur.
— En sjálfir taka íslending-
ar þetta ekki svo hátíðlega,
segir Brille. íslenzkur faðir
sagði við syni sína: „Lofið
mér einu strákar. Drekkið
aldrei wiský án þess að blanda
það með vatni, og drekkið
aldrei vatn án þess að blanda
það með wiskýi."
Brille heldur áfram að segja
sögur af íslendingum. „Við
höfum miklu fleiri bíla en
þið," sagði montinn Ameríkani
við íslending. „Veit ég það, en
við höfum miklu fieiri bíla-
stæði," svaraði Iandinn að
bragði.
Framhald á 7. síðu.
Sem kunnugt er hefur sú
ákvörðun dönsku Grinsted-
verksmiðjanna að losa eitur-
efni í Atlantshafið, valdið mik-
illi óánægju. Fyrst í stað var
ædunin að losa eitrið í Norð-
ursjó, en þá tóku sjómenn í
Esbjerg sig til og lokuðu skip-
ið inni í höfninni þar, þangað
til loforð fékks tum að breyat
til og losa eitrið í Atlantshaf
í staðinn.
Af þessum söWim hefur
nafnið Grinsted fengið á sig
dökkan blett og fáir orðið til
þess að mæla með staðnum.
Þetta féll ráðamönnum bæjar-
ins illa og lögðu þeir höfuðin
í bleyti til að reyna að Iokka
túrista til staðarins.
Loksins fundu þeir lausnina.
Samið var við póstmeistara
staðarins um að hann skyldi
láta útbúa sérstakan stimpil
með áletruninni „Bes0g Grin-
sted-egnen, en ren forn0jelse".
Danskir húmoristar létu ekki
á sér standa að gera grín að
þessum póststimpli. Sögðu þeir
þetta alveg rétt, það það væri
hrein ánægja að heimsækja
Grinsted. Það væri nefnilega
búið að flytja allan skítinn út
í hafsauga. Kunna forráða-
menn bæjarins fá svör við
pessu gríni og litil hefur aukn-
ingin • á ferðamannastraumnum
orðið.
Afmælið
gieymdist
Þann 28. júní sl. voru liðin
25 ár frá því að Sovétríkin
gerðu „vináttusamning" við
Júgóslavíu. Afmælisins var
ekki getið í blöðum í Belgrad
þótt þau hafi verið full af
greinum ,um atburðinn fyrir 5
árum, þegar 20 ára afmælið
átti sér stað. Engar ræður voru
heldur fluttar á þessum tíma-
mótum, en. aftur á móti. birti
blað eitt skammargrein um
Stalín. Brezk blöð telja þetta
merki þess, að Júgóslavar leggi
nú mikið kapp á að sýna um-
heiminum að þeir séu ekki háð
ir Sovétríkjunum lengur.
Rússar aftur á móti voru
ekki ánægðir neð þessa þögn
og sögðu frá. afmælinu í blöð-
um hjá-sér. Var þar sama hjal-
ið um ævarandi vináttu þjóð-
anna og þar fram eftir götun-
um. En sem sagt, Júgóslavar
eru ekki á sömu skoðun og
kusu að láta afmælið liggja í
þagnargildi.
Söngleikur um
um Hvíta húsið
Snillingurinn Leonard Bern
“'Stein vinnur um þessar mundir
að nýjum söngleik og á hann
Kynsvall brezkra
Kynsvallið hja starfsmönn-
um BBC er stöðugt á dagskrá.
Eins og menn rekur minni til
voru það nokkrir dagskrár-
menn sem lofuðu ungum stúlk-
um sjónvarpshlutverkum, ef
þær vildu sænga hjá þeim í
staðinn. Ófáar gengu að þess-
um skilyrðum, en hins vegar
varð fátt um hlutverkin sem
þær áttu að fá í staðinn.
Popsöngkona nokkur, Janie
Jones að nafni, hefur verið á-
kærð ásamt manni sínum fyrir
að hafa lagt til húsnæði fyrir
kynsvallið. í íbúð þeirra hafði
verið komið fyrir spegli sem
horfa mátti í gegnum úr öðru
herbergi. Ein af hinum ó-
heppnu stúlkum segir þá sögu,
að sér hafi verið lofað hlurverki
í sjónvarpsþætti, ef hún vildi
koma í þessa íbúð klædd eins
og 10 ára telpa og reiðubúin
að fækka fötum. Hún gekkst
inn á þessi skilyrði í von um
hlutverkið. Bæði klædd'i hún
sig úr og hafði samfarir við
einn producentinn, en fékk
bara 10 pund að launum, en
ekkert hlutverk. Það aftraði
henni þó-ekki frá að koma eii.3
klædd í annað sinn til við-
komandi manns.
í það - skiptið þurfti hún að
hafa stóran bangsa í fanginu
og. producentinn réðist á hana,
reif af "henni fötin og lagði
hana á gólfið. Félagi hans sem
staðið'hafði bak við spegilinn
og fylgzt-með aðförunum, varð
svo æstur við þennan atburð,
að hann brauzt í gegnum vegg-
inn og hafði samfarir við hana
á eftir.
Brezku blöðin segja að sög-
ur sem þessar hafi komið dóm-
urum í málinu til að roðna
upp í parruksrætur hvað eftir
annað.
að ,fjalla um Hvíta húsið. Ekki
verður þar þó minnzt á Water-
gatemálið. Hins vegar á söng-
leikurinn að hefjast á árinu
1792, þegar hornsteinn var
lagður að húsinu og ná allt
fram til þess er Roosevelt réði
þar ríkjum .Það verður fyrst
og fremst bluesmúsik sem leik-
in verður, og heimspressan
segir að mikil eftirvænting sé
ríkjandi um viðbrögð almenn-
nigs eftir að frumsýning hefur
farið fram.
Janie Jones lagði til íbúð — og.jafnvel meira.
úr EINU
Hreindýradellun — Breytt hugarfar — Önýtur vegna þurrka —
Þjóðhátíð og kotungsbragur.
ÞAÐ ER ekki aðeins fólkið á Islandi, sem hlær a.m.k. að
sumum aðgerðum hins opinbera, heldur eru nú kvikindin far-
in að brosa í kampinn. Ekki að vísu hundarnir sem eru í lífs-
hættu vegna skot- og drápsglaöra lögregluþjóna, heldur eru það
hreindýrin eystra, sem skellt geta upp úr. Eftir einar af þess-
um nafnfrægu „talningum“ á stofninum komst menntamála-
ráðuneytið að þeirri niðurstöðu, að skjóta mætti rösklega 1500
dýr í ár, en eftir nýja „rannsókn" var upphæðin lækkuð í rösk
1000. Staðreyndin er ,að það eru aldrei skotin nema um 400
dýr, meðan leyfð eru 600. 1 stað talna úr ráðuneytinu þá ætti
að fá dómbæra menn og skyttur til að ákveða hvernig á að
skjóta dýrin, hvaða dýr á aö skjóta t.d. tarfa og eldri kýr, og
svo hlaupstærðin (cal), en sleppa þessum reglum hvítflibba-
liðsins, sem ekki hefur séð hreindýr nema á diskum sótelanna.
„SPURT og svarað“ er tiltölulega nýr þáttur í Morgunblaðinu,
þjónusta við lesendur. Utan allra upplýsinga sem fæst úr þessum
þætti, þá er þó gagnlegast að sjá í hvaða sálarástand þjóðin
er að komast. Mestur partur spurninganna fjallar um betl,
styrki og fría hjálp í ýmsum myndum. Alþýðudekrið og taum-
laus og hættuleg krafa almennings um fleiri styrki og niður-
greiðslur verða okkur dýrkeypt sport eins og það er að verða
öðrum Norðurlöndum. En við hverju er að búast þegar pólit-
ísk skrif blaðsins mótast af leiðararugli Þjóðviljans og útúr-
snúningi annarra blaða? Hvar er stefnan?
VEGAMÁLIN okkar eru almennt hlátursefni. Vorin eru venju-
lega aðaltími vegamálastjórnarinnar til að auglýsa hvaða vegir
eru ófærir vegna bleytu. Haust og vetur fjalla þær aðallega um
ófærð vegna snjóa. Nú er komið alveg spánýtt sjónarmið. Fyr-
ir skömmu var það í fréttunum, að nú væru þjóðvegirnir orðn-
ir illfærir vegna þurrka! Spurningin er: Hve lengi á 'jVétta grín
að standa? Innflutningur dýrustu bíla heldur áfram og eykst,
en þjóðin sem „getur allt“ virðist með öllu óhæf að loggja færa
vegi. 1 alvörulöndum, þá leggja stjórnvöld m.a. fyrst og fremst
alla áherzlu á viðunanlegt vegasamband.
SVOLlTILL kotungsbragur er á byggingu sögualdarbæjarins,
því nú eru ráðamenn á báðum áttum hvort bærinn skyldi
byggður eða ekki. Hefur nokkur athugað þann möguleika
hvort fresta megi þessum 1100 ára hátíðahöldum. Það er að
verða augljóst, að við höfum engin efni á að halda þjóðhátíð
eða gera okkur dagamun. Það er orðið fullmikið þegar eitt
fullkomnasta eyðsluþjóðfélag heimsins er farið að tala um að
spara og sýna fyrirhyggju, þegar það loksins hefur almennilegt
tilefni til hátíðarhalda.
Pepsi Cola 30 ára
á íslandi
Um þessar mundir eru liðin
30 ár frá því að Sanitas fékk
einkaleyfi til framleiðslu og sölu
á íslandi á hinum heimsþekkta
drykk Pepsi-Cola. Er samningur
þar að lútandi milli Pepsi-Cola
Company, eins og fyrirtækið hét
þá, og San:tas hf. undirritaður
hinn 28. maí 1943. Af þessu til-
efni boðuð forráðamenn Sanitas
hf. blaðamenn og fleiri gesti á
sinn fund, til að minnast með
nokkrum hætti þ, „ra tíma-
móta. Á fundinum hélt Björn
Þorláksson, stjórnarmaður í San-
itas, stutta ræðu, þar sem hann
rakti sögu fyrirtækisins nokkuð.
Sagði hann þar m. a.:
„Sanitas er eitt af elztu starf-
andi iðnfyrirtækjum á fslandi,
enda á verksmiðjan 68 ára af-
mæli. á þessu ári, eða nánar til-
tekið þann 28. nóvember nk., en
þann dag árið 1905 voru fram-
leiðsluvörur Sanitas í fyrsta sinn
settar á markað hér.
Framleiðslan var í fyrstu gos-
drykkir, saftir og óáfengt öl, en
árið 1913 var ölframleiðslan
lögð niður og hefur ekki verið
tekin upp síðan.
Árið 1924 keypti Sigurður
Waage fyrirtækið, en hann hafði
starfað hjá Sanitas frá árinu
1917. Rak Sigurður verksmiðj-
una sem einkaeigandi til ársins
1939, en þá var hún gerð að
hlutafélagið, Sanitas hf. Stofn-
endur hlutafélagsins voru eftir-
taldir menn: Sigurður Waage,
Matthías Waage, Hákon Vaage,
Jónas Ólafsson og Friðþjófur
Þorsteinsson, en þeir Hákon og
Framhald á 7. síðu.
t