Mánudagsblaðið - 26.08.1974, Side 2

2
AAánudagsblaðið
Mánudagur 26. ágúst 1974

Framhald.
En hún lét sér ekki segjast,
enda var hún ennþá bálreið eig-
inmanni sínum, svo hún fór á
fund alríkisrögreglunnar (FBI)
og byrjaði að leysa frá skjóð-
unni og gaf þeim ýmsar mikils-
verðar upplýsingar. Einmitt um
þetta leyti voru yfirvöldin að
rannsaka feril Ormento og sex
háttsettra Mafíumanna í sam-
bandi við brot á fíknilyfjalög-
unum. Constance sagði yfirvöld-
unum, að Mafían væri að und-
irbúa morðið á aðalvitninu
þeirra. Til að sanna þeim, hve
áreiðanlegar upplýsingar hennar
vasru, sagði hún þeim heimilis-
fangið í New Jersey, þar sem
vitnið var geymt — en þetta
leyndarmál, var á vitorði að-
eins mjög fárra erindreka yfir-
valdanna.
ENDALOK CONSTANCE.
Yfirvöldin björguðu lífi
vitnisins og unnu um síðir mál-
ið gegn hinum voldugu Mafíu-
mönnnum, sem hlutu þunga
dóma. En áður en þeir gætu
reifað málið gegn Philip Rast-
elli, var Constance skotin til
bana, fórnardýr blóðhefndar
Mafíunnar.
ÁSTMEYJARNAR.
Vinkonur Mafíumanna eru
jafnvel enn síður öfundsverðar
af lífi sínu en eiginkonurnar. Og
svo er líka hitt, að þær virðast
miklu líklegti til að deyja vofeif-
lega með elskhugum sínum. Til
dæmis fannst Anthony Colombo,
faðir Josephs Colombo, þess sem
stofnaði ítalska-ameríska borgar-
réttindasambandið, kyrktur í bíl
sínum árið 1938. Hjá honum
var líkið af vinkonu hans,
Christine Oliveri, og hafði hún
hlotið samskonar endalok.
SNARRÆÐI
VERÐLAUNAÐ.
Þó sýndi ein vinstúlka Mafíu-
manns svo mikið snarræði við
erfiðar aðstæður, að einn Mafíu-
foringinn varð svo hrifinn, að
hann giftist henni á endanum.
Svo bar við, að stúlkan var
stödd í Florida um eina helgi
með vini sínum, tmgum Mafíu-
manni, þegar hann dó allt i
einu úr hjartaslagi. Það fyrsta
sem hún gerði — á undan öllu
öðru, eftir því sem lögreglan
segir, var að hringja í tvo vini
sína í Mafíunni og segja þeim
að koma strax og leita á líkinu,
og ganga úr skugga um, að ekki
fyndust á því nokkur sönnunar-
gögn, sem komið gætu öðrum
meðlimum Mafíunnar í klípu.
Þá, en ekki fyrr hringdi
hún á sjúkrabíl. Þetta sýnishorn
af skýrri hugsun á tíma mikillar
streitu vakti svo milda aðdáun í
brjósti háttsetts Mafíumanns í
New York, að hún er nú kona
hans.
TVENNSKONAR
MÆLIKVARÐI.
En langflestar vinkonur Mafíu-
manna uppgötva fljótlega hinn
sorglega sannleika: þó að Mafíu-
maður geti verið mjög örlátur
elskhugi, þá kemur það varla
nokkurn tíma fyrir, að hann
skilji við konuna sína vegna ást-
meyjar sinnar. Þessu er nú raun-
ar eins farið um flesta karl-
menn, en Mafíumenn, sérstak-
lega, virða hinn gamla, tvöfalda
mælikvarða, að til séu tvenns
konar konur, góðar konur (eig-
inkona manns og móðir) og
slæmar konur (sem gaman er
að sofa hjá), og að halda beri
þessum tveim flokkum kvenna
greinilega aðskildum.
ir hennar yfir þessu háttalagi við
Mafíuforystuna. Forystan brást
skjótt við. Carmine fékk úrslita-
kosti: Annað hvort gifstu stúlk-
unni eða láttu hana í friði. Car-
mine athugaði sinn gang, ákvað
að sækja um skilnað frá konu
sinni eftir 30 ára hjónaband og
giftast stúlkunni. Eiginkonan
Konurnar: Eiginkonan —
hjákonan — dóttirin —
ástin og „skyldan”
valda árekstrum — ofbeldi
út á við og inn á
Hinir gömlu Mafíumenn ■—
sem fæddir voru í Sikiley og
fluttu Cosa Nostra með sér til
Bandaríkjanna — voru mjög
siðavandir í kynferðismálum og
litu það mjög óhýru auga, að
meðlimirnir hefðu yfirleitt
nokkrar hjákonur. Það voru
þessir gömlu foringjar, þeirra á
meðal Giuseppe Masseria, sem
um langt árabil hindruðu inn-
töku A1 Capone í Mafíuna, af
því að þeir þoldu honum alls
ekki að hafa atvinnu af vændi.
En Mafíuforingi nú á tím-
’ uni lítur á fallega hjákonu og
helsr fleiri en eina — sem jafn
mikilvægt stöðutákn og de-
mantshring eða sólbrúnan Mi-
ami Beach hörundslit.
DÓTTIRIN.
Sú Mafíukona, sem mesta
samúð á skilið, er Mafíudótpirin.
Hún kaus ekki þetta líferni sjálf,
en hún á mjög erfitt með að
sleppa undan því. Ástalíf hennar
og skirlífi eru mál, er varða alla
í Mafíufjölskyldu, ekki síst föður
hennar. Allt fram á síðustu daga
var hjónaband hennar stofnað af
pólitískum ástæðum með það
fyrir augum að treysta styrk-
leik Mafíufjölskyldunnar, og iðu-
Iega þekkti hún ekki brúðgum-
ann, sem hafði verið valinn
handa henni.
KOSTIR SEM VEGA MÓTI
ANNMÖRKUNUM.
Nú orðið er miklu meira um
það, að dætur Mafíumanna gift-
ist út fyrir Mafíuna. Ein ástæð-
an er, að sjálfsögðu sú, að ungt
fólk ferðast meira nú á dögum
en áður tíðkaðist. Hin er sú, að
flestir Mafíumenn senda dætur
sínar í háskóla, þó að þeir líti
á slíkar stofnanir sem leið til
aukins frama fremur en mennta-
setur. Sumar dætur þeirra hafa
t. d. reynst ágætir innkaupa-
stjórar fyrir stórverslanir, stund-
um með smáhjálp frá pabba bak
við tjöldin.
Auðvitað fylgja því ýmsir aðr-
ir kostir að vera Mafíudóttir.
Auk þess sem þær hafa nóga
peninga, láta feður þeirra sér
mjög annt um mannorð þeirra.
Til dæmis, þegar Carmine Lam-
bardozzi, kvæntur Mafíumaður,
fór að leita ásta við dóttur lítils
háttar Mafíumanns, kvartaði fað-
við
reyndist furðu samvinnuþýð, og
þau eru enn góðir vinir.
Sumar dæturnar erfa harð-
neskju feðra sinna ásamt hættu-
legri tilhneigingiu til sjálfstæðra
athafna. Ein slík stúlka, dóttir
vellauðugs Mafíumanns í Flor-
ida, var svo einþykk í öilu sínu-
athæfi, að það nrikti í máttar-
stoðum Mafíunnar.
Hún var vön að fara sínu
fram, og þegar hún varð ákaf-
lega ástfanginn í dægurlaga-
söngvara, þá lét hún sig það
engu varða, þótt kærastinn
hennar væri I Mafíunni. Mafíu-
pilturinn undi þessari móðgun
illa, og ekki leið á löngu fyrr
en hurðin í lúxusíbúðinni í hó-
telinu, þar sem söngvarinn bjó,
var sundurtæti: eftir kúlnahríð.
Þó að enginn yrði fyrir meini,
þá varð stúlkan svo æf, þegar
hún frétti þetta, að hún gerði
það eina, sem Mafían getur alls
ekki sætt sig við — hún fór til
lögreglunnar.
Málinu lauk um síðir með því,
að hinn ungi Mafíumaður hlaut
þunga áminningu og stúlkan var
látin í friði með söngvaranum
sínum, en þó ekki fyrr en faðir
hennar hafði fengið orð í eyra
af félögum sínum. Það var að-
eins hin háa staða hans innan
hringsins, sem kom í veg fyrir
blóðsúthellingar.
ÚRKYNJUN.
Fáar Mafíudætur eru eins ráð-
ríkar og Miami-stúlkan. Flest-
ar lúita þeim reglum, sem fylgja
því lífi, sem þær voru bornar
til. Þær giftast inn í aðrar Maf-
íuættar, og vegna hins nána
skyldleika þeirra, virðist vera
að gæta úrkynjunar. Áberandi
er, hve mikið er orðið um van-
gefin börn í Mafíuættunum, og
einn fulltrúi alríkislögreglunn-
ar sagði mér, að hann væri viss
um, að þetta væri ein ástæðan
til þess, að Mafíumennirnir
væru tilleiðanlegri til þess að
leyfa dætrum sínum að giftast
öðrum en Mafíumönnum.
PÓLITÍKUS BARINN.
Þær konur, sem giftast innan
Mafíunnar, verða að hafa til að
bera tvo kosti umfram alla aðra
— trúfesti og þagmælsku. En
jafnvel góð Mafíukona getur
farið illa, ef henni verður á að
vita of mikið af starfsemi maka
síns. „Trygger Mike" Coppola,
þýðingarmikil persóna í happ-
drættissvindilbraski New York
borgar, átti dökkeyga konu, sem
hann unni mjög og hét Doris.
Hún var viðstödd, þegar Mike
og vinur hans ræddu um viss-
an flokksforingja repúblikana í
hverfinu. Daginn eftir var hverf-
isforinginn barinn, og viku síðar
lést hann.
DORIS HVERFUR.
Meðan rannsókn morðsins
stóð yfir, hvarf frú Coppola.
Hafin var leit að henni sem
hugsanlegu vitni í málinu, og
að lokum gaf hún sig fram við
lögregluna. Eftir vitnisburð henn-
ar var hún sökuð um meinsæri.
Nú var hún í vanda stödd: ef
hún segði sannleikann, færi
maðurinn hennar í fangelsi; ef
hún neitaði að segja nokkuð,
færi hún í fangelsi. Þar við
bættist, að Doris var ólétt. En
meðan réttarhöldin stóðu yfir,
fæddi hún dóttur, og daginn
eftir dó hún, og leysti þar með
öll vandamál. Maðurinn Iét
brenna lík hennar, þótt það væri
gagnstætt trúarbrögðum hans.
AUir gengu að því vísu, að
Doris hefði dáið af barnsförum,
en mörgum árum síðar, fuUyrti
seinni kona Trigger Mikes, að
hún hefði fundið skjöl, sem
bentu tU þess, að Mike hefði
látið drepa hina ástkæru eigin-
konu sína. Kunningjar hans
sögðu, að hann hefði aldrei ver-
ið sami maður eftir dauða henn-
ar.
VITO „MISSIR ANDLITIÐ"
AF ÁST.
Hver sá maður sem setur ást
á konu sinni ofar „réttlætis"
kenndinni bíður álitshnekki í
augum félaga sinna í Mafíunni.
Það er þetta sem varð Vito
Genovese að faUi, einum vold-
ugasta foringja Mafíunnar í
Bandaríkjunum á sínum tíma
eða aUt þar til hann dó í ríkis-
fangelsinu í Atlanta árið 1970.
Framhald á 6. síðu.
EINNAR MlNUTU
GETRAUN:
Hve
rannsóknarí
ertu?
Að prófa athyglisgáfuna
„Eftir að ég hafði opnað augu fisksins, þá gaf hann frá
sér eins konar andköf og drapst, og þannig vissi ég að
einhver hafði verið, ef til vUl þarna í nágrenninu, stuttu
áður“, sagði prófessor Fordney við nemendur sína í
glæpafræðiuni.
„Það voru alltof mörg spor þarna í kring til þess að ég
gæti ákveðið hvort spor þess sem ég grunaði, væru meðal
þeirra, sem þarna hefðu gengið nýlega. Ég skoðaði fisk-
inn betur og komst að því, að hann hafði ekki verið
veiddur á öngul. Þetta opnaði ýmsa möguleUca hjá mér“,
hélt prófessorinn áfram.
„Með hjálp lögreglunnar tókst mér að finna Bill John-
son, sem ég frá byrjun hafði grunaðan um morðið á May
Turner. Sundurskorið líkið af henni hafði fundizt á ár-
bakkanum af bónda, sem bjó þar nærri. Yfirheyrslur mín-
ar yfir Johnson tókust ekki vel. Hann var stór maður
vexti, stirðlegur, skapþungur og neitaði að svara spurn-
ingum mínum í sambandi við morðið. Ég er á móti þving-
unaryfirheyrslum, eins og þið vitið, svo ég lét Johnson
eiga sig og yfirheyrði bóndann“.
„Jæja, þó ég vilji ekki að þið takið nokkurn hlut sem
sjálfsagðan, þá veitir reynslan vissa sálfræðilega tilfinn-
ingu varðandi hversu vel má treysta vitninu, og þegar
bóndinn sagði mér, að hann vissi ekkert varðandi morðið,
þá trúði ég honum. Þvínæst . . .“
„Þú hefur ekki sagt- okkur nafn bcndans“, greip Jim
Boyle fram í, fremur þungur í skapi.
„Og hvað myndi það svo sem þýða, sem slíkt?“ spurði
prófessor Fordney.
„Ekki hið allra minnsta, það er augljóst1', hrópaði
Harry Simon spenntur, en hann var nýliði í bekknum.
„Sjáið þið ekki, strákar, hvað er að frásögn prófessors-
ins? Mér er það vel ljóst“.
Sérð þú það? — Svar á bls. 6..