Tíminn - 20.02.1970, Page 7

FÖSTUDAGUIt 20. febróar 1970.
TÍMINN
7
Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Framkvæmdastjóri: Kristján Benediktsson Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb). Andés Kristjánsson, Jón Helgason og Tómas
Karlsson. Auglýsingastjóri: Steingrímur Gíslason, Ritstjómar-
skrifstofur i Edduhúsinu, símar 18300—18306. Skrifstofur
Banikastræti 7 — Afgreiðslusími: 12323 Auglýsingasími: 19523.
ASrar slkrif9tofur simi 18300. Áskrifargjald kr. 165.00 á mán-
uði, innanlands — f lausasölu kr. 10.00 eint. - Prentsm. Edda hf.
Þetta þolir ekki bið
Eftir rúma viku verður ísland orðið aðili að EFTA.
Það mun hafa margvíslegar breytingar í för með sér,
og sumar koma þá til framkvæmda strax, eins og almenn-
ingur á eftir að finna glöggt fyrir, svo sem hækkun sölu-
skatts. Á móti kemur tollalækkun á állmörgum vöruteg-
undum. Nauðs}mjavörur, sem verið hafa í lægstu toll-
flokkum munu hins vegar almennt hækka og framfærslu-
kostnaður þar með. Tillögur Framsóknarmanna um að
söluskattshækkunin leggðist ekki á helztu nauðsynjavör-
ur voru felldar.
Þá er Ijóst, þótt rikisstjómin hafi heitið þvi að toll-
vemd íslenzkra iðngreina yrði óbreytt fyrstu 4 árin eftir
EFTA-aðild, að framleiðslukostnaður fjölmargra iðnfyrir-
tækja mun aukast verulega, vegna opinberra aðgerða í
sambandi við EFTA-aðildina. Tillögur Framsóknarmanna
um að fella með öllu niður innflutningstolla á hráefnum
og vélum til iðnaðarins vom felldar og önnur þau atriði,
sem Framsóknarmenn lögðu áherzlu á að hrint yrði
í framkvæmd hið fyrsta virðast hafa þótt harla léttvæg.
Það, sem Framsóknarmenn töldu að ætti að sitja í
algjöru fyrirrúmi af hálfu opinberra aðila, samfara aðild
fslands að EETA, er í sem stytztu máli þetta:
L Toflar á hráefnum og vélum iðnaðarins yrðu þegar
felldir niður og tollar á vélum, sem fluttar voru
inn eftir gengisfellinguna 1968, yrðu endurgreiddir.
2. Skottun fyrirtækja yrði komið í sem svipaðast horf
og gerist í öðrum EFTA-löndum og þá ekki sízt
endurskoðaðar reglur um afskriftir, þannig að leyfi
legt yrði að afskrifa í samræmi við endurkaupsverð
og endingartíma.
3. Sett verði löggjöf um þjálfun og menntun iðnaðar-
fólks:
a) Koma þarf á námskeiðum í stjórnun og rekstr-
artækni fyrir forustumenn í atvinnulífi.
b) Setja þarf á stofn skóla fyrir rekstrartækni-
fræðinga.
e) Koma þarf á námskeiðum fyrir iðnverkafólk
og verkstjóra.
4. Koma þarf upp á vegum ríkisins og atvinnuveg-
anna samvinnustofnun til þess að aðstoða útflutn-
jngssamtökin við markaðskönnun og markaðsleit á
EFTA-svæðinu og ekki síður utan þess.
5. Setja þarf löggjöf um útflutningstryggingar að
norskri og danskri fyrirmynd.
6. Viðskiptabönkunum verður að tryggja fjármagn til
útlána til iðnfyrirtækja til að auðvelda samvinnu
þeirra og/eða samruna og koma rekstraraðstöðu
í viðunandi horf miðað við nýjar aðstæður og
aukna samkeppni.
Þetta eru mál, sem ekki þola bið, ef við ætlum að hafa
hag af aðildinni að EFTA. Þá verður að tryggja það, að
handahófið í fjárfestingunni, sem einkennandi hefur verið
fyrir viðreisnartímabilið, setji ekki einnig mörk sín á
Útlán Norræna iðnþróunarsjóðsins og hann verði notað-
ur til markvissrar iðnðaðaruppbyggingar, þar sem aukn-
ing framleiðni verði leiðarljósið.
ERLENT YFIRLIT
Lætur Wilson kjósa um afstöð-
una til Efnahagsbandalagsins?
Mikill meirihluti kjósenda er nú andvígur aðildinni
WUson
EF DÆMA á eftir síðustu
síboðanaikönmmuin í Bnetlandi,
aetti tvenmt að vera fullvíst.
Annað er það, að íhaldsfloikk-
urinn rouni vinna naeistu þing-
kosningar og Mjóta öflugan
meirihluta. Hitt er það, að mik-
ill meiriMuiti brezkra kjósenda
er andvígur aðild Bretlands að
Ef nab agsband atagi Evrópu.
Þótt gjaldeyrisstaða Bret-
lands últ á við, hafi verulega
baitnað að undanförnu, virðist
það ekki hafa aukið fylgi
Verkamiannaflolkksias og rílkis-
stjórnar hans. Um skeið viirit-
ist þó svo, sean bilið milli
flokkanna væri að minnka og
Verkamannaflofckurjnn væri að
ná aftur því fylgi, sem hafði
snúið frá honum. Þetta hélm
þó eltóki nerna situtta stund.
Síðusbu mánuðina hefiur bilið
aufcizt aftur. Samfcvæmt síð-
ustu sfcoðanafcönnoin, aebti
íhaldsfilokburinn því að vera
sigurvissari en nofcfcru sinni
fyrr.
Hin batnandi gjaldeyrisstaða
Bretlands, hefur Mns vegar
haft veruleg áhrif á afstöðuna
tii Efnahafsbandalagsins og
gert menn fráhverfari henni.
Hin bæitta gjaldeyriöstaða hef-
ur aiufcið þá trú, að Bretland
geti vel staðið á eigin fóituim
og þurfi efcki að gerast aðili
að Efnahagsbandalaginu til að
rétta við.'
Þá hefiur það efcki dregið úr
andstöðu gegn aðildinni, að
stjórnin birti nýlega hvíta bófc
uim tap og áivinning, sem Myt-
iist af aðildinni. Þar var komizt
að þeirri niðurstöðu, að gjald-
eyrisleg útgjöld Breta vegna
aðildarinnar giætu orðið milli
100—1100 millj. sfterlimgs-
punda. Þá var fcomizt að þeirri
niðurstöðu, að aðildin myndi
hæfcka verð matvara um rúm
20%. Hins vegar var talið
mjög örðugt oig raunar útilok-
að, að reifcna út ávinninginn í
tölum. Þar verða menn að
byiggja á ágizkunum og vonum,
sem fyrirfram er efcki unnt að
áætla til neinnar hlitar.
BÁÐER aðalflofckar Bret-
lands, ásamt FrjáiMynda
ftofcknum, hafa lýst yfir fylgi
sími við aðild Brefilands að
Efnahagsbandalaginu. Heath,
formaður íhaldsflekksins, hef-
ur lengi verið talinn mesti
fylgismaður þeirrar stefnu, að
Bretland gangi í Efnahags-
bandalagið. Wilson var Mns
vegar lengi vel fremur mót-
fallinn aðildinni, en snerist til
fylgis við hana fyrir nokfcrum
árum. Hann hefur þó jafnan
tekið það skýrt fram, að hann
væri því aðeins fylgjandi að-
ildinni, að Bretland fengi að-
giengileg kjör. Heath hefur
raunar sagt þetta einnig, en
tæplega eins ljóst eg áfcveðið
og Wilson.
Það er af þessum ástæðum,
sem þess uggs gætir nobfcuð
í herbúðum fhaldsmanna, að
Wilson fcunni að reyna að nota
sér Efnahagsbandalagið til
framdráttar í þingkosnimgum,
sem eiga í seinasta lagi að fara
fram verið 1971. Við því er
þó ekfci búizt, að Wilson snú-
ist gegn aðildinni. heldur setji
hann ströng skilyrði fyrir að-
ildinni og biðji um stuðninig
kjósenda við þau. Koisningar
gætu þá að verjlegu leyti
snúizt um þefita efni og þar
kynni Verkamannaflofckurinn
að hafa sterfcari aðstöðu en
íhaldsflofckurinn söfcum þess,
að Wilson yrði hér treyist bet-
ur en Heath.
Ef Wilson færi inn á þessa
braut, er talið alveg eins lifc-
legt að hann láti k’ósa i haust,
en dragi það ekki til vorsins
1971, þegar viðho-f almennings
til aðildarinnar kynni að ver?
prðíð breytt.
SÁ ÖTTI kemur ljóst fram
í málatilbúningi íhaldsmanna,
Framhald á bls. 11
— TK
■
I