Tíminn - 21.02.1970, Page 7

LaSJGABöACUR 21. febrúar 107a
TÍMINN
7
MaH-hías, sem er vasaútgáfa af föður sínum, er eftirlætisbarn móður sinnar. Þau fara daglega í gönguferð í
skemmtiga rði num.
HÚN ER GIFT VALDAMESTA
MANNI VESTUR-EVRÖPU
3Sff eéafcverijuin s&yihfi elkiki vera
þáð katmKiigt, þó er Wrlly Brandt,
kansteri Vestur-Þýzfcalamds, kvænt
ur norskri konu. Fyrir feosning'arn
ar var sagt, að ein af mörgum
áðtæðont þess, að Brandit langaði
£ kanSlarastiöðiina, vœri Rrjt
Biiandt FJesftir Bonn-búar hafa
naiWar irtætínr á frúnni, sem er
vtegjamiteg og bfótt áffram.
ÍBnlt BnamJt veiit fySBtega hve
háfitsetó hwm er sem kanslarafrú,
en lamgit er frá, að hún sé nofek-
oð merfcileg með sig fyrir það.
HSin sæfeist eklki effltir að kynwast
fnaegu flððiki, hvað ætti að vera
mtj6g auðvelt fcoitii í hennar stöðu.
Þegar hún var utanrííkisráðherra-
frú, hélt haán beJtíur efctó tesam-
fevæmi fyrir sendífaearaffrfe, en
þtað fcwað vena eilirfeetis-4óm-
sí-undiaiið^a rdðijorrafináa
Lætur meára á sér bera
Hiver ak sem keanair í heimsöfen
{ k a nsi anabiúsiaðriin, fceanst efeki
hjá, að tatea effitir þwá, að staður-
inn ber nú gieiroitegri merki
fcvenitegnar umtoyiggjia, eo áðtir.
Btttó Brandit viffl haffa Mf í uan-
hvertfi smu. H&j þofir ekfei teteuð
herbengi, dyr eiiga að sbamda opn-
ar. Ósjaidan þýtar sorourinn, sem
er 8 ána trm búlsíð, með bwmfi-nn
geltewfi á baeJnm sér.
Sú sega er sögð, aiS huaHfiirinn
haffi eifct siaav bitið eion aff saan-
starfsmömMian Brandfe í föfchm. Þá
varð Brandt að orðic „Þvi varslfcu
þá að sfffea ofa-n á hyndino?"
Rut Brandlt missir al-drei sfcjórn
á skapi sámi eðia tMffinningum.
Hún tefcur Mutnmum ei-ns og þeir
ikioma fyrrr og gerir hið bezta ór
öMíu. Hiún hefiur 1-ært það af reynsi-
unni í sambúð við þrjá ráðríka
syni Oig en-n ráðrílfcari eiginm-ann,
að hngsa á hagfovæman bátt. Hún
g-etur skipt sér miffli ólíkustu mál
efn-a, án þess að pensónrjleiki henn
ar híði á nokkurn háltt tjón af.
Bf Riut Brandlt álítur, að fjarst-add
ur fjölskyld'UmeSlimur þarfniislt að
stoðar, -tekiur hún sér ferð á hend-
ur og lætar annað eiga sig.
Eitt er víst — síðan R-ut
Brandt v-arð kanslaraírú, er komið
Árið 1958 vwr Rut Brandt í sumar-
leyfi í Noregi. Þá sýndi hún, a'ö hún
gat höggvið i eldinn, engu síður en
karlmennirnir.
eiitthvað nýitt í stjórnmáialífið í
Vest-u-r-Þýzkal and i. Með henni
kiom sú neisn, sem saiknað hefur
verið í Bonn. Fyrri kanslarafrúr
haffa yffirleitit látið lítið á sér
bera. Konrad Adena-uer var ekkju
maður. I/jise Erhard móðurleg og
nostiursöm við heimilshaldið, en
lítið þar fyrir uitan. Marie Louise
Kaesi-n-ger forðaðis-t blátt áfram
að láta sjá sig sem kanslarafrú.
Æskuárin erfið
Riut Brandt s'egir sjálf, að
hún sé löt að eðlistfari. Áður fyrr
hafði bún eikki tækifæri til að
slæpas-t og uppvaxtarár hen-nar á
Hamri voru sannarle-ga ekki neinn
dans á rósum. Þe-gar Rut var
þriggija ára, dó faðir hennar,
Andreas Hansen, en hann var
einkafbálsbjóri á herragarði. Móðir
hennar vann í verfcsmiðju til að
geta framfleytt dætr-um sínum
fj óruim sómasamlega. Fimmtán
ára þáði Rut sín fyrstu laun, sem
afigreiðslustúlka í brauðbúð, síðan
gerðist hún vinnukona um sfceið,
en að lokum fór hún að iæra
saumasfcap.
„Gott, að við höfum
útvarp"
Þegar R-ut var 16 ára, gekk hún
í félagsskap ungra sósíalista og efit
ir það hafði hún nokkur -afskipti af
stjórnmálum. Árið 1042 flúði hún
ásamit systur sinni til Svíþjóðar.
Þar gifitist Rut einum féla.ga
sinna úr andspyrnuhreyfing'unni,
en hann veibtist af berklum og
lézt fáum áruim síðar. Skömmu fyr
ir stríðstek hittust þau Willy
Brandt og Rut í Stokfchólmi, þar
sem þau voru bæði á flótta md-
an Þjóðverjum. Willy hafði áður
verið kvæntur norskri stúlku, eo
það entist ekki lengi. Þegar Wiliy
Brandt fór til Þýakalands efitir
stríðið, tók hann Rut með sér,
sem einkarit'ara. Þau genigu í
hjónaband árið 1947.
Eitt sinn, fyrir valdaskiptin í
Bonn, var Rut spurð að því, hvað
húa myndi gera, ef hún yrði
kan'slarafrú. „Ég þekki starfið,“
svaraði hún aðeins og brosti. „Það
þarf ekki að hafa stórbreytingar
í för með sér fyrir mig. Maður
verður ekki önnur manneskja á
einni nóttu. Fólk segir, að ég eigi
að vera svona, eða svona að
ég geti ekki lengur verzlað á torg-
inu, né farið með Matthíasi í
gönguferð í skemmitigarðinum.“
Rut Bran-dt hef-ur gert sér það
Ijóst, að maður hennar er mjög
önnum feafinn stj'órnmálam'aSur
Oig því hefur hún byiggt upp sitt
eigið líf í samræmi við það. Hún
á sína eigin vini og fer reglulega
til Berlínar. Auk þess hefur hún
börni-n að hugsa uan. „Willy er
svo upptekinn, að hann má efeki
ei-nu sinni vera að því að taka eft-
ir, ef ég f-æ mér nýjan kjól,“ seg-
ir hún.
Þegar kosningabaráttan st-óð
sem bæst, var haf-t efitir Rut
Brandt: „Það er eins go'tit að við
höf-um útvarp. Maðurinn minn seg
ir mér a'l-drei neitt “
Lítt hrifin af viðtölum
Þegar að því kom, að Rn-t
þurfti að flytjast frá Berlín,
varð hún eikki mjög hrifin af
því. En með sinni venjulegu já-
kivæðu afstöðu til hlutanna, sagði
bún: „Maður sef-ur be-tur í Bonn.“
Frú Brandt er ekk; tnikið u-m
þ-að gefið, að láita bafa við sig
blaðaviðtöl. En þegar hún neit-ar,
gerir hún það kurteislega og gef-
ur blaða-mönnum skýringu.
Fyrir nokkrum árum birtist við-
tal við Rut Brandt í Berlínarbl-aði.
Þar var marg-t ýfct og ran'gtúlkað
í æviferli frúarinnar. Síðan hef-ur
hún efcki viljað lá-ta spyrja sig út
úr. Hún talar aðeins við frótta-
r----------------------s
Rut Brancft,
konan á bak
við kanslara
Vestur-Þýzka-
lands, setur
nýjan svip á
stjórnmálalífið
í Vestur-
ÞýzkalandL
v________________________/
menn, þegar hún álíitu-r það n-auð-
synlegt og gætir þess jafnan, að
leg-gja á það áherzlu, að það setn
hún hafi að segja, sé ebki mikil-
vægt.
Vinir Rutar eru samanála um, að
hún hafi komizt vandræðalapst
yfir þau umskipti, sean fylgja því,
að verða bansiarafrú. Einsogiéður
er mefnit, var hún ekfei hriffin af
því að flytijatít frá Berlín, þegar
m-aður hennar varð utanrikisráð-
herra. Efitir að hún hafði innnétt-
að ráðherrabústaðinn- í Bonn, var
hann með nýjum glæsitoraig. Kansl-
arah-jónin búa e-nn í ráStoeirabú-
staðnum og hinn uppruaialegi
kanslaratoústaður verður nú @erð-
ur að veizlu- og móit1iöfcusöi-’jm rík-
isstjarnarinnar.
Sa-gt er, að Rut Brandt geri fús
lega næstum hvað sem er, ef það
geti orðið manni hennar til góðs.
í framltíðinni bemur væntanlega
í l'jós, hvort hún ber efctó titilinn
„fcona nr. 1“ í VesturÞýzkalandi
imeð réttu.
Rut og Willy Brandt, er þau komu á „pressuballlð" í Bonn 1968. Þá var
Willy Brandt utanrikisráðherra.