Tíminn - 08.03.1970, Blaðsíða 1

jjjfjwjwfi
Sr^:,

Spjallað við Halldór Magnússon - og litazt um í Súðavík
Framleiðsluverðmætið á hvern
íbúa var um 300 þúsund s.l. ár
SúSavík. Myndin er tekin innarlega í þorpinu og til hægri liggur nýi haf nargarSurinn út frá landi.
(Tímamynd Kári)
Það fór ekki hjá því, að
blaðmaður Tímans kynnt-
ist af eigin raun tveim
vandamálum, sem litlir
staðir úti á landi eiga oft
við að stríða, er hann lagði
leið sína frá ísafirði til
Súðavíkur á dögunum.
Þangað eru engar áaetlun-
arferðir, en 22 kílómetrar
teljast vera á milli stað-
anna, og þar er enginn
læknir. Það er svona rétt
að íbúi á þéttbýlissvæðinu
við Faxaflóa trúi því, að
ekki séu neinar fastar ferð-
ir til jafn mikilvægs staðar
og Súðavíkur, því að þótt
staðurinn sé ekki mann-
margur, þá skilaði hann
hvorki meira né minna en
59 milljónum í þjóðarbúið
á s.l. ári vegna útfluttra
sjávarafurða.
Svo vel vildi til, að Ragnar
Ásgeirsson héraðslæknir á ísa
firði var að fara í sína viku-
legu fcrð til Súðavíkur, og
brást vel við beiðni um að
flytja blaðamann þanigað í
Volvonum sínum. Vegurinn
liggur utan í fjallshlíð, mest
alla leiðina, og var ein glæra,
þegar við Ragnar fórum hann.
Víða hafði failið snjóflóð á
veginn, en læknirinn hafði víst
séð það svartara, og þebkir
orðið hvern stað í hlíðinni,
með tilliti til snjóflóðahættu.
Á leiðinni út til Sáðavíkur er
farið í gegnum fynstu bíla-
göng, sem grafin voru á ís-
landi, stutt að vísu, en göng
þó.
Súðavík heyrir ebki til lækn
ishéraðs Ragnars, en hann
sinnir því, og hefur viðtals-.
tíma einu sinni í viku. Þegar
við rennum inn í þorpið, eru
konurnar, sem vinna í frysti-
húsinu, að fara til vinnu sinn-
ar eftir matinn, en frystihúsið
er í kjarna þorpsins, og þar
er einnig iítil fiskimjölsverk-
smiðja, hvort tveggja við höfn
ina .
Húsin standa í röð inn með
Álftafirðinum, en sumir Vest-
firðingar segja „að fara inn í
Álftafjörð“, og eiga þá við að
fara til Súðavíkur.
Ragnar héraðslæknir fer i
gamla læknisbústaðinn, þar
sem hann tekur á .nóti sjúkl-
ingum, en blaðamaður axlar
myndavélina og heldur heim
til Halldórs Magnússonar
hreppstjóra og oddvita, en
ætlunin er að fá að fræðast
svolítið um staðinn af honum.
liggja ekki við bryggjuna á
Langeyri.
Á leiðinni inn í þorpiö ök-
um við fram hjá skólahúsinu,
sem stendur aðeins utan við að
albyggðina, og þar hjá er líka
kirkja beirra Súðfirðinga, en
hún var fliutt þangað fyrir
nokkrum árum. í skólanum
eru í vetur 44 börn, og kenn-
arar eru þrír.
Næst liggur leið okkar Hall-
dórs niður að höfninni á Súða-
vík. Til skamms tíma var
þarna aðeins ein bryggja, og
hafnaraðstaða ótrygg fyrir
báta, en núna er kominn grjót
garður á milli frá landi, og veit
ir hann skjól við bryggjuna.
—'Hvenær var þessi garður
gerður Halldór?
— Þessi grjótgarður, sem er
120 metra langur, var gerður
sumarið 1968, og er þetta
fyrsti áfangi í hafnargerðinni
hjá okkur. Ráðgert er að vinna
að öðrum áfanga í sumar. Verð
ur gerð bryggja innan á garð-
inn, og uppfylling með landi
á milli garðsins og gömlu
bryggjunnar, sem er gömul
staurabryggja. Þegar þetta er
búið kemur garðurinn fyrst
veruiega að notum. í þriðja
áfanga á svo að lengja garð-
inn. Þetta verður stór áfangi
hér í byggðarlaginu, segir Hall
dór, en það er um líf eða
dauða að tefla hjá obkur, að
FVamhald á bls. 15.
Við Halldór ökum fyrst inn
að Langeyri, sem er innar í
firðinum, en þar er niðursuðu-
verksmiðja Björgvins Bjarna-
sonar. Stendur hún á eyri er
nefnist Langeyri, en þar var
áður ein af hvalskurðarstöðv-
um þeim, er Norðmenn ráku
hér fyrr á árum. Langeyrar-
verksmiðjan veitir Súðvíking-
um drjúga vinnu, en þar er
aðallega unnin rækja. Er rækj
an vélpilluð á Langeyri, og til
þess notaðar tvær vélasamstæð
ur. Rækjan er fyrst soðin, en
síðan berst hún eftir völsum,
sem vatn leikur um, i gegn
um vélasamstæðuna, og fer
skelin af henni á leiðinni. Út
úr vélinni kernur fiskurinn í
rækjunni, eða rækjan eins og
við könnumst við hana í neyt-
endaumbúðum. Þegar mikið er
um að vera, er unnið á vökt-
um í verksmiðjunni. Bryggjan
er við verksmiðjudyrnar, og
þarf ekki að aka aflanum lang
ar leiðir á vörubil úr báti og
til verksmiðjunnar, en bátarn-
ir þurfa áð taka á sig krók
inn Álftafjörðinn, til að losa
aflann. Þeir fara síðan strax
til sinnar heimahafnar, en
Halldór Magnússon hreppstjór! og oddvitl í SúSavik