Tíminn - 15.03.1970, Blaðsíða 3

SIWNTJDAGUE 15. marz 1970
TÍMINN
3
ivÉSsnGfl FVRIR þtEG BÖRN....I
Edinu sLnni endur fyrir löngu,
þegar tröllkerlingar gengu laus
ar um öll f jöll, voru karlar og
kerlingar í kotum sínum um
allt land, edtandi kálfa og al-
andi ui>p syni sína handa lýgi-
lega fögrum prinsessum.
íslenzkir sveitastrákar voru
orðnir svo vinsælir meðal kon-
ungborinna meyja erlendis, að
til stórvandræ-ða horfði hjá
kvenþjóðinni, -þangað til ein-
hverri fátækri sveitastelpu aust
an af fjörðum datt það snjall-
ræði í hug að fara að leysa
ógeðslega i-jóta tröllkarla úr á-
lögum, en það varð til þess
eins, að tröllkerlingar ge-rðust
ali reiðar og tóbu upp á þ-eim
fjanda að stela beljum og öðru
lauslegu frá bæjum, sem mynd-
arlegir strákar áttu heima á.
Á iþessum tíma er talið að
Ikýr og annar búpeningur hafi
getað talað — og það ekki nóg
mieð að sumar beljur viæru bæði
ræðnar og skemmtilegar, held-
ur gátu þær líka gert alis kyns
töfrabrögð og efnafræðilegar
búnstir.
Þannig var þessu tii dæmds
variið með belju nokkra, er Bú-
kolla hét og var Þverhöfðadótt-
ir. Hún áttí. heima, ásamt göml-
um hjónum og húðlötu dren-gs-
iilynmi, á bænum Niðurlagskoti
í uppsveitum Þingeyj-arsýslu.
Hjónin ái bænum hétiu Guð-
mundur Arinbjaraarson (Sigur
geirssonar í Hlíð) og Torfveld-
ux (kölluð Torv-eld) Sievertsen
— en dren-gsviðrinið hét Ham-
let og var talinn sonur þeirra
hjóna.
Það var venja þama á heim-
fflinu eftir h-úslestur, að kýrin
kom neðan úr herbergi sínu tíl
að tefia eina eða tvær skákir
við Guðimund bónda, en eitt
fcvöldið brá svo við að h-ún kom
eikki — og af því að bóndinn
hafði venju fremur góða stöðu
í taflinu, vildi hann e-ndilega
halda áfram m-eð skáki-na.
Þess vegna fór hann niður tíl
að ná í Búkollu, en hún var
þá öll á bak og bur-t.
Karlinn sfcildi str-ax, að þarna
•hafði einhver tröllkerlinigin
verið að verki. Sennilega ei-n-
hver ófreskja, sem hefur haf-t
augastað á ieti-nigjiainiuni Hamlet
og viljað fá hann til að ná í
beljuna — og gista í helli henn
ar, tvær — þrjár nætur eða
svo.
Kariinn sagði syni sínum (—
eða stjúpsyni?) frá hugboði
sínu, en drengstaulinn sagðist
ekkert n-enna að eltast við belj
ur upp um öll fjöli, hvað þá
að g-ista hjá ednhverjum við-
bjóðslega Ijótum trölikerilinga-
ófireskjum.
Aufc þess sagðist hann vera
nýbúinn að fá bréf frá þýzkri
prdnsessu, sem lofaði að -giftast
honum og gefa með sér hálft
kóngsríki í heima-mund, ef
hann kæmi til Þýzka-lands og
svæfi í einhverri draugahöll fyr
ir sig þ-rjár nætur í röð.
E-n karlirm sa-t fast við sin-n
keip (ihann sat reyndar alltaf
við hliðina á 'keipnum um þetta
leyti á kvöldin, vegna þess að
honum fannst öruggara að
geyma triiluna sína á baðstofu-
gólfinu, af ótta við a-ð tröllskess
urnar stælu henni) og skipaði
strákbjálfanum að sækja belj
una, því að auk þess að hann
vildi klára skáfcina, var orðið
frekar lítið um mjólkurafurðir
í kotinu.
Það endaði með því að strák-
fjandinn lét tilleiðast og fór a-ð
leita a@ beljun-ni.
Torveld, mó'ðir hans, fékk
honum nestí og nýja skó, se-m
hún hafði reyndar ætlað að
gefa Guðmu-ndi bónda í afmæl-
isgjöf, en hún vildi að stráku-r-
inn væri vel til fara, því að hún
ha-fði lengi haldið því fram méð
sjá-lfri sér, að tröllkerlingaraar
óhugnanl-egu væru I rauninni
u-ndurfríðar pri-nsessur I álög-
um.
Strákyiliirm-ið drattaðist upp
í kálgarð.
Þar -lagðist ha-nn á bakið,
geispaði og sagði stundarhátt:
„Bauiaðu nú beljuskrattí, ef
þú getur. Ég nenni ekkert að
vera að leita að þér upp um
öll fjöll“.
Þá heyrði- hann sér tii mik-
illar u-ndrunar, að það var baul-
að rétt við hliðina á honu-m —
en þegar hann gáði betur að,
sá han-n að þetta var bara bölv-
aður kötturinn af næsta bæ.
Kattarófétið var mesti prakk
ari og af-bragðs eftirher-ma, en
samt bezta skinn inn við bein-
ið, svo að hann labbaði til Ham-
lets og spurði hann, hvort h-ann
væri að ieita að henni Búkollu.
Harnlet kvað já við — og
sagðist kötturin-n þá hafa séð
tvær skessur teyma hana í suð-
ur — í áttina að tilteknu fjalli.
„Hvert þó í þreifandi —
tvær“, hu-gsaði Hamlet og
hnyklaði brýrnar.
Svo álpaðist hann á fætur og
fór í nýju skón-a sín-a, en -gaf
kettinum stígvélin sín fyrir upp
lýsinigarnar.. .
Að því búnu röiti hann af
stað í áttina að fjaliinu.
Er' hann hafði gen-gið fram
undir morgun, var ha-nn kom-
inn að fjallinu og öskraði upp:
„Búkolla. Búkolla? Búkolla.
Svona ba-ulaðu nú beljuskömm,
ef þú ert þama einhvers-
staða-r“.
„Ert þetta þú, Hamiet?“, var
spurt inna-n úr fjallinu, því að á
þessum tímum voru fjöil al-
mynnt i-nnréttuð eins og heii
samkomuhús.
„Æ, komdu nú og leystu mig
H-amlet minn“, hélt beljan í
fjallinu áfram. „Ég er nefni-
lega bundin hérna inni“.
Hamlet 1-abbaði inn í fjallið,
leysti beljuna og teymdi hana
hei-m á leið.
Ekki höfðu þau labbað lengi,
þegar þau heyrðu tvær tröll-
ke-rlingar koma hlaupandi á eft
ir þeim.
„Geturðu nú ekki galdrað
eitthvað Bú-kolla mín, svo að
við losnum við þessa-r skessu-
ómyndir?" spurði Ham-let, en
Búkolla svaraði:
„Taktu hár úr hala mínum
og leg-gðu það á jörðina Teldu
svo afturábak frá tíu — og þá
verður hárið orðið að vatni,
Framhaid á ols. 11.
Við Gunnar Þórðarson erum
nú farnir að hugsa aivarlega til
næstu hæggengu plötu Trú-
brots. Að svo komnu máli verð-
ur efcki annað gefið upp um
plötuna þá, en að hún verður
all frábru-gðin því, sem H-ljóm-
ar, Flowers eða Trúbrot hafa
áður látið fara frá sér — en
þó eins konar langsótt fram-
hald af síðustu plötu Trúbrots.
Við Gumnar erum -þegar byrj-
aði-r að semja, en svona plötu
verður ekki h-esp-að af í einum
grænum — kannski kemur hún
út fyrir n-æstu jól.
Meðlimir í Júd-as hafa m>
breytt um svip og látið s-tytta
hár sitt að mun. Þeir ætla ekki
að láta þar við sitja, því að
aðrar breytingar — jafnvel
stórfra-mkvæmdir eru framund-
an hjá þeim.
Snorri Sturiuson dó árið
1241.
Hin margumtalaða Festival-
pl-ata Tónaútgáfunnar á Akur-
eyri er ekki tilbúin ennþá, þar
sem dálitlar breytingar hafa
verið gerðar á innih-aldi henn-
ar. Rúnar Gunnarsson, sem átti
að sjá um eitt lag plötunnar,
verður ekki með — en í hans
stað kemur naf-ni hans, Rúnar
Júlíusson í Trúbrot — og þar
Framhaid á bls. 11.
Jæja, é-g ætla ekki áð setja
meira út á þáttinn þinn vinur,
ea vona að þú birtír þetta.
SÍDFAH.
PJS.
Er Kaili í Trúbrot giftur? Ef
han-n er það, segðu mér þá
hverai.
Karl Sighvatsson á hcima á
efstu hæð til vinstri í Ljósheim-
um 14, Reykjavfk og hann er nú
ekki aldeilis giftur pilturinn sá.
Ég hef ekki skrifað um íþrótta-
fólk, af því að ég hef ekki mik-
ið vit á íþróttum og auk þess
eru íþróttasíður í Túnanum dag
lega — en allt fyrir lesendur
mína. Hver veit nema ég hafi
viðtal við fjögurra ára bítil í
næsta blaði.
BRÉF
Mig la-n-gar í fyrsta 1-a-gi að
fá heimilisfang Karls Sighvats-
sonar í Trúbrot og svo Iia-ngar
mig að setja út á þáttin-n. Méx
finnst hann annars mjög
skemmtilegur, en eitt va-ntar.
Það er ekki talað nógu mikið
um íþróttafólk og það mætti
birta texta við vinsælasta Lag
viku-nnar svona í öðru til
þriðja hverju blaði. Svo máttu
birta meira af greinum um
börn hljómsveitamanna eins
og Baldur Þóri, son Rúna-rs '
í Trúbrot.
Þetta er sjöundi þátturinn
minn Með Ungu fólki og þess
vegna finnst mér tími til kom
inn að efna til skoðanakönn-
unnar um hvað þið viljið hafa
á þessari blaðsíðu. Ég treysti
mér vel til að birta bréf frá
lescndum, viðtöl, sjónarmið,
skoðanakannanir, ljóð og
kvæði, smásögur, plötugagn-
rýni (frá eigin brjósti), erlend
ar poppfréttir og innlendar
poppfréttir. Einnig treysti ég
mér til að skrifa um goð vík-
inganna, hijómsveitir, söngv-
ara, leikhúslíf, listir, kvik-
myndir, sígilda tónlist og tízk
una — og þar að auki gæti
ég látið ykkur í té penna-
vini, fróðleiksmola, heimilis-
föng hljómsveitafólks o. fl.
Aftur á móti er ég ckkert
sérstaklega vel að mér í
íþróttum, geimvísindum, frí-
merkjasöfnun, fuglaskoðun,
grasafræði o. þ.h., en ef þið
viljið að ég skrifi um þessi
mál, þá skuluð þið fá þau.
Einnig tek ég feginshendi
allir aðstoð frá ykkar headi
— ég tala nú ekki um ef hið
mynduð senda mér fréttir frá
heimahögum ykkar — eitt-
hvað, sem landsmenn allir
gætu haft áhuga á.
í þessari skoðanakönnun
vonast ég eftir mikilli þátt-
töku og þess vegna hvct ég
ykkur til að taka þátt í henni.
Klippið út miðann sem fylgir
þessari grein og sendið mér
í síðasta lagi 1. apríl, cn þá
mun ég vinna úr úrslitunum.
Það eina, sem þið þurf’ð að
gera er að setja X inn í fer-
hyrndu reitina — fyrir fram-
an það efni, sem þið viljið
að ég skrifi um í þættinum
MEÐ UNGU FÓLKI.
Ef þið finnið ekkert við
ykkar hæfi á listanum, þá
merkið við línuna um ANN-
AÐ EFNI og getið þess, hvað
það eigi að vera.
Gleymið svo ekki að skrífa
fullt nafn, heimilisfang og
aldur.
Öllum á aldrinum 8—94
ára er heimil þátttaka í skoð
anakönnuninni.
Gangi ykkur vel.
KLÆPIÐ HÉR
Ég ósk-a eftir að þátturinn □ Annað ef-ni
MEÐ UNGU FÓLKI flytji meira n Listir
af því efni, sem ég hefi merkt □ Pennavinir
við hér fyrir neðan: □ Plötugagnrýni
n Sígild tónldst
□ Bréf frá iesendum □ Smásögur
□ Eriendar popp-fréttir r Sönigvarar
□ Fróðleiksmolar □ Tízkan
□ Goð víkin-gann-a n Tómstundarabb
C Hljómsveitir r Viðitöl
□ Innle-ndar popp-frét-tir □ íþróttir r~i Vísindi
□ Kvikmyndir Efni, sem ég vil ekki að
□ Kvæði og Ijóð sé í þættinum MEÐ
D Leikhúslíf UNGU FÓLKI:
Nafr. mitt
Heimilisfang
Aldiur
f þetta si-mi getum við öll gert eitthvað í málinu. til mín að Háholti 7, Kefla'vík,
Klippið seðilinn og se-ndið hann Þorstelnn.