Tíminn - 20.03.1970, Side 4

4
TIMINN
FÖSTUDAGUR 20. marz 1970.
Lækkið
KOSTNAÐINN
ODYR
límbönd
limbönd
PLASTPRENT H/F
SIMI 38760/61
Kjöt - Kjöt
4 verðflokkar.
Verð kjfá kr. 53,00.
Mitt viðurkennda hangi-
kjöt, verð frá kr. 110,00.
Opið kl. 1—7, til páska.
Sláturhús Hafnarfjarðar
Símar 50791 — 50199.
Bændur
bifreiðaeigendur
Höfum kaupendur að ýms-
um gerðum vöru- og fólks-
bifreíða, einnig dráttarvél-
um, heyvinnuvélúm og
jarðvinnslutækjum.
Bíla- & Búvélasalan
v/Miklatorg. Sími 23136.
(gnlinenlal
Önnumst allar viðgerðir á
dráttarvélahjólbörðum
Sendum um allt land
Gúmmívinnusfofan h.f.
Skipholti 35 - Reykjavík
Sími 31055
VÉLSMÍÐI
Tökum að okkur alls konar
RENNISMlÐl,
FRÆSIVINNU
og ýmis konar viðgerðir
VélaverkstaeSi
Páls Helgasonar
Síðumúl: 1A Stmi 38860

ÖJ
Spítalabjúgu handa
einni „miiljörð“
í Helgakveri eru syndir
mannanina á leikvelli jarðlífs-
ins flokkaðar eftir eðli þeirra,
upptökum og afleiðingium. Þór-
bergur Þórðarson hefur á svip-
aðain hátt flokkað þær syndir,
sem drýgðar ei'u á ritvelílinum.
Honum viirtust höfuðflokkarnir
þrír: Upphafining, láigkúra og
ruiglandi.
Upphafningin er ávöxtur
steigiurlætisins og tilgerðairinn-
ar, sem þjaikar mannskepnuna.
Hún er sprotitim af löngun til
þess að vekja athygli og aðdá-
un og birtist . hofróð'Ulegxx
tildri og skirumskaelum í hugs-
un og orðavali. Þetta er rit-
háttuo. mierkifeerta og frarna-
gosa, sem eru á hö'tbunuim eft-
ir bréfi upp á það, að þeir
séu fyndnir og frumilegir.
Lágkúran er fliatneskjan
dæmiger-t o. auvirðileikinn
uppmálaður. Málfarið er bæði
sviplaust og klaufalegt, orða-
forðinn fátæblegiur eins og
amdinn, sem honum stýrir. Allt
er lárnt og slappt, sömu orða-
tiltækin margtugigin, misfiarið
með orð og orðmyndir og mierk
ingu breniglað. Bæði5 hrynjandi
öll og rökvisl-eg Skipan orðanma
ei lágkúrufólkinu lokuð bók.
Því er ekki amnað iagið en
hugsunarlaus vananotkun máls-
ins, segir meistari Þórbergur.
Rugliand'in er afkvæmi þess,
sam hann mefndr sbapgerðar-
heimsku. Þetta er ritþokia, til
komin af veikleifca og blindu
í huigsun. Léttúð, filjótfæmi og
ertni hafa slaikam tauin, og más
sagnir, brenglanir, rökleysur og
ósannimidi edga greiða leið á
pappírinn.
Þetta er stutt og ónáfcvæm
túilfcun á fcennimgum Þórbiergs.
Þó kann þetta að konna að ein-
h-verjum notum, ef menn vilja
gaumgæfa má! ''ar í blöðuim og
öðrum f'jölmi'ðlum. (Brjóta til
mergjar, væri bæpið alð segja,
því að stumdum vaintar merg-
inn). Það er mdfcill dægradvöl
að ráða fcrossgátur, en bannski
væri það engu síðma tómstunda-
gaman að skiipa fyrirbænum
blaðamálsims í rétta fl'obka.
☆ _ ,
Nú um slfceið hiefur hálf-umd-
irfurðuleg varfærni verið tízba
í viðtölum. Þegar _spurning-
ar eru iagðir fyrir fióÖlk í sjón-
varpd eða útvarpi, er þáð næsta
títt, að spyrjanddnn byrji á
þ'essa Leið:
„Myndir þú segja“ þetta eða
hitt. Jafnskjótt endurtekur sá,
er fyrir svörum situr: „Ég
myndi segja . . . “ Fágætt
virðist, að memn séu hlynntir
nokkru málefni, hvað þá þeir
leggi því lið eða veáti því fylgi
sitt. Þeim fækkar líka, sem
eru amdvígir einhverju. Aftur s
móti er enginn hörgull á fólki.
sem er „jáikvætt" o-g „nei-
kvætt“, í-étt eins og skaut á
rafhlöðu. Þegar mest var rætt
um Efta og Norc ek, var fóikið
látið vitma hópum ■ samiam, að
það væri „jákvætt í því“. Svo
voru kannski aðrir „neikvæðir í
kvennaskólamálinu". Ekki er
heidur neitt lengur á simum
stað, h'eldur „staðsett“ hér og
þar. Hænsnalkofinn er „staðsett-
ur“ uitan við bæinn, og svo er
hænsraaitrogið „staðsett" í
hsen'sniakofanum. „Á hverjum
tíma“ er eitt þoirra orðatil-
tækja, sem mörgum hættir til
að hinýta aftan við sem flestar
setnimigar, iðulega án þess að
það bafi nokkra rmeririmigu.
Þeiim, sem semjá tilikynminigar í
nafni stjórmarvalda eða stofn-
an-a eða skýra óg'túika einhver
áikvæði, er þess háttar orðahrat
einkar tiltækt. Sama er að
segja um annað orðasamband
af þessum toga: „hverju
sinni“.
Þeir, sem vilja vera fyndm-
ir, ám þess aið ofbjóða hug-
kvæmmi sinmi, nota oft af kost-
gæfini orð eáns o>g „sosum“,
„ku“ og „hvurnig11, eða >æta
orðunum „eður ei“ aftan við
setningar, þegar færi býðst,
svonia eims og slaufu í skottið.
(Rétt er að taka bað fram, af
því lesemdur átta sig ef til vill
efcki á því, að þá skal hlæja,
er þetta ber fyrir augu).
Allofit sjást og heyrast þess
dæmi, að mienn eru efcki fram
úr hófi smásmuglegir um
mierkingu orða. Títt. er tii
dæmis, að lítill greiixaxmunur
sé gierður á aitfcvæðagrei'ðslu
og kosningu, þótt það sé emtgan
veginn eitt og hdð sama. Ný-
leg dæmi um þetta mæitti
mefna, þæði úr blöðum og út-
varpi.
Miðvikudaginm 11. marz
var í sjónvarpimu norskur
myndaþáttur og sýmdir mumir
ýmsir úr gömliu skipsflaiki á
sjávarbotni. Þar var dalllur skil-
merkilega kynmitur sem trog,
og svdpar þeim gripum þó efcki
mieira saman em turnmu og
bassa. í Þjóðviljanum var 14.
marz lýst klæðaburðd færeysfcs
em'bættismanns: Hianm var
„klæddur í nýviðsnúinn sumar-
frabka“. Marga rámar í, að
sautnakonur töluðu um að
venda fötum. 1 öðru Selfoss-
blaðinu var fyrir skömmu frá
því sagt, hvernig „gríðarstór
fíll sezt upp á „dugnaðarlítinn
fcollstó(l“.
Mörgum mamninum virðisit
hætta við að taba heldur djúpt
í árdmni. Brögð eru að þvi í
blöðum og úitvarpi, að eifcki þýM
nægja að segja eiitthvað gott
eða jiafnvel ágætt. „Mjög gott“
virðist eiitt failla í kramið og
er greimileiga ofmotað. Sarna
ýkjuhnieigðin feemiur firiam oft-
ar og víðar. Komi öMasnjór,
er það fiammfcymigi, frostafcafli
bedtir fimbulvetur og vetur í
hiarðara lagi ísöld. Þetta er
fcanmsM ekfci að gena úlfialdia
úr mýftogummi, en samit ýfcju-
borinn ritháttur og nálgast tö-
ræði við merkingu orðanna.
Hér á dögunum drápurn við
á maignaða áráttu sumra mamma
ai. hafa þar fleirtölu, er emigiin
flieirtala á 'heima. í firéttaauka
útvarpsims 9. rnarz heyrcS ég
nýja fleirt’ötomynd. Þar var
rætt um mammf jölgumina í hiedm
inum, og ofckiur var tjáð, að
jarðarbúar yrðu „sex milljarð-
ir“, mig minnir um næstu alda-
mót.
Uggvæmiegt er, hvermig ibdess-
að fólMð eykur kyn sitt í
þröngbýli ofsetimma landa.
Hvernig á að seðja alia þessa
munna? En bíðum vdð og lát-
um ekfci hugfallast. Ofit er
hjálpdn mæst, þegar neyðin er
stærst. 14. rnarz birtir Morgun-
blaðið uppörvandi firásöigin um
nýtt lyf, sem græðir magasár.
En fleiri eru eiginleifcar þess.
„Svo virðist þó sem það geti
valdið háum blóðþrýstdnigi og
bjúgum“. KannsM bjúignafram-
leiðslan í spítötonum geti orðið
til þess að metta svo sem einia
„milljörðimia"? J. H.
Skólavörí'ust.ig 3 A 11. hæð.
Sölusími 22911.
SELJENDUP
Látið okkuT annast sölu á fast-
eignum yðai Áherzla lögð
á góða fyrirgreiðslu Vimsam-
legast hafió sambanc við skrif
stofu vora. er þér ætlið að
selja eða kaupa fasteignir sem
ávallt eru fyriT hendi i miklu
úrvali hjá okkur
JÖN arason, hdl.
Fasteignasala. — Málflutningur
. Bifreiðaeigendur athugið Tek að mér að bóna. þvo og ryksuga bíla. Sæki og sendi ef óskað er, ódýrt og vandað. Sími 81609.

GLER
Tvöfalt einangrunargler. — Góðir greiðsluskil-
málar.
GLERVERKSMIÐJAN SAMVERK H.F.,
Hellu. — Sími 99-5888-