Tíminn - 24.05.1970, Blaðsíða 5

SCNNUÖAiGWR 24. mai 197«.
TÍMINN
5
bjó'ða mér í bíó? Ég heyri a3 það séu
kwrasar taanynriir néna.
Bóndinn var að rá®a nyjart
vkmamaim.
— Hvenær eruS þið vön aS
fara á fætur? spur'ði várani-
maðurinn.
— Ja, á stunrin förum vi<5
á fætur klrikfcaTi fjögur, en á
vetnrna Hggjnæa vá® í leti til
hálf frmm.
— Ef Sha&espeare vaeri Kf-
andi núna, heldarðn að nokkur
tsefci eför honran?
— Jú, árei@anlega. Haim væri
aæstBm 400 áca gamaffi
Hefurðu lesið tm þennan
óvenju bíraefna þjóf, sem ógniar
bænum um þessar mundir?
Jens Ólsen sótti skottutekni
handa fcónni sinni, sem var veik.
— Nú lýsi ég með vasaljósi
í afturendannn á henni og þú
horfir inn um munninn. Sérðu
Ijósi'ð?
Nei, bóndinn sá ekki ljósið.
— Já, þetta vissi ég, garna-
ftekja.
Jón bóndi var þekfctur fyrir,
að gjörnýta vinnukraft sinn.
— Sá, sem ég þarf, siftgði
hann við nýja yinnumanninn,
— er maður, sem getur komiS
fjósavinnunni og morgunverk-
unum af í hvelfi og hjálpað svo
tH í eldhúsinu og garðinum,
passað bflinn og fari® til bæj-
arins í sendiferðir.
— Er nokkur kolanáma hérna
á jörðinni? spurði þá vinnu-
maðurinn.
— Nei, svaraði bóndinn undr
andi, þvi spyrðu?
— Nú, ég gæti þá notað þann
tíma, sem afgangs yrði, til að
grafa eftir kolum.
DENNI
DÆMALAUSI
Ekki slá á vasana, þú gætir
rnyrt uppáhöldin mín!
ISPEGLIYD
Eins og kunnugt er af fréttum
hefur Nixon Bandarikjaforseti
lýst þvi yfir, að herir Banda-
ríkjamarma í Kambodíu, wrði
farmir úr því landi fyrir lok
júnæmánaðar. Margir hafa orðið
til að fordæma innrásin’a í
Kambodíu, og þeirra á meðal
er brezki rithöfundurinn Grah-
am Green. Hann lét sér fátt
finnast um yfirlýsingu Nixons
um brotthvarf hermanna fyrir
jú-nilok, heldur sagði aðeins:
„Reyndar getur forsetdnn ekki
gert neitt annað, því áður en
regntdminn hefst og flóðin
verða í Mekongfljóti, verða
þeir annað hvort að hafa sig
á brott, eða freista þess að
lifa undir yfírborði vatnsins“.
JúKus Nyerei’e heitir maður
nokkur og er sá forseti að starfi.
Júlíus er frá Tanzaniu, enda
er þa® einmitt þar sem hann
er forseti og stjórnar af mikil-
um myndugleik. Júlíus hatar
ekkert eins mikið og pínu-pils,
fegrunarmeðöl og hárkollur.
Hann bannar og stranglega all-
ar fegurðarsamkeppmr, jafnt
kvenna sem karla. Það er því
ekki að undra, þótt „ungfrú
heimur“ Eva Reuber-Stainer frá
Austuiríki hafi ekki fengið land
vistarleyfi í Tanzaníu, en hun
er nú einmitt á miklu ferSa-
lagd um Afrdfeu, og kemur víða
við. Málgagn Júlíusar forseta í
Tanzaníu, líkti fegurðarsam-
keppnum við gripasýningar, en
því hafi „ungfrú heimm'" til að
svara, að sér þætti leitt að kom
ast ekki til Tanzaníu, þar eð
hún hefði heyrt a® það land
væri fagurt, og frægt fyrir fá-
einar kýr sem verðlaunaðar
hefðu verið á gripasýningum
I Belgíu eru menn nú
áhyggjufullir yfir að Baldvin
kóngur sé að verða blindur.
Baldvin hefur alla tíð verið
hinn mesti lestrarhestur, hann
situr jafnan og rýnir í bækur
og blöð langt fram eftir nótt-
um. Hvað eftir annað hefur
dorttningin aðvarað bann, og'
beðið haon að ofreyna ekki
augu sín. ,
Langt er síðan fcóngur vandi
sig á að ganga me'ð dökk sól-
gleraugu í sterku Ijósi, og þau
sólgleraugu eru með glerjum
fyrir nærsýnt fólk. Sjáist fcóng
ur án gleraugna, getur maður
reiknað með að hann hafi lins-
ur, en nú er hann farinn að
kvarta yfir, að hann sjái svarta
bletti og stundum greini hann
eldsnögga glampa. Sérfræðing-
ar hirðarinnar munu að sjálf-
sögðu leggja sig alla frarn við
að lagfæra sjón þióðhöfðingj-
ans.
Þegar karlmenn eldast, þá
rekur að því, að þeir taka að
meta meira ánægjuna af rfku-
legu matborði, en sviptinga-
samri stund í hjónarúmi. . .
eða svo er sagt. Ef þetta er
satt, er sjálfur Frank Sinatra
tekinn áð finna fyrir elli kerl-
ingu. Nýjasta vinkona hans
hefur nefnilega vakið mikla
athygli í USA upp á síðkastið.
Hún heitir Hope Lang og er
leikkona að atvinnu. Hún er
talsvert eldri en fyrri vinkon-
ur og eiginkonur Sinetra, því
Það er jú löngu sannað mál,
að hofrungar eru námfúsir á
ýmsar fcúnstir mannsfcepnunn-
ar ,en þó finnst manni ná út
ytfir allan þjófaibálk, þegar höfr
ungur er látinn koma fram i
næturklúbb og aðstoða nektar-
dansmey við að aflkteða sig!
Þetta „númer“ fer fram á
Moulín Rouge í Paris, einhverj
um frsegasta nektarsýningar-
stað borgarinnar. Allt í einu
sjá 'gestir stórt fiskabúr birtast
á sviðinu orr grannvaxin feg-
urðardís rennir sér niður í vatn
hún er 38 ára, en þær hafa
flestar verið um tvítugt. Sin-
afra sjálfur er nú 52 ára, og
segir um Hope Lang: „Fyrst
O'g fremst met ég hana sem
frábæra leikkonu, og þar næst
— og sá eiginleiki er þýðing-
armeiri fyrir mig — er hún
stórkostlegur kokkur.
Kannski er matargerðarlist-
in einmitt það sem fyrri kon-
ur og kærustur Sinatra gamla
hefwr vantað
Krónprinsínn í Persíu, Reza
Cyrus, er skynsemdarsnáði og
vielgefinn af níu ára dreng að
vera, eða svo segja þeir hlaða-
menn sem hafa haft viðtöi við
hann.
í fyrsta viðtalinu sem för-
eldrar hans leyfðu að haft væri
við hann, segist hann vera lei®-
ur yfir þvi að móðir sín vilji
ekki leyfa sér að fara á heima-
vistarskóla í Sviss, því þar séu
allir svo aliþýðlegir og alúðleg-
ir, og bæði nemendur oig kenn-
arar muni t. d. þúa sig.. ..
Þá kemur það og fram í við-
tali þessu, að aæst því a® vilja
vera geimfari, þá vill hann
verða Indíánahöfðingi, þegar
hann verður fullorðinn. Og
hann hlakkar mjög til að Ijúka
ið. Hún syndir nokkrum sinnum
fram og aftur og til baka aí
miklum yndisþO’kka, aðeins í
færð bikini.
Allt í einu kveður við heljar-
mikið skvamp, og nú er höfr-
ungur kominn í heimsókn til
kvinnunnar. Höfrunigur þessi
hefur sérlega mikinn áhuga á
brjóstahaldara konunrrar, og
svo þegar hún eitt andartak
snýr í hann baki, tekst honu'm
að losa hann . . . . og áhorfend
ur æpa af hrifningu.
námi í judo, en faðir hatrs er
kennari harrs, því þá segist
hann geta skellt bezta vini síu-
um á hnakfcann sá vinur er
bæði miklu eldri og miklu
stenkari en knónprinsinn, og
heitir Hossein.
Fréttir berast nú frá Holiy-
wood, reyndar eftir ærið krók-
óttum leiðam, að leifcarahjón-
in Burton og Taylor séu við
það að skilja. Hvað sem þessari
frétt líður, þá tclja sumir það
martkverðari frótt af þeim
hjónum, að Liz Taylor hefur
krafizt þess að Burton reyni
með einhverju móti að losa sig
við fituskvapið sem tekið er að
Þyngja hann verulega.
Burton mun hafa teki® vel
í málaleitan konunnar, fór að
stunda erfiða leikfimi og mun
árangurinn elkki hafa látið á
sér standa, einfcum eftir að
hann hætti lffea að drefcka sít-
nónublandað gin. Bann hefur
létzt um fjögur kíló á stuttum
tima og hefur þannig orðið sér
úti um sína kröfu á konu sína:
Hann heimtar nú að hún gefi
sér klœðaskáp fullan af fötum
passandi á svo grannan og
spengilegan mann sem hann er
orðinn . . .“