Tíminn - 13.09.1970, Blaðsíða 2

' ! r* | , • r t - f
f " •'
i • , r i' i ' r’ i* r t
TIMINN
SUNNUDAGUR 13. september 197«
MTTUR KIRKJUNNAR

....... ............. ............ ............- :...
TRÚ - GUÐSTRAUST
Það er alltaf mikið rætt um
trú og mikill misskilningur,
sem þar keonur fram á mörg-
œn sviSum, ekki sizt, þegar
trú og trúarbrögðum er algiör
lega ruglað saman. En það
mætti seigja, að þar væri far-
ið að, eins og sá. sem ekki
gerir mun á innihaldi og um-
húðum. Trúin er innihaldið,
trúarbrögðin mismunandi um-
búðir. Og vissulega getur inni
haldið verið dýrmætt, jafnvel
gimsteinar og gull, þótt um-
búðirnar séu ekki annað en
gljáandi pappírshismi.
Trú samkvæmt boðskap Jesú
Krists er bæði framkvæmd og
traust, ótakmarkað traust, eins
og traust barns, sem treystir
góðum foreldrum.
Hann veit af öllu hjarta, að
hvað sem gerzt hefur eða get-
ur gerzt, er þó til einn stáður,
þar sem hann mun alltaf mæta
skilnimgi og fyrirgefningu.
Hugsum okkur líkinguna um
týnda soninn og reynum að
taka hana eins og hún er sögð
án allra guðfræðilegra grufl-
ana.
Annars eru sögur og líking-
ar Jesú orðnar fólki svo inn-
lifaðar eftir vissri forskrifto g
í vissum umbúðum. að það
gæti gert alla sljóa fyrir hinu
upprunalega og eðlilega í frá-
sögn og hljómi.
Aldirnar hafa umvafið orð
Jesú í þessar endalausu guð-
fræðiumbúðir, sem voru hon-
um þó svo fjarri, og sjálfsagt
var það oft í góðum tilgangi
HEIMSFRÆGAR
LJÓSASAMLOKUR
6 og 12 v. 7” og 5%”.
Mishverf H-framljós. Viðurkennd
vestur-þýzk tegund.
BlLAPERUR, fjðlbreytt Orval.
Heildsala — Smásala.
Sendum gegn póstkröfu um land allt.
SMYRILL
Armúla 7. — Simi 84450.
gert, en mætti samt orða um
þetta guðfræðislím af mörgum:
„Til þess að skafa það allt
saman af er ævin áð helmingi
gengin“.
Það má telja sérkenni á
kenningum og framsetningu
Krists, að hann vandar ek-ki
um, gagnrýnir ekki. Hann tek
ur dæmi sín beint úr hvers-
dagslífinu og segir frá eins og
það er, án þess að dæma sjálf
ur um sögupersónurnar. Það
ætlar hann áheyrendum.
Það þarf næstum nauðgun
til að pressa afturhvarfshistor
íu út úr frásögninni um nauð
stadda piltinn í framandi
landi, sem í neyð sinni ákveð
ur að fara nú heim til for-
eldra, þar sem hann veit. að
er indælt að vera.
Það er hvorki talað um nokk
urt afturhvarf eða breytingu
af sonarins hálfu eða nofckurt
skilyrði eða aðfinnslur af föð-
urins hálfu.
Það stendur ekki eitt ein-
asta orð um, að maður eigi
að vera svona og svona eða
gera svona og svona til að
njóta sælunnar og verða fyrir
gefið.
Þar stendur aðeins þetta, og
það er enn meira hrífandi í
frásögninni, ef hún er umbúð-
arlaus og af því það liggur
svo ljúft og eðlilega fyrir:
„Og faðirinn þekkir son
sinn, meðan hann er ennþá
langt í burtu og hann hleyp-
ur á móti honum, fellur um
háis honum og kyssir hann“.

ΠWMM
!,5Kr^Kf:i

iíi ■-fÉiíTirwniMT
ELDAVELAR
ÞVOTTAVÉLAR
FRYSTIKISTUR
KÆLÍ5KÁPAR
'0- ISAFIBÐI
Raftækjaverzlunln Póllinn hA-
ÖNUNDARFJÖRÐUR
Amór Árnoson, VöSlum.
DÝRAFJÖRÐUR
6onnar Guðmundsson. Hofi.
PATREKSFJÖRÐUR
Valgeir Jónsson, rafvm.
Kaupfélag KróksfjacBar. KRÓKSFJARÐARNES
BÚÐARDALUR
Elnar Stefénsson, rafvm. '
STYKKISHÓLMUR
Haraldur Gislason, rafvm.
ÓLAFSVlK
Tórnas Guðmundsson, rafvm.
AKRANES
Jón Frfman.,sson. rafvm.
REYKJAVlK
(Aðalumboð:) Rafiðjan h/f„ Vesturgötu 11.
Raftoiíi h/f„ Kirkjustræti 8.
KEFLAVIK
Verzlunin Stapafell h/f.
RAUFARHÖFN
Kaupfélag N.-Þingeyinga.
BLÖNDUÓSI , AKUREYRI _
Verzlunin Fróði h/f. Raftæknl ~ ln9vl R' Jíhannssom
VOPNAFJÖRÐUR
HÚSAVlK M Alexander Árnason, rafvm.
Raftækjaverzlun Gríms & ÁmaJ
EGILSSTAÐIR
Verzlunarfélag Austurlands.
umBODsmEnn fvrir
IGNIS
HEIIillLISTIEKI
ESKIFJÖRÐUR
Verzlun Elísar Guðnasonar.
ÁRNESSÝSLA
Kaupfélag Árnesinga.
HÖFN, HORNAFIRÐI
Verzlunin Kristall h/f.
RANGÁRVALLASÝSLA
Kaupfólag Rangæinga.
VESTMANNAEYJAR
Verzlun Haraldar Eiríkssonar.
RAFIÐJAN VESTURGÖTU 11 REYKJAVlK SlMI 19294
RAFTORG V. AUSTURVÖLL REYKJAVlK SÍMI 26660
Hann getur ekki Jagt fögnuð
sinn í fjötra yfir því, að dreng
urinn hans, sem hann áleit
týndan og kannski dáinn. er
lifandi og á leiðinni heim.
Hann lætur sem ástæður
sonarins séu sér óviðkomandi
en leggur umsvifaláust fyrir
að undirbúa móttöfeumar með
öll-u því bezta, sem húsið og
heimilið hefur upp á að bjóða.
„Svona er lífið“, gæti staðið
undir þessari frásögn og svo
möngum öðrum, hið eðlilega,
óþvingaða viðhorf elsfeandi
hjartna, sem Jesús mat ávallt
mest. Þannig er trúin, sem
hann talar um hið eðlilega og
gagnkvæma traust milli föður
og sonar, milli elskandi
hjartna, heit heilög tilfinning
frá hjarta til hjarta ekfei ein-
hver formúla eftir þar tll gerð
um forskriftum. formum og
formúlum, játninguan, skoð-
unum og siðum.
Fyrir Jesú er ltfið svona og
á að fá að vera svona, það er
frelsið, sem hann boðar, frjáls
hugsun, frjáls tilfinning, frjáls
vilji í fullu trausti, fuUri trú
á hið góða, mátt þess, sigrar
þess. dýrð þess.
Þannig er þegar skynsamur
maður byggir hús sitt á brjargi,
það er hamingju sína og vei-
ferð á almœtti elskunnar í
höndum Guðs. Og hann stenzt
eða hús hans í stormi og regn
flóði, sem tætir brott undir-
stöður annarra húsa, sem ekfei
voru á sliku bjargi byggð.
Þannig hugsar hirðirinn, sem
skilur hópinn sinn eftir til að
leita að einni kind, sem vant
ar, unz hann finnur hana og
heldur þá vinum sínum dálitla
veizlu, af því að hann er svo
glaður yfir að trú hans var
svarað.
Og sé litið í aðra átt, með
trúarhugtak Jesú Krists í huga,
þá er annað einkenni hennar,
að hún er óbifandi trú. hún
gefst aldrei upp, ef hún ætlar
sér eitthvað, samanber s'öguna
um manninn, sem ætlaði að
fara að sofa, og ætlaði ekki
að láta noikkurt ónæði ná sér
undan sænginni, en fór samt
á fætur, þegar aftur og aftur
var barið að dyrum, og ná-
granninn, sem trúði því, að
hann gæti lánað sér brauð,
fékk það með frekjunni.
Þetta er eitt af þeim frá-
sögum. sem Jesús notar tii að
brenna þá hugsun í hjörtu og
hugi fylgjenda sinna, að aldrei
skuli gefast upp f framkvæmd
um trúar, heldur sýna óþreyt-
andi þolgæði.
Það sýnir líka sagan um
kaldlynda dómarann, sem
gafst upp fyrir áleitni efeki-
unnar, sem vildi njóta réttar
síns, og þá ekki síður sagan
um ráðsmanninn fræga, sem
keypti sér vináttu og hrós,
meira að segja hrós húsbónd-
ans, sem varð þó fyrir tapinu,
þegar hann tefldi á tæpasta
vaðið með skuldabréfin í stað
þess að gefast upp.
En ekkert af þessu fóUtí er
neitt dyggðamynztur til eftir-
breytni yfirleitt, enda ekki
orði á það minnzt. Það sannar
bara þá staðfestu í sínu um-
hverfi og við sínar aðstæður,
sem sönn og sterk trú þarf
að geta sýnt, ef hún á að
njóta sín tiJ sigurs í fram-
kvæmd.
Trúaður maður að skoðun
Jesú, gefst aldrei upp
við að framkvæma það, sem
hann telur hafa gildi. heldur
setur i það allan sinn kraft
og allt, sem hann hefur að
tapa. Þetta er einkenni trúar.
Hvort umbúðirnar eru svo ka-
þólska, lútherska, búddamust
eri eða synagoga gerir minna
til, frjáls trú er fyrir öllu —
guðstrú á sigurs hins góða.
Árelius Níelsson.