Tíminn - 05.03.1971, Blaðsíða 4

£etii iii SiiHiata
Þátturinn ,.Á helguan degi“, sem
tók við af helgistundinni, hefur ver
ið æði misjafn og oft iítill helgí-
blær yfir honum; yfirleitt hefur
frekar verið um umræðuþátt en
helgistund að ræða.
Síðasti þátturinn fannst mér hins
vegar mjög góður. Haukur Ágústs
son, eand. theol., kynnti þar sálma
söng á nýstárlegan hátt.. Lögin,
sem sungin voru við sálmana og
við Faðir vorið, voru í léttum þjóð-
lagastíl og sum líkleg til . vin-
sælda.
Að vísu vaknar eftirfarandi
spurning upp: Tekur nokkur eftir
textanum, boðskapnum, eða hugs
ar um hann? Þó að lögin verði vin-
sæl, tel ég líklegt, að margir, sem
á heyra, verði til þess að iæra og
íhuga textann um leið og lögin
eru meðtekin.
Vafalitið munu sálmalög siem
þessi verða til þess að laða frem
ur ungt fólk að kirkjunni, og yrðu
þá fyrst og fremst sungin við
æskulýðsguðsþjónustur — se.m
vonandi ættu þó sem minnst skylt
við hinar svoköiluðu poppmessur.
KONTRAPUNKTI LOKlÐ
Þá er brezka sjónvarpsleikritinu
Kontrapunkti lökið, en það var
í fjórum þáttum og hinn síðasti
var sýndur á mánudagskvöldið. Að
mörgu leyti var þetta skemmtilegt
leikrit, enda þæði rannsæ og
skopleg mynd af mönnum og ah
burðnm á eftirstríðsárunum fyrri
í Bretlandi.
ULLA HIN FINNSKA
Leikritið „Því er Ulla óánægð“
á sunnudagskvöldið var bráð-
skemmtilegt og um leið vafalaust
lærdómsríkt. Þarna var fjöis'kyld
an tekin fyrir og hin ýmsu stjörn
arform færð inn í hana, þar til
að á endanum gekk allt eins og i
sögu með hinu lýðræðislega fyrir-
komulagi, þ. e. að allir í fjölskyld
unni höfðu sín réttindi og skyld
ur og enginn einn gat gefið algild
a-r fyrirskipanir, eins og yfirleitt
Kvfkmyndin á iaufiardaeskvöld er um œvi Mark Twains.