Tíminn - 10.10.1971, Blaðsíða 5

arUNNUDAGUR 10. október 1971
TÍMINN
5
MEÐ MORGUN
KAFF8NU
Bamakennari spurði dreng,
sem var nýkominn í skólann,
hvort. hann kynni Faðir vorið.
— Nei, svaraði drengurinn.
— Það er Ijótt, drengur
minn, mælti þá kennarinn.
— Þetta vissi ég, Þess
vegna lærði ég það ekki, sagði
strákur.

— Fyrirgefðu. Ef ég hefði
vitað, að þú varst í baöi, hefði
ég bara komið iun og taláð við
DÆMALAUSI w*Þar
DENNI
Aratugurinn íyou m tyou ein
kenndist af stúlkum eins og
Marilyn Monroe. 1960—70 voru
þær sagðar einkennast af Raqu-
el Welchs, hvaða munur, sem
innars kann að vera á þessum
tveimur gerðum. En nú er kom
in enn ný gerð af kynbombum,
sem eiga að setja svip sinn á
nýbyrjaðan áratug. Það eru
stúlkur eins og Joey Ileather-
ton, þessi hnáta með úfna hár-
ið, totumunninn og döpru aug-
un. Kannski ekki ósvipað því
sem BB var, þegar hún var upp
á sitt bezta. Joey Heatherton er
annars bandarísk næturklúbbs-
dansmær, sem hefur lagt New
York og Las Vegas fyrir hina
smáu fætur sína. Auk þess að
geta dansað fagurlega, kann
hún líka að syngja og segia
brandara. Nú vill kvikmynda-
framleiðandinn David Merrick
fá hana til að leika hlutverk
Marylin Monroe í „Enginn er
fullkominn“ eins og hún hét,
þegar hún var sýnd hér. Hann
segir, að Joey sé eins og sköp-
uð fyrir það hlutverk. í einka-
lífinu á Joey einnig nokkuð
sameiginlegt með Marylin.
Stærsta ást Marlyn var íþrótta-
hetjan Joe Di Maggio, en Joey
elskar mestu íþróttahetju Tex-
as, Lance Rentzel og það er
heppilegt, því hún er nefnilega
gift honum. Joey segir sjálf
að auðvitað sé hún ánægð yfir
að vera líkt við Marilyn
Monroe, en ég vil nú heldur
vera Joey Heatherton en ný
Marilyn. Og hvernig líst ykk-
ur svo á?
Af ótta við að særa einhverja
viðkvæma sál, þorum við ekki
að birta meira af myndinni af
þessari fallegu dömu, þar sem
sú sama dama gleymdi gjör-
samlega að klæða sig í fötin,
áður en ljósmyndarinn kom. En
okkur finnst þetta eiginlega
synd mcð viðkvæmnina, því
stúlkan, eins og raunar allar
kynsystur ' ennar, tekur sig vcl
út fatalaus. Jæja, liváð um það.
Við birtum að minnsta kosti
andlitið á henni Conny, tvítugri
flugfreyju, danskri. I-Iún er nú
samt fædd og uppalin til ferm-
ingar í Perú, en flutti þá til
Danmerkur. Hún hefur þó ekki
vanrækt suðurlöndin alveg, Því
hún fer á karnival í Ríó á
hverju ári. Conny hefur ferðazt
viða um og talar reiprennandi
átta tungumál.
Austur í sveitum bjuggu eitt
sinn tveir bræður, miklir hag-
leiksmenn m. a. bjuggu þeir
til grindur til að þurrka á
sokkaplögg yfir glóð. Ein var
úr hrossarif.jum.
Á næsta bæ átti unglings-
strákur heima. Þorsteinn að
nafni sem var heldur einfaldur
en komst stundum hnyttilega
að orði. Á milli bæjanna var
fjárhús, sem bræðurnir áttu.
Á veturna, þegar fé var á gjöf
mátti ganga að því vísu hvenær
þeir gáfu fénu, og var þá oft
notað tækifærið að senda
Steina með skilaboð til þeirra.
Nú var það eitt sinn, að
annar bróðirinn, Ögmundur
var að gefa fénu og Steini var
sendur til hans. Ögmundur
spurði frétta að venju, en sá
svo, að brunagat var á öðrum .
sokk Steina og segir:
— Það er þarna brunagat á
sokknum þínum, Steini.
Steini svaraði samstundis.
— Það er víst af því, að
hann hefur ekki verið þurrk-
aður á hrossbeinsgrind.
Öðru sinni, þegar Steini kom
til Ögmundar, hittist svo á
að tvær mæðgur höfðu ráðizt
á bæinn, Þar sem Steini var.
Og Ögmundur spyr.
— Voru þetta mæðgur, sem
komu til ykkar í vor.
— Ja, það veit ég nú ekki,
svaraði Steini, en sú yngri er
dóttir þeirrar eldri.
— ★ — ★ —
Mark litli Powell, fjögurra
ára, þurfti að fara að heiman
með foreldrum sínum, sem
voru að fara í sumarleyfi út í
sveit. En hvað í ósköpunum
átti hann þá að gera við gælu-
dýrið sitt, hana Piggy, sem for-
eldrarnir harðneituðu að hafa
með? Mark vildi ekki skilja
Piggy eina eftir og fór þess
vegna með hana á lögreglustöð-
— ★
ina og bað lögguna að passa
hana, meðan hann væri í burtu.
Lögreglumennirnir lofuðu aS
gera sitt bezta fyrir Piggy, þótt
þetta væri mjög óvenjulegt
verkefni. Piggy er eða var,
nefnilega kálmaðkur! — Jæja,
áfram heldur sagan. Lögreglan
fóðraði Piggy á blöðum af runn
unum umhverfis Iögreglustöð-
ina og allt gekk vel. Þangað tfl
einn daginn, að í ljós kom, að
Piggy var orðin að púpu. Síðast
þegar fréttist, beið allt Iög-
regluliðið í Ashford, í Eng-
landi, en þar gerist sagan, eft-
ir því að Mark kæmi heim úr
sumarfríinu, svo hann gæti séð,
þegar Piggy vefður að fiðrildi-
— ★ — ★ —
— Við getum lært mikið af
börnum, en við getum ekki aetl-
azt tilað þau komi fram eins
og ábyrg, fullorðin manneskja
við hvaða tækifæri, sem er. 7
ára barn getur virzt öruggt á
hjóli, leikið að hjóla og allt
það. En þess vegna má alls ekki
gera ráð fyrir að barn geti
dæmt rétt í óvæntum umferð-
arerfiðleifcum, sem það kann
að lenda í á hjóli sínu. Þetta
segir Stina Sandels, frægur
austurrískur barnasálfræðing-
ur. Hún bendir á, að umferðin
sé ógnun við barnið strax um 3
ára aldrinn, er það fær fyrsta
Þríhjólð sitt. Þá byrja óhöpp-
in. Þá mæða slysin mest á gang-
börnum upp að 8 ára aldri,
en síðan eru það slys á hjól-
andi börnum' upp að 8 ára aldri,
mun fleiri dfengir verða fyrir
slysum á hjóli í umferðinni en
stúlkur. Það getur stafað af
tvennu. Drengir eru „kaldari“
og hætta sér meira, og svo eru
sennilega færri stúlkur hjólandi
í umferðinni. En auðvitað eiga
börn að fá að hjóla, en bara
ekki í umferðinni. Þau eiga
líka að læra umferðarreglur, og
hér á íslandi veitti ekki af því,
að brýna fyrir börnum á hjóli,
að gangstéttr eru efcki fyrir
þau, heldur hina gangandi.
— ★ —
Guðríður húsfreyja var ekki
sem hreinlegust talin, sérstak
lega var hún oft óhrein um
hendumar.
Eina sinni var hún að linoða
branð. Varð henni þá að orði:
— Það hreinsar gróflega vel
á manni hendurnar að hnoða
brauð.
— Nú er ég búinn að eyða
hundruðum króna í þessa hug-
mynd þína um peningatréð og
svo vaxa bara 27 króna seðlar-
Hér kem ég með ósköp
gott handa þér, Bjössi minn,
sagði Guðrún og rétti skeið að
syni sínum.
— Nú, nú, sagði stráksi. —
— Enga tæpitungu. Ég heiti
Björn en ekki Bjössi, og ég
veit, að þetta er hafragrautur,
og ég vil ekki sjá hann.