Tíminn - 19.01.1973, Síða 3

Föstudagur 19. janúar 1973
TÍMINN
3
Gluggaskrcytingarnar i óðali gefa salnum skemmtilegan svip, og út svnið að sunnan er ekki amalegt — Austurvöllur, Dömkirkjan og al-
þingishúsið. (Timamynd Gunnar)
Odýrari matur og breytt umhverfi
— í veitingahúsinu Óðaii við Austurvöli
KJ—Reykjavík.
Veitingahúsið óðal hefur breytt
nokkuð um svip innan dyra, og
jafnframt hefur matseðli staðar-
ins verið breytt, og verðið iækkað,
sem er ekki algengt nú á dögum.
Haukur Hjaltason veitinga-
maður sagði Timanum, að þeim
hefði tekizt að lækka matinn með
þvi að fækka starfsfölki i eldhúsi
og gera matargerðina auðveld-
ari, en eftir sem áður eru réttirnir
Mánudaginn 22. jan. n.k. heldur
Knútur Bruun 11. bókauppboð sitt
i Átthagasal Hótel Sögu og hefst
það kl. 17.00. A uppboðinu verða
seld 100 númer svo sem venja er,
og verða bækurnar til sýnis i
skrifstofu fyrirtækisins að
Grettisgötu 8, laugardaginn 20.
janúar milli kl. 14.00 og 18.00 i
Átthagasal Hótel Sögu mánudag-
inn 22. jan. milli kl. 10.00 og 16.00.
Meðal bóka, sem seldar verða á
ljúffengir og fjölbreyttir.
1 veitingasalnum eru nú vegg-
skreytingar og lampar úr
tannhjólum allskonar og keðjum.
Lovisa Christiansen á heiðurinn
af skipulagningu breytinganna,
og hún málaði jafnframt glugga-
skreytingar, sem koma i stað
gluggatjalda.
Við innganginn i salinn blasa
við gestum tvær vinámur, er hafa
að geyma „Óðalsmjöð”, sem
uppboðinu má nefna: Af ljóða-
bókum: Sira Jón Hjaltalin, Tiða-
visur yfir árin 1779-1834, Kaup-
mannahöfn 1836, með kápu. Af
timaritum: Skemtileg Vina-
Gleði, Leirárgörðum 1797. Af
ferðabókum má nefna Lord
Dufferin, Letters from High
Latitudes, London 1857 (1. útg.),
og Nicolai Mohr. Forsög til en Is-
landsk Naturhistorie, Kiöben-
havn 1786 (hér eru allar 7
framreiddur er með mat i ölkrús-
um, likt á enskum „pöbb”.
1 hádeginu býður Óðal gestum
sinum ætið upp á einn ódýran
kjötrétt, og kostar hann 225 krón-
ur auk þjónustugjalds. ódýr fisk-
réttur i hádeginu kostar 195 krón-
ur auk þjónustugjalds. Sem dæmi
um verð á sérréttum má svo
nefna lambahryggssneiðar i
rauðvinssósu á 375 krónur og
nautasteik óðals á 575 krónur,
myndirnar). Af fornritaútgáfum:
Sagan af Njáli Þórgeirssyni ok
sonum hans, Kaupmannahöfn
1772, og Hervarar saga og Heid-
reks kongs, Hafniæ 1785.
Auk ofangreindra flokka verða
á uppboðinu allmörg leikrit,
staða- og héraðarit, ævisögur og
minningar, svo og ættfræðirit og
æviskrár.
Þetta er fjórða bókauppboð
fyrirtækisins á þessum vetri, en
ráðgert er að næsta bókauppboð
fari fram i febrúarmánuði.
sem var áður eitt hundrað krón-
um dýrari.
Nýr riddari
t grein um veiðifélagsmál á
vatnasvæði Langár i Mýrasýslu
hér i blaðinu núna i vikunni vegur
Einar Jóhannesson, bóndi á Jarð-
langsstöðum, ótt og titt á báðar
hendur, og verða forustumenn
veiðimála (veiðimálanefnd og
veiðimálastjóri) sérstaklega fyr-
ir höggum hans og einnig undir-
ritaður. Allur er þessi hamagang-
ur Einars vegna þess að ákvæði
laga um lax- og silungsveiði frá
1970 íalla ekki i kramið hjá höf-
undi hinnar löngu ritsmiðar.
Er þvi hernaður Einars
Jóhannessonar einskonar barátta
við vindmyllur. Þó örlar á skimu i
öllu moldviðrinu hjá honum, þeg-
ar hann i lok greinarinnar talar til
þingmanna.
Verð ég að óska blaðinu til
hamingju með þennan nýja vind-
mylluriddara.
12/1 ’73, Einar Hanncsson.
Bókauppboð á mánudaginn
Nú blómstra úreltu bifreiðarnar:
Ford '30 kominn í framleiðslu
aftur undir nafninu „Classic"
Jack Faircloth i West Palm
Beach i Florida var stoltur af
bilnum sinujm sem var af
gerðinni Ford 1930 A-módel,
opUrh, fjögurra manna bill.
Reyndar var billin iöngu orðinn
úreltur. Billin bauð ekki upp á
ncin þægindi, var illa ryðgaður,
og flest öryggistæki úr lagi, og
þar af leiðandi þurfti alltaf að
vera að gera við hann, og von-
laust virtist að halda ryðinu i
skefjum. Þá var það, sem sonur
Jacks, Joel að nafni, byrjaði að
gera við bil föður sins með
glassfíber og polysterefnum. Jóel
hafði yfrið nóg af þessum efnum,
þar sem hann var skemmtibáta-
spiiður. Hann gerði stöðugt við bil
,f<iðunsinp ip^hjálp þessara efna
og gaf þetta mjog’g'óðan árangur.
Ekki leið á löngu, þar til annar
maður, sem átti bifreið frá þriðja
áratugnum, kom tii Joel og bað
um hjálp. Svona gekk þetta koil af
kolli. Joel gerði ckkert annað en
að betrumbæta þessa gömlu bila
með gerviefnum, sem aldrei
ryðguðu.
En hvers vegna ekki að fram-
leiða nýja bifreið i þessum gamla
stil? Þessi hugsun sótti meir og
meir á Joel, og að lokum ákvað
hann að hætta alveg sem báta-
smiður, og ásamt föður sinum
stofnaði hann fyrirtækið „Classic
Industry” og um þessar mundir
framleiða þeir þrjá bila á viku.
Pantanir ná langt fram i timann,
enda eru biladellumenn i Banda-
rikjunum sjúkir i svona bila.
Jack og Joel hafa ekki leyfi til
að kalla bilana Ford, og þess
vegna kalla þeir sina bila
„Classic”. Ford nafnið er samt
sem áður komið á bilana, þvi
eigendurnir skrúfa yfirleitt Ford-
merkið framan á bilana. Reyndar
er það svo, að Þjóöverjar segja,
er þeir sjá bilinn: „Þetta hlýtur
að vera gamall Mercedes.” Danir
og aðrir Norðurlandabúar segja
strax að hér sé á ferðinni Ford,
gerð A. en bað var samskonar
bill, sem þau Bonnie og Clyde
notuðu við flest bankaránin
kringum 1930.
Argerð 1972 af „Callic” vegur
ekki mikið meira en Opel Rekord,
en undir vélarhlifinni gefur að lita
200 hestafla Ford-vél. Lengd
bifreiðarinnar er 4.10 m og
breiddin 1.66 m. Það tekur bilinn
aðeins átta sekúndur að ná 100
km hraða frá þvi tekið er af stað
(Ford A árgerð 1930 þurfti 43
sekúndur) og hámarkshraðinn er
165 km. „Classis” er afgreiddur
sem tveggja eða fjögurra sæta, og
verðið i Florida er i kringum 650
þúsundir islenzkar krónur.
-Þó.
Argerð 1972 af „Classic” (Ford A) —sem nú er I framleiöslu.

Gallar núverandi
vísitölukerfis
1 ritstjórnargrein
Þjóðviljans I gær er rætt um
vísitölumálið og hugsanlegar
breytingar á þvi, en eins og
kunnugter, hefur rikisstjórnin
óskað eftir ákveðnum
breytingum á visitölunni, sem
kjararáðstefnu ASt fjallaði
m.a. um i siðustu viku.
Æ fleiri gera sér Ijóst, að
meinlegir gallar eru á visi-
tölukerfinu, og eykst þeirri
skoðun nú fylgi, að breyta
þurfi þessu kerfi og sniða af
verstu agnúana.
Um galla núverandi visi-
tölukerfis segir leiðara-
höfundur Þjóðviljans m.a.:
„Það má nefna sem dæmi,
að þegar strætisvagnafargjöld
hækka I Reykjavik, hefur það
áhrif á visitöluna — ekki bara i
Reykjavik, heldur kemur sú
hækkun hreinlega til góða i
kaupgreiðsluvisitölunni um .
allt land. Það dæmi má enn
nefna, að hækkun áfengis og
tóbaks, svipuð þeirri, sem nú
var gerð nýlega, um 300-400
milljónir króna, vegur það
sama i visitölunni og hækkun
söluskatts, sem gæfi rikissjóði
þrisvar sinnum hærri upphæð
i tekjur, en söluskatturinn
væri að sjálfsögðu miklu við-
tækari skattheimta. Það má
og nefna, að núverandi við-
miðunargrundvöllur skapar
mikil vandamál, þegar visi-
tölustöðvun er ákveðin eins og
hér á landi siðustu misseri.”
Þá vitnar Þjóðviljinn I
grein, sem Sigurjón Péturs-
son, varaformaður Trésmiða-
félagsins, hefur ritað um
visitölumklið, en þar segir
Sigurjón m.a.:
Verður að vera krafa
verkalýðshreyfingarinnar
að breyta vfsitölukerfinu
„Eins og visitalan er
reiknuð nú, er hún einn helzti
hemillinn á launa jöfnuði.
Hækkun á launum láglauna-
fólks, sem undantekningar-
litiö vinnur við framleiðsluat-
vinnuvegina, er vegna gagn-
verkana visitölunnar á ör-
skömmum tima búin að
tryggja hálaunafólki tvisvar
eða þrisvar sinnum meiri
kauphækkun en lágtaunafólkið
fékk...Það, að visitalan skuli
vega alla þætti meðal-
neyzlunnar jafnt, er höfuðgalli
hennar. Aö benzin skuli vega
jafnþungt i hlutfalli við neyzlu
og mjólk, er I sjálfu sér hróp-
legt misræmi. Að brennivfn
skuli á sama hátt vega jafn-
þungt og neyzlufiskur, er frá-
leitt. Fyrir þá fjölskyldu, sem
notar Iaun sin til brýnustu lifs-
framfærslu, er físitalan þvi
ranglát, af þvi að hún vegur
ekkert þyngra nauðsyn-
legustu neyzluvörur en miður
nauðsynlegar vörur. t sjálfu
sér er visitölukerfið svo frá-
leitt að uppbyggingu, að það
verður að vera krafa verka-
iýðshreyfingarinnar að breyta
þvi. Að halda dauðahaldi i
svona visitölukerfi og telja
röskun þess til höfuöglæpa,
þjónar örugglega ekki hags-
munum verkafólks. Það
Aferður að vera krafa verka-
lýðshreyfingarinnar, aö visi-
talan tryggi, betur en hún
gerir nú, hag þeirra, sem
aöeins hafa fyrir brýnustu
lifsnauðsynjum, og það verður
einnig að vera krafa verka-
lýðshreyfingarinnar.að enginn
fái verðhækkanir margfald-
lega bættar, þvi að það eykur
aðeins á ójöfnuð i þjóð-
félaginu. Þess vegna á verka-
lýðshreyfingin að beita sér
fyrir breytingum á visitölu-
kerfinu.”
-TK.