Tíminn - 07.03.1974, Qupperneq 14

14
TÍMINN
Fimmtudagur 7. marz 1974.
Ölafur verður reiður — og það er ekki gott að hafa hann
á móti sér.
— Ég er miklu verri andstæðingur, sagði Eiríkur.
Þetta verður orrusta á milli mín og hans, og þú átt ekki
aðgera neittannaðen standa hjá og horfa á, með þúsund
krónur í vasanum. Mér er bara óskil janlegt, hvaða skap
er í mönnum hérna í Skarðsstöð, að þið skulið ekki hafa
sameinazt gegn honum fyrr.
— Þegar maður er fátækur, er hugrekkið í vasanum en
ekki í hjartanu, svaraði Jón. Það er eins og hann séra
okkar segir: Fátæktin er einmitt bölvun hins fátæka.
— Já, en nú ertu ekki fátækur lengur. Hjálpaðu mér nú
við að skjóta þessari kænu á f lot, svo skulum við róa út
að bátnum þínum og skoða hann svolítið gaumgæf ilega.
Þegar Eirikur var kominn um borð í Helgu, skoðaði
hann bátinn f rá stefni niður að skrúf u. Mótorinn skoðaði
hann út i yztu æsar, eins og gullsmiður skoðar skartgrip
og metur til verðgildis. Loksins lýsti hann þvi yfir, að
hann væri ánægður, enda þótt báturinn væri það greini-
lega slitinn, að hann hefði getað komið verðinu niður.
Hann benti Jóni á hvaðeina og hækkaði verulega í áliti
hjá honum, bæði vegna þekkingar sinnar, og af því að
hann var ekkert að hugsa um að slá af verðinu.
— Þá er ekkert annað eftir, sagði Eiríkur, og þurrkaði
sér á höndunum á tvisthönk, — en að borga peningana.
Gengur þú að þessum viðskiptum?
— Já, þaðgeri ég, svaraði Jón. Ég gef f jandann i Ölaf
og óska honum niður í pyttinn i Hólmavík.
Þeir tókust í hendur, og báturinn vaggaði rólega, svo
að breiðar gárur lagði yfir sléttan sjóinn. Lengst úti á
firðinum sáust eyjarnar endurspeglast í heiðskírunni.
Þegar þeir komu að Gistiheimilinu, vildi Jón ekki
koma með inn og þiggja hressingu. Hann hafði áður
drukkið talsvert, en bragðaði nú ekki áfengi lengur. Auk
þess langaði hann til að flýta sér heim með fréttirnar.
Eiríkur gekk einsamall inn. Klukkan var orðin tíu, og
Jónas sat inni i setustofu með pípu í munninum. Þegar
hann hafði hlustað á frásögn Eiríks, tók hann strax að
gera sínar athugasemdir. Við þekkjum öll þessa
manngerð— manninn, sem gagnrýnir gerðir annarra og
reynir í vandlætingu sinni að f inna orsakirnar, manninn,
sem ekkert hefur gert sjálfur, en segir hinum alltaf,
hvað þeir hefðu átt að gera.
— Og svo klikkir þú út með því að borga f ullt verð fyrir
notaðan bát!
— Já, málningin hefur skrapazt af á stöku stað,
svaraði Eiríkur. Annars er hann alveg eins og nýr. Ég
neita því ekki,að vélin er farin að slitna, en notuð vél, sem
hefur verið farið vel með, er betri en ný vél, sem getur
reynzt misjafnlega. Þú þekkir sjálfur vélar, og þú
veizt, að hver hef ur sitt eðli, og maður veit aldrei, hvort
maður er með almennilegan grip eða ræksni, fyrr en
maður er búinn að láta hana ganga i mánuð eða svo. Jón
Súrsson fullvissaði mig um það, að hún væri góð í gangi
og eyddi litlu bensíni. Auk þess er hann svo ánægður, að
hann lætur veiðarfærin fylgja.
— Þú ert svo óákveðinn, nöldraði Jónas áfram. Áður
varst þú staðráðinn í að kaupa nýjan bát.
— Já, hvað stoðar það að vera að gera áætlanir, ef
maður getur ekki breytt þeim? Ég er búinn að kaupa
það, sem er betra en nýr bátur. Ég er líka búinn að kaupa
vini og aðstoðarmenn. Nú höfum við tvo beztu sjó-
mennina í Skarðsstöð. Ég er með öðrum orðum búinn að
kaupa það, sem færir okkur gæfu og gengi. En hvernig
gekk hjá þér? Ertu búinn aðtala við f rænkuna?
í stað þess að svara reis Jónas á fætur og tók að ganga
um gólf, eins og þetta væri þilfar á skipi. Svo tróð hann í
pípuna og kveikti í henni.
— Þessu er öllu lokið, sagði hann.
— Vill hún ekki sjá þig?
— Jú, jú, hún lítur mig afskapíega vinsamlegum
augum, en einmitt það, hvernig hún horf ir á mig, segir
mér, að hún haf i engan áhuga á mér. Hún er ekki sama
stúlkan og ég fór í burtu frá.
— Spurningin er: hefur hún nokkurn tíma elskað þig?
— Elskað mig? Hún hefði svo sem elskað mig nógu
mikið, ef ég hefði aldrei farið. Og ég, sem var svo stað-
ráðinn í að biðja hennar, þegar ég kæmi heim. Mér hefði
aldrei komið til hugar, að hún gæti verið svona breytt.
Jæja, út með játninguna, sagði Eiríkur og hló. Hef urðu
nokkurn tíma kysst hana?
— Ne-ei, sagði Jónas í stökustu vandræðum, — en
hún...
— Já, hvað með hana?
— Hún kyssti mig einu sinni.
— Jæja, hvenær var það?
— Hvenær? Nú, það eru fimm ár síðan. Það var einn
daginn, að hún kyssti mig og hljóp svo hlæjandi í burtu.
— Já, en þá var hún bara barn.
— Það skiptir engu máli. Þennan dag sór ég þess dýran
eið, að ég skyldi giftast henni.
— Sagðir þú það við hana?
— Ertu frá þér? Sagði það við hana! Mér þótti alltof
vænt um hana til þess. Þú skilur það ekki, hvernig
karlmanni liður, þegar hann ber í brjósti sanna ást til
konu. En þetta er allt búið að vera — allt saman.
— Viltu þá alls ekki reyna?
— Við hvað?
— Að reyna að hrifsa hana úr klóm þessa ofþroskaða
r bað væri
Heyrðu Bob, þú ert að\ gaman að
fara i þetta stjörnuflug.) hafa þig með,
barftu ekki lstoðar)>f Geiri, enéger
flugmann? 'j \l hræddurum að
?það sé of seint.
| i ið förum á morgun,'
og áhöfnin er fullskip
barna r,
leiðangursl
Geiri, gaman að sjá /
þig. Hvers, egna ertu
hér?
jDalla, ég er að)|
reyna að komast
með i stjörnu
úðangurinn.
Lli

iiilll
lii
1
I
FIMMTUDAGUR
7. mars
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.20.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.) 9.00 og 10.00.
Morgunbæn ki. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: borleifur Hauksson les
framhald sögunnar „Elsku
Mió minn” eftir Astrid
Lindgren (6). Morgunleik-
fimi kl. 9.20. Tilkynningar
kl. 9.30. bingfréttir kl. 9.45.
Létt lög á milli liða. Við sjó-
i n n
kl. 10.25: Jón Jónsson forstjóri
hafrannsóknarstofnunar-
innar flytur erindi: Alþjóð-
leg samvinna á sviði fisk-
veiða. Morgunpopp kl.
10.40: Gilbert O’Sullivan
syngur. Hljómplötusafniö
kl. 11: (endurt. þáttur G.G.)
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningár.
13.00 A frivaktinni. Asa
Jóhannesdóttir kynnir óska-
lög sjómanna.
14.30 Guð þarnast þinna
handa.báttur um æskulýðs-
og hjálparstarf kirkjunnar.
15.00 Miðdegistónleikar:
Svjatoslav Rikhter leikur
pianólög eftir Chopin og
Ravel. Christa Ludwig
syngur lög eftir Brahms og
Schubert. John Williams
leikur gitarkonsert eftir
Rodrigo ásamt félögum úr
Sinfóniuhljómsveitinni
Filadelfiu, Eugene Orm-
andy stj.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
16.15 Veðurfregnir.
16.20 Popphornið
16.45 Barnatimi: Agústa
Björnsdóttir stjórnar. Frá-
sagnir úr Laxárdal i Suður-
bingeyjarsýslu. a. Úr
bernskuminningum Daviðs
Áskelssonar. Knútur R.
Magnússon les. b. úr minn-
ingarblöðum Huldu skáld-
konu. Gerður Guðmunds-
dóttir Bjarklind les.
17.30 Framburðarkennsla i
ensku
17.40 Tónleikar.
18.00 Heilnæmir lifshættir.
Björn L. Jónsson læknir
flytur erindi: Hvað getum
við af dýrunum lært?
18.15 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.25 Ilaglcgt mál. Helgi J.
Halldórsson cand.mag.
flytur þáttinn.
19.30 Bókaspjall. Umsjónar-
maður: Sigurður A.
Magnússon.
19.50 i skimunni Myndlistar-
þáttur i umsjá Gylfa Gisla-
sonar.
20.30 Einsöngur i útvarpssal:
Margit Tuure frá Finnlandi
syngurlög eftir Toivi Kuuia
og Yrjö Kilpinen, Meri
Louhos leikur á
píanó:
20.50 Lcikrit: ,,eigi má
sköpum renna” (Morning
becomes Electra) eftir
Eugene O'Neill (áður utv. i
nóvember 1960). briðji
hiuti: ,,Skuld” (The
Haunted). býðandi: Árni
Guðnason. Leikstjóri: Gisli
Halldórsson. Persónur og
leikendur: Lavinia/Helga
Bachmann, Orin/Helgi
Skúlason, Pétur/ Guð-
mundur Pálsson, Hazel/
Kristbjörg Kjeld, Set/Lárus
Pálsson, Amos/ Valdemar
Helgason, Ira Mackel/
Brynjólfur Jóhannesson,
Joe Silva/Jón
S igurbjörnsson , Abus
Small/ Ævar Kvaran.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusálma (22).
22.25 Kvöldsagan: „Vöggu-
visa” eftir Elias Mar. Höf-
undur les (6).
22.45 Manstu eftir þessu?
Tónlistarþáttur i umsjá
Guðmundar Jónssonar
pianóleikara.
23.30 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.