Alþýðublaðið - 11.07.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Smávegis.
I Gngl&ndi er kvenfólk nú farið
að reykja úr pípum, og eru plpur
lcveiamansa nokkru skrautfegri en
kaslsnannanna, þar sem þær eru
oft girusteiaum settar,-
Slangan .getur verið leagur án
matar en nokkurt annað dýr.
Menn hafa veitt því eftirtekt, að
slöngur, sera safa verið undir
varðveiziu, hafa verið án mstar í
21 mánuð
Ettt hð?1be?gi og að
gangur að eldhúsi, fyrir barnlaus
hjóu, óskast sem fyrst — A v. á.
lenn
verða ráSnir á mótozbát á íiafirði
i sumar. — Verða að fara með
Síríusi, — Upplýsingar f
kaffibúsinu Aldan*
A ígreidsla
bkðsins er í Alþýðuhúsinu við
Ingólfsstræti og Hverfisgötti.
Sími 988.
Augiýsingum sé skilað þangað
eða í Gutenberg, í slðasta iagi
ki. £0 árdegis þann dag ssm þæi
ciga að koma í biaðið.
Áskriftagjaíd eln kr. á mámiði
Auglýsingaverð kr. 1,50 cm. eind.
Útsölumenn beðnir að gera skil
tíl afgreiðsiunnar, að minata kosti
ársfjórðungslega.
Att er nililteleraö
og koparhúðað i Fálkanum.
Sjúkr»8M»lag Beykjavíknr.
Skoðuæariæknir paóf, Sætn. Bjaræ
kéðinsson, Laugaveg II, kl. 3—j
8. h.; gjaidkeri ísieifur ekóiastjóri
Jónsson, Bergstaðastræti 3, sam
lagstfmi kl. 6—8 e. h,
HelAhJóI gljáhrend og
viðge.ð f Fáikauum.
í nestið.
Mtmið eftir, þegar þér
farið ut úr bænum,
að hafa Eaeð yður í
nesti riiiling- frá
Kaupféiaginu*
Besta sögnbókin cr Æsku-
mimtingar, ástarsaga eftlr Turge
niew. Fæst á afgr. Alþbí. og hjá
bóksölum
Aiþbl. er blað allrar aiþýðu.
Ritstjóri og ábyrgðfi.ra’Eður:
Olafur Friðriksson.
Preatsmiðjan Gutenberg.
£dg*r Rict Burroui>hx. Tarzan.
Gat hann stigið upp á sama prep í þjóðfélaginu og
íiún var ár Var hugsanlegt að hún gæti lifað við það
að stlga niður til hans? Var hugsanlegt að hún gæti
orðið hamingjusöm, já, jafnvel að hún gæti orðið það,
ef hún tæki svona niður fyrir sig?“
.Þú svarar ekki“, sagði hann „kveinkarðu þér við að
særa mig?“
„Eg veit ekki hverju eg á að svara", sagði Jane
mæðulega. „Eg veit ekki hvað mér sjálfri finst?“
i „Þú elskar mig þá ekki?“
„Spurðu mig ekki að þvf. Þú verður hamingjusamari
án mfn. Þú varst ekki skapaður til þess að verða háð-
nr þeim böndum sem menningin leggur á menn. Þér
mundi fljótlega fara að leiðast eftir frelsinu og þínu
íyrra Ifferni — sem eg er jafnóhæf að lifa eins og þú
mínu“.
„Eg skil þig“, svaraði hann hæglátlega, „eg skal ekki
ónáða þig. Eg óska fyrst og fremst að þú verðir ham-
ingjusöm, — óska þess heitar en að eg verði það sjáif-
ur. Eg sé nú að þú getur ekki orðið hamingjusöm með
— apa“.
Það kendi ofurlítið gremju í rómnum þegar hann
sagði sfðustu orðin.
„Nei, nei", hrópaði hún, „segðu ekki þettal Þú skilur
Öig ekki“.
En áður en hún gat sagt meira var bifreiðin snögg-
Iega, við það að vegurinn beygði kominn inn í Iftið
þorp og þar stóð bifreið Claytons og þau sem f henni
höfðu flúið frá búgarðinum á miðjum veginum.
XXVIII. KAFLI.
Nfðnrlag'.
Þegar þau sáu Jane Porter lustu þau öll upp fagnað-
arópi, og þegar bifreiðin stöðvaðist faðmaði prófessor
Porter Jane að sér.
í svipinn tók enginn eftir Tarzan sem sat við stýrið
á bifreiðinni.
Clayton varð fyrstur til þess að veita hónum eftirtekt.
„Við getum aldrei þakkað yður fyllilega*, sagði hann.
„Þér hafið bjargað okkur öllum. Þér nefnduð mig með
nafni á búgarðinum, en þó eg kannist við yður, þá
kem eg yður ekki fyrir mig. Mér finst eins og eg hefði
þekt yður mjög vel, en fyrir löngu og undir alt öðrum
kringumstæðum*.
Tarzan brosti þegar hann tók í hendina sem fram
var rétt.
„Þér hafið rétt að mæla herra Clayton“, sagði hann
á frönsku. „Þér fyrirgefið þó eg tali ekki við yður á
ensku. Eg er rétt farinn að læra það mál, og þó eg
skilji það sæmilega, tala eg það illa".
„En hver eruð þér?“ spurði Clayton á frönsku.
„Tarzan apabróðir".
„Nei hvort þó í —. Getur það verið!“
Prófessor Porter og Philander komu nú og þökkuðu
Tarzan og létu jafnframt í ljósi undrun sína og ánægju
yfir því að rekast aftur á skógarvin sinn svona langt
frá heimkynnum hans.
Þau fóru nú öll inn f veitingahús þorpsins og Clay-
ton sá um að gerður var undirbúningur að því að þeim
yrði veitt.
Meðan þau sijtu og biðu eftir veitingunum heyrðu
þau bifreið nálgast.
Philander sat næst glugganum og leit út. Bifreið
kom og staðnæmdist hjá þeim, sem fyrir voru.
„Nei skoI“ sagði Philander, og lá við að værigremja
í röddinni. „Það er herra Canler. Eg hafði vonað að
hérna — að, eg hélt að, eða hérna, eg ætlaði að segja
að við yrðum fegin að hann hefði ekki lent í eldinum",
„Eg hef oft ráðlagt lærisveinum mfnum að telja til ,
tíu áður en þeir töluðu. En í yðar sporum Philander,
mundi eg minst telja til þúsund, og sjðan steinþegja",
sagði prófessor Porter.
„fæja, jæja“, sagði Philander, „en hver er þessi prests-
legi maður sem er með honum".
Jane Porter fölnaði.
Clayton tók viðbragð í stólnum.
Prófessor Pdrter tók af sér gleraugun blés á þau, ea
lét þau á sig aftur í fáti án þess að þurka' af þeim.