Fréttablaðið - 26.10.2005, Blaðsíða 18

MIÐVIKUDAGUR 26. OKTÓBER 2005 MARKAÐURINN18
H É Ð A N O G Þ A Ð A N
Fyrsta afurð Mjólku fór á markað í upphafi
vikunnar. Það er feta ostur sem ber einfald-
lega heitið Feti. Ólafur M. Magnússon, fram-
kvæmdastjóri Mjólku, segir stóreldhús og
veitingastaði fyrst reyna vöruna. Hann vilji
fá umsögn fagaðila áður en almennir neyt-
endur eigi kost á að kaupa hana.
Tilkynnt var í síðustu viku að Vífilfell
hefði keypt 34 prósenta hlut í Mjólku. Tveir
menn frá Vífilfelli koma inn í stjórnina í kjöl-
farið en hingað til hefur Mjólka verið í eigu
fjölskyldu Ólafs. Hann vill ekki upplýsa hve
mikið greitt var fyrir hlutinn en segir það
mjög ásættanlegt fyrir fjölskylduna. „Við
erum þarna að fá gríðarlega sterka og öfluga
menn inn í stjórnina hjá okkur. Vífilfell hefur
líka tekið yfir skrifstofuhald og fjármál, en
aðhald í fjármálum er mikilvægt fyrir fyrir-
tæki í uppbyggingu. Við fáum líka aðgang að
mjög mikilli markaðsþekkingu.“
Ólafur bendir á að Vífilfell sé eitt stærsta
framleiðslufyrirtæki landsins og stjórnendur
þar hafi mikla reynslu af framleiðsluferlum,
framleiðslustjórnun og öðrum þáttum sem
nýtast í rekstri Mjólku. Samstarf þessara fyr-
irtækja bjóði upp á markaðstækifæri með
framleiðslu á nýjum vörum. Hann vill samt
ekki upplýsa af samkeppnisástæðum í hverju
það samstarf geti falist.
Ólafur kallar Mjólku úrvinnslufyrirtæki í
mjólkuriðnaði sem rekið sé án opinberra
styrkja. Nú niðurgreiðir ríkið mjólkurfram-
leiðslu um tæpa fimm milljarða króna sam-
kvæmt fjárlagafrumvarpi fyrir árið 2006.
Stóru mjólkursamsölurnar hafa hingað til
greitt bændum um 45 krónur fyrir lítrann og
svo bætir ríkið um 39 krónum við. Í þessu
hefur ríkisstuðningurinn meðal annars falist.
En Ólafur hafnar þessu kerfi og telur hægt að
framleiða mjólkurafurðir án þess að ríkis-
stuðningurinn kom til.
Í áætlunum Mjólku er gert ráð fyrir að
taka á móti tveimur til þremur milljónum
lítra fyrsta árið. Innan tveggja ára verði tek-
ið á móti fjórum til sex milljónum lítra. Ólaf-
ur segir stefnuna tekna á tuttugu pró-
senta markaðshlutdeild á fimm
til sjö árum.
Hann segir styrkja-
kerfið svipað upp byggt á
Íslandi og í Noregi. Stóru
mjólkursamlögin þar hafi
verið skikkuð til að selja nýj-
um aðilum í úrvinnslu á mjólk ákveð-
ið lágmarksmagn til að tryggja samkeppni á
markaði. Þessa hugsun þurfi að innleiða á Ís-
landi um leið og allt eftirlit og innri stýring í
greininni verði færð frá stóru mjólkurfélög-
unum undir sjálfstæða eftirlitsaðila. Opin-
bert eftirlit á ekki að vera á höndum þeirra
sem hafi markaðsráðandi stöðu, búi við mikla
innflutningsvernd og njóti gríðarlegra niður-
greiðslna í formi opinberra styrkja.
Mótlætið hefur ekki látið á sér standa.
Ólafur hefur verið gagnrýndur af Landssam-
bandi kúabænda og samtökum afurðastöðva.
Rekið sé hart áróðurstríð gegn þeim af ótta
við samkeppnina. Greiðslur mjólkurfram-
leiðenda til bænda hafi hækkað, þeir séu til-
búnir að greiða meira fyrir mjólkina og
semja strax um greiðslur fyrir umframmjólk
sem ekki er til kvóti fyrir.
„Bændur eru ekkert of sælir af sínu og ég
fagna því að þeir eru að fá auknar greiðslur
fyrir sínar afurðir,“ segir Ólafur. Bændur séu
í betri stöðu núna og hafa valkost hverjum
þeir selji mjólkina. Ekki sé hægt að taka við-
skiptum við bændur sem sjálfsögðum hlut
eins og áður. Ákvarðanir um hvað bændur
séu að hafa út úr vinnu sinni og erfiði eiga
ekki að vera teknar einhliða. Hann vill að
menn fái að njóta sín í greininni en séu ekki
heftir í fjötra opinbers styrkjakerfi. Menn
eigi að fá meira um það ráðið hver afkoma
þeirra verði. Búin eigi að stækka og taka eigi
upp nýja hugsun í fóðrun og ræktun. „Það
þarf að afnema þessa miðstýringu og virkja
drifkraftinn í þessum einstaklingum.“
Ólafur var sölustjóri hjá Osta- og smjör-
sölunni í tíu ár áður en hann ákvað að söðla
um. Á meðan hann var að koma hugmynd
sinni um Mjólku á koppinn
stofnaði hann fyrirtækið
Kynning. Það sér um kynn-
ingar á ýmsum vörum, með-
al annars í matvöruverslun-
um. Hann þekkir því vel
markaðinn fyrir mjólk-
urvörur og
ákvað að
s t i n g a
sér í
d j ú p u
l a u g i n a .
Hann dreif
systkinin sín með
sér sem eru fjölbreytta
reynslu að baki sem nýtist
vel í rekstrinum.
„Ég vil vera í verkefnum
sem ég hef brennandi áhuga
á. Sérstaklega ef ég sé tæki-
færi til að breyta einhverju
til betri vegar og þarf að
fara ótroðnar slóðir. En þetta
reynir auðvitað á fólkið í
kringum mann en ég hef
verið mjög heppinn,“ segir
Ólafur.
Það er nóg að gera hjá
Ólafi og síminn hringir reglu-
lega meðan á hádegisverðinum stendur. Að-
spurður segir hann að þau hjónin taki sér
stundum frí og skreppi til útlanda eina helgi
eða stingi af út í sveit með dætrum sínum.
Hann sé mikill söngunnandi og noti þá tæki-
færið til að fara að sjá óperur. Sjálfur hefur
hann verið í söngnámi og sungið í karlakór-
um. Það gefi honum mikið og sé afslappandi.
Þá þyki þeim hjónum gaman að renna fyr-
ir lax. Fengu þau sjö laxa á fyrsta klukkutím-
anum í Rangánum fyrst þegar þau fóru fyrir
nokkrum árum. Síðan var ekki aftur snúið og
segist Ólafi vera nokkuð sama eftir þetta
hvort hann fái lax eða ekki. Hann njóti þess
að slappa af við árbakkann og anda að sér
ferska loftinu.
Samhliða öðrum störfum hefur Ólafur
leigt út jólasveina yfir hátíðarnar. Það var í
gegnum það starf sem hann komst fyrst í
kynni við Styrktarfélag krabbameinssjúkra
barna fyrir tólf árum. „Þegar ég byrjaði að
leika jólasvein fyrir styrktarfélagið kynntist
ég þessum málstað. Ég sá í
hvaða sporum fólk stóð með
lítil börn mikið veik. Ég
hafði tækifæri til að gera
eitthvað fyrir þetta fólk og
leggja mitt af mörkum,“ seg-
ir hann.
Fyrir tveimur árum voru
svo haldnir jólatónleikar til
styrktar samtökunum í til-
efni af tíu ára samstarfi.
Ólafur segir að KB banki
hafi styrkt þau vel í þessu
verkefni og nú sé stefnt að
því að halda tónleikana í
þriðja sinn. „Á þessu ári
hafa sextán börn greinst
með krabbamein. Félagið
munar mjög mikið um þessa
fjármuni sem við erum að
leggja til.“
Þó að margt beri á góma
er komið að leiðarlokum.
Ólafur þarf að fara að sinna
bændum sem hugsanlega
verða í viðskiptum við hann í
framtíðinni. Hann vinnur
hörðum höndum til að sjá
hugmynd sína verða að veru-
leika. Hann er greinilega
framkvæmdamaður sem kemur hlutunum í
verk. Hugur fylgir máli. Um það verður ekki
deilt.
„Ég hef trú á því sem ég er að gera og tel
mig vera að gera rétt,“ segir Ólafur M. Magn-
ússon. „Ég er mjög sáttur og rosalega ánægð-
ur að við fórum út í Mjólku-ævintýrið. Ég trúi
því að íslenskir bændur muni standa með
þessu verkefni og íslenskir neytendur hafa
tekið okkur mjög vel. Við munum ekki bregð-
ast væntingum þeirra.“
Hádegisverður fyrir tvo
á Perlunni
Smurbrauð með rækjum,
salati og kotasælu
Smurbrauð með reyktum
laxi, salati og kotasælu
Tveir vanilluhringir með
möndlum og marsipani
Drykkir
pepsi og kaffi
Alls: 2.960 krónur
▲
H Á D E G I S V E R Ð U R I N N
Með Ólafi M.
Magnússyni
framkvæmdastjóra Mjólku
Af ávöxtunum
skuluð þér þekkja þá
Það leika svei mér ferskir vindar
um Flugleiðir þessa dagana. Í
sumar hættu allir í stjórninni og
nú hætti forstjórinn og í kjölfarið
keyptu Flugleiðir útlenskt flug-
félag á fimmtán milljarða króna –
aðeins örfáum mánuðum eftir að
vinur helstu hluthafa keypti sama
félag á þriðjung af þeirri upphæð.
Það er ekki skrítið að hlutabréfin
rjúki upp í verði.
Þeir eru margir í gamla hagkerfinu
sem skilja hvorki upp né niður í því
sem Flugleiðir eru að gera þessa
dagana. En Aurasálin tilheyrir ekki
gamla hagkerfinu heldur því nýja.
Aurasálin skilur að þau fyrirtæki
sem hafa það að markmiði að selja
vörur og þjónustu eru dauðadæmd
– aðeins þau sem stunda fjárfest-
ingar í öðrum fyrirtækjum munu
blómstra og færa landi, þjóð og
hluthöfum einhverja gæfu og
gróða.
Það er skemmtilegt að fylgjast
með honum Hannesi Smárasyni,
forstjóra Flugleiða. Maðurinn er
hámenntaður og þekktur fyrir af-
burðagáfur sínar. Þessar gáfur
hefur Hannes notað til þess að gera
rekstur Flugleiða gjörsamlega
óskiljanlegan á aðeins örfáum mán-
uðum. Geri aðrir betur. Hér í eina
tíð var auðvelt að svara spurning-
unni um hvað Flugleiðir gerðu. Nú
veit það enginn nema Hannes – og
kannski Jón Ásgeir, og svo auðvitað
Aurasálin.
Pálmi Fons græðir ellefu milljarða
á því að kaupa Sterling og selja það
strax aftur. Flugleiðir græða vita-
skuld líka verulega á því að hafa
keypt Sterling á þessu gjafverði.
Semsagt: Allir græða.
En hvað varðar Aurasálina um það?
Ekki græðir Aurasálin á þessu
frekar en öðru hlutabréfabraski
hér í þessu samfélagi. Aldrei býðst
nokkur maður til að kaupa hluti af
Aurasálinni á þreföldu kaupverði
þótt það myndi vitaskuld oft koma
sér vel. Til dæmis kæmi það sér
ákaflega vel ef einhver byðist til
þess að kaupa hlut Aurasálarinnar
í deCode á genginu 198 dollarar á
hlut. Eða bílinn á 300 þúsund kall.
Samfélag þar sem menn græða
milljarða í einum viðskiptum er
brenglað. Hér á landi er allt úr hófi
gengið og tekur Aurasálin heils
hugar undir málflutning þeirra
sem telja að nú þurfi að spyrna við
fótum með lagasetningu.
Að mati Aurasálarinnar væri eðli-
legt að miða vikulegan gróða
kaupahéðna við árslaun leikskóla-
kennara á mánuði. Dettur annars
einhverjum í hug að menn eins og
Hannes Smárason, Jón Ásgeir,
Björgólfur og Pálmi Fons skili
meiru til samfélagsins heldur en
þeir sem bera ábyrgð á því að ala
börnin okkar upp? Þing og þjóð
hljóta að geta komist að samkomu-
lagi um þetta viðmið Aurasálarinn-
ar, enda væri með því ekki komið í
veg fyrir að þessi ofvöxnu börn í
Kauphöllinni leiki sér með „stokk-
ana“ sína en á sama tíma væri við-
haldið eðlilegu jafnvægi í þjóð-
félaginu.
A U R A S Á L I N
Ólafur M. Magnússon
Fæddur: 27. ágúst 1964
Maki: Sigrún Bjarnadóttir skólastjóri
Dætur: Ingibjörg Ólafía (‘86), Ásdís Rún (‘90),
Jórunn Lára (‘98)
FJÖLGAR Í HLUTHAFAHÓPI MJÓLKU „Ég hef trú á því sem ég er að gera og tel mig vera að gera rétt,“ segir Ólafur M.
Magnússon.
Fetinn kominn á markað
„Ég hræðist aldrei nein verkefni,“ segir Ólafur M. Magnússon framkvæmdastjóri Mjólku. Hann hef-
ur líka mörg járn í eldinum. Fyrir utan að sinna rekstri tveggja fyrirtækja hefur hann um árabil lagt
Styrktarfélagi krabbameinsjúkra barna lið. Björgvin Guðmundsson snæddi hádegisverð með Ólafi.
Fr
ét
ta
bl
að
ið
/P
je
tu
r