Mánudagsblaðið - 02.11.1970, Blaðsíða 1

\
Magnús, vínið og
mjólkin
FENGU VEITINGAHÚSIN
BIRGÐIR?
Leikfang Onassis
Jackie Onassis er nú að verða flest um blaðales-
endum hvimleitt lesefni, enda er hegðan hennar
ekki til fyrirmyndar. — Sjálf virðist hún ekki
glæsileg þegar hún þybbast við blaðaljósmynd-
ara, eins og sjá má á myndinni.

íslenzkar stúlkur
Alvarlegt ástand íslenzkra unglinga í
Höfn - Smyglari fangelsaður í ísrael
Þá er það loksins komið fram, sem hér hefur verið haldið
fram, að íslenzkar stúlkur í Kaupmannahöfn lifa ekki öllu því
fyrirmyndarlifi sem sumir hafa viljað láta í veðri vaka. Sann-
leikurinn er sá, að mjög stór hópur íslenzkra stúlkna á unga
aldri, liggur í viðurstyggilegri spillingu i borginni, og eru eit-
urlyfjaneyzla og vændi þar efst á baugi. Stúlkur þessar hafa
undanfarin ár, farið sumar til vinnu í Höfn, venjulega eins-
konar hótelstarfsfólk, en aðrar hafa farið á svokölluðum au
pair samningum, ráðnar af aðilum ytra gegnum agenta hér
heima.
Nú er það auðvitað hvers
manns eða konu mál hversu
þau haga lífi sínu ytra. En gall-
inn er bara sá, að margar þess
ara telpna og pilta eru langt
undir lögaldri og sendir út af
fáfróðum foreldrum, sem
hyggja að þær séu að mennta
sig og skoða heiminn í þessu
útstáelsi sínu. Hinsvegar er
það staðreynd, eins og hér
hefur verið bent á, að sumar
þessara stúlkna hafa lagzt i
megna óreglu á ýmsum svið-
um og oftar en einu sinni kom-
izt í kast við lögregluyfirvöld-
in þar.
Nú er komið upp, eins og
vitað var, að eiturlyfjahringar
eru farnir að taka þessa ung-
linga í þjónustu sina við smygl
eiturlyfja, en fyrsta málið, sem
upp er komið birtist í nýlegu
eintaki af Politiken, sem til-
kynnti, að ein tvítug íslenzk
stúlka hefði verið nöppuð í
ísrael með hvorki meira né
minna en 25 kíló af hassis, ó-
blönduðu. Það neyðarlega er
íslenzkt kæruleysi, mikil-
mennska og peningafyrirlitn-
ing kom upp um stúlkukind
þessa. Brá hún sér hvergi þeg
ar yfirvigt hennar í flugvélinni
var „aðeins“ 100 dollarar,
engin smásumma fyrir au pair
stúlku á lágum launum.
Blaðið hafði í vor tvö óstað-
fest dæmi um, að íslenzkar
stúlkur í Höfn gortuðu af því
í vinahópi, að þær væru
„smyglarar" fyrir „hring“ og
væru sendar í ýmsar áttir til að
sækja og koma á leiðarenda
eitursölu
talsverðu magni eiturlyfja.
Þótti þeim þetta í senn spenn-
andi og rómantískt enda gátu
þær ekki þagað um þessa nýju
atvinnugrein sína. Gera má
ráð fyrir, að þessi stúlkukind
fái að rotna í fangelsi um tals-
vert langan tíma, eins og fjöldi
ungra stúlkna liggja nú í fang-
elsum víða í Evrópu, bæði
Ítalíu, Grikklandi og enn fleiri
löndum, sem þær hafa verið
nappaðar í. Sú íslenzka, sem
nú var tekin, verður fangelsis-
félagi danskrar stúlku, sem
eflaust var fyrir sama „hring-
inn“ eða máske einn sam-
keppnisaðila hans.
Það skiptir máske ekki
miklu máli þótt stelpugopi sé
settur í fangelsi fyrir svona
glæpi, en reyndar má segja,
að það sé sjálfsagt að þær
taki út harða refsingu fyrir af-
brotið. Hinsvegar má minna á,
að sumar af þessum stelpum
sleppa alveg við refsingu og
hyggjast ábyggilega færa út
kvíarnar þegar hingað heim
kemur, enda er mikiil markað-
ur fyrir eiturlyf hér, einkum
meðal æskufólks, eins og blöð
in hafa sannað og eiturlyfja-
nefnd dómsmálaráðherra kák-
aði í nýlega. Má búast við að
Framhald á 8. síðu.
22. árgangur
Mánudagur 2. nóvember 1970
42. tölublað
Hraksmánarleg viðreisn
Fjögur félög krefjast kauphækkans
Aldrei hefur útlitið verið glæsilegra en nú fyrir ríkisstjórn
Jóhanns Hafstein. Starfsmenn ríkis og bæja eru að fá kaup-
hækkun, kennarar hóta uppsögnum og landflótta verði kaup
þeirra ekki lagfært og dómarar standa nú í „setu“-verkfalli
vegna launa sinna. Jón Sigurðsson hefur lýst yfir verkföllum
bátasjómanna fái þeir ekki fulla leiðréttingu sinna mála.
Kaupmenn eru æfir og ýmsar smærri stéttir hafa í hótunum
ef þær fá ekki að fylgjast með hinum.
Við yfirheyrzlur í sjónvarp-
inu I síðustu viku, var Jóhann
daufur I dálkinn enda gat hann
á engin úrræði bent nema flökt
andi verðstöðvun, sem hann
taldi að verða myndi um miðj-
an mánuð. Ekki hefur verið
minnzt á einu orði að verð-
stöðvun er gangslaus án verð
bindingar. Stjórnin þorir ekki
að minnast á slíkt, þótt jafnvel
fyrirmyndir hennar Svíar og
Danir, hafi séð að verðstöðv-
un væri vonlaus án ráðstaf-
ana um bindingu kaupsins.
Hræðslan við kosningarnar
í vor hefur algjörlega gripið
þá sem stjórna eiga. Hver ein-
stök samþykkt er gerð með til-
liti til þess. Það er því ekki að
ófyrirsypju, að litið er til nýs
blóðs I forustuliði stærsta
flokksins og vænzt, að nýir
menn hafi kjark til að sjá hvað
alþióð er fyrir beztu.
Svona vinnubrögð eru ekki
annað en hættulegur gálga-
frestur. Heldur stjórnin það í
alvöru, að hún geti skipað
þeim þjóðum, sem við kaupum
af, að meta verðgildi varnings
síns eftir óskum hennar?
Það er með öllu útilokað að
stöðva hækkandi verðlag
nema með algerri kúvendingu,
bæði hjá hennar flokki og
kaupsýslumönnum. Þjóðin,
samkvæmt yfirlýsingu Jónasar
Haralz, býr betur, rýmra og
dýrar í húsakosti, heimilisvél-
um, hreinum lúxus, en nokkuð
annað þjóðfélag í heimi. Bog-
inn hefur verið spenntur svo,
að þanþolið er að bresta. Verð
stöðvun, þar til að kosningum
lýkur, er ekki bjargráð heldur
Það hefur verið löngum vitað,
að ,tryggingarnar" hafa verið einka-
eign kratanna og valinn krati í
hverju sæti, sem máli skiptir en
afkvæmi kratanna skipa hinar
smærri stöður og skrifstofustörf.
Fyrirtæki þetta er eitt umsvifa-
mesta í landinu og um um það
fara geysilegar summur. Alltaf við
og við hafa blossað upp sögusagn-
ir um óreiðu þar en þær hafa jafn-
an verið þaggað niður, enda ef-
andi h'vort verulegur fótu'r háfi ver-
ið fyrir þeim.
svívirðileg blekking ráðþrota
forustumanna. Einn neikvæður
hnykkur í þjóðarframleiðslunni
og strengurinn brostinn.
menn innan fyrirtækisins væru að
draga í búið,- kjöt, hunang og .A-
vex.ti, eins og orðrómur þrálátur
vill hafa það, og reiða sílkt á herð-
um sér af vinnustað Mun hafa'geng
ið algjörlega fram af endurskoðun-
inni þegar þessi liður eyðslunnar
kom í ló's. Á almenriingúr 'heimt-
ingu á, að gert sé opinbert hvort
um óhreint ínjöl í pokanum-sé að
ræða eða aðeins sögusagnir.
Eins og skýrt var frá í blað-
inu fyrir þremur vikum, þá
hækkaði Magnús Jónsson, fjár
málaráðherra, brennivinið um
15% s.l. föstudag. Þessar
hækkanir eru orðnar venjuleg-
ur liður í fjármálastarfsemi
ráðherra, þegar ríkisstjórnin
er komin í vandræði á öðrum
sviðum og núna verður hækk-
unin látin greiða mjólkina og
rjómann niður!!!
Út af fyrir sig er hækkun á-
fengis ekki alvarleg; bæði á-
fengi og tóbak er ódýrt á ís-
landi. Á hitt má benda, hvort
talið sé upp hjá hinum mörqu
vínsölustöðum, sem selja
skammta, þannig að eigendur
græði ekki á því, að selja vín
keyptu á gamla verðinu, á nýia
verðinu. Þá má benda á þá
staðreynd að veitingamenn
vissu gjörla um ætlanir Magn-
úsar i þessum efnum og ólík-
legt, að þeir hafi gleymt að
byrgja sig upp.
★
Skyndihækkanir ríkisins eru
oftast þannig að sérhags-
munahópar og gæðingar vita
gjarna um þær fýrirfram, bæði
í þessu tilfelli og svo „verð-
stöðvun“ Jóhanns Hafsteins,
sem alræmd er orðin.
Hinsvegar er því ekki að neita,
að svo smáir sem kratar eru í eðli,
þá trúðu fæstir að hinir betur settu
Tryggingarnar / rannsókn?
Það verður að fara að krefjast þess, að uppi verði látið
hversvegna endurskoðun Tryggingarstofnunar ríkisins krefst
skýringa á hinum miklu útgjöldum mötuneytis stofnunarinnar.
Starfsfólkið hefur haft í flimtingum að yfirmenn sjáist tiðum
með kiötlæri eða ávaxtadósir á herðum sér þegar úr vinnu
er farið, og víst er að einn af höfuðpaurum þar varð að skila
lyklum, næstum því „búrlyklum“, vegna óráðsíu mötuneytisins.