Ísafold - 12.08.1876, Blaðsíða 3

75
fyrirliða þeirra, og því öðru, að liðið er
lítt taraið til hernaðar, þótt hreysti bresti
eigi. Loks var fartð að brydda á flokka-
dráttum innanlands, af völdum höfð-
ingja þess, er Alexander Karageorge-
witsch heitir. Hann er sonarsonur Ge-
orgs Czerny, sem var helzti foringi
Serba, er þeir börðust til frelsis sjer
gegn Tyrkjum í upphafi þessar aldar.
Faðir Alexanders, Kara Georgewitsch,
var jarl Serbíu 1841—68; þá vár hon-
um hrundið frá völdum, og Milosch,
afi Milans, sem nú er jarl Serba, kos-
inn í hans stað. Síðan hafa þeir feðg-
ar Georgs-niðjar setið um að komast I
tignina aptur, og þeim var kennt morð-
ið á Mikael jarli, móðurbróður Milans,
árið 1869. Alexander kvað vilja hafa
frið við Tyrki.
Litlu betur er lálið af viðureign
Svartfellinga við lið Tyrkja, og höfðu
þeir nýlega beðið allmikinn ósigur.
Aðgætandi er, að þessar frjettir eru
úr enskum blöðum, sem gjöra sjer allt
far ura að halda .um höfuðið á Tyrkj-
anum.
Síðustu frjettir frá Miklagarði sögðu
þar standa til eða þegar orðin ný höfð-
ingjaskipti: Murad V. að bana kominn,
hvort sem það hefir verið á eðlilegan
hátt eða af manna völdum, og bróður
hans, Abdul Hamed, tekinn við stjórn.
• Mun hann verða kjörinn soldán, undir
eins og Murad er anduður», segir í
síðustu hraðfrjettinni, 29. f. m.
— (Tjr brjefi frá Kaupmannahöfn,
í júlím. 1876). «Ekkert er vissara en
það, hvað sem svo blöð hægrimanna
segja, að sigur vinstrimanna hinn mikli
við kosningarnar hefiralveg eyðilagt hægri
bæði innanlands og utan, þótt það muni
eigi sjást til hlítar fyr en á þinginu f
haust eða vetur. Af ályktunum auka-
þingsins, sem nú nýlega var slitið, er
hverjum heilvita manni auðsætt, að
stjórnin hefir farið hina mestu óför,
þótt «Dagbl.» og «Föðurl.» reyni enn
að breiða yGr það. tir því að stjórnin
hafði eigi sjálf þá sómatilfinningu, að
fara frá undir eins eptir kosningarnar,
þá vissu menn annars að í sumar mundi
eigi til skarar skríða, því nú er ekkert
annað eptir en að neita fjárhagslögun-
um beinlínis næst, og það mun líka
verða gjört að vetri. í*á fyrst sjest,
hvað úr verður, og þangað til getur
stjórnin, sem nú er, enn lafað við við
litla frægð; en f apríl næst verður hún
svo annaðhvort að fara frá eða gjöra
«Statscoup» (rjúfa stjórnarlögin), og því
trúir enginn, að hún hafi hug til þess.
Það er víst, að allir efnilegir og gáfaðir
ungir menn fara nú að fallafrá (hægri).
Gæti jeg tfnt þar til nóg dæmi. Pró-
fessor Frederiksen er nú alveg með
vinstri í raun og veru, og etazráð Juel
eins; hann mun verða hægri háska-
legur, og Holstein-Ledraborg er ágætur,
jeg tala nú ekki um Berg og J. A,
Hansen; það er danskri alþýðú til sóma,
að hafa skapað slíka menn, og mikill
misskilningur er það, að láta alla Dani
eiga óskilið mál við «þjóðernis- og frels-
ismannaflokkinn* (de Nationalliberale).
Jeg er viss um, að við næstu kosningar
sjást fleiri góðiriiðsmenn í flokki vinstri-
manna en margan varir nú. Það stjórn-
arástand, sem nú er hjer, og hefir verið
undanfarin ár, gjörir Danmörk að eins
athlægi í augum alls heimsins. Það
er leiðinlegt, að eins góður maður og
Nellemann skuli vera flæktur við slika
stjórn».
«Á fæðingardag Magnúsar Eiríks-
sonar 22. júnímán. hjeldu hjer um bil
allir landar, er hjer voru, honum veizlu
út á «Constantia» hjer fyrir utan bæ-
inn. þá var Magnús 70 ára. Mælti
forseti Jón Sigurðsson fyrir skál hans,
snilldarlega, eins og honum er lagið.
Gfsli Brynjúlfsson hafði og orkt kvæði
fyrir minni hans, er hann flutti honum
að veizlunni. Magnús Eríksson erhinn
mesti mannvinur og öðlingur, eins og
öllum er kunnugt, enda ann honum
nálega hver maður, er hann þekkir,
hugástum. Hann er enn hinn fjörug-
asti og ern mjög, og á jafnhægt með
að taka þátt í gleði ungra manna sem
eldri».
— PÓStskipíð Arcturus lagði
af stað hjeðan 28. f. m., með allmarga
farþegja, þar á meðal Feilberg búnað-
arfræðing, Lefolii stórkaupmann, stú-
dentana Jón Jensson úr Reykjavik,
Guðlög Guðmundsson frá Ásgarði og
Sigurð Ólafsson frá Hjálmholti.
Af farþegum hingað með síðasta
póstskipi gleymdist f síðasta bl. að
geta iandlæknis vors Dr. J. Hjaltalíns.
— Norskir visindameim.
Hinn 26. f. m. hafnaði sig hjer hið
norska gufuskip VÖRINGEN, sem áð-
ur er getið í þessu blaði, og stjórn
Norðmanna heflr gjört út á landsins
kostDað með beztu náttúrufræðinga sína
til vísindalegra rannsókna í höfunum
milii Noregs, Færeyja, íslands og Græn-
lands. Fyrir skipinu var kapteinn úr
sjóliðinu, Wille að nafni, og Petersen
hjet sá, er næstur honum gekk að
völdum. Meðal náttúrufræðinganna
voru, auk oddvitans U. Mohns, nafn-
kenudastir þeir Daníelsen yfirlæknir frá
Björgvin og Sars, dýrafræðingur frá
háskólanum í Kristjaníu. Þeir dvöldu
hjer rúma viku og ferðuðust til þing-
valla ; annað ekki.
Eigi vitum vjer, hvernig þeim hef-
ir litizt á sig hjer, en eigi er ólíklegt
að þeim hafi fundizt minna til um gest-
risni íslendinga en orð er á gjört.
Landshöfðinginn hjelt þeim sína skyldu-
veizlu daginn áður en þeir fóru, en
annars mátti heita að fbúar höfuðstað-
arins litu eigi við þeim. Ef Danir
mættu marka drottinhollustu allra ís-
lendinga við sig á því sem fram kem-
ur við þá frá höfðiDgjunum (embætlis-
mönnum) í Reykjavík, værum vjer þeim
vafalaust harla velþóknanlegir. Þá væri
vissulega óþarfi að bregða oss um, að
vjer hefðum annarlega guði fyrir þeim,
því að hjer kemuí varla svo danskur
maður af heldra tagí að ekki sje uppi
fótur og fil honuui til viðhafnar og
fagnaðar, (t. d. yfirmennirnir á her-
skipunutn dönsku), en jafn ágæta vis-
indaskörunga sem þessa Norðmenn
láta menn sem þeir sjái ekki, hið eina
skipti f mörg hundruð ár, sem vjer
eigum slfkum gestum að fagna, og það
þótt öll líkindi sjeu tii, að landið hafi
engu minna gagn af þeirra för og starfi
en öllum djúpstikunum og vörðuhleðsl-
um Fyllu-manna ár eptlr ár, að
ógleymdri vörn þeirra gegn ágangi út-
lendra fiskimanna.
«VÖRINGEN» átti að halda hjeð-
an vestur í Grænlandshaf og síðan
norður undir Jan Mayen og þaðan heim-
leiðis. En vegna illviðranna í sumar
hafði hann orðið seinni í förum en við
var búizt og varð þvf að slá af að halda
lengra en hingað í þetta sinn; sheri
því heimleiðis hjeðan 3. þ. m.; ætlaði
að koma fyrst við land i Naumuósi
(Namsos) á Hálogalandi og halda síð-
an suður með endilöngum Noregi.— í
ráði er að halda þessum ferðum áfram
að sumri. Stórþingið hefir veitt til
þeirra 80,000 kr. þetta ár. Tilgangur
slíkra ferða er að kanna stefnu og
hraða strauma, stika djúpið og kanna
botn sjávar og hita, dýr og jurtir o. s.
frv. Til þess að kanna mararbotninn
og ná því sem þar kann að leynast af
dýrum og jurtum, eru hafðar botn-
sköfur miklar og rammgjörfar, með háf-
um við.
— Hrossakanpaskip Sli-
mons, Fusilier (221, Jaques), hafnaði
sig hjer 8. þ. m., eptir 7 daga ferð
frá Granton, með allmikið af ensku
ferðafólki. það fór aptur að morgni
hins 10., með nál. 300 hross, og marga
farþegja, þar á meðal um 30 vestur-
fara hjeðan af suðurlandi. Flest hið
enska ferðafólk fór og aptur, og enn
fremur Lock hinn eldri frá Lundúnum,
leigjandi brennisteinsnámanna í Þ*n&_
eyjarsýslu, og kaupmaður Pjetur Fr.
Eggerz frá Borðeyri, á leið til Noregs.
— Vestnrfaraskipið «Ver-
ona> (1600 tons) kom á tilteknuin
tíma á hafnirnar fyrir norðan og aust-
an, Borðeyri, Sauðárkrók og Akureyri,
og í annari ferð á Seyðisfjörð (II. f.
mán.), og fór með alls 1150 manns.
— Ijandsliöfðiiigfinn og
póstmeistarinn lögðu af stað hjeðan
6. þ. m. með «Fyllu» til Seyðisfjarðar
í hina fyrirhuguðu embættisferð um
austurland og J»ingeyjarsýslu. Þeir