Ísafold - 03.07.1877, Blaðsíða 4

f>0
um áfengum drykkjum, 26. febr.
1872, 2. gr., að því leyti er snert-
ir borgun gjaldsins af þeim vörum,
er flytjast til landsins með gufu-
skipum;
4., um skattáábúð og afnot jarða og
á lausafje;
5., um tekjuskatt;
6., um húsaskatt;
7., um laun sýslumanna og bæjarfó-
geta;
8., um breyting á fátækratíundargjaldi;
q., um lögsókn og hegningu fyrir rangt
tíundarframtal;
10., lög til bráðabyrgða 21. febr. þ. á.
(sama efnis og nr. 3).
Forseti efri deildar skýrði frá, að
landshöfðingi mundi á næstafundi leggja
fyrir hana önnur 10 stjórnarfrumvörp:
1., um skipti á dánarbúum og fjelags-
búum o. fl.;
2., um kosningar til alþingis;
3., um endurskoðun jarðabókarinnar
frá 1861;
4., um breytingu á þeirri tilhögun,
sem hingað til hefir verið á birt-
ingu laga og tilskipana á Islandi;
5.; um breytingar og viðauka við til-
skip. 5. jan. 1866 og 4. marz 1871,
um fjárkláða og önnur næm fjár-
veikindi á íslandi;
6., um bæjargjöld f Reykjavíkur kaup-
stað;
7., um leysing á sóknarsambandi;
8., um stofnun borgaralegs hjónabands
og uppfræðslu barna í trúarefnum,
þegar eigi hvorttveggja foreldra
hafa þjóðkirkjutrú;
9., um að nema úr lögum að skírn
sje nauðsynleg sem skilyrði fyrir
erfðaxjetti;
10., um skipun dýralækna á íslandi.
Um leið og landshöfðingi lagði fram
á fundi neðri deildarinnar í dag fjár-
lagafrumvarpið 1878—1879, þar sem
gjört er ráð fyrir rúmum 72000 kr.
tekju-afgangi bæði árin, gat hann nokk-
urra helztu atriða úr ársreikningi lands-
ins 1876, er hann kvað ólokið sakir
þess, að enn vantaði reikninga frá 2
umboðsmönnum. Hann sagði, að lesta-
gjaldið hefði orðið 37292.41 (í fjárlög-
unum var ekki gjört ráð fyrir meiru
en 28848.00), tekjur af póstferðum
11782.17 (í stað 7500), gjald af vínföng-
um 88255.88 (80000) og tóbakstollurinn
7496.33. Alls hefðu tekjurnar orðið
hjer um bil 306900 kr. og útgjöldin
215000; afgangur um 80000. Viðlaga-
sjóðurinn hefði átt við árslok 1876
samtals rúmlega 486000 kr.
Embættaskipun. 28. f. m. setti lands-
höfðingi 1. meðdómanda í landsyfirrjett-
inum, Jón Pjetursson, til þess fyrst um
sinn frá 1. þ. m. að gegna dómsstjóra-
störfum nefnds ijettar, upp á eigin á-
byrgð, með óskertum launum þeim, er
embætti þessu eru lögð, og sem eru
5800 kr. S. d. var 2. meðdómandi í
landsyfirrjettinum, Magnús Stephensen,
settur til að gegna störfum 1. meðdóm-
anda, og landfógeti Árni Thorsteinson
settur 2. meðdómari og dómsmálaritari
3'firrjettarins fyrst um sinn frá i.þ. m.,
gegn hálfum yfirdómaralaunum.
Hinn 29 f. m. veitti landsh. Barð í
Fljótum sira Tómasi Bjarnarsyni á
Hvanneyri (vígð. 1867). Auk hanssóttu:
sira Markús Gíslason á Blöndudalshól-
um v. 1862, siraEyólfur Jónsson í Kirkju-
■bólsþingum v. 1865, og sira Magnús
Jósefsson á Lundabrekku v. 1875.
óveitt embætti: Hvanneyrarbrauð í
Siglufirði, met. 528,89 kr. Augl. 29 f. m.
P/Iannaiát. Hinn 28. f. m. andaðist hjer
i bænum ekkjufrú Anna M. M. Tæ-rge-
sen, fædd Hansen, síðari kona R. P.
Tærgesens kaupmanns í Reykjavík,
-j- 1867. Hún var fædd 7. marz 1824.
þeim hjónum varð 9 barna auðið, og
lifa 2, frú Inger Johnsen og verzlunar-
maður Sv. Tærgesen. Hún var kona
vinsæl og vel metin. Oss hefir láðzt
eptir að geta fráfalls sira Jóns Norð'-
manns á Barði í Fljótum, er drukknaði
í Hópsvatni svo nefndu í Fljótum, 5.
marz þ. á. ILann var bóndason úr Fljót-
unum, útskrifaðist úr Bessastaðaskóla,
1845, vígðist til Grímseyjar 1846, fekk
síðan Barð 1849. Hann var maður vel
að sjer, sagnafróður vel og laglega hag-
mæltur. Eru til eptir hann ljóðmæli
nokkur, sum prentuð í ,,Norðanfara“,
og eins nokkrar blaðagreinir þar. Hann
ritaði og lýsing Grímseyjar og gjörði
uppdrátt yfir eyna. Er það handrit nú
geymt í safni Bókmenntafj elagsins í
Ivaupmannahöfn.
Hrossakaupaskip frá Slimon í Leith,
gufuskipið „Snowdoun-1 (355, Thomas),
hafnaði sig hjer að morgni hins 30. f.
m., og fór aptur í gær að áliðnu með
283 hross og marga farþega. Farþeg-
ar hingað voru nokkrir ferðamenn, og
kand. Halldór Briem frá Reynistað, er
verið hefir í Vesturheimi í vetur. „Snow-
doun:t á að fara 3 ferðir enn hingað í
sumar: frá Granton 9. þ. m. til Akur-
eyrar og Reykjavíkur, frá sama stað
til Akureyrar og Seyðisijarðar 23. þ.
m., og loks 9. ágúst frá sama stað hing-
að til Reykjavíkur.
Auglýsing:
um geldfjárrekstur úr hinum kláðagrun-
uðu sveitum.
Amtmaðurinn yfir suður- og vestur-
umdæminu hefir í dag ritað mjer á
þessa leið:
„í tilefni af þóknanlegum brjefum
„yðar, dags. 25. og 30. f. m., læt jeg
„eigi hjá líða þjónustusamlega að gefa
„yður til vitundar, að eins og jeg í brjefi
„til sýslumannsins í Mýra- og Borgar-
„fjarðarsýslu, dags. 8. f. m., hefi lýst
„því yfir, að jeg ekki fyndi ástæðu til
„að hlutast til um, að skipaður yrði
„Botnsvogavörður á þessu sumri, þann-
„ig finn jeg eigi heldur ástæðu til að
„leggja bann móti íjárrekstrum yfir
„Botnsvogalínuna, nje heldur að fara
„fram á, að landshöfðinginn yfir íslandi
„ákveði slíkt rekstrarbann“.
Af þessu brjefi leiðir, að ekki getur
komið til máls að setja Botnsvogavörð
í sumar.
Aptur á móti standa fyrirskipanir
landshöfðingja umbann gegn rekstrum
yfir takmörk hins kláðagrunaða svæðis
alveg óhaggaðar, þótt enn sje eigi kom-
inn á vörðurnema á norður- ogvestur-
takmörkum svæðisins. Ber því öllum
þeim fjáreigendum, sem upprekstur eiga
í afrjettarland það, sem er fyrir sunnan
Ok, Kaldadal og Geitlandsjökul, og
takmarkast af Hvítá og Deildargili vest-
anmegin, en Brúará austan megin, að
reka geldfje sitt í miðjan þenna afrjett
eða einmitt að Botnsvogalínunni, og frá
Brúarár- og Deildargilslínunum. Skyldi
samt fje úr kláðasvæðinu í haust lcoma
fyrir í rjettum fyrir utan þetta svæði,
eðahins vegarfje úr heilbrigðum sveit-
um koma fyrir í kláðagrunuðum sveit-
um, skal taka slíkt fje í sjerstaka gæzlu,
og má ekki reka eða flytja það lifandi
yfir takmörk hins kláðagrunaða svæðis
nema með sjerstöku leyfi yfirbjóðenda
minna eða mínu.
Lögrcglustj. í Ijárkláðamálinu, Reykjavík, 2. júlí 1877.
Jón Jónsson.
þakkarorð.
Af því jeg finn það skyldu mína, að
gleyma ekki svo þeirri ómetanlegu vel-
gjörð, að jeg að minnsta kosti auglýsi
það í orði, sem jeg megna ekki í verki,
þar sem jeg umkomulaus vinnustúlka
naut þeirrar sjerstöku mannelsku og
hjálpsemi, af húsbændum mínum, heið-
urshjónunum herra Gísla Sveini Gísla-
syni í Reykjarfirðj og konu hans Saló-
me Kristjánsdóttir, erþau fyrir tilmæli
mín tóku á heimili sitt bróður minn
Kristján Kristjánsson, sem fyir 2 árum
var alveg búinn að missa heilsu sína, og,
eptir að hafa fyrst misst foðtir sinn og
síðan móður sína, var aðstoðarlaus, og
hafa þessi góðu hjón síðan veitt hon-
um alla aðhjúkrun, eins og beztu foreldr-
ar barni sínu.
þ»etta kærleiksverk bið jegþann, sem
í veikum er máttugur, að gefa þeim að
upp skera, það þau hafa niður sáð, á
hagkvæmasta tfma. Solveig Kristjánsd.
„Sælir eru þeir sem fátækum gjöra
gott, því þeir munu öðlast fjársjóðu á
himnum“. petta mun uppfyllast á hin-
um góðfrægu heiðurshjónum, herra Gísla
Sveini Gíslasyni og konu hans Salóme
Kristjánsdóttur í Reykjarfirði, fyrir það
kærleiksverk, sem þau hafa gjört mjer
með því að taka mig á heimiii sitt kar-
lægan, sem eptir að hafa misst föður
minn og móður, var aðstoðarlaus; en
„hjálpin er jafnan næst þegar neyðin
er stærst“; þá upp vakti Guð systur
mína, Solveigu Kristjánsdóttur, til að
koma mjertil þessara nefndu húsbænda
sinna, sem á allan hátt hafa hlynnt að
mjer og látið hlynna, sem beztu foreldr-
ar, svo að jeg er nú aptur kominn á fætur
fyrir Guðs náð, og aðstoð þessara góðu
hjóna og systur minnar, samt margra
annara, sem Guð hefir uppvakið til að
gefa mjer ásamt þeim næga peninga
til að kaupa mjer fyir læknislyf.
penna allan velgjörning, sem við mig
hefirverið gjörðuraf skildum og vanda-
lausum, þakka jeg hjer með hjartan-
lega, og bið, — því jeg á ekki annað
til að launa með — guð almáttugan, að
launasjerhverjum, þeirra semhafa hjúkr-
að og gefið mjer, af sinni miklu mildi,
bæði hjer í tímanum, og síðan í eilífðinni.
Reykjarfirði, 20. apríl 1877.
Kristján Kristjánsson.
Ritstjóri: Bjðrn Jónsson, cand. philos.
Prcntsmiðja „ísafoldar1.— Sigm. Guðmundsson,