Ísafold - 19.10.1877, Blaðsíða 3

107
lengi skinið á og sent yl inn í hugar-
líf þjóðarinnar, leitt áhuga hennar að
betri siðum og þjóðlegri einingu bæði
í lögum og öðru. þá hefðu menn fyrst
gegnt þeirri nauðsyn að stofna háskóla
fyrir allt landið. Hann minntist síðan
á afrek háskólans og þá skörunga sem
saga hans ætti að nefna (Rudbeck,
Linné, Geijer c. fl.). Daginn á eptir
fór allt með líkan brag fram í dóm-
kirkjunni. Doktóravígslan var í því
fólgin, að þeir, sem til þess voru settir,
mæltu til þeirra á latínu, sem fyrir
heiðrinum urðu, og settusvo á þá doktór-
hattana (á guðfræðingana, lagamennina
og læknisfræðingana) eða laufsveigana
(doctores philosophiœ). Oskar konungur
er heiðursdoktor frá júbilhátíð Lundar-
háskóla, og þenna dag bar hann al-
mennan klæðnað, og hafði, sem aðrir,
laufsveig sinn á höfði við veizlugildið.
Hjer gerðu stúdentar það við konung,
sem hvergi munu annarstaðar dæmi til,
að þeir minntu hann með því á æsku-
dagana við háskólann og ýms tilbrigði
stúdentalífsins, að þeir báru hann á
höndum, eða „á gullstóli“, sem kallað
er á stúdentamáli, syngjandi hinn al-
kunna söng: „Sjung om studentens lyck-
liga, dar“. Annars höfðu margir orð á,
hversu kynnilega og beint áfram kon-
ungur veik sjer til viðtals við stúdent-
ana og ena lærðu gesti. Sama var sagt
um krónprinsinn, og um kveldið var
hann í söngflokki stúdentanna, óg að
öllu eins búinn og þeir. Mönnum gafst
og færi á að taka eptir því, hvernig
bæði stórmenni Svía hefir sótt ogsæk-
ir menntun við háskólana, og hverjar
mætur allt fólkið hefir á þeim. Fólkið
í Uppsölum tók svo þátt í fögnuðinum,
sem hátíðin væri jafnt fyrir allarstjett-
ir, enda var öllum jafnt hleypt að hátíð-
arhaldinu i kirkjunni, sem rúm vannst
til; og þess er getið, að aðgöngumið-
um var deilt meðal verkmanna eða fje-
lags þeirra eptir tiltölu við aðra. p>riðji
dagurinn var haldinn með sönghátíð
stúdentanna í Karolínasalnum, og um
kveldið með dansi i skálanum, sem fyr
er nefndur. — þessi fögru og minni-
legu hátíðarhöld lyktuðu með heimboði
hjá konungi á Drottningarhólmi 7. sept.,
og voru í því 6—700 manna.-----------
Póstskipið
Valdemar, skipstjóri Ambrosen, hafn-
aði sig hjer loks 17. þ.m., hafði hreppt
stórviðri mikil á leiðinni og legið í
hrakningum.
Farþegar hingað voru: Jón þor-
kelsson rektor, úr Uppsalaferðinni,
fröken Elisabet þórarinsdóttir frá Görð-
um, þorsteinn Halldórsson stúdent (frá
Hofi), Niels Finsen skólapiltur (frá Fær-
eyjum) og fleiri.
Veðrátta með lakasta móti um alla
Norður-Európu síðara hlutsumars; upp-
skera því mjög lakleg.
Verzlunarfijettir slæmar. Matvaral
að hækka í verði, og íslenzkar vörur
hafa selzt mjög illa.
Strandferðaskipið
Diana komst loks af stað hjeðan 7. þ.
m. Með henni fóru kand. Halldór
Briem, til Ameríku, og kand. Sigurður
Jensson, til Kaupmannahafnar, Medows
laxakaupmaður, til Skotlands, o. fl.
Ný lög.
Hinn 14. f. m. hefir konungur vor
staðfest
6. Lög um kosningar til alþingis.
Onnur ný lög komu eigi með þess-
ari póstskipsferð.
Gránufjelagið.
í „Norðlingi“ 24. f. m. er skýrsla
frá aðalfundi Gránufjelagsins, er hald-
inn var áAkureyri i2.f. m., ogskýrsla
um efnahag fjelagsins við árslok 1876,
eptir kaupstj., alþingism. Tryggva Gunn-
arsson. Eptir skýrslum þessum eru
eigur fjelagsins nú orðnar svo miklar,
að 96 krónur koma á hvern fjelags-
hluta, en fjelagshlutimir nema eigi meir
en 50 kr. Hafa þeir þannig vaxið um
næstum 100% og þó hefir fjelagið
borgað árlega frá því fyrsta 6% hveij-
um hlutamanni. Eptir efnahagsskýrsl-
unni var gróði fjelagsins við ársloki87Ó
næstum 76000 kr. alls, og höfðu það
ár græðzt 32000 kr., meðfram fyrir
ýms höpp, svo sem góð kaup á Siglu-
fjarðarverzlunarstað, með vöruleifum
þar o. s. frv. f>ó höfðu þetta ár tap-
azt 10000 kr. á ullarverzluninni, að
kostnaði öllum ótöldum, en lýsi og kjöt
og aðrar vömr bættu það raunar upp
töluvert, þannig, að vara sú, sem fje-
lagið sendi út, fyrir nær því 400,000
kr. í 11 lj2 skipsfarmi, seldist 2 7000 kr.
meira en hún var keypt fyrir hjer á
landi, en aptur varð kostnaðurinn, sem
á henni lenti, 44000 kr. Kostnaður
þessi var fólginn í
sölulaunum til umboðsmanna fjelagsins
og miðlara, afdrætti fyrir borgun strax,
beykislaunum, kostnaði til að hlaða og
losa skipin, ásamt ýmsum öðmm út-
gjöldum erlendis, alls . . . 16,000 kr.
ábyrgðargjaldi...............7,540 —
flutningskaupi á vörunum . 20,325 —
44,000 kr.
„þannig vantar þá“ segir í skýrsl-
unni, „17000 kr. til að flutningur og
annar kostnaður á innlendu vörunni fá-
ist borgaður, þó eigi sje tekinn til greina
kostnaður við hana hjer á landi. þetta
sýnir“ segir kaupstjóri enn fremur, „að
verzlunin er f öfugu horfi, þegar ár
eptir ár ekki fæst útlagður kostnaður á
innlendu vörunni, en hjer af leiðir
peningaskort í landinu og ýmisleg
önnur óhægindi. J>að yrði sannar-
lega affarabetra fyrir kaupendur og
seljendur, að bæði innlend og útlend
vara væri seld og keypt með lægra
verði. — Vömvöndun er annað það at-
riði í verzluninni, er miklu skiptir, en
henni hefir eigi farið fram síðustu árin,
sízt á ull og tóvinnu; er því full þörf
á, að almennur áhugi vakni fyrir þessu,
og kaupmenn styðji þar að, einkum
með því að gefa mismunandi verð fyrir
vöruna eptir gæðum, og taki alls eigi
mjög slæma vöru“.
Eigur fjelagsins námu við árslok
1876 327,000 kr. þar af voru 55,000
kr. fólgnar í verzlunarstöðum og verzl-
unaráhöldum, og skipinu „Gránu“,
74,000 í skuldabijefum og 198,000 í
vörubirgðum. Verzlanimar, sem fjelag-
ið átti við síðustu árslok, voru Odd-
eyri, Vestdalseyri, Raufarhöfn og Siglu-
fjörður. En nú hefir fjelagið keypt
þetta ár í viðbót verzlunarstaðinn Hofs-
ós, fyrir 4000 kr., og nýtt skip, er
„Gefjun“ heitir, fyrir 9500 kr.
Á fundinn 12. f. m. voru komnir
erindrekar frá Grafarósfjelaginu f
Skagafirði og Húnavatnssýslu með þá
tillögu, að fjelag þeirra sameinaðist
Gránufjelaginu, og er svo að sjá, sem
það hafi orðið.
Kaupstjóri skýrði frá, hvernig salt-
fisksverzlun hefði gengið við Eyjafjörð
í sumar, og að aðrir kaupmenn á Ak-
ureyri hefðu reynt til að færa verðið
upp í 60 kr. til að keppa við fjelagið,
en það gaf eigi nema 50 kr. fyrir skip-
pundið, og líkaði fjelagsmönnum það
vel.
Fundurinn samþykkti, að kaup-
stjóra Tryggva Gunnarssyni skyldi veitt
af fjelaginu sómasamleg heiðursgjöf í
virðingar og þakklætisskyni fyrir ágæta
framgöngu í velferðarmálum fjelagsins.
Bjargarvandræðin á Suðurlandi.
Enn sem stendur er engin von um,
að bjargarvandræðum þeim hjer í sjáv-
arsveitunum við Faxaflóa, er staðið hafa
núímörg missiri, sakir óminnilegs fiski-
leysis, muni ljetta bráðlega, með því að
eigi er nokkra vitund farið að lifna við
með aflabrögð neinstaðar hjer sunnan
fjarðarins, en lánstraust þorra manna
með öllu þrotið hjá kaupmönnum, enda
munu margir þeirra vera búnir að lána
sjer langt um megn eða að minnsta
kosti miklu meira en til verður ætlast
með nokkurri sanngirni. Er því eigi ann-
að sýnna, en að sveitir þessar verði (